Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-03-24 22:42

Geplaatst: 19-03-24 22:42

Maar als het alleen een kwestie is van hooinet (dat thuis al gevuld is) ophangen en een emmer voer in de bak kiepen dan kun je toch prima kind ophalen bij de opvang, met kind langs stal rijden , net ophangen, bak voer er neer zetten en naar huis gaan? Dat hoeft in principe niet meer dan 15 minuutjes te kosten. Heb het in het verleden vaker bij stalgenoten gezien. Kind in de kinderwagen en zelf even net ophangen en emmer omkiepen.

Voor wat extra aandacht voor je paard zou je eventueel een verzorger kunnen nemen.

**Geplaatst**: 19-03-24 22:44

Geplaatst: 19-03-24 22:44

Met heel veel doorzettingsvermogen...

Ik heb echt alle steun gehad van alle kanten, partner, oma, opa en een heel makkelijk kind maar het was echt niet altijd makkelijk...

Hij is nu 5 en ze staan al 5 jaar fanatiek gras te maaien. Zo m'n periodes kan ik wat meer rijden maar meestal is het, naar buiten, hooi, water en stallen mesten. Aan het eind de dag binnen en tot morgen.
Mijn zoontje moet altijd met mij mee, zin of niet. Eerst in de wagen, daarna in z'n loopje auto en nu helpt hij n beetje of kijkt n filmpje.
Ik werkte altijd 24uur maar door omstandigheden nu thuis en zelfs dan krijg ik het niet altijd gecombineerd..

En kwa energie....
Ik ben nu m'n slaap nog aan het inhalen van de afgelopen 5 jaar :')

**Geplaatst**: 19-03-24 22:50

Geplaatst: 19-03-24 22:50

Ik heb 2 paarden op een doe-het-samen stal staan, werk 20 uur en vond de eerste jaren van mijn dochter echt tropenjaren. Pas toen ze naar school ging werd het makkelijker (en toen ik daar net aan gewend was kregen we een lockdown

).
Ik had 2 verzorgsters en kon dr mee nemen maar moest wel in de buurt blijven, in de wagen langs de bakrand ging echt niet. Was al lang blij als ik kon voeren, netten vullen en mesten. Gelukkig wel stalgenoten die bij sprongen en kon dr zo nu en dan extra naar mijn ouders brengen.
Wij hadden nog wel wat ziekenhuisbezoekjes en extra zorg voor dr. Zelf heb ik ook best een klap gehad van de keizersnee en het slaaptekort de eerste 2 jaar.

Een lange dag opvang is echt vermoeiend voor ze. Heb er ook erg in dat je ze binnen bepaalde tijden kunt brengen en halen en ze niet mogen komen als ze ziekig zijn. Verder is het cliché wel waar, ze groeien zo hard en je mist snel veel van ze…

In mijn ogen is het combineren van paard, kind en werk alleen mogelijk met een meedenkende partner en wordt het erg lastig met zulke lange werkdagen…

**Geplaatst**: 19-03-24 23:29

Geplaatst: 19-03-24 23:29

Ik vond het serieus wel heel lastig en zonder mijn moeder als oppas had dat toen ook nooit gekund. Mijn dochter sliep amper dus ik kon niet eens mijn stallen mesten. Ja net een paar stallen en toen was ze alweer wakker. In de wagen mee klonk leuk maar in praktijk werkte het niet. Het was geen roze wolk in ieder geval, ik had echt het gevoel alsof ik geen leven meer had. Ik werd geleefd. Was echt heftig en was blij dat mijn moeder oppaste. Maar ja, die moest ook al oppassen als ik werkte. En dus ook na het werk als ik de paarden moest doen.

**Geplaatst**: 19-03-24 23:48

Geplaatst: 19-03-24 23:48

Hier ook vriend helemaal niks met paard.
Ik ging hooi voeren en stal bijwerken na bedtijd van de baby. Babyfoon bij vriend en hopen dat ze doorsliep.
Verder is ook de vrije tijd 50/50 verdeeld. Beiden krijgen evenveel « me-time » (er zijn 5 weekavonden en heel veel uurtjes in het weekend, dus er kan wel wat verdeeld worden). Duidelijke afspraken zijn het belangrijkste. De eerste weken was er echt geen ruimte voor paard, zowel fysiek als mentaal niet.

