Afwisseling is belangrijk! Het moet ook leuk blijven voor beide, alleen maar oefenloos herhalen is voor niemand leuk. Zelf probeer ik vaak te zoeken (niet alleen met parelli) waar het paard fanatiek van wordt en of ik een speelse factor toe kan voegen. En, echt uitbundig belonen, met stem, aanraking, af en toe iets lekkers (als dat bij jullie past). Het is fijn als een paard ontspannen reageert na een oefeningen, goed afkauwt, maar met uitbundig belonen groeien ze ook een beetje in trots en daar worden ze fanatiek van. Wees je ook bewust van je eigen energie en intentie, als die laag blijft, kun je ook geen hoge energie terug verwachten.

Wat doe je nog meer met Blue los van de parelli?

Achterwaarts is inderdaad een oefening die veel paarden lastig vinden om uit te voeren, vooral op hoger tempo. Het paard wat ik train heeft een parelli basis maar zelf ben ik meer bezig met de academische rijkunst en pas ik parelli tussendoor toe en soms wat uitgebreider. Hierin wordt correct achterwaarts gaan gezien als een hogere school oefeningen die je dus ook moet verfijnen. In het begin lukte het vooral om langzaam rechtuit te gaan met de juiste buiging (bekken kantelen, buikspieren aanspannen, rug bol, hals laag en gebogen). Inmiddels kan hij én actief en correct achterwaarts, door sterkte op te bouwen en uiteindelijk hem ook wat uit te dagen door soms een wat grotere/directe hulp te geven en hem uitbundig te belonen (af en toe met snoepjes). Nu merk ik dat als ik achterwaarts vraag ala parelli, dus met een vinger/touw wiggle, hij veel sneller is.
En dat is iets wat ik zelf altijd erg jammer heb gevonden aan parelli, vooral wanneer het als basis wordt gebruikt bij het opleiden van jonge paarden, het is totaal niet bezig met een correcte houding of opbouwen van de juiste kracht en souplesse. Het is meer gefocust op aanwijzingen opvolgen, achterwaarts gaan, wijken van de schouder en achterhand, op een cirkel lopen en dan maakt het niet uit hoe het paard dit lichamelijk uitvoert (behalve dat ontspanning belangrijk is). Terwijl al die oefeningen, behoorlijk lastig kunnen zijn voor paarden die nog niet in balans zijn of nog niet de kracht hebben. Ik had laatst nog een paard die compleet ontplofte toen ik haar linksom de volte op vroeg (nadat ze al 3 maal was terug gedraaid en ik duidelijker probeerde te zijn). Als ik dit met parelli zou uitpluizen zou ik denken ‘ze snapt het misschien nog niet, of mijn communicatie is niet duidelijk’ als ik het vanuit academisch oogpunt zou benaderen zou ik denken ‘goh, volgens mij vind ze het oprecht heel moeilijk lichamelijk om op eigen benen linksom op de volte te lopen’ en dat laatste klopte ook toen ik naast het verhaal van de eigenaresse legde.
Dit is absoluut geen sneer naar TS trouwens, maar een observatie die ik zelf doe en graag deel. Naast dat er mentaal veel gevraagd kan worden, om op afstand oefeningen te blijven uitvoeren op een kleine hulp. Wordt er ook lichamelijk veel gevraagd en niet ieder paard heeft de kracht en coördinatie om gelijk goed en actief achterwaarts te gaan.

Zelf vind ik het trouwens een hele nette en natuurlijke reactie om gelijk stil te staan als de stick haar van voren blokkeert, vooral met de change of direction kun je dat juist handig gebruiken. Zelf gebruik ik mijn ademhaling om het paard te vertragen, duidelijk uitademen en zakken in energie, werkt altijd, ook bij paarden die het niet kennen. En inademen en wijzen (direction) om weer te versnellen, duidelijk en snel inademen door mijn neus en mijn energie groter maken. Als het paard te enthousiast is of de focus is er niet en niet vertraagd op mijn ademhaling dan wiggle ik zachtjes met het touw, of meer overdreven als het nodig is. Wel ook dan onthouden om je energie laag te houden en te focussen op uitademen. Als een paard door dendert heb je algauw de neiging om weer hoog in je energie te gaan zitten en gespannen het paard te willen laten stoppen (althans, dat doe ik haha), maar dat werkt natuurlijk averechts.

