Bokt.nl

millennium schreef:

Silence schreef:

Hallo bokkers,

Ik krijg vaak de vraag waarom ik met 19 jaar nog op een pony rijd. Soms word ik er zelfs op beoordeeld zo van....19 waarom rijd je in hemelsnaam nog een pony. Met 18 moet je over op een paard hoor. Nu ben ik met pony`s net zo gelukkig als met een groot paard aangezien ik zelf maar 1.63 ben.
Hoe vinden jullie de combinatie van Silence en mij? Even voor de duidelijkheid dus...ik ben 1.63 en Silence is 1.51
Commentaar gevraagd dus, maar wel graag vriendelijk blijven

Bedankt en ik hoop dat dit topic hier goed staat.

officieel hoor je dan te starten met een paard, maar ik als je vddr niet officeel start, waar maak je je dan druk om? ziet er echt hartstikke leuk uit hoor!

Martie schreef:

Jullie lijken mij een prima combinatie, in alle opzichten!

Ik herken de situatie wel. Ik had een pony van 1.47 (zelf 1.65) waarmee ik bij de ponyclub reed. We begonnen het net leuk te doen met de dressuur want ik had zelf eerst veel moeten leren. Ik heb hem (alleen manege-ervaring) met behulp van een fijne instructeur zelf ingereden. Toen ik 18 werd, riepen ook een aantal mensen dat ik nou die pony maar weg moest doen en een echt (sic!) paard kopen want ik reed toch best netjes....

Ja, daar peinsde ik dus niet over! Ik was dol op mijn pony, paste er nog prima op en ging al dat werk niet weg doen. Bovendien waren de wedstrijden niet het belangrijkste in mijn leven. Ik ben toen bij een rijvereniging voor paarden gegaan (bij de NKB) en heb daar anderhalf jaar gereden. Er waren wel juryleden die vonden dat ponies alleen voor kinderen waren en er niet thuishoorden maar ik kreeg toch een paar winstpunten in de L (en 5e in de kringkampioenschappen in de B). Wel leuk, een aantal keren hoger geplaatst dan de ruiters die vonden dat ik een 'echt' paard moest nemen (soms bang voor concurrentie? ) Ik vond zelf dat we ondergewaardeerd werden en ben overgestapt naar de NVBR (daar reden vaker ponies mee) waar ik binnen een half jaar naar de M moest. Daar heb ik nog 5 winstpunten gehaald maar door mijn studie ben ik met wedstrijden gestopt.

Ik heb Spoky op een gegeven moment verkocht aan een vriending omdat ik vond dat ik te weinig tijd voor hem had maar toen zij ook niet meer zoveel met hem kon rijden, heb ik hem teruggekocht en er nog van tijd tot tijd lekker mee gedressuurd en buiten gereden. Uiteindelijk hebben zelfs allebei mijn kinderen ook nog op hem gereden dus hij is echt de familiepony geworden. Hij is overleden toen hij bijna 33 was.
Jammer dat nu mijn dochter 12 is hij er niet meer is, het was zo leuk geweest....

Goed, dat was een beetje een nostalgische uitweiding, sorry (ik mis hem nog steeds ) Maar je ziet dus wel dat de leeftijsd niets zegt, ik heb hem ruwweg van mijn 15e tot mijn 35e gereden). Als jij en je pony plezier hebben samen dan gewoon doorgaan. Je bepaalt zelf op wie je fijn kan rijden.