Verder 3 jaar verder… en ik ben sinds de bevalling moe. Het is heel pittig paard en kind en werken… maar nog geen seconde spijt :-)

je prioriteiten veranderen wel

**Geplaatst**: 19-03-24 23:52

Geplaatst: 19-03-24 23:52

Mijn advies is om toch keuzes te maken. Ik zou niet gelukkig worden van alle ballen proberen hoog te houden terwijl je er zelf onder lijd (altijd moe, nooit ergens tijd voor). Voor wie doe je het? Voor jezelf, omdat je echt alles leuk vind? Of onbewust toch voor de buitenwereld?

Ik heb een vlekkeloze zwangerschap gehad en dacht dat ik overal fluitend doorheen zou komen. Alleen toen volgde een hele zware bevalling en toen viel mijn herstel toch echt wel even flink tegen. Daarbij hebben wij niet het geluk van een makkelijke baby, ik hoef haar echt niet mee te nemen naar stal. Het kan wel, voor even snel hooinet vullen, maar lekker in de wagen gaan slapen zal ze zeker niet doen. Is ook niet erg, ze wordt vanzelf ouder en dan wordt het vanzelf anders. Dan loop je weer tegen andere dingen aan haha. Maar goed mijn punt is je weet nooit hoe het zal gaan lopen en ik denk dat je als ouders zijnde altijd wel consessies zal moeten doen. Ik zou er niet aan moeten denken om zoveel te werken en naar paard te moeten en zo weinig tijd voor mijn kindje en ook mezelf te hebben. Maar gelukkig mag iedereen die keuze zelf maken. Kies waar je gelukkig van wordt

**Geplaatst**: 19-03-24 23:52

Geplaatst: 19-03-24 23:52

''Maar elke dag hem een uur een kind in de armen duwen zodat ik mijn paard kan voeren, schiet in het verkeerde keelgat en daar gaat hij zeer zeker niet akkoord mee.''

Pardon? Het is ook zn eigen jong... wil je wel een kind met zo iemand?

**Geplaatst**: 19-03-24 23:54

Geplaatst: 19-03-24 23:54

5 jaar helemaal niet kunnen rijden is wel gelijk het andere extreem.

Uiteindelijk weet je het gewoon niet, je komt er pas achter als het zo ver is.
De een rijdt ieder weekend wedstrijd met een jong gezin ernaast, de ander verkoopt het dier.
Zonder in de situatie te zitten kun je het niet weten.

Maar zorg wel voor duidelijk afspraken met je partner en zorg voor een back-up, dat is altijd verstandig..

**Geplaatst**: 20-03-24 00:00

Re: Paard en kinderwens

Geplaatst: 20-03-24 00:00

Ik krijg trouwens het idee dat TS gewoon een statement wil maken tegenover haar moeder ofzo.

**Geplaatst**: 20-03-24 00:23

Geplaatst: 20-03-24 00:23

Ik heb een kleine van nu 5 maanden, en een kleine van 21 maanden (even voor het gemak).
Daarnaast werk ik sinds kort 28 uur (tot voorkort 36 uur) en onregelmatige diensten, ik heb een pony van (dit jaar) 20 en ik ga 1 volledige dag per week naar school.
Mijn vriend werkt ook 24 uur (deels thuis, deels op locatie en kantoortijden) en volgt ook een studie (grotendeels thuis, deels op locatie).

Mijn pony staat in een totaal andere omgeving als waar ik woon, met "pre-pensioen".
Er is bij ons een meisje op stal welke een paard met haar moeder deelt, en zij geeft mijn pony een aantal dagen in de week een uitgebreide poetsbeurt, oneindig veel knuffels, rijdt (hobbymatig gewoon wat basiswerk, zonder ambitie voor de sport) of longeert hem. Echt heel fijn, daardoor voel ik mij minder schuldig dat ik hem minder vaak opzoek en zie ik toch regelmatig foto's en filmpjes + zij vind het hartstikke leuk (en mijn pony ook).

