Eigenlijk is het een beetje omgekeerde wereld. Normaal werk je juist om een paard uit je ruimte te houden. Bij die van mij is dat niet nodig. Hij blijft juist te goed uit je ruimte. Hij zal nooit over je heen lopen, wat enorm fijn is. Het nadeel is alleen dat hij ook snel uit je ruimte gaat, terwijl dat eigenlijk niet gewenst is. Daarom ben ik op zoek naar oefeningen om hem te leren dat hij ook in mijn ruimte mag blijven. Ik snap dat dat te maken heeft met vertrouwen, maar ik ben op zoek naar specifieke oefeningen om ons te helpen. Ik ben sowieso al bezig met de opstapchallenge. Dat gaat goed, maar in kleine stapjes, aangezien hij nogal faalangstig is. Hopelijk weet iemand wat oefeningen die ons kunnen helpen. Alvast bedankt!

Ik denk dat je in dit geval niet moet werken aan het in je ruimte blijven maar het onderliggende probleem. Als hij uit je ruimte gaat omdat hij vertrouwen mist, zul je dus het beste kunnen gaan werken aan het verbeteren van het vertrouwen. Specifiek: vertrouwen bij jouw aanraking enzo, dat hij daar niet voor hoeft te wijken maar ook gewoon in kan ontspannen.

Ik vind het lastig om specifieke tips te geven zonder de precieze situatie te weten of te weten wat jij precies doet wanneer hij opzij gaat voor je.

Sadira, ik snap wat je bedoelt. Daar ga ik aan werken!

Het probleem ligt vooral in het opstappen. Als ik op het krukje stap of mijn voet in de beugel zet, wijkt hij weg met zijn achterhand. Ik wil hem graag leren om te blijven staan. Boos worden oid helpt bij hem zeker niet, maar ik probeer nu via werk op de grond dit probleem op te pakken.

Wat doe je als de achterhand wijkt? En hoe heftig is dit? Als het maar een paar pasjes zijn zou je mee kunnen huppelen en dan je voet eruit zodra hij stilstaat. Tot ie uiteindelijk helemaal stil blijft staan als je je voet in de beugel doet.
Vaak krijg je namelijk ruiter doet voet in de beugel = paard gaat lopen = ruiter haalt voet uit beugel. Dus paard leert dat lopen iets oplevert. Wellicht is dat hier niet het geval, maar misschien heb je er toch iets aan.

Dat met opstappen deed mijn paard ook. Hij kan alleen ook soms over je heen denderen en dominant zijn, maar meestal is het een zacht ei.

Met opstappen zorgde ik dat we in een gang stonden waar hij niet veel kon weg stappen. Daarnaast heb ik heel vaak op het krukje ernaast gestaan, beetje stom staan kriebelen aan alle kanten. Over hem heen hangen en aaien. Dit ook met 1 voet in de beugel en half over hem hangen en aaien/kriebelen. Als hij weg liep stapte ik wel op, maar draaide hem buiten net zo hard weer om, stap af en opnieuw beginnen. Kost tijd en energie, maar hij staat nu als een huis stil en wacht ook netjes met weglopen tot ik zit. Alleen in drukke banen of op wedstrijd mislukt het nog wel soms door de spanning. Dus dan laat ik iemand hem even vasthouden

Dat is een vrij standaard reactie en doet bijna ieder jong dier. Afhankelijk van het karakter zijn daar verschillende oplossingen voor varierend van 600x herhalen, tot rondjes om je heen laten lopen of domweg de kruk erachteraan blijven slepen. Een „sta“ commando is soms ook nog zinvol. Ik kan zo niet zien wat voor jouw paard werkt.
Ik zou eerst gewoon maar focussen op erop kunnen leunen vanaf de kruk zonder voet in de beugel.

Mijn paard deed dit ook, het was bij haar aangeleerd gedrag.
Ik ben begonnen op de grond met klicker training een commando (ik gebruik het woord "in") aan te leren, om de achterhand naar mij toe te zetten. Dit had ze redelijk snel door, daarna ben ik op mijn krukje gaan staan en heb hetzelfde commando gebruikt, nog steeds met clicker en beloning. Nu ben ik zover dat ze niet meer wegdraaid en keurig blijft staan tot ik opgestapt ben.

