Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Cera_D schreef:Ik ben het eigenlijk wel eens met vrijwel alle punten die ze maakt alleen vind het wel heel jammer dat ze de letterlijke definitie van natuurlijk pakt ipv waar deze 'stroming' voor staat. Want in principe staan daarbij de natuurlijke behoeftes van het paard vooraan, dwz zo veel mogelijk vrije beweging, ruwvoer, vriendjes, spel en veiligheid. Dat mensen dit in sommige gevallen te ver doortrekken en niet meer naar het individu kijken is jammer, maar ook zonde om een complete beweging weg te zetten puur omdat de benaming je niet aanspreekt
DuoPenotti schreef:Maar jij haalt ze dus van het gras in de winter. Ja dat is niet natural die zandbakken waar ze vaak 24/7 staan. Terwijl het zo wel word gebracht.
Ik heb mijn paarden niet natural. Want heb ze in de nacht op stal.
Maar wel 365 dagen per jaar in de wei.
Dus opfleuren doen ze elke dag.
Maar toch geen 24/7 buiten. Zo slecht.
En nu?
Ik vind overigens beide prima. Als ze maar geen 23/7 binnen staan en elke dag met andere staan.
Maar bovenstaande is wel hoe er tegenwoordig geoordeeld word.
Maar beide heeft niets met natuurlijke te maken.
Cambiar schreef:.
Leven in het wild is nog altijd de beste plek voor gros van de paarden, maar de mensheid heeft hun leefgebied quasi totaal vernietigd en loopt nu wat hypocriet te snoeven dat ze veiliger en beter zijn achter staldeur en omheining met een mens die ze eentertaint. Triest.
Ik vind in wild levende kuddes nog altijd onevenaarbaar, of semi wild zoals de Georgiers nog doen.
W
immanuela29 schreef:Dit dus! Dit artikel is echt goed geschreven en ben het zeker met haar eens!
De laatste tijd lijkt het wel een strijd tussen de 'natuurlijke' 'natural horsemanship' mensen versus de sport mensen. Terwijl de meeste sportpaarden het beter hebben. En heb grappige natuurlijk wanneer ze zeggen dat natuur het beste is. Terwijl een paard in het wild met geluk nog 10 wordt, meestal niet eens. Ik wil niet zeggen dat alles perfect gaat op alle stallen. En ik wil ook niet zeggen dat bitloos, ijzerloos en paddock paradise vreselijk is. Maar sommige mensen gaan er zover in door dat ze echt gewoon iedereen 'cancelen' die niet hetzelfde als hun denkt.
pien_2010 schreef:Ibbel schreef:Kern van het verhaal:
de natuur is wreed, paarden in het wild worden bij lange na niet gevrijwaard van pijn en ongemak, en hebben bij lange na niet altijd eten en drinken.
gedomesticeerde paarden hebben die waarborgen in overgrote gevallen wel, zélfs als ze veel binnen staan.
Het scheelt typen, dus ik quote even de kern van het verhaal zoals ik het ook lees.
Wat ik zelf heel erg leuk vind in het artikel is dat er ook geschreven wordt over de band tussen paard en mens en hoe dit beiden kan verrijken. Dat zie ik nl ook gebeuren tussen mij en de paarden (nu en in het verleden) en dat wordt helaas vaak minder benoemd. Ik vind het een leuk stukje. En inderdaad zelfs als je naar Polie kijkt die hectaren en hectaren met haar kleine kudde tot haar beschikking heeft, dan is zelfs dat ook nog geen natuurlijke setting. De paarden worden elke dag eventjes gezien door hun mensen, ze krijgen wat vitamine brokjes zo nodig in de winter, er zijn geen natuurlijke vijanden, en ze krijgen brokjes vitamine en op tijd hun wormkuren. De smid komt weer volgende week, en de dierenarts ook zo nodig.
Wel is het zo omdat ze daar veel meer lopen (heuvel op en heuvel af) , het arm gras is met allerlei plantjes etc.Ik zie wel hoe gespierd ze zijn en hoe goed gezond alle paarden zijn door die grote ruimtes. Het geeft de mens weinig werk, want ze doen bijna zich zelf en hebben een eigen groepsdynamiek.
Cambiar schreef:DuoPenotti schreef:Maar jij haalt ze dus van het gras in de winter. Ja dat is niet natural die zandbakken waar ze vaak 24/7 staan. Terwijl het zo wel word gebracht.
Ik heb mijn paarden niet natural. Want heb ze in de nacht op stal.
Maar wel 365 dagen per jaar in de wei.
Dus opfleuren doen ze elke dag.
Maar toch geen 24/7 buiten. Zo slecht.
En nu?
Ik vind overigens beide prima. Als ze maar geen 23/7 binnen staan en elke dag met andere staan.
Maar bovenstaande is wel hoe er tegenwoordig geoordeeld word.
Maar beide heeft niets met natuurlijke te maken.
Ja helaas, eco begrazing is enkel in begrazingsseizoen. De winter gaan ze naar mijn eigen wei met schuilstal en paddock.
Ik ben op zoek waar we 100% wild kunnen leven, het verschil is immens. Zijn verwende dieren, ze zijn grote oppervlaktes gewoon, en dat raken ze heel snel gewend.
Omgekeerd ook, paarden zullen wellicht ook wel ergens op aangename manier overleven in paddocks, maar echt gelukkig zijn ze volgens mij niet.