Zelf heb ik echt geen tijd, noch energie om hem echt regelmatig te bezoeken, zelfs al zou ik graag willen.
Ik krijg de volledige ruimte van mijn vriend om dit - als ik zou willen - dagelijks te doen zonder kinderen, maar het ontbreekt mij aan energie en tijd omdat er gewoon veel andere verplichtingen zijn.
De afstand (35 min met de auto mits geen files) is een ding, maar ook toen ik alleen mijn oudste had was het gewoon lastig te combineren, zelfs met 3 dagen in de week kinderopvang.
Ik ben gewoon vaak vermoeid, een kind volgt zijn of haar eigen ritme en het is niet vanzelfsprekend dat je kind jou een goede nachtrust gunt en altijd gezond blijft. Een ouder mogen zijn van een kind is echt (als ik voor mijzelf spreek) het mooiste wat er is, maar wel gewoon een fulltime invulling in je leven, bovenop je huishouden, werk, school en hobby's (en dus ook paard).

Een stal dichterbij huis is er wel in deze omgeving, maar dan zou mijn pony lang niet zo veel buiten komen als wat hij nu doet (of eigenlijk, zijn er gewoon maar weinig plekken hier waar dat echt jaarrond kan) + betaal je hier in de omgeving de jackpot (zeker als je wilt dat er ook gemest en gevoerd wordt en dat dit goed gebeurd).
En als ik anders hem op een stal kwijt moet hier waar ik zelf zou moeten mesten, ben ik verplicht om dagelijks te moéten gaan + elke dag gewoon veel meer tijd kwijt dan wanneer hij dus iets verder weg staat.

Ik vind het nu heel fijn dat ik geen "verplichting" heb, als ik tijd, energie en zin heb kan ik naar hem toe en doen wat ik wil. Verder voel ik nu geen zorgen. Enkel de zomermaanden vind ik altijd spannend, omdat mijn pony juist een dikkertje is en ze uiteindelijk 24/7 op het land staan zomers. In de winter staat hij hele dagen op verharde paddock met meerdere voerplekken in een vaste kudde en 's nachts op stal welke dagelijks gemest wordt, hij een grote berg hooi krijgt en ook nog 's morgens en 's avonds gevoerd wordt.

Ik ben dus persoonlijk wel heel blij met de keuze die ik gemaakt heb, op deze manier zie ik ook geen noodzaak om hem weg te moeten doen. Ik vind het dus heel belangrijk dat mijn pony goed staat en daarnaast liefde, aandacht (en in zijn geval wat laagdrempelig beweging) krijgt. Natuurlijk vind ik het jammer dat het niet meer dagelijks in mijn routine past op dit moment, maar dat wist ik voordat ik de keuze maakte om aan kinderen te beginnen.
Mogelijk, als ik in dezelfde omgeving zou wonen als waar hij staat, dat de drempel dan ook wat lager was om 'even snel' langs te gaan. Nu ga ik eigenlijk alleen als er noodzaak is of als ik echt uitgebreid de tijd ervoor kan nemen. Daarbij is het ook gewoon belangrijk dat je een team vormt met je partner, mijn vriend is echt mijn rots in de branding die mij veel ruimte geeft (en zeker als ik dat soms een beetje extra nodig heb) en daarnaast is hij echt een geweldige papa voor onze kinderen.
Een echt vangnet hebben we niet, een enkele keer een vriendin die een uurtje oppast als het nodig is en soms mijn schoonmoeder als ze kan en in de buurt is (zij is de helft vd week in deze omgeving en de andere helft vd week aan de andere kant van Nederland en werkt ook gewoon fulltime met eigen bedrijf). Maar we lossen het dus vaak gewoon zelf op, als er iets is of iemand van ons moet werken o.i.d.
Er komt vast een tijd dat er weer meer ruimte komt voor de pony, als bijvoorbeeld de opleiding afgerond is en de kindjes wellicht wat beter slapen.

