Bokt.nl

**Geplaatst**: 29-08-23 12:58

Geplaatst: 29-08-23 12:58

wilmatj schreef:
Ik vraag mij soms wel eens af hoe hoog de eisen liggen van bepaalde pensionklanten. Zelf heb ik nog nooit op een pensionstal gestaan. Dus kan hier slecht in oordelen. Weet wel dat ik zelf pensionklanten heb gehad die bij aankomst alles prima vinden en na enkele maanden het ineens allemaal slecht vinden. Wat nog precies hetzelfde gaat.

Hier hetzelfde en ook ik heb geleerd dat hoe beter je het wil doen, hoe lastiger ze worden. Dus ook ik snap wel dat veel stallen een ‘take it or leave.’ Beleid aannemen.

Je kan dat afzeiken noemen maar als zoveel mensen die ervaring hebben is het wellicht wel eens een goed idee om kritisch te kijken naar of je wel echt zo redelijk bent als je denkt wanneer je echt geen stal vindt die voldoet.

**Geplaatst**: 29-08-23 12:58

Geplaatst: 29-08-23 12:58

Veronica2 schreef:
Nikass schreef:
Een pensionstal vinden waar de simpele basis op orde is, is een vrijwel onmogelijke opgave.
Dus de vraag die telkens terug zal keren is: kan je leven met de concessies die je altijd moet blijven doen, en heb je genoeg geld, tijd en energie om de tekorten op de pensionstal nog zoveel mogelijk te compenseren?

Dit roept bij mij ook weer een vervolgvraag op. Namelijk, wat veroorzaakt dat gat tussen wat pensionstallen te bieden hebben en wat men eigenlijk wil? Waar schieten de stallen te kort en wat zijn dan die consessies?

Hier in de omgeving is de grondsoort (klei) de grootste veroorzaker van problemen. Dat wordt een natte bende in de winter, de bodem van wei/paddock aanpakken is duur en dus komen bij vrijwel alle stallen in de winter de paarden niet buiten. Als in helemaal niet, zelfs uitmesten gebeurt vrijwel overal terwijl de paarden in de stal staan.
Er zijn blijkbaar nog genoeg mensen die dat geen probleem vinden, want de stallen staan allemaal vol. Maar voor mij is dat een concessie die ik niet zou willen doen.

(Of is geld nu het grootste probleem…?)

**Geplaatst**: 29-08-23 13:03

Geplaatst: 29-08-23 13:03

Veronica2 schreef:
Nikass schreef:
Een pensionstal vinden waar de simpele basis op orde is, is een vrijwel onmogelijke opgave.
Dus de vraag die telkens terug zal keren is: kan je leven met de concessies die je altijd moet blijven doen, en heb je genoeg geld, tijd en energie om de tekorten op de pensionstal nog zoveel mogelijk te compenseren?

Dit roept bij mij ook weer een vervolgvraag op. Namelijk, wat veroorzaakt dat gat tussen wat pensionstallen te bieden hebben en wat men eigenlijk wil? Waar schieten de stallen te kort en wat zijn dan die consessies?

Wat het gat veroorzaakt is, denk ik, vaak geld en verschil van inzicht. In deze regio zitten veel voormalig veehouderijen die op enig moment hebben bedacht dat er meer geld te verdienen is met een pensionstal. Dat zijn in de regel geen paardenmensen en ook geen mensen die zijn meegegaan met de huidige inzichten over paardenwelzijn. In mijn (beperkte, dat geef ik toe) visie is hier geld vaak niet het grootste probleem omdat de grond allang is afbetaald. Vaak hooien ze van eigen land, maar dat betekent niet dat ze ook ruim voeren... Een paar plukjes per dag moet vaak maar voldoende zijn... De stallen die zijn gestart met de beste bedoelingen (vaak om het in ieder geval beter te doen dan de pensionstal waar men zelf heeft gestaan), lopen tegen de enorme kosten aan en dat resulteert in meer paard op hetzelfde oppervlak (en daardoor minder buiten) of minder ruwvoer of minder services of faillissement...

