Bokt.nl

__Toverbal schreef:

Het is natuurlijk geen advies welke voor ieder persoon geldt, maar;
Het is enorm goed om vtv informatie in te winnen, maar zoals hier boven al wordt aangegeven; vaak gaat dit toch niet zo. Het is vallen en opstaan en het leukste is; je doet het samen. En een bijrijdpaard/verzorgpaarden/lessen op een manege is niet te vergelijken.
Het belangrijkste vind ik zelf dat jij flexibel bent richting je paard en echt kijkt/luistert naar wat dat paard nodig heeft. Niet alleen blindelings advies overnemen van anderen; ook even nachecken door te googlen oid
Ik denk ook niet dat veel mensen zijn begonnen met hun eerste paard waarbij zij ongeveer wisten met wat zij nu weten toen zij het paard kochten. Vaak kom je daar gaandeweg achter. Het is eerder of jij er financieel klaar voor bent en bereid bent om een he-le-boel tijd erin te stoppen ( je paard dan, dus niet dat je nu ook met een nieuw vriendje begint oid )
Zelf zou ik wel meegeven om vtv wel wat goede privé lessen te nemen (rijden en evt 2 in grondwerk oid), alvast informatie in te winnen over voer (zowel krachtvoer als ruwvoer) en om een stalling uit te kiezen waar de paarden ten minste 4 uur buiten komen in een ruime paddock/wei, bij voorkeur meer natuurlijk, maar in sommige regio's is dit niet haalbaar. Ik wou ten minste dat ik dat wel had gedaan. De rest moet je wel leren door ervaring. En 1 ding wat ik het meeste heb geleerd van mijn paard: geduld hebben.

ikke schreef:

axel_1997 schreef:

Alvast bedankt voor alle reacties. Er komen al nuttige dingen voorbij
@ fenijro_tani: Ik ben nogal een perfectionist dus die onzekerheid van 'doe ik het wel goed' zou inderdaad weleens toe kunnen slaan. Is iets om in de gaten te houden.

@ Poekkie: Het stukje financieel valt me dan eigenlijk nog mee. Ik had er zelf nog nooit een getal aan gehangen maar 500 per maand moet met een behoorlijke baan te overzien zijn. Ik had het schokkender verwacht.
Een goed ritme vinden en het 'echt elke dag naar stal gaan' volhouden zal inderdaad wel een dingetje zijn.
Het stukje fysiek zit denk ik wel goed. Ik heb vroeger een weekendbaantje bij een tuincentrum gehad. Dat had wel wat van stalwerk. Kruiwagens vol aarde, zand en groen verplaatsen, een hele dag op mijn voeten staan, onkruid wieden in de stromende gietregen. Tegenwoordig help ik met enige regelmaat in de smurfenles op de manege voor ik aan mijn eigen les begin. zo'n vijf shetlanders poetsen en zadelen, met eentje mee lopen/rennen, nog een paard zadelen en paardrijden. De ervaring leert dat ik daar vooral heel goed van slaap. Moet ik zo ook maar weer eens gaan doen.
Alvast goede contacten leggen is inderdaad een hele goeie tip.

Ik ken wel iemand die je "geneest" van dat perfectionisme maar dan moet je wel daar in de buurt wonen. Als je dat doet krijg je wel een rugzak mee waar je de rest van je leven mee voort kunt

Tijd besteden gaat gemakkelijker voor een paard dat je ECHT leuk vindt, oftewel de veel besproken "klik"
Daar kun je vanalles van vinden en bij bedenken maar een paard dat je ECHT LEUK vindt, ga je gemakkelijker voor op pad. Vindt het paard dat ook van jou, helemaal top!

swartbeessie schreef:

Hi ikke!
Ben stiekem benieuwd wat je bedoelde met iemand die perfectionisme kan genezen :-b
Groetjes
Michou

swartbeessie schreef:

Ah mooi hoe paarden je dat kunnen leren inderdaad.

Ach perfectionisme is ook niet erg. Mits je de zelfreflectie hebt om ook jezelf af en toe te herinneren dat je maar een mens bent, het uiteindelijk om het plezier gaat en perfect niet bestaat.