Dit is uiteraard hoe het hier persoonlijk gaat, iedereen zal een eigen persoonlijke ervaring hebben.
Ik denk dat het dus belangrijk is dat je met je partner een goed team bent als het gaat om de zorg voor jullie kind, zeker als jij echt nog dagelijks (meerdere?) keren de zorg voor je paard wilt blijven uitvoeren. Maar onderschat niet dat het moeilijk en vermoeiend kan zijn. Een kind is van jullie beiden jullie eigen verantwoordelijkheid en verder van niemand anders.

**Geplaatst**: 20-03-24 00:39

Geplaatst: 20-03-24 00:39

You cant have you cake and eat it too. Tenzij je bovengemiddeld veel energie en een meewerkende partner hebt is wat jij voor ogen hebt niet haalbaar Ts. Dan moet je gewoon keuzes maken. Ik vind je berichten, ook in andere topics, ook erg boos op de wereld overkomen. Alles is fout en constructieve oplossingen schiet je meteen af. Maakt je paard je echt gelukkiger of levert het vooral heel veel stress op?

Als je echt graag kinderen wil en net zo perfectionistisch bent met je kind als je paard, dan moet je waarschijnlijk kiezen voor het een of het ander. Welke keuze voor jou het beste is kan alleen jij beslissen

.

**Geplaatst**: 20-03-24 06:24

Geplaatst: 20-03-24 06:24

@TS: het zou mij niet lukken met jouw planning. Mijn zoontje ging het eerste jaar tussen 18 en 18.30 naar bed. Die moest dus voor die tijd opgehaald worden, in bad, fles/eten en naar boven. Nog even mee naar stal was geen optie geweest, in ieder geval niet zonder dat het ten koste van hem was gegaan. Na het naar bed brengen had wel gekund. Maar dan moesten wij vaak nog eten. En wij gingen heel lang heel vroeg naar bed, omdat we er snachts nogal vaak uit moesten. Dus dan pak je zo vroeg mogelijk je rust, om maar aan je slaap te komen..

Shirley schreef:
Al vind ik eerlijk gezegd ook wel dat hij dat uurtje als pleziertje en me-time met de kleine zou mogen zien in plaats van een verplichting...

Heb jij kinderen?

Ik zou de tijd tussen werk en bedtijd nooit aanduiden als me-time of een pleziertje :')

TS werkt 9 uur per dag, dus kind zit minimaal 10 uur bij de opvang die dagen. Grote kans dat kind na zo’n dag moe is en niet meer de allerbeste versie van zichzelf. Ik vond dat de lastigste uurtjes om samen door te brengen. Had het zeer zeker niet op prijs gesteld als partner elke dag een uurtje later aan kwam kakken omdat hij nog een hooinet moest vullen. Als hij dan ook nog zou zeggen dat ik het als een pleziertje moest ervaren… :Y)

**Geplaatst**: 20-03-24 06:39

Geplaatst: 20-03-24 06:39

Mijn dochter slaapt om half 7 maar die wordt na een jaar ook nog wel regelmatig s nachts een keer wakker. Maar goed nu we de avond weer voor onszelf hebben, kan ik dat wel goed hebben. Het is denk ik net waar je energie van krijgt. Ik laad echt op bij de paarden en zie het daarom niet als een verplichting. Er kan best veel met een kind als je goed plant en samenwerkt. Je kunt altijd pech hebben, huilbaby of medisch dingen etc. Maar ik ben niet de enige moeder op stal en de omgeving die nog fanatiek rijdt.