Ik sta op een pensionstal waar de basis, voor mij, min of meer op orde is. Die basis vul ik aan door zelf hooi in te kopen en bij te voeren in een hooinet, zelf elke dag mijn stal te mesten, te betalen om mijn paard in de molen te laten zetten als aanvulling op 6 uur buitenstaan (met vriendje en hooi). Ik kan nog wel 10 dingen bedenken die ik heel graag anders zou zien, maar ik ben allang blij met de sfeer op stal, de prima faciliteiten en, vooral, met een blij en ontspannen paard.

**Geplaatst**: 29-08-23 13:06

Geplaatst: 29-08-23 13:06

Ayasha schreef:
Je kan dat afzeiken noemen maar als zoveel mensen die ervaring hebben is het wellicht wel eens een goed idee om kritisch te kijken naar of je wel echt zo redelijk bent als je denkt wanneer je echt geen stal vindt die voldoet.

Nou ja, misschien voel ik me als pensionklant bij iemand thuis gewoon een beetje aangesproken.
Maar ik sta op zeer goede voet met mijn pensionhouders. Zal schelen dat ik mijn vorige paard jarenlang in eigen beheer heb gehad (niet thuis), dus ik weet wat erbij komt kijken, hoeveel energie, tijd en geld het allemaal kost. Ik doe dan ook mijn best om overal bij te helpen. Natuurlijk heb ik nog wel wat wensen, maar het is een kwestie van soms accepteren dat iets is zoals het is. Maar die vlieger gaat ook op als je in eigen beheer/aan huis staat.

Laatst bijgewerkt door Dorien66 op 29-08-23 13:33, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 29-08-23 13:13

Geplaatst: 29-08-23 13:13

Lieser schreef:
Veronica2 schreef:
Dit roept bij mij ook weer een vervolgvraag op. Namelijk, wat veroorzaakt dat gat tussen wat pensionstallen te bieden hebben en wat men eigenlijk wil? Waar schieten de stallen te kort en wat zijn dan die consessies?

In ons geval: te weinig paddocks en te veel paarden. Drie (wel lekker ruime) paddocks met 50 manegepaarden en 50 pensionpaarden is gewoon niet genoeg als je paard minimaal 2 uur per dag buiten wilt hebben in de winter.

En ik denk dan gelijk MAAR 2 uur buiten? :oo

Hier alles aan huis en zou ook niet zo snel een echt geschikte stal voor mijn ruin weten.
Nou heeft hij ook astma en pssm1, dus we vallen dan waarschijnlijk ook onder de categorie “veeleisend”

Word er in dit topic toch wel weer aan herinnerd waarom we geen pensionklanten meer wouden, en ben ook gelijk weer van mijn twijfel af of we het misschien toch weer eens moeten proberen

**Geplaatst**: 29-08-23 13:19

Geplaatst: 29-08-23 13:19

Ik denk dat bij veel pensionklanten gezond verstand mist. Ja met de jaren heb ik ook steeds meer wensen maar paarden kunnen een hoop hebben. Zo ben ik naar Zuid-Holland gegaan en had me niet gerealiseerd dat de paarden hier maar weinig buiten komen. Tuurlijk kan ik mn paard een uur verder weg zetten dat is niet realistisch. Nu staat ze in de zomer hele dagen en in de winter een dagdeel buiten, dan in de paddock. Ja die paddock zou ideaal gezien groter zijn, misschien met slowfeeder erin. Maar weet je, veel paarden zijn gewoon niet zo moeilijk en gaan prima op een goed ritme. Ze heeft een schone stal, komt buiten met vriendjes, krijgt goed voer en kan lekker naar buiten loeren. Stalhouders (ik sta bij iemand thuis) zijn harstikke lief, echt hart voor de paarden dus ik vind dat de basis goed is zo.

Als je geen concessies wilt doen (dat is je goed recht) moet je geen paarden houden.

Ik moet er overigens niet aan denken om ze aan huis te houden, tenzij ik 200 miljoen win en personeel aan kan nemen.

