Bokt.nl

equitation schreef:

Ach, je moet het allemaal gaan ervaren. Denk dat iedereen het anders beleefd qua zwaarte. Het dramatische wat hier veel geschetst word, herken ik niet.

Miss_Mii21 schreef:

Ik heb het paard samen met haar, dus ze is er ook regelmatig. Als ze er dan toch is, kan ze net goed op de kleine passen. Win-win. Ze wil graag oma worden, dus dan mag ze ook wel op die momenten bijspringen vind ik dan.

Miss_Mii21 schreef:

Ben nu met voeren en beweging geven bijna elke dag 22h thuis, ben eind van de week doodop. En dan hoef ik niet te mesten, enkel hooinet vullen en bijvoeren elke dag + supplementen.

KSHancox schreef:

Vriend zal zelf ook wel zien dat TS nu al op is na een week. Je moet geen kind toevoegen aan die combinatie. Je moet sowieso iets aanpassen en ik zou niet verwachten dat je vriend en je moeder dat voor jou gaan oplossen:

Miss_Mii21 schreef:

Ben nu met voeren en beweging geven bijna elke dag 22h thuis, ben eind van de week doodop. En dan hoef ik niet te mesten, enkel hooinet vullen en bijvoeren elke dag + supplementen.

Miss_Mii21 schreef:

KSHancox schreef:

Vriend zal zelf ook wel zien dat TS nu al op is na een week. Je moet geen kind toevoegen aan die combinatie. Je moet sowieso iets aanpassen en ik zou niet verwachten dat je vriend en je moeder dat voor jou gaan oplossen:

Hier ben ik het niet mee eens. Je kiest samen voor een kind, dus je moet beiden bijspringen en opties afwegen. Er komt hoe dan ook een kind, want straks kan het niet meer. En m'n paard gaat ook niet weg, dit soort opmerkingen heb ik dus feitelijk niks aan. Ik zoek mogelijkheden, niet dit soort opmerkingen. Ik moet een oplossing vinden als in bijrijder, maar mijn vriend moet ook oppassen want het is ook zijn kind. En familie moet ook bijspringen, anders krijgen we het niet rond. Zij willen ook graag een kleinkind, dan mogen ze ook helpen. Doen ze dat niet, dan krijgen we het niet rond, komt er geen kind. En geloof me, er wordt al lang gezeurd om een kleinkind dus dan mogen ze ook wel meehelpen.

equitation schreef:

Ach, je moet het allemaal gaan ervaren. Denk dat iedereen het anders beleefd qua zwaarte. Het dramatische wat hier veel geschetst word, herken ik niet.

Friesfanaat schreef:

Ik sta een beetje perplex. Voor mij gevoel praat je, TS, over het ''aanschaffen'' van een kind omdat het ''zo heurt'' of omdat anderen dat van je ''verwachten''. Of het moet alleen zo overkomen op schrift. Maar ik lees hier geen liefdevolle basis.. Excuses als ik dat verkeerd interpreteer, maar op basis van jouw woordgebruik en verwachtingen (eisen eigenlijk) van anderen kan ik niet anders concluderen dan dit..

Miss_Mii21 schreef:

Hier ben ik het niet mee eens. Je kiest samen voor een kind, dus je moet beiden bijspringen en opties afwegen. Er komt hoe dan ook een kind, want straks kan het niet meer. En m'n paard gaat ook niet weg, dit soort opmerkingen heb ik dus feitelijk niks aan. Ik zoek mogelijkheden, niet dit soort opmerkingen. Ik moet een oplossing vinden als in bijrijder, maar mijn vriend moet ook oppassen want het is ook zijn kind. En familie moet ook bijspringen, anders krijgen we het niet rond. Zij willen ook graag een kleinkind, dan mogen ze ook helpen. Doen ze dat niet, dan krijgen we het niet rond, komt er geen kind. En geloof me, er wordt al lang gezeurd om een kleinkind dus dan mogen ze ook wel meehelpen.

Friesfanaat schreef:

Ik sta een beetje perplex. Voor mij gevoel praat je, TS, over het ''aanschaffen'' van een kind omdat het ''zo heurt'' of omdat anderen dat van je ''verwachten''. Of het moet alleen zo overkomen op schrift. Maar ik lees hier geen liefdevolle basis.. Excuses als ik dat verkeerd interpreteer, maar op basis van jouw woordgebruik en verwachtingen (eisen eigenlijk) van anderen kan ik niet anders concluderen dan dit..

Doubtless schreef:

@TS: het zou mij niet lukken met jouw planning. Mijn zoontje ging het eerste jaar tussen 18 en 18.30 naar bed. Die moest dus voor die tijd opgehaald worden, in bad, fles/eten en naar boven. Nog even mee naar stal was geen optie geweest, in ieder geval niet zonder dat het ten koste van hem was gegaan. Na het naar bed brengen had wel gekund. Maar dan moesten wij vaak nog eten. En wij gingen heel lang heel vroeg naar bed, omdat we er snachts nogal vaak uit moesten. Dus dan pak je zo vroeg mogelijk je rust, om maar aan je slaap te komen..

Shirley schreef:

Al vind ik eerlijk gezegd ook wel dat hij dat uurtje als pleziertje en me-time met de kleine zou mogen zien in plaats van een verplichting...

Heb jij kinderen?

Ik zou de tijd tussen werk en bedtijd nooit aanduiden als me-time of een pleziertje

TS werkt 9 uur per dag, dus kind zit minimaal 10 uur bij de opvang die dagen. Grote kans dat kind na zo’n dag moe is en niet meer de allerbeste versie van zichzelf. Ik vond dat de lastigste uurtjes om samen door te brengen. Had het zeer zeker niet op prijs gesteld als partner elke dag een uurtje later aan kwam kakken omdat hij nog een hooinet moest vullen. Als hij dan ook nog zou zeggen dat ik het als een pleziertje moest ervaren…

Miss__Mii21 schreef:

Je kiest samen voor een kind, dus je moet beiden bijspringen en opties afwegen. Er komt hoe dan ook een kind, want straks kan het niet meer.

Sizzle schreef:

Ik kan me uiteraard vergissen, maar ik denk niet dat het lomp is, maar dat de tranen bij TS heel hoog staan.

Probeer een stapje terug te doen en eerst eens te kijken waar jullie samen echt gelukkig van worden, zonder bemoeienis van buiten.