**Geplaatst**: 20-03-24 06:48

Geplaatst: 20-03-24 06:48

Doubtless schreef:
@TS: het zou mij niet lukken met jouw planning. Mijn zoontje ging het eerste jaar tussen 18 en 18.30 naar bed. Die moest dus voor die tijd opgehaald worden, in bad, fles/eten en naar boven. Nog even mee naar stal was geen optie geweest, in ieder geval niet zonder dat het ten koste van hem was gegaan. Na het naar bed brengen had wel gekund. Maar dan moesten wij vaak nog eten. En wij gingen heel lang heel vroeg naar bed, omdat we er snachts nogal vaak uit moesten. Dus dan pak je zo vroeg mogelijk je rust, om maar aan je slaap te komen..

Shirley schreef:
Al vind ik eerlijk gezegd ook wel dat hij dat uurtje als pleziertje en me-time met de kleine zou mogen zien in plaats van een verplichting...

Heb jij kinderen?

Ik zou de tijd tussen werk en bedtijd nooit aanduiden als me-time of een pleziertje

TS werkt 9 uur per dag, dus kind zit minimaal 10 uur bij de opvang die dagen. Grote kans dat kind na zo’n dag moe is en niet meer de allerbeste versie van zichzelf. Ik vond dat de lastigste uurtjes om samen door te brengen. Had het zeer zeker niet op prijs gesteld als partner elke dag een uurtje later aan kwam kakken omdat hij nog een hooinet moest vullen. Als hij dan ook nog zou zeggen dat ik het als een pleziertje moest ervaren…

Hihi nou dat dus

Ik vind dat veel mensen er echt te makkelijk over denken. Als je zelf geen kinderen hebt / er weinig ervaring mee hebt of zo'n ideaal gebakje hebt dat bijna altijd slaapt of vrolijk wakker is....dan zou je denken van joh je kan toch wel even een kwartiertje onderweg van opvang naar huis, even met kind bij stal stoppen om paard even snel eten te geven...? Wat doen die moedertjes toch moeilijk

Maar inmiddels heel goed wetende hoe het in het echt vaak is... zie ik voor me dat je zelf al total-loss bent van de zoveelste k*tnacht, jezelf op je tandvlees door een werkdag heen geworsteld hebt.

Onderweg kind ophalen wil je zelf al niets liever dan naar huis en in je bedje storten. Kind heeft een lange dag met veel prikkels gehad, en is (wat mooi gezegd hierboven, haha) niet meer de beste versie van zichzelf en dikke kans niet te genieten. Moet gevoederd en z.s.m. slapen.

Dan ligt dat wellicht huilend in de auto. Of slapend. Ga je kind in de auto laten als je zelf bezig bent bij paard

Of moet je het meenemen? Dan moet je het dus weer uit de auto halen en op 1 of andere manier meenemen. Met een beetje pech was het kind net soort van in slaap gevallen en maak je het daarmee weer wakker en wordt het nog ongeduriger dan het al was door die verstoring

Als dat thuis gebeurt duw je er een voeding in en hoopt dat het in slaap wil vallen, maar je bent op stal en moet eigenlijk even je handen vrij hebben...

Nee joh waar begin je aan. Even dit of even dat.... daar zou ik niet op rekenen, beter er vanuit gaan dat er vrijwel niks kan. Als het dan meevalt dan is het mazzel

Ik vind het dan realistischer om inderdaad te gaan nadat kindje is gaan slapen. Maar met een intensieve baby zit je er echt niet op te wachten om dan weg te moeten want dan wil je ook gewoon even neerstorten voordat die kleine weer "af" gaat

En dat neerstorten dat lukt dan al vaak niet eens want er liggen ook nog allerlei huishoudelijke klussen die nog weggewerkt moeten worden.....

Hier zaten er dagen tussen dat meneer wel 6x een schoon pak aan moest omdat het helemaal ondergespuugd was en zo'n zurig pak wil je echt wel direct vervangen. Zelf pak je er dan ook wat van mee dus zelf ook omkleden. Bedje helemaal verschonen... vloer dweilen. Dan heb je wel wat wasjes te draaien

Als je een beetje verstandig bent dan zorg je dat je zo min mogelijk verplichtingen hebt naast de moederrol. En dat je tijdens het avondeten-naar bed spitsuur zo min mogelijk hoeft te doen en bij voorkeur samen bent zodat de 1 voor het eten kan zorgen en de ander de baby heeft.