**Geplaatst**: 29-08-23 13:20

Geplaatst: 29-08-23 13:20

wilmatj schreef:
Ik vraag mij soms wel eens af hoe hoog de eisen liggen van bepaalde pensionklanten. Zelf heb ik nog nooit op een pensionstal gestaan. Dus kan hier slecht in oordelen. Weet wel dat ik zelf pensionklanten heb gehad die bij aankomst alles prima vinden en na enkele maanden het ineens allemaal slecht vinden. Wat nog precies hetzelfde gaat.

Dat vraag ik me ook wel eens af. Ik heb 3 eisen. Altijd voer hebben, 24/7 buiten en veel sociaal contact. Meer hoeft niet. Al het andere is luxe voor mij en kan het niet dan pas ik er een mouw aan. Mijn paard staat bij een boer, veel weidegang (als het ook maar enigszins kan dus vrijwel elke dag, het hele jaar rond) samen met zijn maatje, er is altijd voedsel en bij niet op de wei heeft hij zijn eigen paddock met voldoende ruimte naast zijn maatje. Ik heb er niks. Mijn zadelkast, een soort van rijbak en een groot natuurgebied op 500 meter stappen langs een veilige weg. Mijn paard is dolgelukkig daar en ik pas overal wel een mouw aan. Belangrijkste is het welzijn van mijn paard. Al het andere komt op een tweede plek.

**Geplaatst**: 29-08-23 13:25

Geplaatst: 29-08-23 13:25

fannetje schreef:
Mij is ook al vaak ( bijna alle plekken) overkomen, dat je ergens komt staan en alles is prima in orde. Vervolgens in de tijd dat je er staat, verandert er steeds wat, waardoor je uiteindelijk weer tot de conclusie komt, dat het op een gegeven moment niet meer aan jouw eisen voldoet. Jammer, maar dat is bij mij vaak het probleem. Zelfs op de plek waar ik nu sta is er in 1,5 jr weer veel veranderd. Dat blijft zo lastig.

Dat inderdaad ook.
Maar de "alles is prima in orde" stal kan ik sowieso niet vinden. En dan heb ik er vooralsnog geen kostenplaatje aan verbonden.
Ik vind mijn eisen basis:
*uitrijmogelijkheden min of meer direct vanaf het erf
*in de zomer hele dagen buiten in de winter minimaal halve dag.
Goede, veilige, droge, ruime weide (zomer) en/of paddock met hooi (winter) en mogelijkheid om in tweetal te staan. Snachts op stal.
Aan de hand binnen en buiten zetten.
> en inmiddels zijn bovenstaande eisen ook prima als er alleen s'avonds gevoerd wordt en we verder alles zelf doen.
Maar deze plek heb ik nog niet gevonden. Wellicht is die er wel in Friesland of in Brabant, maar dat is helaas te ver.

Ik begrijp ook heel goed dat mensen geen pensionklanten willen, want veel kunnen overal over klagen en weten totaal niet waar ze het over hebben.
Maar dat maakt het voor ons juist weer lastig om die éne goede plek te vinden.
Je zou graag van te voren willen aangeven dat je altijd netjes en zorgvuldig bent. Dat je niet luidruchtig bent, geen overlast veroorzaakt en geen hordes mensen meeneemt.
Maar dat kan je niet op voorhand bewijzen.

Dat je altijd paarden aan huis kunt houden vind ik iets te rooskleurig. Ja, het kan, als je in de noordelijke provincies wil wonen of in Brabant, als je het niet erg vindt om in een klein dorp of ver buiten de bebouwde kom te wonen, en je dat ook kunt combineren met je werk, als je het niet erg vindt om een klushuis te kopen, je handig bent en geld en tijd hebt om het op te knappen, als je bereid bent bepaalde faciliteiten niet te hebben omdat je daar geen vergunning voor krijgt, en als je gezond bent en alles zelf kunt doen.

Ayasha en Wilmatj ik ben benieuwd wat jullie van mijn eisen vinden. En ik ben ook benieuwd of jullie stallen weten die daar aan voldoen.
Je kunt het ook omdraaien: staleigenaren kunnen zich soms ook afvragen waarom er zo een groot verloop is, en mensen niet tevreden zijn. In mijn ervaring is dat namelijk meestal niet de faciliteiten, maar juist de diensten die niet of niet goed worden uitgevoerd, afspraken die niet worden nagekomen.