@Suliko, daar kan ik me in vinden, ook heel fijn verwoord. Zo blijft het altijd zoeken naar een mooie balans tussen trainen van het fysieke en het mentale, en de trainingsmethodes die daar fijn op aansluiten voor mens en paard.

@Cera_D & @Suliko, Heel erg bedankt voor jullie reacties en ook de adviezen.

Qua afwisseling probeer ik zoveel mogelijk te doen. Dit omdat Blue snel verveeld is. We rijden ong 3x per week, proberen 1x per week of 1x per twee weken een buitenrit te doen, ik longeer haar 2 a 3x per week, we doen Parelli nog 3x per week en voor de rest wisselen we het af met trick training (wordt ze heel fanatiek van, maar ik moet opletten dat het niet teveel is want dan wordt ze gefrustreerd), trailer oefenen of wandelen. Dit is natuurlijk niet elke week zo en de ene week doen we meer dan de andere. Ik probeer het wel zo te houden dat ze het zelf ook leuk vind en dat het niet teveel voor haar wordt.


Met Parelli gebruik ik ook voer beloningen en dit is voor haar een grote motivatie. Dit probeer ik alleen te doen als ze een goede stap in de juiste richting zet. Meestal snapt ze het dan beter. Voor de rest heel veel stem, lichaamshouding en enthousiast reageren.

Wat ik heel mooi vind is dat sinds ik met Parelli begonnen ben Blue heel erg is gaan smakken en gapen bij oefeningen, dit is erg fijn om te zien. Ze doet het nu ook met andere oefeningen los van het Parelli. Voor ik met Parelli begonnen was smakte ze bijna nooit en had ik haar nog nooit zien gapen. Volgens mij doe ik dan in ieder geval iets goed haha

@Suliko, Dank voor je informatie over het achterwaarts gaan. Ik ga me daar eens meer in verdiepen. Wel is het zo dat ze als ik haar met haar meeloop naar achteren en dan hoef ik haar niet eens aan te raken ze heel makkelijk achterwaarts gaat. Betekend dit dat ze het gewoon lastig vind zonder mijn begeleiding of reageert ze niet goed genoeg op mij 'wriggle' hulp?

Dank ook voor je toevoeging op het van voren gelijk stil staan. Wat je zegt begrijp ik helemaal en ik ga dan ook meer op mijn lichaamshouding letten.

Wat leuk om je hier tegen te komen Pip1994 Ik ben zelf ook sinds afgelopen juli bezig met Parelli met mijn merrie Choice. Het gaat al erg goed en we hebben al veel geleerd samen. Ik volg je hier ook even en stuur je even een berichtje via FB messenger!

Groetjes,
Annemieke

wat leuk

Alweer even geleden, maar zekerniet stilgestaan met Blue. Ze doet het zo goed!

We zijn nu bezig met alle games in afwisseling en ze wordt steeds fanatieker en heeft meer aandacht voor mij. Trots op mijn meisje.

Het achteruitlopen gaat ook steeds beter en op de cirkel zijn we nu bezig met overgangen (maar net mee begonnen) en 'change of directions'. De porcupine game level 1 heeft ze brgrepen en doet ze nu super. Vandaag begonnen aan de sideways en ook dat pakt ze snel op.

De cirkling game vind ze zoals verwacht niet geweldig, maar hoe beter ze hem kent hoe interessanter ik hem kan maken. Dus daar werken we aan.

Ook zijn we bezig met touch it en follow de rail, dat vind ze soms nog best lastig, maar maken we progressie is. Ze heeft die begeleiding nog echt nodig.

Vandaag weer les gehad en de instructrice vond dat ze het super deed. Eind februari begin maart gaan we samen meedoen aan een Parelli weekend in Lisse (heel veel zin in!) en ik hoop dan tijdens of snel daarna de auditie voor level 1 op te gaan nemen.

Overigens gaat natuurlijk niet alles perfect en zijn we nog vollop aan het leren. Bijv dat mevrouw altijd met haar hoofd schud bij het teken dat ze achteruit moet

Vandaag weer een Paterelli sessie gedaan met Blue. En dit keer is het gefilmd!

