Pantykous schreef:Maar ik vind een paard niet zo snel ongelukkig? Een paard zonder bijzonderheden is best snel tevreden.
Ik heb mijn paard gemetste muren weten afschrapen met haar tanden van verveling omdat ze te weinig buiten kwam en houten wanden weten opvreten ten gevolge van te weinig ruwvoer, en heel mager weten worden terwijl het eigenlijk een paard is dat heel gemakkelijk te dik wordt. Ik heb paarden weten losbreken bij het van de paddock naar de stal halen omdat ze wisten dat daar hun enige plukje ruwvoer van de dag klaar lag. Ik heb ontelbare keren paarden zonder hooi en met het stro al opgegeten om 18u ’s avonds met nog de hele nacht te gaan zien staan, terwijl ik mijn eigen paard ging bijvoeren met eigen ruwvoer. Ik heb paarden hun stal weten afbreken en daarbij zichzelf verwonden omdat "ze te wild waren om buiten te zetten". Enz.
Ik vraag me af of degenen die zeggen dat TS wel eens te hoge, onrealistische eisen zou kunnen hebben, zelf ervaringen met meerdere pensionstallen hebben?
Tuurlijk is het heel veel werk om paarden in eigen beheer te hebben, volgens mij beseffen de meeste pensionklanten dat ook heel goed. Maar er gaat (normaalgezien) niemand tegen je liegen over of je paard zoals afgesproken buiten geweest is, er gaat niemand je afsnauwen omdat je voorzichtig wou polsen of je paard misschien meer hooi zou kunnen krijgen, er gaat niemand je hoefbevangen paard zonder dat je het weet op de weide zetten, enz.
Mijn – uiteraard persoonlijke en gebaseerd op de regio waar ik woon - ervaring is nu ik mijn paard bijna 20 jaar heb: er zijn hier en daar stallen waar je paard genoeg ruwvoer krijgt (daarmee bedoel ik niet onbeperkt, maar meer dan 1 of 2 keer per dag een plukje) en waar je paard consequent minstens een dagdeel buiten kan samen met andere paarden (en dat hoeft niet op een mooie grote weide te zijn).
Als daar aan voldaan is ben ik geen stalhopper, ik heb zo al 12 jaar op dezelfde stal gestaan. Een goede bak enz vind ik niet zo belangrijk en ik doe ook niet moeilijk over modder, en ik hoef ook niet op de goedkoopste stal te staan. Ik heb imo weinig eisen, maar toch is het bijna onmogelijk om een acceptabele stal te vinden. Waar ik nu sta is het ook zeker niet perfect, maar ik ben er wel blij mee en hoop er nog lang te kunnen blijven, ik heb in mijn hoofd wel degelijk compromissen gesloten en doe ondanks dat het eigenlijk volpension is vanalles zelf ( ’s avonds voeren, paddock mesten) en dat is wat mij betreft allemaal aanvaardbaar. Maar ik heb helaas ook op stallen gestaan waar ik liefst na een paar weken alweer weg gegaan zou zijn.
Er zijn ontelbare stallen waar bij de bezichtiging alles geweldig lijkt maar als puntje bij paaltje komt:
- Betekent elke dag buiten enkel in de zomer en ook niet als het in de zomer in de loop van de dagen ervoor geregend heeft. Of de paarden mogen wel buiten, maar degenen die wel eens galopperen op de weide moeten op stal blijven.
- Betekent “voldoende ruwvoer zodat ze nooit urenlang zonder staan” dat ze 1x per dag een kleine pluk hooi krijgen. Paarden worden dus allemaal bijgevoerd door de eigenaars met ruwvoer dat ze zelf thuis stockeren, en dat in een volpensionconcept.
En dat zijn wat mij betreft zaken waar geen compromissen over te sluiten zijn. Als je een drukke job, gezin en weinig plek thuis hebt kan je bijv. tijdelijk extra ruwvoer aanslepen, maar dat is niet vol te houden op de lange termijn, je betaalt net voor volpension omdat je niet de mogelijkheden hebt om dat zelf te regelen. Mijn paard heeft bijv. op een plek gestaan waar ze maar 3 kg hooi per dag kreeg en ik 6 scheppen bietenpulp en grasbrok ter dag bij voerde (omdat ik geen plek had om hooi te stockeren), geweekt een hele grote hoeveelheid, en nog was ze mager, daarna verhuist naar een plek waar ze wel voldoende hooi krijgt en ik zag haar met de dag bijtrekken en moet bijna niks meer bijvoeren.
Voor mij is alle miserie met pensionstallen één van de grootste stressbronnen in mijn volwassen leven geweest en 100% zeker de reden om als mijn paard er niet meer is, te kappen met de paardenhobby en nooit van mijn leven nog een paard te kopen.