Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
troi schreef:Blijkbaar is elke hengst dus geschikt voor elke merrie en is elke hengst perfect? Nu ben ik groot quarter en paint fan maar dat lijkt me wel echt nogal onwaarschijnlijk
sevke schreef:Ik zou beginnen bij de basis : start met een GEZONDE hengst. Dat is al moeilijk genoeg te vinden bij de quarters. Met gezond bedoel ik dan : correct op de benen, geen spat, HKO, negatief op de paneltesten, tegenwoordig kun je ook PSSM2 e.d. laten testen, maar blijkbaar doet niemand dit (of durven ze het niet aan, gezien de enorme wijdverspreidheid hiervan in de quarters bij populaire bloedlijnen).
Verder belangrijk : karakter! Heeft de hengst in de sport gelopen? Loopt hij nog in de sport? Hoe heeft hij het gedaan? Want of je nu in de sport wil of niet, je wil wel een veulen met een groot hart en goed meewerkend karakter fokken, denk ik. Zelf zou ik eerder een hengst kiezen die zich leuk laat rijden door een nonpro ruiter. De meesten van ons zijn nonpros en kunnen met een open paard niet veel aanvangen.
Van sommige populaire hengsten zie je dikwijls nakomelingen die het goed doen in de (lagere) open klasses, maar zelden in de (lagere) nonpro. Dat is dan voor mij al een no-go. Een quarter, en dan vooral een reiner, is al bloederig genoeg, terwijl de meeste nonpros vooral een makkelijk en meegaand paard willen, en geen hittepit die de bak doorspringt als je hulpen iets te grof inkomen.
Helaas wordt er bij de paints/quarters vooral gekeken naar een fancy kleurtje. De rest wordt dan bijzaak.
Voor mij is het kleur bijzaak, maar het paard dat onder het kleur zit is van belang.
Ik heb nog nooit een paard gekocht of niet gekocht om zijn kleur. Al was het een groene
Maar bij de recreanten is dit blijkbaar wel erg belangrijk. Dat merken wij enorm bij de verkoop van onze veulens.
Terwijl het overgrote deel van de paarden aan de top gewoon vossen zijn
rina schreef:Tja dat is het verschil in fokbeleid in de USA en Nederland/Europa. In Amerika is het een marktwerking en de Amerikanen zeggen gewoon dat wat goed verkoopt is dat wat een naam heeft. En die hengst zal ook de meeste nakomelingen produceren. Iets wat in het kleine Europa niet werkt.
En dat de bouw, karakter enz enz van de merrie een groot deel bepaald vinden ze daar minder van belang. Je moet het ook zo zien dat daar vanaf het begin, vanaf 1941 toen het AQHA stamboek werd opgericht, het om de sport draaide. De allereerste hengsten werden ook ingeschreven door middel van een wedstrijd. Die toen door Wimpy-P1 gewonnen werd.
En zo is het ook altijd gebleven. En mede daardoor kwamen ook de excessen zoals de extreme body's van de Impressive nakomelingen, die daarmee HYPP op de kaart zetten. De hunterpaarden waar steeds meer groot, groter, grootst werd gefokt en er zoveel volbloed in gefokt werd dat je ze bijna geen Quarter meer kan noemen. De reiners die heel vast zitten in hun voorkeurlijnen, waardoor ook de bouw daar het zwaar te verduren krijgt.
Er wordt gewoon niet echt gekeken naar de bouw van de merrie en wat daaraan verbeterd moet worden. Al moet ik zeggen dat ik met name bij de reiners nu weer een richtingswissel zie. Het wordt in het gros nu toch allemaal weer wat meer maat paard en ook wat betere conformatie. ipv al die kleine zwaar overbouwde ponietjes die er een paar jaar geleden rondliepen.
Waar voor de Amerikaan het sport gedeelte het belangrijkste is. Paard moet in de eerste jaren presteren, en dat ie daarna kapot de fok in gaat is oninteressant, want dan heeft hij naam en krijgt hij veel merries. Willen wij in Europa graag lang van ons paard willen genieten. In elk geval graag langer dan 3 jaar.
Imo zou de Europese fokkerij er goed aan doen om zich ook meer te richten op het wat ik liefdevol de HTK Quarter noem. Een paard wat kwa bouw, innerlijk en uiterlijk goed in elkaar zit en wat ook "het werk" wat wij ermee willen jarenlang aankan. Ipv zich dood te staren op namen in een pedigree. Waarbij voor mij ook de genetische gebreken voor het gros een no go zijn. De dominante gebreken sowieso, de recessieve gebreken moet je per paard bekijken en overwegingen maken. Iets als Herda heeft geen invloed op het paard zelf, en als de merrie kwa bouw, innerlijk en uiterlijk super in elkaar zit, zou ik geen nee zeggen tegen fokken daarmee. Maar dan wel alleen maar met een n/n hengst.
Duitsland heeft een poging gedaan een eigen fokprogramma op te zetten. De ins en outs daarvan laat ik even in het midden, maar het veroorzaakte iets meer dan ruzie met de AQHA, en de DQHA heeft op het punt gestaan dat ze eruit getrapt werden.