Alleen had ze minder aandacht en merkte ik dat de hele harde wind wel invloed had...
Dus geen hele geslaagde sessie, maar daarintegen zijn er waarschijnlijk meer dan genoeg tips te geven

Dit zijn overigens niet alle games, maar een paar. Ze kan meer

Hieronder het filmpje, nogmaals normaal gaat het beter:


Ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden

Oke ik ga eens meekijken en typen wat ik erbij zie
0:16 Braaf paard, onderzoekend, geïnteresseerd. Fijn en ontspannen beeld.
0:22 Zij draait haar hoofd van je af en jij haalt de stick weg. Gevalletje net ongelukkige timing, je zegt eigenlijk dat het goed is dat ze geen interesse toont.
0:42 Jij begon met rondzwaaien, haar blik op standje oneindig. Jij loopt naar achterhand, zij draait zodat haar hoofd weer bij je is. Ze vindt het dus nog lastig om jou zo naast haar lichaam te hebben, heeft jou liever bij haar hoofd.
0:50 Interesse is terug! Je beloont dan ook door te stoppen, vond ik goed.
1:17 Ik zie jou weer zwaaien en haar aandacht is weg, ze is soort van uitgetuned. Pas op dat je er niet intraint dat haar reactie op spannende prikkels is om "uit te gaan", ik zie zelf dus altijd liever dat ze dan juist extra hun aandacht bij jou hebben en naar jou kijken hoe het op te lossen. Deze heeft een beetje de neiging tot uitgaan, zoals ik bij wel meer tinkers zie.
1:58 Mooi momentje daar, jij stopt, zij ontspant, begint te likken en kauwen. Geef haar daar gerust even de tijd voor, om even de stress af te vloeien zodat ze weer klaar is voor het volgende.
2:50 Ik zie dat heel braaf voor je opzij gaat, dat gaat heel netjes. Wel zie ik dat ze moeite heeft met de voorhand omzetten, ze doet veel zij-sluit-zij ipv overkruisen. Uiteindelijk is het overkruisen het gewenste om te zien, dus misschien dat je dat extra kunt bevestigen door te belonen op de momenten waarop ze dat precies doet, ook haar te belonen door te stoppen en een momentje rust te geven. Dan gaat ze dat gedrag sneller opnieuw laten zien.
3:24 Voor de achterhand geldt eigenlijk hetzelfde met betrekking tot timing.
3:53 Ze zoekt heel zacht en vriendelijk contact. Super mooi moment. Je mist het volgens mij alleen een beetje doordat je wat druk bent met het materiaal.
4:29 Hele fijne attitude weer van haar. Onderzoekend en vriendelijk. Jij geeft haar nu ook wat rust en aandacht, volgens mij vindt ze dat heel fijn.
5:00 Op hele fijne zachte hulp achterwaarts, mooie lichte fase hoor! Ze komt ook graag naar je terug! Ik denk dat je er zelfs mee kan spelen om die hulp nog subtieler te gaan maken, iets minder diep te buigen enzo!
6:03 Hier heeft ze er eventjes moeite mee. Je vraagt zachtjes en als ze niet reageert even een grotere fase, dat is goed. Als ze het daarna weer op een lichte hulp doet, zou ik misschien iets sneller daarvoor belonen door de druk er even af te halen, dat motiveert haar de volgende keer om ook weer lichter te reageren!
6:38 Nette circling game, op lichte hulpen. Het is nog wel een beetje sjokken. Ze snapt wat de bedoeling is, ik denk dat je best iets meer activiteit kan gaan vragen. Misschien maar korte stukjes hoor, maar misschien kun je iets spelen in haar activiteit en enthousiasme?
7:00 Zodra jij van kant wil wisselen, valt ze stil. Je zou haar kunnen ondersteunen door tijdens het van kant te wisselen achteruit te blijven lopen, dan blijft de beweging vloeiender.
7:30 Mooi momentje om te belonen.


Ik vind dat jullie een leuke connectie hebben. Ze is heel connected met jou. Soms jij zelfs iets minder met haar dan andersom, misschien leiden de oefeningen en touw e.d. soms nog een beetje af, dat is ook logisch want het is allemaal best veel. Hoe handiger je wordt, hoe meer dat vanzelf gaat komen.
Ze snapt de hulpen goed, je hebt haar al veel geleerd.
Algemene conclusie is dat ik zou gaan spelen met het verbeteren van haar enthousiasme, en het verstevigen van de connectie, dat ze niet meer uittunet maar altijd zo haar aandacht bij jou heeft. De echte basis-basis zit er al een heel eind in.

Goed bezig hoor!

Heel erg bedankt voor je reactie en dat vooral dat je zo uitgebreid gekeken hebt! Echt heel blij mee!!

