Geplaatst CEI 2* 120 KM Fontainebleau (Frankrijk) 14 oktober 2023
Zutendaal was een pittige wedstrijd door de vele regenval en de gladde ondergrond. Na de regen kwam de zon door en werd het ontzettend benauwd. Ik had lange aanbied tijden van 5+ minuten en ik accepteerde dit eigenlijk een beetje als de normale waarde voor Arven. De aanloop naar de wedstrijd was vooral behouden van de conditie en reden we een ontzettend leuke klasse 1 in Montferland samen met Keet. Hier trainden we wat heuvels en wat zand en hadden we ontzettend veel lol. De week voor Montferland zijn we ook nog voor een driedaagse training naar de Ardennen geweest waar Arie iedere heuvel aantrok. Met een ontzettend goed gevoel ging ik richting Frankrijk. Equitalen leverde nog een mooi nieuw dekje en Goedhard een deken, en een super handige hooitasje met rits voor in de vetgate. Precies genoeg voor deze wedstrijd en je kunt hem door de clip in de deksel ook nog eens ophangen. De wedstrijd organisatie zal je bedanken omdat er niet meer overal hooi ligt na je wedstrijd.
Op donderdag ochtend vroeg samen met Daphne Arie geladen en op naar Bavel om aldaar heerlijke verse broodjes, krentenbollen en worstenbroodjes te halen bij de bakker en zo naar Frankrijk af te reizen. We kletsen heel de weg en reden langs niet bestaande tankstations met een bijna lege auto. Uiteindelijk de auto vol kunnen tanken en hier was de temperatuur in de trailer behoorlijk opgelopen in vergelijken met de vorige waterstop. Arie was ineens nat onder zijn deken en ik dacht alleen maar; 'Oeps zo meteen is zijn interne temperatuur ook te hoog en mag hij het terrein niet op.' Alle ramen zo goed mogelijk open gezet en maar even hopen.
In 2016 ben ik voor het eerst ( en enige keer) in Fontainebleau geweest. En de aanblik gaf wel weer wat kriebels. YES eindelijk ben ik op een Franse wedstrijd! Het meten van de temperatuur was geen probleem en we kregen in het Frans ons box nummer verteld. Uhm ja.... Ik spreek geen woord Frans laat staan de nummers. Via een briefje werd het nummer geschreven en kon ik de zoektocht starten waar box 232 was. Box gevonden, Arie geparkeerd, die ging gelijk drinken en plassen. De trailer even gereorganiseerd zodat alles makkelijk te pakken was deze wedstrijd. Hierna, met Arie, een rondje over het terrein gelopen en zijn ogen vielen er bijna uit er was zoveel te zien! Al snel werd het donker en was het tijd voor een hapje eten. Zo Hollands als we zijn was het 1800 en was er natuurlijk geen restaurant open behalve een Amerikaans restaurant. Prima dachten wij. Hier heerlijk gegeten en na onze maaltijd Arie van eten voorzien en zijn we opzoek gegaan naar ons huisje. In het pikke donker zagen we niet waar we terecht gekomen waren maar van binnen zag het er pas gerenoveerd uit en sliepen we op de 1ste verdieping. Een prachtige ruime accommodatie!
Toen we wakker werden waren we ontzettend nieuwsgierig hoe het er van buiten uitzag. En wat een plaatje net een kasteel! Vrijdag de 13de was niet bij ons aanwezig en reden in 10 minuten naar het wedstrijdterrein. Arie had een tornado in zijn stal losgelaten en er was bijna geen schoon stro'tje meer te vinden. Met geluk had ik van thuis een baal met gehakseld stro en normaal stro mee genomen en kon ik hem voorzien van een prettigere bodem. Zijn water was niet ver leeg dus ik koos ervoor om hem wat extra elektrolyten te geven in de hoop dat hij wat extra ging drinken. Na een wandeling even bij de wedstrijd gekeken en in de vetgate welk plekje wij wilden gaan bemannen. We vonden een mooi plekje op wat gras en naast een stukje waar ook blaadjes lagen, meestal werkt dit in het voordeel voor hem om te kunnen plassen. Om het plekje te claimen alvast de tent erheen gesleept en wat water om de tent vast te zetten want het zou flink gaan waaien. Hierna een rondje gaan rijden en wilde ik opzoek gaan naar de start omdat de start in het donker zou zijn.