Het programma was in zoverre goed dat alle hengsten en merries genetisch getest moesten worden/zijn voor opname, er een keuring was voor conformatie, beweging enz. en er 2 boeken waren waar de dieren werden ingeschreven. De hoogst scorende in boek 1, de rest/en niet voorgestelde op de keuring in boek 2. Imo erg groot nadeel was, extreem veel extra kosten voor de fokkers. Paard moest getest, ingeschreven, veulens ingeschreven wat allemaal best veel extra koste. En de fokkers moesten lid zijn van de club, nog meer extra kosten. (Ik heb het voor mezelf uitgezocht, maar ik was dan per veulen per jaar tenminste 300 euro extra aan kosten kwijt. Iets wat voor een hobbyfokker er echt wel inhakt, en aangezien het veulen hoe dan ook papieren krijgt vanuit Amerika zul je echt moeten afwegen of die extra kosten het waard zijn. Voor mij dus niet.) Er zijn ook de laatste 2 jaar best veel fokkers in Dld. gestopt, en ik denk dat die extra kosten en verordeningen waar ze aan moesten voldoen daar best in meegespeeld hebben.
Het idee was en is dus goed, maar het omzetten is hier in Europa best lastig denk ik. Mede ook omdat ze vanuit de USA er geen interesse in hebben.
Het is en blijft denk ik een lastige materie. Je wilt graag iets fokken wat goed in elkaar zit en lang meegaat, maar omdat het gros van de kopers zich nog steeds blind staart op namen van een pedigree (uitzondering daargelaten, voor diegene met lange tenen) heb je ook hier in Europa te maken met die marktwerking. En is een paard met een kwijlpapier, mag ie lichamelijk beroerd in elkaar zitten, altijd nog meer waard dan 1 die goed op z'n pootjes staat. Dat is iets wat je je als fokker echt goed in je achterhoofd moet houden. Helemaal als je conformatie en karakter voor zet op het papiertje wat erbij zit.
De reiningsport is nu eenmaal het grootste hier, en die hengsten (en hun papier) staan het meest in de spotlight. Hun namen blijven dus het langste hangen, en blijven daarom ook 'dat' waar het gros het meeste voor wil betalen.
Maare heb je al een merrie op het oog?? Mag oma hier wel een aardig slecht geheugen hebben, maar volgens mij heb jij een ruin
germie schreef:Dat klinkt niet echt fijn. Maar hoe kom je dan als fokker er achter wat wel een gezonde hengst is?
Bij het kwpn kan ik dat redelijk uitzoeken en is veel openbaar. Natuurlijk zijn er daar ook die bepaalde genen bezitten waardoor je er liever niet mee wilt fokken, maar de meeste gegevens zijn gewoon te vinden.
Doet het quarterstamboek in Amerika ook aan halfboeken of halve quarters? Of krijg je dan weer geen papier? Bij het kwpn krijg je dan B register.
superpony schreef:Wordt je als gezonde quarter ergens in de achtertuin geboren, zie je misschien nooit een trainer en maar een enkele keer een showarena of niet. Dat wil niet zeggen, dat die paarden het niet zouden kunnen.
germie schreef:Enne, van een half papier kun je toch in de volgende generatie gewoon een heel papier maken? Dus dat kan wel weer een motivatie zijn natuurlijk.
DubbelFun schreef:germie schreef:Enne, van een half papier kun je toch in de volgende generatie gewoon een heel papier maken? Dus dat kan wel weer een motivatie zijn natuurlijk.
Nee dus. Eenmaal géén vol AQHA papier komt dat er ook nooit meer bij. De AQHA geeft geen 'half'papier af, maar dat doet een HTK-organisatie die totaal geen inbreng heeft in het stamboek. Het 'papier' zegt ook niets meer dan wie de ouders zijn.
rina schreef:... en voor de APHC alleen Appie, QH en volbloed. En die volbloed moet geregistreerd staan bij de Jockeyclub. Elk ander bloed erin krijgt, nu niet, nooit niet, papieren van 1 van die stamboeken..
DubbelFun schreef:rina schreef:... en voor de APHC alleen Appie, QH en volbloed. En die volbloed moet geregistreerd staan bij de Jockeyclub. Elk ander bloed erin krijgt, nu niet, nooit niet, papieren van 1 van die stamboeken..
Kleine aanvulling vwb de Appaloosa's.
Een ruin met duidelijke appaloosa-kenmerken kan ingeschreven worden als ApHC en meedoen aan wedstrijden.
Waarschijnlijk is deze uitzondering gemaakt omdat er op Appie-wedstrijden altijd érg weinig starters zijn en omdat ze toch niet voor 'bloedvervuiling' kunnen zorgen binnen het stamboek.
Overigens hoeft een appaloosa met 2 echte ap-ouders (of 1 Q of V-ouder) dan weer geen stippen te hebben om opgenomen te worden in het stamboek al geeft dat wel een iets ander papier.