Pantykous, met de jaren heb ik steeds minder eisen

**Geplaatst**: 29-08-23 13:27

Geplaatst: 29-08-23 13:27

Ik sta nu 29 jaar op dezelfde plek. Voor het paard geweldig en voor mij ook, iedereen staat er al lange tijd. Heeeel af en toe komt er iemand nieuw. Daar moet je altijd weer even mee op 1 lijn komen, maar dat is ook naar jezelf kijken. En erover praten als.je ergens tegenaan loopt.

**Geplaatst**: 29-08-23 13:28

Geplaatst: 29-08-23 13:28

Dorien66 schreef:
Ik vind het wel een beetje jammer dat dit topic zo langzamerhand een soort pensionklanten-afzeiktopic wordt.

Dat is niet de bedoeling, er zijn vast genoeg tevreden, niet zeurende pensionklanten. En aan de andere kant; menig pensionklant weet waarschijnlijk ook niet precies hoeveel werk en geld het kost om stallen, paddocks, bak en weides te onderhouden. Dus dan zeurt men misschien ook makkelijker?

Toen wij nog in pension stonden, was ik me ervan bewust, dat we én betalende gast waren en dat ze het druk hadden met én hun eigen paarden, stalwerk en de boel netjes en up to date houden. Er is eigenlijk maar één stal geweest waarvan ik me niet gerealiseerd had hoe de gang van zaken was en daar zijn we vlot weer vertrokken. Voor de rest wb de verzorging van de paarden was het op elke stal prima voor elkaar!

**Geplaatst**: 29-08-23 13:30

Geplaatst: 29-08-23 13:30

Hahaha, ik ben waarschijnlijk ook zeer veeleisend met mijn IR paard

. Maar ja, hij gaat uiteindelijk ook dood, als hij wél op gras gezet wordt en als ze maar kuil/voordroog blijven voeren.

En ik wil oprecht dat ze 24/7 kunnen rond scharrelen met schuilstal.

En ik trek vaak al die mensen niet op een pensionstal. Ben nu zó gewend aan de rust.

**Geplaatst**: 29-08-23 13:34

Geplaatst: 29-08-23 13:34

Dorien66 schreef:
Ik vind het wel een beetje jammer dat dit topic zo langzamerhand een soort pensionklanten-afzeiktopic wordt.

Tja, zo zijn er zat topics die stallen af zeiken!
Dat mag kennelijk wel!?

**Geplaatst**: 29-08-23 13:37

Geplaatst: 29-08-23 13:37

Als ik naar mezelf kijk: hier staan 7 paarden (en twee shets apart) op 2,4 ha. En dan gaat het idd om veel buiten en droge weides te kunnen voorzien. Maar het brengt zo goed als niks op, vorig jaar zelfs niet eens voldoende om mijn twee eigen paarden en 2 shetjes te onderhouden. Om als professionele stalhouder te kunnen leven moet de winst sterk omhoog. Een gemiddelde manege hier in de buurt heeft helaas niet zo heel veel grond, ergens rond de 5 ha meestal. En daar gaan piste, gebouw, parking etc ook van af. Meestal wordt er max een 2-tal ha voor weidegrond over gehouden. Maar daarop moet je wel minimaal 25-30 paarden zetten om een minimumloontje over te houden. Hoe goed je het dan ook wil doen, veel buiten voor elk paard is vrijwel onmogelijk.

Dus @Nikass: je eisen zijn niet zo heel gek maar voor de gemiddelde pensionstal praktisch niet realiseerbaar vrees ik. Privé wel.

**Geplaatst**: 29-08-23 13:37

Geplaatst: 29-08-23 13:37

Popstra schreef:
Dorien66 schreef:
Ik vind het wel een beetje jammer dat dit topic zo langzamerhand een soort pensionklanten-afzeiktopic wordt.

Tja, zo zijn er zat topics die stallen af zeiken!
Dat mag kennelijk wel!?

Zeg ik dat ergens? Hier lees ik toevallig mee en dit viel me gewoon op.