Misschien werkt dit voor jouw ook.

Als de achterhand wijkt, ga ik soms nog even door met wat ik ging doen (zoals bijvoorbeeld mijn voet in de beugel zetten) en daarna begin ik weer opnieuw. Hij krijgt dan geen beloning. Het is niet heel heftig, maar wel genoeg om er met mijn balans ed niet op te komen. Sowieso wil ik het gewoon niet hebben. Ik wil dat hij netjes braaf en ontspannen stil blijft staan. Mee kunnen huppelen lukt niet, aangezien ik op een krukje sta.

Daan, deze zal nooit over je heen denderen en is totaal niet dominant. Juist het tegenovergestelde, enorm onzeker. Ooit hebben we hem wel tegen de bakrand gezet, maar dat wil ik niet meer. Dat is juist het bestrijden van symptomen. Nu wil ik de oorzaak aanpakken. Wat jij zegt is misschien wel weer goed om even naar terug te gaan! Overigens kan hij ook niet echt vastgehouden worden, dat geeft hem ook heel veel spanning.

Sizzle, verschil is alleen dat hij niet meer jong is haha, ondertussen 11 jaar. Ik ga je opties allemaal eens uittesten! Hoe zou jij een sta commando aanleren? Gewoon sta zeggen en als hij blijft staan belonen? Over het algemeen gaat dat goed, maar ga ik nu idd vaker meepakken!

Betty, daar ben ik nu idd mee bezig! Duurt helaas erg lang om aan te leren, maar dat is wel het doel!

Is het sowieso een paard dat liever zijn voeten beweegt dan stilstaat? Staat die in andere situaties wel perfect stil of durft die ook al wel eens een pasje verzetten wanneer je langs hem wilt gaan staan zonder op te stappen? Wat doet die bv. tijdens het borstelen?

Nu leert hij steeds meer om open te gaan en merk je dat de primaire reactie idd bewegen is ipv stilstaan. Over het algemeen staat hij enorm goed stil en is hij puur op stem te corrigeren. Tijdens het borstelen staat hij altijd los in de bak en blijft over het algemeen staan, op misschien soms een klein pasje na

Kan je hem niet leren om naar je toe te komen? Als hij dan zijn kont wegdraait kan je die weer terug vragen? Ik heb bij mijn paard met beleven veel tijd besteed aan inparkeren, nog ver voordat ik er überhaupt op ging en hij is nog nooit weggedraaid met opstappen.

Misschien is deze opstapchallenge iets voor jou en je paard?
https://m.facebook.com/story/graphql_pe ... kwNw%3D%3D

Chico had dit ook toen hij pas bij ons was. Ik wandelde erg veel met hem aan de hand, zodat hij de omgeving leerde kennen en mij. Hij was heel tof maar gewoon wat nerveus om van huis af te gaan, ondanks het vele gewandel bleef dat. Dus soms stapte ik gewoon onderweg op, dat hielp, en meestal negeerde ik het gedrag en sprong er gewoon op (een merens is niet zo hoog, dus dat is niet zo moeilijk ook al beweegt hij). Mijn man heeft hem ook in het begin ondersteund en vastgehouden. Eigenlijk merkte je dat het heel snel over ging en hij al heel snel zijn oude mijnheertje evenwicht werd.
Hij vond mij erg leuk en ik hem, en door echt veel met hem te doen kregen we al snel een vertrouwensband. Helaas is Chico te vroeg (7 jaar) onverwacht aan een gaskoliek overleden. Maar wat een tof paardje.
Dus geef je paard ook de tijd en ga vooral erg veel met hem doen. Ik heb eigenlijk zijn nerveusheid genegeerd in het begin want ik vond het volkomen normaal dat hij zo was. Ik heb alleen maar leuke en toffe dingen met hem gedaan, heel veel bij hem geweest en aandacht gegeven en gewandeld. Wel doorgepakt als hij soms even aarzelde op de wei met het weggaan van de merrie om met mij mee te wandelen.
Dus ik heb niets bijzonders eigenlijk gedaan.

Zoals in de OP staat ben ik idd al bezig met de opstapchallenge!