**Geplaatst**: 20-03-24 07:45

Re: Paard en kinderwens

Geplaatst: 20-03-24 07:45

Ja dat zal dan ook 4 dagen per week op de takenlijst van vriend komen te staan neem ik aan? Eten koken, afwassen, rondje opruimen? Of @TS is dat iets waar jij nog puf voor hebt na werk + kind + paard?

**Geplaatst**: 20-03-24 08:00

Geplaatst: 20-03-24 08:00

De ellende is vaak dat je op ieder moment van de dag niet 1 ding hebt dat nodig gedaan zou moeten worden, maar meerdere dingen. Dat je dan al hebt van "als kind slaapt, kan ik even....." vul meerdere dingen in die je nooit allemaal gaan lukken maar eigenlijk wel allemaal belangrijk zijn om te doen.

En als kind dan niet in slaap te krijgen is of al snel weer overstuur wakker wordt....bleh. Dan kom je helemaal nergens anders aan toe. Als je samen bent als mamma en pappa dan is het gewoon zaak dat de 1 de op dat moment meest belangrijke dingen kan doen terwijl de ander het kind "doet".

Heel verstandige kerel juist die aangeeft er niet mee akkoord te gaan dat hij het spitsuur na werk zowel kind als eten in zijn eentje zou moeten regelen. Het is echt wel fijn als baby eind van de dag even in iemands armen in een prikkelarme omgeving tot rust kan komen en je dan niet tegelijk ook voor jezelf nog voor eten moet gaan lopen zorgen en de hele zooi voor de nacht klaarzetten enzo.

**Geplaatst**: 20-03-24 08:16

Re: Paard en kinderwens

Geplaatst: 20-03-24 08:16

Ach, je moet het allemaal gaan ervaren. Denk dat iedereen het anders beleefd qua zwaarte. Het dramatische wat hier veel geschetst word, herken ik niet.

**Geplaatst**: 20-03-24 08:17

Geplaatst: 20-03-24 08:17

pmarena schreef:
Hihi nou dat dus

Ik vind dat veel mensen er echt te makkelijk over denken. Als je zelf geen kinderen hebt / er weinig ervaring mee hebt of zo'n ideaal gebakje hebt dat bijna altijd slaapt of vrolijk wakker is....dan zou je denken van joh je kan toch wel even een kwartiertje onderweg van opvang naar huis, even met kind bij stal stoppen om paard even snel eten te geven...? Wat doen die moedertjes toch moeilijk

Maar inmiddels heel goed wetende hoe het in het echt vaak is... zie ik voor me dat je zelf al total-loss bent van de zoveelste k*tnacht, jezelf op je tandvlees door een werkdag heen geworsteld hebt.

Onderweg kind ophalen wil je zelf al niets liever dan naar huis en in je bedje storten. Kind heeft een lange dag met veel prikkels gehad, en is (wat mooi gezegd hierboven, haha) niet meer de beste versie van zichzelf en dikke kans niet te genieten. Moet gevoederd en z.s.m. slapen.

Dan ligt dat wellicht huilend in de auto. Of slapend. Ga je kind in de auto laten als je zelf bezig bent bij paard Of moet je het meenemen? Dan moet je het dus weer uit de auto halen en op 1 of andere manier meenemen. Met een beetje pech was het kind net soort van in slaap gevallen en maak je het daarmee weer wakker en wordt het nog ongeduriger dan het al was door die verstoring

Als dat thuis gebeurt duw je er een voeding in en hoopt dat het in slaap wil vallen, maar je bent op stal en moet eigenlijk even je handen vrij hebben...

Nee joh waar begin je aan. Even dit of even dat.... daar zou ik niet op rekenen, beter er vanuit gaan dat er vrijwel niks kan. Als het dan meevalt dan is het mazzel

Ik vind het dan realistischer om inderdaad te gaan nadat kindje is gaan slapen. Maar met een intensieve baby zit je er echt niet op te wachten om dan weg te moeten want dan wil je ook gewoon even neerstorten voordat die kleine weer "af" gaat En dat neerstorten dat lukt dan al vaak niet eens want er liggen ook nog allerlei huishoudelijke klussen die nog weggewerkt moeten worden.....