SusanH schreef:

Ik heb jaren bijrijdpaarden gehad voor ik mijn man ontmoette, die een eigen paard had. Vanaf toen was ik ineens ook (mede) eigenaar van een paard. We hebben er nu 15 jaar verder 2, een paard voor ons samen, en een pony voor onze dochter. Wat ik ervaren heb, een eigen paard is toch heel anders dan een bijrijdpaard. Want jij bent de enige die verantwoordelijk is als je paard ineens wat mankeert. Jij bent degene die een beslissing moet nemen als je merkt dat er in het management iets anders moet. Nu kun je altijd wel te rade gaan bij anderen (stalgenoten, profs zoals DA, instructeur) maar uiteindelijk ben je als eigenaar degene die bepaalt. Dat is een heel andere verantwoordelijkheid als op stal komen, en een (klein) deel van de verzorging overnemen van de eigenaar. En je kan je idd voorbereiden, maar ik merk na al die jaren nog steeds dat ik elke dag bij leer, en zo nodig ook mijn visie op paarden en paarden houden aanpas door de jaren heen. Heb ik dan mijn huiswerk niet goed gedaan? Nee, het huiswerk gaat gewoon dag in dag uit door. En dat maakt paarden hebben nu net zo leuk.

SusanH schreef:

Idd en het leukste is, we zijn na jaren van stal verhuisd en ik verbaas me nog iedere dag weer over ons grote paard. Die is zo veranderd (ten goede!) dat ik nu achteraf denk, hadden we veel eerder moeten doen. Maar je zit zo vast soms in een bepaalde mindset (ik wil een binnenbak, ik wil veel faciliteiten op stal) de grap is, we hebben nu alleen 1 buitenbak en ik mis al die dingen eromheen die we eerst hadden helemaal niet. En dat komt denk ik vooral omdat ons paard zo veranderd is, van altijd spanning (wij dachten hoort bij hem) naar veel meer ontspanning. Het rijden is daardoor ook veel leuker geworden nu.

axel_1997 schreef:

MCE schreef:

met perfectie is ook niets mis mee, mits het op een goede basis en manier gebeurd, paard ook de tijd krijgt om te groeien naar perfectie, zoals dat met de humane atleet ook gebeurd

de atleet moet het doen en dan graag wel met een gezond lijf, fysiek en mentaal daartoe ook in staat

inlezen en meer kennis opsnuiven kan geen kwaad lijkt me, allen je moet iemand naast je hebben die theorie in de praktijk kan uitleggen, laten zien, waarmee je kunt sparren en van kan leren

zie genoeg voorbeelden van ruiters die iets na proberen te doen, te kopiëren, zonder te weten wie en wat en hoe en waarom, dat lijkt me ook redelijk frustrerend zowel voor paard als ruiter

gelukkig gaat er ook veel goed, ligt ook aan hoe hoog je de lat legt en wat of je doel is maar dat is heel persoonlijk, evenzo de inhoud van de knip, die bepaald soms mee

Als ruiter ben ik ook niet zo heel erg perfectionistisch. Ik kan wel veeleisend zijn als het op inzet aankomt. (Dus een leergierig paardje zal een groot voordeel zijn.) Maar bij moeilijke oefeningen is het al gauw 'ongeveer in de richting, klopje, goed gedaan.' Het is vooral in de verzorging dat ik weleens onrealistische eisen aan mezelf zou kunnen stellen.

axel_1997 schreef:

Hallo Bokkers.
Ik kon mijn vraag zo gauw niet vinden in de andere topics.
Ik ben een "ervaren" manegeruiter. En zoals velen droom ook ik van een eigen paard. Maar een paard rijden is natuurlijk iets heel anders dan er een verzorgen. Dus voor ik tot aankoop over ga is er natuurlijk het nodige huiswerk te doen. Ik heb er geen haast mee. Een eigen paard is voor mij een maatje voor het leven. Maar juist daarom begin ik graag vroeg met de voorbereiding. Nu kan het nog.

Dus ik wil graag weten welk huiswerk er te doen is. En dan vooral op het gebied van de verzorging en de beren op de weg. (Voor het onderwerp training en opvoeding heb ik al een redelijk idee welke kennis ik moet vergaren)
Professionele fokkers verkopen hun paarden natuurlijk ook niet zomaar aan Jan en alleman. Op wat voor kennis en ervaring letten zij? Eisen zij misschien ook een X aantal jaar ervaring in de dagelijkse verzorging? (Mogen zij dit eisen?)
Het lijkt mij sowieso niet onverstandig om voor een of twee jaar een verzorgpaard te zoeken of op de manege met de verzorging te helpen.
Noem ook vooral het niet-voor-de-hand-liggende.

Dus brand maar los. Wat moet ik doen en weten?

axel_1997 schreef:

Ik weet niet of jullie graag een update horen. Maar omdat er eerder naar gevraagd werd...


Ik heb vandaag de ochtend op de manege geholpen met uitmesten etc. en aansluitend een uur gereden. En ik snap wel wat jullie bedoelen als jullie zeggen dat paarden houden een andere hobby is dan paardrijden.