Ik heb dit denk ik 3 keer gelezen. Als ik het zo lees, denk ik dat we een wat andere methode hanteren.
Ik zou namelijk niet de ‘zware teugel’ loslaten, maar daar af en toe ook vragen. Je wil zelf het paard in balans, en zeker gezien hij jong is, vind ik dit te verwarrend voor hem en zou ik zelfs denken hem enigszins in de steek te laten.
Ik ben het overigens wel met je eens dat het paard recht moet lopen over de benen. Dus dat is startpunt!

De manier die Janneke2 beschrijft is wel vaak heel effectief.
Wanneer het paard op één schouder hangt, kan het paard sowieso nooit buigen. Voor buiging is verticale balans nodig.

Stel dat je een rechtsgebogen paard op de linkerhand rijdt, dan is het paard op links sterk. Wat dan helpt is om je linkerhand helemaal los te laten, dus echt een flinke boog in de linkerteugel en het paard wel met contact op de rechterteugel te rijden. Het paard kan dan namelijk niet meer leunen op je linkerteugel en moet zijn gewicht naar de andere schouder gaan verplaatsen om in balans te komen. Met je rechterteugel (die in het geval van een rechtsgebogen paard vaak de neiging heeft om slapper te hangen) probeer je juist het contact te vinden door deze teugel iets omhoog en naar achteren of opzij te brengen (vriendelijk, niet trekkend). Steeds als je een hoek tegen komt breng je deze hand wat naar voren (let op, niet óver de schoft! want dan breng je juist het gewicht naar de rechterschouder), zodat het paard de buiging naar links aan kan nemen (meteen na de bocht wel weer op tijd zijn met je hand terugplaatsen om te voorkomen dat hij weer op de rechterschouder valt en dus teveel naar binnen gaat). Als je dit correct doet kun je op een gegeven moment met je buitenteugel buiging naar binnen voor elkaar krijgen, zonder dat je binnenhand dan hoeft te 'vragen' (vragen gebeurt helaas ook te vaak met 'kneepjes' of andere vormen van druk op de binnenteugel).

Belangrijk hierbij is natuurlijk wel dat het paard actief gereden wordt vanuit de achterhand.

Hm. Ja ik snap ansich de methode wel. Maar ik vraag me af of het nu zo effectief is. Ik zou namelijk denken dat je een jong paard op deze manier echt een beetje laat zwemmen.
Uiteraard ben ik het met je eens, dat je op de 'slappe teugel' "druk" moet pakken. Ik probeer deze teugel altijd aan te nemen, zowel links als rechtsom. Maar ik gooi daarbij mijn 'sterke teugel' niet helemaal los. Ik vind het belangrijk met beide teugels contact met de mond te blijven houden.
Desalniettemin interessant om te lezen en geeft stof tot nadenken

Deze zou ik je ook aanraden. Bij haar kun je ook longeercursussen volgen.

Mbt de 'sterke' teugel: ik schreef tussen aanhalingstekens 'blijf er af' - een echte boog gaat me te ver, maar het streven is 1 gram contact.
... terwijl het dier geneigd is meer gewicht te geven en voor ons mensen de verleiding bestaat om mee te gaan in de 'zwaarte'.

En met wat mazzel en handigheid snapt het dier het steeds sneller,
nadat het dier de hals laat 'vallen' komt het contact op beide teugels (zij het dat ik rijd met een lichtere binnenteugel en de buitenteugel als contactteugel).

Wat ik heb geleerd, onder het zadel dan toch: linksgebogen paard, je rijdt rechtsom. Paard zal zwaar worden op de buitenteugel en de binnenteugel niet aannemen. Wat doe ik:

Ik vraag contrastelling. Op die manier heb ik gelijk gewicht op beide teugels, kan ik met de buitenteugel (omdat ik daar aan kan komen) de buitenschouder naar binnen vragen, en heb ik het lichaam in balans. Ik wil het paard dus niet aan de lange kant kort maken, ik vraag de korte kant ook lang te worden over de bovenlijn. Op die manier zet ik de voorhand weer recht voor de achterhand en is het paard in balans.

Met longeren gebruik ik wel hulpteugels, en daar vraag ik het paard van de binnenschouder af te komen, de buitenteugel aan te nemen, en zo zet ik ook aan de longe de voorhand weer recht voor de achterhand en kan mijn paard dus ook nageven.

Een linksgebogen paard zal toch rechtsom sterk worden op de binnenteugel of vergis ik me nou?