Pien, bedankt voor je uitleg! Helaas is hij nogal hoog (1.85) en is het opstappen nu zo'n probleem dat ik er überhaupt niet meer op kan. Ik ben er wel mee bezig. Wel slim idd om tijdens het wandelen even een move te maken, hoeft dus niet per se opstappen te zijn, maar wel mijn voet omhoog doen of wat dan ook. Helaas wordt mijn paard redelijk angstig als hij door iemand anders dan mij vastgehouden wordt, in ieder geval zeker strak. Heel zonde dat hij zo vroeg overleden is! Ik begrijp wat je bedoelt, ik ga gewoon lekker met hem weer aan de slag. Ik heb hem overigens al wel lang, ik geloof al vier jaar. Hij vindt me ook al erg leuk, behalve als het op opstappen aankomt haha. Dat blijft hij erg eng vinden.

Bij mij is staan ook echt staan. Als ik zeg ‚staan‘ dan moet hij ook blijven staan en geen pasje opzij of naar voren als ik wegloop, er om heen loop, er dingen overheen wapper, op en neer spring....bedenk het maar.
Ik heb dat ooit gepikt uit de westernwereld (ground tying) en naar mijn eigen manier omgezet, daar ben ik met ieder paard consequent in.
Misschien helpt het? Klein beginnen en in jouw geval waarschijnlijk overdreven veel belonen en eerder foutjes negeren dan afstraffen.

1.85 is een reus daar spring je niet zo gauw op. Lastig!
4 Jaar is lang en vraagt inderdaad om een totaal andere aanpak als bij een paard dat er net is en die ik waar hij vandaan kwam gereden had en hij perfect stil stond.
Paardje was gewoon gespannen van al die veranderingen en kwam ook vanzelf goed door mijn manier van mee omgaan.

Dat is lastig dat hij angstig wordt van vasthouden. Mijn man hield Chico niet strak vast maar ondersteunde hem meer, door arm om hem heen te slaan .Chico vond dat fijn, dat merkte je en de 1ste keren liep mijn man ook 100 meter mee en dat hielp hem ook.

Weet je ook wat hij zo eng vindt ah opstappen?

Sizzle, dat klinkt goed! Ga ik mee aan de gang! Zelf gebruik ik het commando wachten, maar dat kan ik idd veel groter trekken dan ik nu doe

Pien, ben ik met je eens. Vertrouwen kweken is daarentegen altijd goed. Ik weet het niet. Hij vond het altijd al spannend maar door het negeren van signalen (kan ik mezelf wel voor blamen, maar daar heb ik ook niks aan) is het een stuk erger geworden. Nu is de trigger vooral het optillen van mijn voet. En mijn eigen onzekerheid. Bij mijn instructrice vindt hij het namelijk ook spannend, maar blijft hij wel staan

Ik zou dan beginnen opletten naar zijn lichaamstaal en vooral de momenten waarop hij dan toch dat pasje zet. Wat ben jij dan aan het doen? Zag je in zijn lichaamstaal al dat die waarschijnlijk ging bewegen? Ook in de training zou ik verschillende dingen proberen, rond hem lopen, springen, been optillen (en dat op verschillende plekken rondom hem). Zo krijg je veel info over met wat die oké is, waar die spanning van opbouwt en wanneer die spanning zo groot wordt dat hij wil gaan bewegen. Eens je weet wat hem precies triggert, kun je er zelf voor zorgen dat je telkens onder zijn grens blijft en stukje bij beetje die grens verleggen. Beweegt die al als je nog maar gewoon richting zijn flank loopt? Dan loop je maar tot aan zijn kaak. Blijft die daar 100% ontspannen staan, dan loop je tot aan zijn schouder. Vindt die dat spannend, dan loop je terug tot aan zijn kaak.

Belangrijk is ontspannen zijn, maar wel alert. Ik heb paarden gezien die stil bleven staan terwijl de trainer de gekste dingen deed. Maar het paard stond eigenlijk in een soort freeze-modus, volledig in zichzelf gekeerd, wachtend tot het allemaal voorbij is. Ok, uiteindelijk staat je paard dan ook stil, maar ik veronderstel dat dat niet echt is wat je wilt.