Ik heb het filmpje bekeken met jaar commentaar erbij en vond het zeer interessant. Vooral het stukje van tijdens de friendly dat je haar aandacht en interesse erbij moet houden. Bij Parelli zie ik altijd bij de friendly game dat de paarden maakt ''uitgetuned'' zijn, maar jou manier vind ik veel fijner. Daar ga ik mee bezig!

Ik kan in ieder geval weer goed aan de slag met de tips die je gegeven hebt!
Dank

Hoi, ik volg even mee.
Ik twijfel om zelf een topic te openen.

Alee:

Mag ik effe in ts haar topic met jou en ts sparren over parell?
Helemaal los van de commerciele oliebol die hier aan vast zit, puur op inhoud en ervaringen?


Ik zie zie en herken heel vaak bij paarden getraind met P, een soort van mechanisch bewegen, zo van ik doe het voor je maar niet losjes vanuit mijn lijf of doe het graag.
Ook bij ts zie ik dit terugkomen, het afwerken van een soort van schema , de games, zonder goed te kijken wat paard teruggeeft aan signalen naar ons.
Zie hier ook weer dat paard allang aangeeft: doe ik het zo goed baasje?, en de oefening gewoon door wordt gevraagd ipv opbouwen met elke keer stapje erbij.
Is absoluut geen kritiek op jou hoor ts, maar past in mijn beleving heel sterk bij par.
En wil wel es wat sparren of dat wordt herkend ?

In vrijwel alle par getrainde paarden die ik om me heen heb gehad , lieten ze duidelijk blijken als de lijn / verbinding eraf ging hoe ze zelf erover dachten: vrijwel of geen connectie, meteen weglopen , afstand, en wat werdt gevraagd niet afmaken of met een gedwongen houding.
Maar wat ik vooral meteen herken is een soort van matheid, bijna slaafsheid in hoe ze bewegen.
Dat is zo herkenbaar , dat ik bij paarden waar ik niets van wist herkende dat er met par is gewerkt kort geleden maar ook jaren terug, en dat altijd klopte.

Ga je gek genoeg zo'n paard bij je wat uitdagen los in de bak, dan zie je vrij vlot het vuur erin komen, doen ze met oortjes erop dichtbij je wel een meer dan gevraagde backup o.i.d.
Maar zeg er wel eerlijk bij dat er dan wel bij mij een motivatie bijkomt : voedsel beloning ipv de rope of stick..
Gebruik zelf een soort van stick (zelfgepruts) dan ook puur alleen maar als target, nergens anders voor.

Best wel benieuwd hoe erover wordt gedacht, met ook de gedachten dat er heeel weinig bezig zijn met paarden op deze manier op bokt helaas.

Leuk, ik ben met Porky bezig met Parelli, ze pikt dat heel erg goed op.
Zelf ben ik nog wel wat zoekende ermee.

Waar doe jij de training?

Leuk! Ik volg ook. Ik werk al jaren met Parelli. Inmiddels is mijn voormalig dekhengst ook al goed bekend met Parelli. De basis games zitten er goed in en een aantal oefeningen van level 2 ook. Wij zijn alleen eerst los begonnen, omdat hij het touw niet accepteerde aan zijn hoofd. Hij vindt het prachtig en denkt goed met je mee. Hoe meer voorwerpen en obstakels ik gebruik hoe beter.

Ik heb er enorm veel baad bij gehad. Vooral met het aan de hand lopen. Hij is veel makkelijker en sensitiever geworden. En uiteraard het trailer laden. Door t grondwerk gaat hij nu probleem loos de trailer op.

Nou ik gebruikte eerst alleen maar voedsel beloningen.
Ik train zelf professioneel honden. Werkt het prima mee. Waarschijnlijk omdat dat roofdieren zijn.
Bij een paard werkt het voor mij niet.
Wamt gras langs de weg. Is beloning naar eigen inzicht.
Trailer op? Terwijl er hooi in de stal ligt....

Nee ik ben juist zeer te spreken. Wel kijk ik en luister ik goed naar wat de trainers zeggen. Want eerlijk sommige paardenvijg is de grootste onzin.
Net als dominatie theorie bij honden.
Dus ik gebruik wat ik kan gebruiken en grinnik om de rest.

Maar ik heb wel geleerd hoe leert een paard. En dat is anders als een hond.
En ik vind de variatie die ik zelfs verzin meer aansluiten op wat ik wil.

