Zertab schreef:Klopt, alleen kan ik ook intens genieten van paardrijden. Maar nu is er dus weer iets gebeurd, of ja niet eens iets groots, en ben ik gelijk weer angstig. Ik zou vanavond moeten rijden. Ben niet gegaan.
Lastig.
Het enige wat ik je kan aanbieden is een ritje op mijn paard, dat is er eentje die al voor meerdere ruiters een leerpaard geweest is. Is wel wat flegmatiek, maar zit geen kwaad in.
Vroeger had ik ook echt meer lef dan nu, dat merk ik helaas wel. Ik rij dus nog een jonge ruin, is inmiddels 6, maar af en toe laat die draak me toch spontaan afstijgen. Laatst was ik aan het rijden en het ging gewoon echt goed, maar toen besloot de oude 27 jarige merrie naar de andere wei te lopen (ze stonden naast de bak), en mijn merrie volgde de oude merrie. Dit had tot gevolg dat de ruin begon te steigeren. Ik ben er af gesprongen, snel het zadel los en op de grond gelegd in het gras. Vervolgens bij de wei hoofdstel los zodat hij direct naar de anderen kon rennen, want hij was niet van plan nog rustig te blijven. Als ik er naast sta durf ik rustig boos te worden, maar ik kreeg een paar achterbenen naar me toe omdat hij geen zin had om naar mij te luisteren. Natuurlijk laat ik hem niet los en zorg wel dat ik uit het slagveld van hoeven blijf, maar fijn is het niet. Dus maar losgelaten. Zelfs een halster omdoen niet meer gedaan. Vroeger had ik in zo'n geval me niets van het geetter aangetrokken en was er op gebleven en al zou het ook 2 uur geduurd hebben, ik zou er niet afgegaan zijn voordat meneer gewoon zou lopen in de bak. Maar nu stap ik dus af en begin een dag later opnieuw, of sluit de andere paarden op in de wei naast de bak. Nu is dit ook wel een lastig paard in de omgang hoor. Lastiger dan veel andere paarden die ik gereden heb. Toch neig ik nog steeds naar jonge paarden om ze weer zelf zadelmak te maken, maar zo handig als ik vroeger was ben ik niet meer helaas. Maar opstappen zonder krukje op een reus van 1.75 lukt nog steeds gelukkig (niet dat ik geen krukje wil gebruiken, maar bij de ruin betekent dat ik van het krukje gedrukt word, dus ik moet er gewoon zelf op klimmen en stilstaan wil meneer echt niet. Het duurt soms 10 minuten voordat hij stilstaat en ik er op stap (ik heb wel geduld, hij heeft te leren stil te staan, dus ik wacht gewoon totdat hij wel blijft staan), en van nooit stilstaan gaat het steeds beter. Tja, dan maakt hij dat ik aan zijn rug moet hangen zonder dat het mijn keuze is. HEt krukje lukt wel als er iemand bijstaat om hem vast te houden, dat wordt de volgende stap in het alleen opstijgen, er is meestal niemand bij als ik ga rijden. Maar het voordeel is dat hij me dus wel lenig houdt.