Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Renee91 schreef:
Nou heb ik geprobeerd hem op een klein rondje te longeren, dat ging 3 rondjes goed maar neemt dan opeens een hele harde sprint en rent richting die ENE hoek, longeur gaat er 2 meter skient achteraan, gevolg een heel getrek en gedoe.
Urielle schreef:Wat het bij mij uiteindelijk op heeft gelost:
1) Juist niet remmen van te voren maar goed voorwaarts houden. Zorgen dat je eigen positie 'drijvend' blijft. Ik heb al veel paarden beleerd en dit is de eerste die ZO gevoelig is voor houding en positie. Zodra ik net niet ter hoogte van de achterhand sta, en dat komt echt op een paar centimeter aan bij de mijne, begint hij te mieren. Ook moet ik de hand waarin de longe zit (niet de losse lussen, maar de 'verbindingshand) opzij strekken, hem als het ware blijven leiden aan de longe. Al het andere is signaal voor remmen blijkbaar.
2) Toen hij zo hoog steigerde dat hij bijna omkiepte heb ik hem een keer een gigantische klap op zijn falie gegeven terwijl hij recht stond, en dat doet hij gelukkig niet meer zo nu. Blijkbaar was het even nodig om aan te geven dat vrouwtje dit niet leuk vond.
3) Longeren met een hoofdstelletje zodat meneer me niet meer ondersteboven kon trekken.
4) Toen ik eenmaal de tijd had om te kunnen observeren wat er gebeurde, zag ik dat hij aan de open zijde stelling naar buiten pakte. Ik had geen dubbele longe (zeer aan te raden als je het kan!) dus ik had geen klap meer over hem te vertellen. Zodra mijn kereltje een longeersingel aan kon heb ik hem eens verrast door de longe door de bitring naar de singel te leiden. Zodra hij stelling naar buiten wou nemen, gaf ik een tiende van een seconde druk op de longe en daarna weer los. Zo moest hij stelling naar binnen nemen en kon hij niet naar buiten wegduiken.