Ik zit dus ook enorm te twijfelen of ik lid wil worden van de savvy club.
Aan de ene kant ja want je krijgt een enorme kennisbank tot beschikking.
Aan de andere kant. Waarom moet ik lid worden? Zodat ik een level hoger kan komen? Nou dat bepaal ik zelf dan wel. En ik hoef geen rode string ik heb alles paars

Zou het fijn vinden om bijv een maand gratis te kunnen kijken. Of het bedrag het waard is.

En ja het is ontzettend commercieel. Alles is dat. In de honden wereld net zo.
Maar ik heb een mooie paarse stick van marktplaats. Zelf geknupt halster. En een leren savvy string. En youtube.

Hey Peetstap, ik weet niet precies of je met "Alee" doelde op mij, maar het lijkt voldoende op mijn boktnaam dat ik me aangesproken zal voelen om eens over een antwoord na te denken.

Ik ben het helemaal met je eens dat ik dat ook vaak zie. Het gevaar van paarden enkel trainen met behulp van Parelli is dat je alleen blijft hangen in het mentale stukje, en die oefeningen dan ook nog eens zo vaak herhaalt (uit gebrek aan inspiratie) bijvoorbeeld dat het een heel mechanisch uitvoeren van opdrachtjes wordt zonder dat je paard er echt gemotiveerd van raakt.

Ik zie bij de echte meesters in de Parelli heel duidelijk dat dat bij hen niet het geval is, maar bij Parellistudenten wel heel vaak. Dat betekent dat er niks mis is met de methode, maar dat er ergens in de overdracht daarvan een vitaal stukje gemist wordt. Het doet me denken aan wat Emiel Voest altijd zegt: "Ik kan je mijn technieken leren, maar niet mijn gevoel en mijn timing". Dat is precies waar alles mee valt of staat. Parelli leert je technieken, in de hoop dat je, hoe meer technieken je leert, je ook meer gevoel en timing krijgt, waarmee je dan vervolgens dat robotische leert omzeilen. De meeste Parellistudenten bereiken dat niveau gewoon nooit.

Waar ik heel veel van mijn gevoel heb geleerd is bij Evelien Vogelzang, een instructrice die ook volgens Parellimethodes werkt, maar ongelóóflijk veel gevoel heeft voor wat een paard je leert vertellen, en gelukkig is mij met de paplepel daar ingegoten om op de signalen van je paard te letten. Iemand anders, die online heel veel materiaal beschikbaar heeft, en die ook heel erg is gaan letten op de signalen van het paard, is Warwick Schiller. Van hen (icm technieken van David Lichman) heb ik geleerd dat de oefeningen de focus niet zijn, maar de mentale staat van het paard. Dat ze bij je willen zijn, je willen volgen, een connectie met je willen hebben. Al het andere is daar ondergeschikt aan, want zodra je dat hebt kun je verder alles. Dan lijkt het wel toveren, want je kunt dan met zulke kleine signalen communiceren, zowel op de grond als onder het zadel, dat je het bijna niet ziet.

Ik merk ook dat een voedselbeloning, míts goed getimed en op de juiste manier gegeven, wel extra enthousiasme kan toevoegen.

Hier een linkje van mijn vorige paard, Mish. Op de video 5 jaar, at liberty in een bak van 25 x 60. Zij is vanaf 3 jaar oud door mij met Parelli opgevoed, en in het begin hadden wij ook enorme liberty-issues, precies zoals jij omschrijft. Het was pas later, toen ik de oefeningen meer los ging laten en meer op haar als individueel paard ging letten en meer op gevoel met haar deed, dat zij ook het enthousiasme kreeg. Dat ze hier bij deze oefening ineens galop liet zien, was voor haar ook een enorm enthousiaste uitspatting.
https://www.youtube.com/watch?v=hy8IrL_OrQU

Mijn conclusie dus: ja, ik ben het helemaal met je eens, je ziet het vaak. Is dat wat gewenst is, nee ook niet. Maar het is wel wat vaak in het leerproces gebeurt, omdat mensen nog niet genoeg hebben leren zien en voelen.

Aleeneh:

Heel fijn dat je eerlijk en open reargeert, dat steunt mij in wat ik zoal ervaar en geeft wat "lucht" in die zin dat mijn twijfel wat kan worden omgezet naar zekerheid, en dat doet mij goed.