Ik begrijp wat je bedoelt! Gelukkig kan ik hem ondertussen redelijk goed lezen en herken ik idd de situatie die jij beschrijft. De trigger nu is been te hoog optillen zijn we achter. Met wat jij schrijft gaan we aan de gang!

Stapje terug doen. Niet denken aan opstappen, maar alleen denken aan het oefenen van het optillen van je voet. Als hij daarbij stilstaat, hoger optillen van je voet. Dan ga je alleen maar oefenen met voet in de beugel zetten. Je volgende doel wordt alleen maar gewicht in de beugel zetten. Et cetera.

Dat doe je eerst vanaf de grond, zodat je mee kunt bewegen wanneer hij gaat lopen. Beweeg mee tot hij stopt, en stop dan zelf.

In de tussentijd leer je hem ook dat het zijn doel is om bij een krukje stil te staan. Leer hem dat hij zijn achterhand bijdraait tot hij naast het krukje staat en dat je met een zweepje de achterhand terug kunt vragen als hij wegdraait. Beloon dit zo fanatiek als je kan, zodat het krukje echt een fantastische plek is om te zijn.

Zodra dat beide bevestigd is kun je het weer gaan combineren. Kleine stapjes.

Bedankt voor je fijne tips! Daar ga ik zeker aan werken!

Wat is de reden waarom hij wijkt? Je noemt het faalangst? Dat is een term die je niet kan toepassen bij paarden. Een paard reageert heel simpel. Geen gevaar? Ik blijf. Gevaar? Bevriezen of vluchten of vechten. Het wegstappen van de kruk heeft een reden. Gewoon geen zin hebben of is hij bang voor iets? Dat moet je zien te vinden. Waar is hij bang voor? Als je dat weet, kan je die prikkel weghalen. Haal je dat weg dan krijg je de simpele reactie. Geen gevaar? Ik blijf. Dan blijft hij staan.

Twee kanten oefenen, ook met opstappen. En met clickertraining is een been optillen, in de beugel, lichte druk etc tot aan opstappen aan toe stapsgewijs niet zo moeilijk om aan te leren. De truuk zit'm in de timing; het optillen van je been, hij blijft staan,de click en dan kun je het voertje geven. Uiteraard wel beginnen bij de basis van clickertraining want hij moet de koppeling click/beloning eerst hebben gemaakt. Je kunt het nadat het goed gaat uitbreiden met paaltjes, boomstammen, picknicktafels en wat er ook maar aan opstapjes te vinden is.

Karijn, de reden is angst. Faalangst merk ik vooral als ik hem vraag naar mijn hand toe te komen en hij het niet durft te proberen, omdat hij bang is dat hij het fout doet. Daarom doet hij maar niks. Dat zou je natuurlijk ook onzekerheid kunnen noemen. Hij is bang voor het opstappen. Hoewel het een tijd lang beter ging, dus ik snap niet waarom hij nu ineens weer aan het wegstappen is en weer meer spanning opbouwt. Voor nu is de trigger het been optillen zelf en mijn eigen onzekerheid. Maar ja, opstappen zonder je been op te tillen is lastig en mijn eigen onzekerheid wegnemen is nog lastiger haha!

Lindsey, oh ja dat is wel een goede idd. Met clicketraining werken we al. Oh ja slim idd om ook naar andere opstapjes te kijken! Wel een vraag, wat doe jij als hij niet blijft staan als je je been optilt?

Dan zou ik al op kleinere dingen gaan belonen. Ipv weglopen stilstaan is al beter. En ook maar dénken aan de goede kant op willen stappen is al beter. Elke kleinste poging is al geweldig.

Niet straffen als hij het verkeerd doet, maar je vraag aanhouden tot hij weer een beetje de goede kant uit denkt, en dat meteen belonen.

Opstappen is een desensibilisatie-oefening (stopt als paard rustig stil staat). Hoeveel daarvan doe je in verhouding tot sensibilisatie-oefeningen (hulp stopt als paard bijbehorende beweging maakt)?

Want als een paard denkt dat bewegingen van jouw altijd vertaald moeten worden naar bewegingen van hem, dan krijg je dit soort onzeker gezoek naar wat is het juiste antwoord ook.

En zeker het snel heen en weer schakelen tussen wel door beweging oplossen en door stil staan oplossen is voor sommige paarden lastig.