Hier zaten er dagen tussen dat meneer wel 6x een schoon pak aan moest omdat het helemaal ondergespuugd was en zo'n zurig pak wil je echt wel direct vervangen. Zelf pak je er dan ook wat van mee dus zelf ook omkleden. Bedje helemaal verschonen... vloer dweilen. Dan heb je wel wat wasjes te draaien

Als je een beetje verstandig bent dan zorg je dat je zo min mogelijk verplichtingen hebt naast de moederrol. En dat je tijdens het avondeten-naar bed spitsuur zo min mogelijk hoeft te doen en bij voorkeur samen bent zodat de 1 voor het eten kan zorgen en de ander de baby heeft.

Als moeder kan ik zeggen dat dit écht een beeld is van hoe het in de werkelijkheid gaat.
Ik jaren het gevoel gehad geen leven meer te hebben. Na drie tot vier jaar kwam “ik” weer terug en was er weer ruimte voor mij om te ‘leven’. En dan heb ik een heel makkelijk kind (én een mega goede slaper).

Echt TS, verkijk je er niet op. Moederschap is écht zwaar en moeilijk te combineren met paarden.

**Geplaatst**: 20-03-24 08:21

Geplaatst: 20-03-24 08:21

Je weet nooit hoe het gaat lopen.

Kun je afspraken maken met je moeder qua hooinet ophangen bijvoorbeeld? Of een stalgenoot? Dat jij het weekend en je vrije dag gaat of 1x op de vrije dag van je man ?

Vond juist de babytijd makkelijk, daarna gingen ze lopen

**Geplaatst**: 20-03-24 08:50

Re: Paard en kinderwens

Geplaatst: 20-03-24 08:50

Ieder kind heeft regelmaat en structuur nodig. Net als je paard. 36 uur blijven werken, een paard, een kind, een huishouden, een relatie en een sociaal leven onderhouden zijn veel ballen die hoog gehouden moeten worden.

Ik heb mijn paard verkocht toen ik hoogzwanger was van mijn eerste. Het was het beste in mijn situatie. Ik wilde er honderd procent voor het paard kunnen zijn en honderd procent voor het kind. Dus ik heb de keuze voor de baby gemaakt. Nooit spijt van gehad. Een eerste kind verandert je hele leven en doe je er niet “even bij”.

**Geplaatst**: 20-03-24 08:53

Geplaatst: 20-03-24 08:53

equitation schreef:
Ach, je moet het allemaal gaan ervaren. Denk dat iedereen het anders beleefd qua zwaarte. Het dramatische wat hier veel geschetst word, herken ik niet.

Ik snap beide heel goed, ik denk dat het vooral belangrijk is om in te schatten hoeveel energie je zelf hebt en hoe je met weinig slaap om (kan) gaan. Zoals ts zegt 9 uur nodig te hebben en in een aantal posts vrij negatief in de wereld lijkt denk ik niet dat je nu op een dag al veel energie overhoudt laat staan met een baby. Ik ben altijd hoog in energie, slechte stilzitter en weinig slaap, maar met een huilbaby eerste 3 maanden was ik ook echt helemaal energieloos. En tegen de tijd dat je daarvan weer bij bent ben je best weer even verder. Ik heb het aanhouden van mijn paarden in eigen beheer juist als redding gezien (ik MOEST er even uit), maar wel dankzij steun van familie en partner.

**Geplaatst**: 20-03-24 08:54

Geplaatst: 20-03-24 08:54

Hier ook de ervaring dat paard en kind(eren) de eerste tijd een lastige combi is.

Ik heb onwijs geluk gehad met een heeeele goede verzorger die alle zorg heeft overgenomen. Eerste tijd stond ik volpension wat veel rust gaf.