Het is best een hellend vlak en toch wel bitje not done om hierover te praten, vermoedt dat het komt doordat als iemand strak een methode volgt, daar helemaal in gelooft en feitelijk niet echt openstaat voor andere ideeen of suggesties.

Leuk dat je Voest ook noemt, daar heb ikzelf al paar keer doorheen geprikt bij demo's van zijn leerlingen en dat is me niet altijd in dank afgenomen (kon bij een sessie vertrekken )
Door simpel paard uit zijn afgezette lintje cirkeltje te halen, het betreffende paard de 40x60 meter ruimte te geven en door goed te reargeren op wat paard laat zien, niet wat mensje van paard wil.
Ze waren nergens meer kwa connectie...
Dan gebeuren er dingen die jij laat zien in je stukje video, en dat vinden ze dus opeens niet zo leuk..

Top dat Warwick ook bij jou langs komt, en je kent Rebecca Tasker en zeker Inge Teblick ?


Herken dit helemaal, dat is voor mij leiding gevend en pas ik me op paard aan (mist veilig natuurlijk..)

Ken je dit topic trouwens ?
[OPG] Connection Training: Emotie-Clickeren. Wie ook?



Het hele piep kleine stukje wat je hier laat zien, doet me ook al weer zo goed, want oh jee wat een herkenning hier, zoals jullie samen bezig zijn.
In deze +R mindsetting is het zo waanzinnig mooi en motiverend samenwerken met de paarden

Ik plaats zelf bewust (privacy) geen beelden op het net, maar kan je verzekeren dat we samen dikke lol hebben als we b.v. gaan "voetballen" of elkaar uitdagen.

je bedoelde hier ipv "mentale" >> Fysieke stukje mag ik hopen ?

Maar mag je je dan niet afvragen of deze methode wel geschikt is voor veel tot erg veel betalende "studenten" als ze nooit zo goed en gefinetuned zullen worden als de "meester" (al heb ik zelf mijn twijfels ook over de "meesters".)
Of is het dan nuchter gezien een geniepig stukje marketing geworden: je zit doorlopend aan onze methode en spulletjes vast als je steeds wat hogers wilt bereiken?


Dan staat Parr toch echt in compleet contrast met bv een Tucker (ja die is ook best komkommercieel met email spam),
want die leert je toch echt dingen die je ZELFSTANDIG kunt gebruiken op elk nivo van het student zijn.
Daar kun je best na vier sessie's afhaken en zelf verder je ontwikkelen.

Of pak es extreem een Yvet Blokesch, die in al haar bescheidenheid al zoveel paarden heeft geholpen dat ze daarvoor wel een lintje mag krijgen.
En dan staat ze breekbaar op eday met haar mustang geweldige dingen te doen en geeft wat basic uitleg.
Onderschat ik het publiek dat ze niet doorhebben dat vrijwel alles voor hun neus gebeurd op het mentale vlak ?

Tja , wellicht maar een mix ervan maken, een soeppie ??, maar het allerbelangerijkste: kijken en voelen naar en met je paard ?

Want dat zie ik wel steeds terug met trainers / baasjes die een vrolijk ,blij , speels en tevreden paard bij zich hebben: de diepe connectie.
En een paard in connectie is veilig, en past en zorgt voor het mensje.

Hoi,

Al even niet gereageerd, maar er is dan veel gebeurt de laatste weken. Waar het leukste van is dat vanaf vorige week zaterdag Blue van mij is!

Twee weken geleden hebben Blue en ik meegedaan aan een Parelli weekend in Lisse. Dit was erg leuk en weer veel geleerd. Het trailer laden ging wat minder, want madam heeft de stang eruit gekregen en dacht dit op de terugweg weer te kunnen toen we de stang dicht deden

Met Parelli maken we gestaag vooruitgang. Waar ik nu de meeste moeite mee heb ik dat Blue niet recht, maar schuin achteruit gaat... Iemand tips hoe dit te verbeteren?
Nu denk ik om balken aan beide kanten te leggen en haar zo naar achteren te laten gaan, gewoon puur als ondersteuning.

Laatst ook voor het eerst de galop geoefend aan de lijn en ze vind het lastig om te blijven galopperen als ik stilsta, maar doet het al goed. Ik probeer haar met de cirkel iets enthousiaster te krijgen, maar dit is nog bar lastig haha. Wel hebben we de achtjes nu redelijk goed onder controle en hebben we die laatst ook mooi in draf kunnen doen. Trots op mijn pony!

