Afgelopen zomer ben ik een week met paard en huifkar door een deel van Ierland getrokken. Daar viel het me op dat de meeste weilanden een natuurlijke omheining hadden. Allerhande struiken die dicht en vol in elkaar waren gegroeid (veel regen).
Ik vind dit erg mooi zo'n natuurlijke omheining.
Als ik hier in Nedereland om me heen kijk zijn de weilanden meestal omheind met draad of band en palen e.d. En als er al struiken staan, staan deze een heel eind buiten bereik van de paarden. Nu weet ik ook wel de paarden ziek kunnen worden van bepaalde planten maar dat geldt toch ook voor de Ierse paarden? Weet iemand waarom ze deze manier van omheinen wel in Ierland (paardenland!!) doen en wij in Nederland niet?

In het drukbevolkte Nederland zijn de gevolgen al gauw een stuk groter als een paard uitbreekt. Een omheining met hekwerk is dan toch wat degelijker dan een heg.
Een natuurlijke omheining lijkt me ook erg bewerkelijk en behoorlijk kostbaar als je dat nu moet aanplanten, duurt wel een flink aantal jaren voordat dat dicht genoeg is. Heb je land zat, dan maakt dat niet uit, maar in Nederland ligt dat meestal toch anders.

ik denk dat je ook nog er rekening mee moet houden dat de paarden de aanplanting niet aanvreten, want dan blijft er weinig van over. En de weilanden hier zijn niet zo groot waardoor paarden die neiging wat sneller hebben.

Ik heb een tijd in frankrijk gewerkt en daar zie je zowat alleen maar natuurlijke omheiningen dmv doornstruiken en evt een enkel stroomdraadje ervoor. Werkt perfect en staat heel mooi!

Als ik ooit een stuk land tot mn beschikking heb ga ik het ook op deze manier doen

Oeps. Nedereland!! komt waarschijnlijk omdat ik echt neder woon ('t zuien') Maar ala. Even reagerend op vorig respons: in Ierland eten de paarden ook aan de struiken (lijkt me) en toch zie je de struikomheining overal en echt geen enorme kaalgevreten plekken. En wat betreft de ruimte: ik kan niet zeggen dat die weilanden echt groter waren als menig weiland hier in Nederland. Qua gevaar mbt. drukke wegen: er zijn in Nederland nog genoeg weilanden die aan een landweggetje liggen. Trouwens, de natuurlijke omheiningen in Ierland hadden ook een draad door de struiken heen lopen, dus zo snel ontsnappen de paarden daar niet. Rest mij nog steeds de vraag waarom de natuurlijke omheiningen daar wel gangbaar zijn en hier niet?

Ja schaapjuh, ik ook maar daarom deze vraag. Ik wil gewoon de voor- en nadelen weten.

In Nederland zijn ook zat 'natuurlijke' omheiningen, wat te denken van alle sloten
Ik heb ik Ierland ook genoeg 'niet'-natuurlijke omheiningen gezien, die enorme lange muren van stapelstenen, waar het nodige aan planten tegenop groeit. Goedkoop, want de stenen lagen toch al in de velden en dat vonden de boeren maar niks die het land moesten bewerken.

Natuurbeheer is hier druk bezig met de natuurlijke afscheiding te promoten, zo krijgen vogels en andere dieren weer de kans om te nestelen, voedsel te zoeken etc. In sommige gemeentes (zoals de mijne) krijg je subsidie als je een dergelijke heg wilt aanleggen, of je kunt gratis jonge aanplant komen halen die daarvoor geschikt is.
Maar wil je een paard niet laten 'snacken' van de omheining dan zal er toch of genoeg gras moeten staan of struiken die ze niet lekker vinden (zonder giftig te zijn) en die kombinatie is niet makkelijk te vinden.

De stenen muurtjes in Ierland zijn voor het overgrote deel gestapeld ten tijden van de aardappelhongersnood. De overheid heeft toen op een gegeven moment een deel van de mensen eten gegeven in ruil voor arbeid. Werk was er echter al net zoveel als aardappels, dus het vrijmaken van velden voor bebouwing leek een zinvolle besteding. Nu zijn de muurtjes vaak een blok aan het been omdat ze tegenwoordig duur zijn in onderhoud.

Ik heb ook één kant van de wei langs een natuurlijke houtwal laten lopen met alleen een electriek draadje ervoor. Aan de andere kant loopt een rivier, doch deze is te riscovol voor de paarden, dus noodgedwongen een hek een stukje ervoor.
Probleem in Nederland is dat natuurlijke omheiningen te kostbaar en te duurzaam zijn voor de landeigenaar terwijl grote delen zich er ook nog eens niet voor lenen. De slootjes die SM noemt zijn een heel treffend voorbeeld van de typisch Nederlandse versie van het Ierse muurtje. Nederland kent dus eigenlijk veel 'natuurlijke' omheiningen.

misschien heeft de oppervlakte van de weide er ook mee te maken die paar duizend m2 waar het gim. ned. paard op loopt, is volgens mij niet te vergelijken met de hectares van het gemid Ierse paard, meer woonruimte dus en minder kans op uitbraak of verveling.
Ik vind het echt mooi deze natuurlijke omheiningen, maar vaak niet haalbaar in Ned.