**Geplaatst**: 29-08-23 13:45

Re: Stoppen, verhuizen, accepteren (stalling)

Geplaatst: 29-08-23 13:45

En wellicht moeten stallen ook heel duidelijk aangeven wat er wel en niet verwacht kan worden. Dat scheelt vast ook 'gezeur'. Men weet waar hij/zij aan toe is en is dat niet wat men wil, dan op zoek naar een andere stal.

Wij zijn en worden ook geen pensionstal, nooit de bedoeling geweest, want zoveel ruimte hebben we niet (er zou naast onze eigen nog een bij kunnen) en ik wil gewoon liever niet te pas en te onpas andere mensen op mijn erf, dat gaat hoe dan ook ten koste van onze privacy en dat willen we niet.

**Geplaatst**: 29-08-23 13:46

Geplaatst: 29-08-23 13:46

Dorien66 schreef:
Ik vind het wel een beetje jammer dat dit topic zo langzamerhand een soort pensionklanten-afzeiktopic wordt.

Zo was mijn reactie niet bedoeld. Ik weet dat de staleigenaar het ook anders zou willen.

**Geplaatst**: 29-08-23 14:48

Re: Stoppen, verhuizen, accepteren (stalling)

Geplaatst: 29-08-23 14:48

Het blijft erg lastig om een plek te vinden waar je je goed bij voelt.
Ik heb gelukkig zo'n plek gevonden. Ik vind maar een paar dingen belangrijk.
- onbeperkt hooi
- voldoende buiten in de kudde ( het hele jaar door 24/7 buiten zou ideaal zijn, maar werkt niet op Zeeuwse klei)
- een piste om in te kunnen werken.

Ik heb deze alle3 en de paarden doen het er super
Mijn stalhoudster is dan ook een echt paardenmens. Dat maakt al veel verschil.

**Geplaatst**: 29-08-23 15:07

Geplaatst: 29-08-23 15:07

Ik sta voor het eerst in 30 jaar op een stal waar ik er zo nog 5 zou neerzetten.

Ook voor het eerst particulier. Daarvoor ben ik wel verhuisd naar een andere provincie.

Maar ben heel duidelijk geweest in wat ik zocht nl een plek voor mijn ir paard die geen gras meer mag. Dat was ook mijn enige vraag toen ik de stal op fb zag staan met vrije plekken.
Ik kan het goed vinden met mijn stalhouders en stalgenoten. Hier kan ik tenminste vragen stellen al is dat soms nog eng omdat mijzelf dan een zeur voel. Maar de communicatie gaat verder prima. Zo fijn geen gescheld meer via een app.En het zijn mensen die het zelf ook leuk vinden en goed willen doen.
Natuurlijk źijn er wel dingen veranderd sinds ik er sta of wat ik zelf anders zou doen maar daar valt goed mee te leven. Het allerbelangrijkste is een gezond paard en een baas die na complete wanhoop weer zin heeft gekregen in de paardenhobby.

**Geplaatst**: 29-08-23 15:17

Geplaatst: 29-08-23 15:17

Cowgirl schreef:
Ik sta voor het eerst in 30 jaar op een stal waar ik er zo nog 5 zou neerzetten.

Ook voor het eerst particulier. Daarvoor ben ik wel verhuisd naar een andere provincie.

Maar ben heel duidelijk geweest in wat ik zocht nl een plek voor mijn ir paard die geen gras meer mag. Dat was ook mijn enige vraag toen ik de stal op fb zag staan met vrije plekken.
Ik kan het goed vinden met mijn stalhouders en stalgenoten. Hier kan ik tenminste vragen stellen al is dat soms nog eng omdat mijzelf dan een zeur voel. Maar de communicatie gaat verder prima. Zo fijn geen gescheld meer via een app.En het zijn mensen die het zelf ook leuk vinden en goed willen doen.
Natuurlijk źijn er wel dingen veranderd sinds ik er sta of wat ik zelf anders zou doen maar daar valt goed mee te leven. Het allerbelangrijkste is een gezond paard en een baas die na complete wanhoop weer zin heeft gekregen in de paardenhobby.

Precies. Met een IR paard, ben je niet zozeer veeleisend, maar je hebt om je paard gezond te houden, geen andere keus. Fijn dat je een mooie plek hebt gevonden.