Klopt idd linksom wordt zwaar op rechts

Ah gelukkig, ik dacht al.
Meeste paarden zijn rechtsgebogen in mijn ervaring. En worden dus sterk op links. Ik heb er maar 2 meegemaakt die linksgebogen waren. En eentje die eigenlijk helemaal niet scheef was. Bijzonder was dat.

Het is op de een of andere manier veel lastiger achter de computer dan wanneer je op een paard zit ook

Mijn ervaring idd ook

Dat is wel grappig, want zo te lezen doe je het dus precies andersom dan Ingrid_92 en Janneke2.

Nah ik haalde het door elkaar. Een linksgebogen paard wordt zwaar op de binnenteugel als je rechtsom rijdt, omdat paard recht wilt blijven en niet wil buigen.
Mijn oplossing daar is de zware teugel loslaten omdat ik de lange kant niet kort wil maken, en ik ga dus de korte kant stimuleren ook lang te worden en dan is ie weer recht op 2 teugels.

Ah Oke. Toch hetzelfde dus!
Maar loslaten is toch niet echt losgooien toch? Want ik houd wel verbinding met m’n zware teugel, maar probeer vooral m’n korte kant aan te pakken. Betekent niet dat ik hem op de zware teugel helemaal ‘in de steek laat’.

... voor de fijnproevers nog wel een detail: ik vraag geen stelling 'in het begin'.
Ik oriënteer me 'welke teugel is zwaar' en vraag hoofd en hals opzij te gaan naar de 'lichte' kant, tot het dier de hals laat vallen.
Daarna is het dier 'op twee teugels' en komen er oefeningen om de achterhand te laten dragen met buiging en idd stelling.

Zou ik niet doen met zo een jong paard, lees eens op de site van manolo mendez die legt uit hoe je met kaptoo m kunt longeren en mareille ten hoedt , toppie paardvriendelijke en juiste manier van longeren, hulpteugels lekker in de kast laten, leer je je paard op zijn kop mee lopen en verkeerde spieren trainen

Dit inderdaad , de korte kant langer maken door het achterbeen daar meer te stimuleren en dan gaat het paard zelf de teugel op de korte (holle) kant aannemen. Met de teugel op de bolle/ lange kant wel contact houden maar niet vasthouden/ terugwerken/ lostrekken oid) maar gebruiken om de schouder te verplaatsen. Als het achterbeen actief genoeg is op de korte kant en je verplaatst de schouder dan is het paard zo recht op twee teugels. En kan er gewerkt worden aan lengtebuiging.

Dat kan ook aan de dubbele longe, met de enkele longe focus ik me altijd meer op dat achterbeen actief maken aan de korte kant en het paard gymnastiseren/ draagkracht ontwikkelen etc.

Wat voor mij altijd werkte was de sterke (bolle) kant wegrijden naar de lichte (holle) kant. Dus het gewicht met je binnenbeen naar de buitenteugel wegrijden. Binnenbeen activeren inderdaad en opvangen op de buitenteugel want die moeten ze meer aannemen. Pas dan kan je de binnenteugel losser laten. Dan krijg je ook meer controle over de buitenschouder want die ga je voor het binnenachterbeen plaatsen.

Leuk gesprek, dames. Leerzaam ook!

Ik denk dat Elisa2 het beste omschrijft hoe ik het probeer te doen. Hij nam vandaag op links mijn buitenteugel super aan vanaf het begin (terwijl dat zijn korte kant is), en kon hem op links heel goed recht krijgen. Op rechts wilde hij af en toe nog wel wat teveel stelling pakken naar binnen.
Inmiddels heb ik hem ook aan de dubbele longe gehad. Ging fijn, en zo kan ik makkelijker de schouder controleren en begrenzen.

Ik ga me vast ooit nog wel verdiepen in de andere methoden die zijn genoemd. Zoals het longeren met takt.
Daarnaast ben ik me aan het verdiepen in wat grondwerk. Ook (en met name) voor de afwisseling.

Ik vond het werken aan de hand verrassend leuk. Had ik nooit verwacht eerlijk gezegd. Beetje uit noodzaak want door blessures wil ik zo min mogelijk longeren maar wel iets anders doen naast rijden. En blijkt veel makkelijker te zijn om daarmee de schouders te controleren en nog veel meer dingen.

Dus hier ook vanwege afwisseling mee begonnen en blijkt hele fijne toevoeging te zijn, haha.