oke. Na een stukje geschiedenis en de andere vormen van natuurlijke omheiningen wil ik toch even door gaan op de struikomheiningen.
Stel ik wil een struikomheining: welke struiken zijn daar geschikt voor en waar zou ik op moeten letten behalve dat paarden niet uit kunnen breken? Is er iemand

Als je een omheining wilt om paarden binnen een bepaald gebied te houden zul je een hele ondoordringbare heg/haag moeten hebben. Vergeet niet dat paarden veel 'groen' lekker vinden en het mag dus ook niet giftig zijn. Prikstruiken trekken ze zich niets van aan.
Al met al denk ik dat het gewoon met alleen een heg niet gaat lukken, je zult altijd iets van een lintje ervoor moeten hebben.
Verder zit je nog met de termijn waarop je eea gereed wilt hebben. Struiken groeien vrij langzaam, 5 jaar voor een volgroeide haag is niets.
Wil je toch een natuurlijke haag kijk dan in je omgeving welke bomen/struiken er van nature groeien, die zijn winterhard en passen in het natuurbeeld. Ook de dieren die er in en van leven hebben daar het meeste aan. De afdeling groenbeheer van je gemeente kan je daar ook goed bij helpen.

Gewéldig spul voor een haag is de braam. Op een geschikte plek groeit die twee meter in alle richtingen (dus 4 meter!!!) in een seizoen. Het mooiste is een licht draadhekje maken en de braamstruiken hiermee leiden in het begin. Daarna fiks snoeien en met twee/drie jaar heb je een haag waar de paarden respect voor hebben.

Nou HC ik moet bij het oversteken van de weg ook door een klein braamstruikje en ze nemen er graag een hap van als ze de kans krijgen.
Maar een volwassen braam is een gemeen ding qua doornen, iets wat ze zeker zullen voelen.
Overigens is een (wilde)braam hier in de buurt puur onkruid. De wortels gaan onder de grond meters de tuin in en je krijgt hem er dus niet meer uit.

Laat ze gerust lekker smikkelen, scheelt snoeien. De hardere delen laten ze echt wel met rust. Tis inderdaad 'onkruid' met voor een haag alle voordelen van dien míts je snoeit, snoeit en snoeit. Hoeft maar twee keer per jaar, maar dan wel fórs.

Als je d'r zelf nog wat aan wilt hebben, kun je je "oogst" uitbreiden met framboos. Zelfde soort plant, andere vrucht. Als de paarden je niet voor zijn, dan ...

In Ierland stond echt van alles door elkaar. Braam, vlier,meidoorn en nog zo wat. Die framboos ertussen vind ik ook een goeie.

De Meidoorn en de Haagdoorn zijn erg geschikt, ze zijn beiden makkelijk in onderhoud en goed te snoeien.
Door de stekels zullen paarden er niet snel aan gaan vreten.

Bramen lusten paarden echt wel en ze doen ook de nodige moeite om erbij te komen, zal voor frambozen ook wel gelden. De vlier(bessen) raken ze niet aan, want die is duidelijk niet lekker (en giftig ook trouwens).

Zo'n omheining zou ik ook niet planten voor de oogst. Dus als een paard de bramen opsnoept, mag ie dat.

Ik gun ze ook graag een braampje , maar het gevaar zit er wel in dat de braampjes steeds dieper in de struik eruit geplukt moeten worden en dat kan dus gezien de doornen misschien een gevaarlijke situatie opleveren.
Mijn paarden weten ook precies dat aan aarbeistruiken aardbeien zitten en ik heb 's zomers moeite om ze zonder dralen langs de groentetuin te krijgen (en onder de appelbomen door, langs de bessestruiken etc).

Van prikkels/stekels (zelfs distels) eten ze zeker!
Toen ik in Engeland was, zag ik dat de heg òf al heel hoog was (al jaren oud). Òf ze hadden aan een kant van de heg, soms aan twee kanten, draad of hekjes.
Misschien zijn die afrasteringen van gewoven takken iets voor jou? Die kun je zo hoogen breed maken als je wilt.

De doornstruiken die in Frankrijk gebruikt worden zijn zowat alleen maar braamsruiken. Zie er maar 1 nadeel in: In de tijd dat ik daar werkte kon ik gaan snoeien want de alle ingangen van de weilanden waren helemaal dichtgegroeid. Dat is geen leuk werk auwww!! Voordelen: staat mooi, groeid dicht dus paarden kunnen niet uitbreken (evt een stroomdraadje ervoor spannen), bramen

Zo'n haag wordt meestal aangepland op een aarden walletje. Dit helpt de breedte van de haag te beperken, en is een goed plan kijkend naar de stevigheid. Het walletje wordt bijelkaar gehouden door de wortels en wordt heel stevig. Bij de aanleg wordt er meestal een wal met een greppel er achter gegraven. De eerste jaren staat daar nog gewoon draad tegen aan. Hoe hoger je wal hoe dierveiliger het wordt.
Lastig van het hele concept is dat je niet je omheining nog eens kan wijzigen. Het plan ligt vast voor de eeuwigheid, zo te zeggen.