Er veranderen altijd dingen. Ik sta al jaren op mijn huidige eigen plekje en ken het sinds 2007. Héél véél veranderd daar, alleen maar ten goede overigens. Gezellige, lieve, oprechte mensen, die denken in oplossingen ipv problemen en de plek ook mooier willen maken, dat helpt al zo enorm.

**Geplaatst**: 29-08-23 15:20

Geplaatst: 29-08-23 15:20

Twiggy2008 schreef:
Cowgirl schreef:
Ik sta voor het eerst in 30 jaar op een stal waar ik er zo nog 5 zou neerzetten.

Ook voor het eerst particulier. Daarvoor ben ik wel verhuisd naar een andere provincie.

Maar ben heel duidelijk geweest in wat ik zocht nl een plek voor mijn ir paard die geen gras meer mag. Dat was ook mijn enige vraag toen ik de stal op fb zag staan met vrije plekken.
Ik kan het goed vinden met mijn stalhouders en stalgenoten. Hier kan ik tenminste vragen stellen al is dat soms nog eng omdat mijzelf dan een zeur voel. Maar de communicatie gaat verder prima. Zo fijn geen gescheld meer via een app.En het zijn mensen die het zelf ook leuk vinden en goed willen doen.
Natuurlijk źijn er wel dingen veranderd sinds ik er sta of wat ik zelf anders zou doen maar daar valt goed mee te leven. Het allerbelangrijkste is een gezond paard en een baas die na complete wanhoop weer zin heeft gekregen in de paardenhobby.

Precies. Met een IR paard, ben je niet zozeer veeleisend, maar je hebt om je paard gezond te houden, geen andere keus. Fijn dat je een mooie plek hebt gevonden.

Er veranderen altijd dingen. Ik sta al jaren op mijn huidige eigen plekje en ken het sinds 2007. Héél véél veranderd daar, alleen maar ten goede overigens. Gezellige, lieve, oprechte mensen, die denken in oplossingen ipv problemen en de plek ook mooier willen maken, dat helpt al zo enorm.

Ik zou dan juist het perfecte plekje hebben voor een IR paard.

**Geplaatst**: 29-08-23 15:22

Geplaatst: 29-08-23 15:22

Veronica2 schreef:
Nikass schreef:
Een pensionstal vinden waar de simpele basis op orde is, is een vrijwel onmogelijke opgave.
Dus de vraag die telkens terug zal keren is: kan je leven met de concessies die je altijd moet blijven doen, en heb je genoeg geld, tijd en energie om de tekorten op de pensionstal nog zoveel mogelijk te compenseren?

Dit roept bij mij ook weer een vervolgvraag op. Namelijk, wat veroorzaakt dat gat tussen wat pensionstallen te bieden hebben en wat men eigenlijk wil? Waar schieten de stallen te kort en wat zijn dan die consessies?

Lijsken schreef:
Hier in de omgeving is de grondsoort (klei) de grootste veroorzaker van problemen. Dat wordt een natte bende in de winter, de bodem van wei/paddock aanpakken is duur en dus komen bij vrijwel alle stallen in de winter de paarden niet buiten. Als in helemaal niet, zelfs uitmesten gebeurt vrijwel overal terwijl de paarden in de stal staan.
Er zijn blijkbaar nog genoeg mensen die dat geen probleem vinden, want de stallen staan allemaal vol. Maar voor mij is dat een concessie die ik niet zou willen doen.

(Of is geld nu het grootste probleem…?)

Volgens mij is dit wel een goed voorbeeld van een een factor die steeds terugkomt en dat is dat de omgeving/ondergrond/ligging gewoonweg niet het ideaalplaatje kan bieden. Want als je op klei zit, dan heb je dat nu eenmaal en heel veel pensionklanten zijn niet bereid om mee te betalen (via hoger stalgeld) aan het verbeteren van de paddocks bijvoorbeeld. Zo heb je overal wel iets en in onze kleine noordwesteuropees deltagebied is water een geduchte tegenstander.