Binnekort zal ik weer proberen een filmpje te maken

Wat leuk dat jij er ook mee begonnen bent!
Zelf oefen ik in de bak en in de kleine longeerbak. Zolang het wel groot genoeg is kan ik overal oefenen

Succes met Porky!

Gaaf dat je op deze manier zo ver gekomen bent met je hengst!
Zelf heb ik er ook echt baat bij en Blue en ik Parellieën dus lekker verder

@Peetstap

Dank voor je reactie in mijn topic. Altijd fijn om andere denkbeelden te zien
Wat je zegt kan ik mij ook in vinden, dat is de connectie die ik uiteindelijk wil bereiken met Blue.

Parelli is voor mij een houvast met bepaalde technieken. Zelf ben ik überhaupt pas bijna 2 jaar met paarden bezig. Eerst op de manege de basis en toen Blue sinds bijna een jaar, waar ik heel veel van geleerd heb.
Om beter met Blue om te leren gaan en onze band te ontwikkelen ben ik heel veel grondwerk met haar gaan doen. En sinds we met Parelli begonnen zijn is onze band zeker verbeterd. Waar ik eerst een pony had die soms in zichzelf keerde en nooit tekenen van smakken en gapen liet zien. Heb ik nu sinds Parelli een pony die er altijd bij is, dingen probeert te begrijpen en veel smakt en likt. Waar ik heel blij mee ben. Ze blijft nu graag bij mij en als ik roep komt ze haar stal over kijken.

Voor de rest kan ik niet heel goed meepraten, puur omdat ik te weinig ervaring heb. Dit hoop ik te veranderen in een paar jaar.

Wel werk ik ook met extra voerbeloningen en dit werkt zeker. Ik probeer Blue veel rust te geven na een oefening en alles in haar tempo te doen. Soms ga ik dan iets te langzaam

Als jullie tips hebben, ook over puur de omgang met paarden hoor ik dit graag! Altijd open om meer te leren en te ontdekken.

Dat denk ik niet. Omgang met paarden en paardrijden is gewoon verrekte lastig. Jij kunt ook les nemen bij een grand prix instructeur en nooit de grand prix halen. En toch kun je er veel van leren. Je zult moeten beginnen met de basis, en pas zodra je de basis snapt kun je je verder gaan verdiepen en uiteindelijk kom je tot een punt waar je wel die connectie hebt. Net zoals dat je bij dressuur begint met hobbelen en stuiteren bij het lichtrijden, en pas later tot een punt komt waar je galopswissels kunt rijden.



Tsja, ik heb ook gehoord dat er ook zat paarden zijn die vanuit Yvet terugkomen en dan bij hun eigen eigenaar toch langzaamaan het gedrag weer gaan vertonen waarvoor ze naar Yvet gekomen zijn. Dat is gewoon het lastige. Yvet is ook een meesteres in het correct lezen van en handelen bij paarden, maar met de paar lessen die zij geeft bij een trainingspaard, kan ze ook niet van al haar klanten meteen vergelijkbare meesters in de horsemanship maken. Die loopt tegen hetzelfde probleem aan.

Parelli, Tristan Tucker, Warwick Schiller... ze doen allemaal dezelfde dingen maar dan met hun eigen sausje er overheen, en hun eigen lesmethode. Ze hebben allemaal het doel om de leek op te leiden tot een bepaald niveau van kunde, vanwaar de leerling zelf verder kan om meer te gaan leren, omdat ze een bepaald begrip over het wezen "paard" gekregen hebben. Ik denk dat ze dat allemaal ook best effectief doen, alleen de een is beter in het ene en de ander is beter in het andere.

Vanuit mijn kennis over de mentale staat van het paard zie ik dat Pat Parelli ook echt heel goed rekening houdt met zijn paarden op mentaal vlak, maar dat hij het wellicht niet zo ontzettend effectief overbrengt op zijn leerlingen. Hij zégt niet dat hij het doet, en daardoor missen veel leerlingen van hem veel signalen. Warwick Schiller doet dat wel, tot in het extreme, soms tot het punt waarop hij weer niks meer echt "doet" met zijn paarden omdat hij alleen maar aan het zoeken is naar ontspanning en rust. Zo heeft iedereen een eigen invalshoek.

Ik probeer de twee gewoon op zo'n effectief mogelijke wijze te combineren.