Ik had uit eindelijk 2 pittige baby’s, slechte nachten, zelf van het padje door de hormonen, geen makkelijke bevalling dus echt tijd nodig om te herstellen.
Ze waren beide echt van slag na een dag opvang, de rust en regelmaat thuis was echt belangrijk. Ik was 1 avond in de week naar mijn paard, dit was voor mijn man een hel, de oudste huilde alleen maar tot ik thuis was.

De 2e was uren wakker ‘s nachts, ik ben gestopt met werken omdat het echt niet ging. Uiteindelijk weer gaan werken in een functie met weinig verantwoordelijkheden die ik makkelijker kon op de weinig uren slaap. Na 2;5 jaar werd het wat makkelijker, kon hij mee naar de paarden en de oudste ging inmiddels naar school.

Nu zijn ze 5 en 8 en kan het weer makkelijk, maar ik werk maar 18 uur.

36 uur werken en alles erbij doen (huishouden, sociale contacten enz. ) had echt niet gekund.

Maar he wie weet krijg je de makkelijkste baby van de wereld en kun je gewoon je leventje blijven leven, alleen baby’s worden groot en willen steeds meer aandacht, vermaak, hebben opvoeding nodig en ook gewoon tijd met ouders.

**Geplaatst**: 20-03-24 08:55

Geplaatst: 20-03-24 08:55

equitation schreef:
Ach, je moet het allemaal gaan ervaren. Denk dat iedereen het anders beleefd qua zwaarte. Het dramatische wat hier veel geschetst word, herken ik niet.

Dat is ook super fijn! Het is ook voor iedereen anders, maar ik denk wel dat het belangrijk is om te lezen dat het voor vele ook niet zo wordt ervaren voordat je een schijnbeeld krijgt waarin het allemaal en eitje is.

**Geplaatst**: 20-03-24 09:26

Re: Paard en kinderwens

Geplaatst: 20-03-24 09:26

Hou je van je vriend? Zie je hem als vader voor je kind? Dat is wel belangrijk.

Ik zie heel veel details voor bij komen.
Zie eerst maar eens zwanger worden.

Ja, het is veel plannen. Dat weet ik met 2 kinderen (21 maand en 3 maand) en een boer als man als de beste.

Veel gaat ook wel heel natuurlijk.
Ons eerste kind was heel erg moeilijk qua ritme en slapen. De tweede weer onwijs makkelijk.

Ook al heb ik gekozen paard op laag pitje te zetten. Er was vast veel mogelijk in overleg.
Als je echt van je vent houdt, komt veel ook wel vanzelf. Ik gun hem zo zijn hobby en hij de mijne. En op die dagen vangen we het voor elkaar op.

Als je in je verhaal had geschreven dat je vriend elke dag een uur voor zichzelf wou hebben en jou je kind in de armen drukte na een drukke werkdag of mama dag, dan hadden ze hem ook afgemaakt hier op bokt.

Volg je eigen gevoel. Vraag rond wie voor jou je netje op wil hangen. Maar wellicht doe je er wel een jaar over om überhaupt zwanger te raken en ben je superfit zwanger. Misschien sta je dan niet eens meer op deze stal.

Dus veel details om nu al in te verzuipen. Maar het aan de kant schuiven van je vent omdat bokt dat zegt?

Nee.. jij zit in deze relatie en jij bekijkt wat goed voelt. Veel kan in de loop van de tijd ook vanzelf wel goedkomen daar hoef je bij voorbaat niet altijd zorgen over te maken.

**Geplaatst**: 20-03-24 09:28

Geplaatst: 20-03-24 09:28

equitation schreef:
Ach, je moet het allemaal gaan ervaren. Denk dat iedereen het anders beleefd qua zwaarte. Het dramatische wat hier veel geschetst word, herken ik niet.

Dit.
En ik denk ook dat het maar net is hoe je er zelf in staat en hoe je er zelf mee om gaat. Er zal vast in die 24u echt wel een uur tijd vrij zijn voor je paard.
Maar als je vriend dat nu al niet wil zou ik met deze man absoluut geen kinderen willen