In het algemeen zie ik wel eens langskomen dat mensen volstrekt irreele wensen hebben en er weinig voor over hebben qua prijs. Net als de eis dat er altijd voer moet zijn, niet elk paard is geschikt om onbeperkt te eten, dus waarom wil men dat zo graag. Als je als stalhouder een keer hebt meegemaakt dat een paard bevangen werd onder je stalmanagement, dan kijk je wel twee keer uit en geef je ze toch liever wat minder.

Iedereen bedankt voor het toelichten, dat maakt al een hoop duidelijker. Ik vond het ook niet leuk dat hier ineens vervelende pensionklanten werden besproken.

**Geplaatst**: 29-08-23 15:29

Re: Stoppen, verhuizen, accepteren (stalling)

Geplaatst: 29-08-23 15:29

Denk (nogmaals) dat het een hoop scheelt als je van te voren weet waar je aan toe bent, als je besluit om voor een bepaalde pensionstal te kiezen. Vooraf afspraken maken. En ik blijf er wel bij: veel mensen hebben geen idee van de kosten (en de moeite) die gedaan moet worden om de boel te onderhouden en waar nodig, vernieuwen. Veel eisen maar weinig willen betalen komt voor. Gelukkig zijn er ook een hoop mensen die wel tevreden zijn met hun plek op de pensionstal.

Zelf zou ik niet zo snel meer gebruik willen maken van een pensionstal, want ondanks dat het best veel werk is als je de paarden aan huis hebt, vind ik het heel prettig dat ik het allemaal in eigen beheer heb.

**Geplaatst**: 29-08-23 15:41

Geplaatst: 29-08-23 15:41

Olikea schreef:
Mijn stalhoudster is dan ook een echt paardenmens. Dat maakt al veel verschil.

Dat maakt idd heel veel verschil. Ik stond op een pensionstal (oude boer, doe het zelf stal) waar mijn paard HB werd, hij mocht niet meer het gras op. Paddock was gewoon te klein om de hele dag te vertoeven (en hij zag mijn andere paard dan niet). Van de boer moest hij het land maar weer op en mocht ook niks voor hem aanpassen want dat was allemaal niet nodig. Terwijl daarvoor mocht alles, kon alles; als het maar in overleg ging.

Het werd ons zo moeilijk gemaakt terwijl we daar onwijs veel voor hem en de stalgenoten deden; klusjes, hooi naar beneden halen, bakken slepen, tot laat op stal blijven omdat er regelmatig een paard dood ging die wij aan de weg moesten leggen (mensen vonden het prettig als mijn vriend en ik dat deden want dan ging het goed). Uiteindelijk hebben we de plannen om de paarden naar huis te halen eerder gerealiseerd omdat het daar gewoon niet meer leuk was, ik had met tegenzin paarden (en ruzie met mijn vriend omdat er gewoon veel gebeurde), toen ik heb opgezegd is zelfs in de laatste maand een keer expres mijn hek open gezet zodat het jongste paard bij een ander paard liep en mijn waterbak is expres leeg laten lopen.

Ze staan nu exact een jaar thuis en de beste beslissing ooit, niet dat het dan allemaal geweldig is maar het scheelt zoveel gezeur/geroddel. Nu na een jaar zit het met nog steeds dwars dat we de laatste maand echt als oud vuil zijn behandeld door de stalgenoten en stalhouder, ondanks dat ik jaren goed met ze heb kunnen opschieten (waarschijnlijk eigen belang) ben in die maand door zoveel mensen van social media gegooid of geblokkeerd. Heb me wat dat betreft zo vergist in de mens en volledig het vertrouwen kwijt, nooit een dankjewel gehad voor alle uren die we er daar voor iedereen in hadden zitten.

Mocht er nu wat gebeuren waardoor ik ze niet meer aan huis kan houden, dan weet ik ook niet of ik ze terug op pension zou zetten.
Niet alleen wat betreft de plek/stalhouder maar ook qua stalgenootjes, want die hebben mij wat dat betreft echt pijn gedaan.

Edit; het kan altijd nog erger; recent gebeld door een vriendin of ik een plekje wist voor haar paard. Ze was zonder pardon op straat gezet en moest dezelfde avond nog weg. Reden kon de staleigenaar niet geven, achteraf bleek dat er iemand anders in die stal kon komen te staan voor meer geld per maand.