Ik zie Pip1994 dat overigens ook doen, die is op een heel toffe manier met haar paardje bezig. Gefeliciteerd dat ze nu van jou is!!!

Wat het schuin achteruit lopen betreft... vaak komt dat door scheefheid. Dat het ene achterbeen gewoon niet zo sterk is als het andere en dat een van de benen dus grotere passen maakt enzo. Dus als je je paard lichamelijk gaat trainen, verbetert dat vaak.

Helemaal eens Aleeneh!
Zowel de kracht als het probleem van parelli is dat ze een “compleet” programma hebben. Hun programma begint echt bij het a,b,c, de seven games zijn niet anders dan het abc.
Een van hun pijlers is oa. “Feed people with a spoon, not a shovel” Zij hebben hun programma zo opgebouwd met kleine stapjes, zodat iedereen het kan blijven volgen. Precies zoals je ook met je paard zou doen wat je als probleem daarbij ziet, is dat mensen veel te lang in het abc blijven hangen. Het is absoluut niet de bedoeling dat je de seven games op level 1 niveau perfect moet krijgen, dat is echt heel erg saai! Het is soms best nuttig om even je abc te checken, om even te kijken waar de lastigheden zitten, waar eventueel nog punten zitten die aandacht verdienen, maar verder moet je zo snel mogelijk verder gaan met woorden en zinnen maken.

Ander nadeel is dat door die volgorde veel mensen afhaken voordat het interessant wordt, alle technieken staan in het programma, maar pas in level 2 of 3. Er is een grote groep mensen die nogal overwhelmed wordt van een overmaat aan informatie, maar andere mensen vinden het snel saai.
Ik vind dus tussen al die verschillende mensen eigenlijk niet zoveel verschil zitten? Het verschilt vooral welke mensen en welke discipline aangesproken wordt. Parelli focust zich tegenwoordig heel erg op de (angstige) beginner en veel minder op de gevorderde ruiter, verschil met toen hij net begon. Ik vind bijv. de filmpjes van featherlight hartstikke leuk, maar daar heeft een beginner niets aan.

Over het schuin naar achtergaan: wat je kan doen, is een doel geven aan het achterwaarts. Dus achterwaarts ergens heen of ergens tussendoor, juist achterwaarts waarbij je naar links of naar rechts draait, dan merk je wrs op dat één kant wat lastiger is. Meestal is het een kwestie van vertrouwen, recht naar achter gaan is spannend als ze druk ervaren van jou. De belangrijkste tip is dus dat ze geen druk ervaren van jou.
De volgorde mentaal-emotioneel-fysiek is een belangrijke. Uiteraard kan fysiek een oorzaak zijn, maar mijn ervaring is dat bij dit soort relatief simpele oefeningen dat meestal niet zo’n grote rol speelt.

Mentaal: snapt hij dat hij recht naar achter moet? Beloon je op het moment dat hij recht naar achter gaat?
Emotioneel: ervaart hij spanning bij het naar achter gaan? Hoe kan je die spanning verminderen? Dit is meestal de reden voor scheef gaan. Dat kan zijn omdat hij spanning ervaart vanuit jouw vraag (en hij dus meer je aan het ontwijken is), kan ook vanuit de omgeving zijn, bijv je vraagt achterwaarts richting een plek die spannend is.
Fysiek: kan hij lichamelijk recht naar achter gaan?

Oeps, al weer een maand geleden sinds mijn laatste update

Er is dan ook veel gebeurt de laatste maand, niet paard gerelateerd.

In de tussentijd zijn Blue en ik lekker verder gegaan met Parelli. Ze doet het steeds beter!
Als alles goed gaat wil ik in mei auditie gaan doen voor level 1.

De porcupine and driving doet ze praktisch altijd op level 1, alleen de voorhand is soms nog lastig. Hier zijn we mee bezig. Met het achterwaarts gaan gaat het ook goed, ze gaat nu op een prima tempo. Alleen gaat mevrouw niet recht achteruit, maar altijd gedraaid... . Ook hier werken we aan, maar tips zijn altijd welkom!

Gisteren een heerlijke sessie gehad! Ze was energiek en lekker los (love de osteopaat!). Zelfs de eerste pasjes sideways voor een balk zijn gemaakt en we hebben een mooie van richting veranderen gedaan in draf. Zo trots op die pony!

Ik probeer jullie weer goed op de hoogte te houden!

Oh en Blue heeft nu haar eigen instagram account!
blueeyed.blue