Familie en vrijheid is allermooiste wat er is. De interactie tussen hengst en merrie, de kleintjes, ik wens zulk leven elk paard toe. Op die manier blijven ze ook gezond zonder dat je er iets moet aan doen.
pien_2010 schreef:Klopt fransje, alleen is Polie met pensioen. Werken is voorbij. Ze is altijd blij als ze me ziet en altijd zeer duidelijk wanneer het genoeg is voor haar. Zij is meer een paarden paardje. Hercule was meer een mensen paard en die zouik echt veel meer hebben moeten bezoeken en mee wandelen of anderzinds zaken mee doen.
Die behoefte heeft Polie (jets van merries?) nooit zo gehad hoe ijverig ze ook was met werken en lief voor mij. Ook dat scheelt per paard. Polie is altijd een echt buitenpaardje geweest (ging nooit de open stal in) en vond een rustige kudde het fijnste.
Toen ze tijdens de lockdown niet vervoert mocht worden en 5 weken hier alleen stond, hebben we haar rond het huis gehaald en heb ik heel heel veel met haar gedaan en ook mijn man en waren we altijd buiten bij haar. Gingen wij eten dan kreeg zij ook wat en dat de hele dag door deden we alles bij haar. Ze maakte er het beste van maar toen de lock down over was en ik haar verteld had dat ze de kudde in ging, stond ze de andere ochtend bij het raam en brake de tent af van vreugde. Hinikken als een gek(had ik nog nooit gehoord) enorm bokken en galopperen in de tuin, tot onze grote verbazing. Ze wist het gewoon dus ipv 's middags haar gelijk gebracht.
ik denk dat je bedoelt dat dit juist meer individueel is en minder geslacht bepaald?Citaat:maar dat moet je niet te veel op een individu plakken.
pien_2010 schreef:ik denk dat je bedoelt dat dit juist meer individueel is en minder geslacht bepaald?Citaat:maar dat moet je niet te veel op een individu plakken.
Omdat ik maar 3 paarden heb gehad (1 merrie, 2 ruinen) en de merrie het minste met mensen had (gelukkig wel met mij iets had) en de ruinen veel meer met mensen hadden en ongelooflijk veel van mij hielden), vroeg/ vraag ik me af....heeft dit te maken met het geslacht?
VogeltjeM schreef:Ik vraag me af of paarden niet teveel vermenselijkt worden hier, met "behoefte aan spanning en uitdaging". Dat herken ik echt totaal niet. En dan heb je ook nog zo'n groot spectrum aan trainingsmethoden. Ik kan me best voorstellen dat clickertraining een verrijking van een paardenleven kan zijn (je voegt iets belonends toe), maar vind het bijv moeilijker om me voor te stellen dat een paard er blij van wordt om geschopt/geprikt/geslagen (oh nee "aangedreven" en "een tikje krijgen") te worden om aan de fysieke arbeid te gaan. Ongemakken vanuit tuigage en niet optimaal zittende ruiters nog daargelaten.
Betekent niet dat ik tegen de gehele paardensport ben of denk dat paarden het pertinent stom vinden, maar het moet ook weer niet geromantiseerd worden, een paard heeft gewoon hele andere behoeften dan wij. En als ze het echt zo leuk vonden allemaal, zouden ze à la labradors elkaar staan te verdringen om mee te mogen gaan rijden (iets wat ik persoonlijk alleen zie bij geclickertrainde paarden).
Vooral mag het gegeven "helemaal natuurlijk kan niet" nooit een excuus zijn om dan maar niet zoveel mogelijk aan de natuurlijke behoeften van een dier tegemoet te komen.
VogeltjeM schreef:Ik vraag me af of paarden niet teveel vermenselijkt worden hier, met "behoefte aan spanning en uitdaging". Dat herken ik echt totaal niet. <knip>
Ibbel schreef:VogeltjeM schreef:Ik vraag me af of paarden niet teveel vermenselijkt worden hier, met "behoefte aan spanning en uitdaging". Dat herken ik echt totaal niet. <knip>
De één heeft dat wel, de andere niet. Net als mensen. De één heeft een hele bucketlist met 'thrills' van diepzeeduiken via bungeejumpen naar de Noordpool en de Himalaya, en de andere vindt een high tea in het dorp verderop al te veel uitdaging.
Kom je weer terug op 'naar het individu kijken'.
DuoPenotti schreef:Eens
Mijn sjimpie vond op concours gaan leuk, echt leuk. Nee dat was niet vermenselijken, dat was gewoon kijken naar zijn gedrag.
Hij was ook een showbal die graag gezien werd. Liep ook zonder moeite de trailer op want hij wist echt wel wat er dan kwam. En dat was echt niet met dwang aangeleerd.
Ja die hield van die afwisseling.
Juist dressuur rond je in de bak vond hij slaapverwekkend. Kon dan ook bakkabouters gaan verzinnen om wat te doen te hebben. Zette je hem de meest rare sprong op concours voor zijn neus, hij ging er over. En ik droeg geen zweep of sporen.
De paarden die ik nu heb vinden wei en gras ook prima
Vooral mijn ruin. Mijn merrie vind knuffels vooral belangrijk.
Allemaal dus echt individueel.
Citaat:Maar als ik boos op haar werd was ze een week van slag - zo erg vond ze dat.