Laatst bijgewerkt door Daannvd92 op 29-08-23 15:46, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 29-08-23 15:44

Geplaatst: 29-08-23 15:44

Ik herken het helemaal..
Hier in de omgeving lijken er geen stallen te zijn waar het welzijn voor paarden gecombineerd kan worden met adequate faciliteiten om te trainen.
Bij de ene stal krijgen ze amper te eten, bij de andere staan ze amper buiten en/of staan tig paarden in een paddock zo groot als een postzegel gepropt en/of de omheining is ronduit gevaarlijk en/of de bakbodem is zwaarder dan een duingebied..
Blijkbaar is het in mijn omgeving echt teveel gevraagd om een stalling te vinden met minimaal 4 ruwvoerbeurten per dag (goede kwaliteit), iedere dag 5+ uur buiten staan met vriendjes in een weiland en/of paddock waar ze fatsoenlijk hun benen in kunnen strekken met degelijke omheining (of de droom: een paddock paradise, maar die is in onze omgeving alleen te vinden waar er zelden wordt uitgemest, dus wormenwalhalla), een onderhouden bakbodem waar ook een paard met kogelproblemen op kan bewegen en een bak/grote paddock/longeercirkel waar mijn paarden kunnen uitrazen aan de longeerlijn.
Dan heb je het nog niet eens gehad over een binnenbak, een rijbaan van 60 meter om proefgericht te kunnen trainen of de mogelijkheden om veulentjes te blijven fokken.

Ik las in een reactie dat iemand zei dat je beter een huis kunt kopen met ruimte voor de paarden, kan ik m'n rekeningnummer even doorgeven?

Ik overweeg ook om te stoppen omdat ik er ongelukkig van word dat ik mijn paarden niet kan geven wat ze verdienen aan leefomgeving..

**Geplaatst**: 29-08-23 15:50

Geplaatst: 29-08-23 15:50

Toen ik mijn eerste paard 3 jaar geleden kocht was ik te naïef over dat ik wel een plekje zou vinden. Midden in de polder bij ons moest dat toch wel te doen zijn. Oké, ik woon in de randstad, maar toch.

Mijn eisen zijn altijd: vriendjes, vrijheid, voer. Dus, samen met soortgenoten staan, bewegingsvrijheid tussen buiten en overdekt en altijd kwalitatief goed ruwvoer ter beschikking (zeker in een kudde). Ik heb niet het idee dat het hele gekke eisen zijn, maar toch wel blijkbaar.

Vooral voer is een ding op veel stallen. Toch niet helemaal onbeperkt of de kwaliteit is matig of past gewoon niet goed bij je paard (te rijk/te arm). Niet alle kuddes zijn ook even stabiel, maar dat heeft dan vaak met de ruimte en het voer te maken die beide niet toereikend zijn voor het aantal paarden.

Ik heb maar ingeleverd op een stukje vrijheid. Dan maar 's nachts op stal en overdag in de groep in de winter. Daar doet hij het eigenlijk onverwachts enorm goed op. Ik heb het idee dat ik eindelijk een plek gevonden heb nu waar mijn paard gezond oud kan worden en waar de belangrijkste dingen gewoon op orde zijn. En tuurlijk, ook hier mis ik nu enorm een schuilstal in het land, zeker met de hitte of juist zo'n regenachtige zomer als dit. Nu hij 24/7 op het land staat kan mijn oudje nu niet goed schuilen en droog slapen. Dat merk ik enorm. Is het te overzien? Gelukkig wel, dekentje erbij en weer bijslapen als de regen voorbij is. Het is niet ideaal, maar dit zijn de concessies die ik moest maken en mijn paard is hier verder blij en energiek en dat is het belangrijkste.

Wat voor mij hielp: een Lijsje maken met je eisen en wensen. Alles opschrijven en ook erbij zetten hoe belangrijk de eisen zijn. Kijk waar je het eerste op kunt wegstrepen zonder dat je je er naar over voelt. Een stukje acceptatie en gewenning ook dat de situatie anders soms ook gewoon oke kan zijn.

Desalniettemin is mijn droom ooit ook nog paarden aan huis en bij voorkeur aan de ruiterpaden.. Een mens mag dromen toch?