De start vond ik makkelijk en zag ik gele glowsticks op roze pijlen zitten. In mijn gedachte dacht ik; 'Oh dat zullen ze wel gedaan hebben alvast voor de start van morgen, dan hoeven ze ze niet vast te maken, wel raar dat het geen gele pijlen erbij zitten maar mijn gedachte gingen niet verder want Arie wilde voorruit! Al vlug ging ik een flinke helling op en kwam ik zwarte bordjes tegen en ik dacht; 'Ah ik heb in ieder geval de finish route gevonden!' Na 5 km besloten om te keren en dezelfde route terug te nemen. Toch nog een beetje op avontuur gegaan door voor de finish linksaf te gaan (of rechtsaf na de start) en kwam hier de vetgate uit stukje tegen én gele bordjes! OHHH ik moet dus deze kant op bij de start was toen mijn gedachte. Verder ben ik niet gaan rijden er vertrokken te veel paarden uit de vetgate en Arie ging bijna uit zijn panty. De grooms kwamen bijna gelijktijdig terug en hierna zijn we even gaan lunchen en daarna terug te gaan voor de voorkeuring. Deze was gepland om 1600...
Arie was nog steeds vol energie en bokte het hele terrein bij elkaar als hij de omroepster hoorde en het liefste rondjes wilde draaien. Een uur pure hel gehad nadat om 1700 eindelijk de voorkeuring begon. Ik durfde ook niet goed weg te gaan omdat ze iedere keer melde '5 more minutes'. Zullen wel Franse minuten geweest zijn. Eenmaal bij de Dierenarts gedroeg hij zich voorbeeldig en moest ik de benen uit mijn lijf rennen. We mochten van start! Hierna snel wat eten en nog wat boodschappen gedaan een privé voorbespreking gehad in het Engels omdat ik natuurlijk het Frans niet versta en snel ons warme mandje ingedoken.
De dag van de start 7.30 de start gepland 6.00 voeren 6.30 wandelen en bij de trailer verder hooi eten 7.00 zadelen en dan rond 7.15 richting startterrein. Prima planning vond ik zelf. Maar bij aankomst terrein de start is verlaat ivm een storm (? welke storm??) naar 8.00... Oke prima half uurtje rekken, hopen dat Arie bij de trailer wil eten. Dus ik om 7.45 naar startterrein gegaan is de start nog een 15 minuten verlaat. Op het terrein maar weer afgestapt en Arie wilde wat eten van het gras. Tot 7.55, toen kwamen de eerste in galop aan, een vertraagde reactie bij Arie. Hij kijkt ze aan en 5 seconden later begint hij te springen... Oke tijd om op te stappen. Met een stuiterbal een rustig plekje proberen te zoeken waar hij wat spanning af kan vloeien en deze gevonden. Een kleine minuut achter de groep aan gestart en Arie was helemaal content. 100 Meter het parcours in en 3 ruiters halen mij in. Twee gingen mij al vliegend voorbij en 1 paard was rustig en we keken elkaar beide aan van 'dat had ook netter gekund'. Ik besloot maar achter deze Franse ruiter aan te gaan en te kijken hoe ze reed. Al snel gingen we tegen een berg omhoog welke ze keurig in stap reed en reden we in een klein groepje van een paard of 6 denk ik. Tempo lag lekker, galopperen waar het kon, draven op technische stukken en stappen waar het moest. We komen een lange helling tegen en ineens bevind ik mij ik in een rij van 15 paarden. Deze rij hield aan tot aan de vetgate. Ik zie het bordje met 'last km' en denk waar doe ik slim aan. In deze paarden bende binnen komen, is dat wel slim voor Arie? Volgende gedachte, hij moet het een keer leren toch? En hop met de hele bende mee de vetgate in. Gekozen voor de buitenste rij en mijn team bestaande uit papa en Daphne stonden perfect. Ik zet rustig aan de meter erop met de gedachte dat hij toch niet snel zal zakken. Tot mijn verbazing 61, ik kijk nog eens 60. Hup naar de dierenarts ermee! Hier stond een behoorlijke rij waarbij ik best vlug aan kon bieden bij de dierenarts. De meter wordt er tegenaan gezet en ik zie op het scherm aan het einde van de draflaan de hartslag. 56 Yes en we mogen draven, nog voor ik er erg in had was Arie al vertrokken en kon ik mee hollen.
Metabool kreeg hij wel wat 2'tjes en B'tjes. Even goed eten en drinken maar meneer had andere plannen in de vetgate. Hij plaste wel netjes maar was te afgeleid om te eten of te drinken. Hup nog wat elektrolyten erin en hij wilde nog wel een beetje hooi en we gingen de 2de ronde in. Hier begon hij op de waterpunten onderweg goed te drinken en gingen we als een trein in het treintje van een paard of 7 dacht ik. Arie liep het beste in het voorste midden van de trein, zo op de 3de plaats ongeveer en de KM gingen gestaag door. Deze ronde was ook weer een lange ronde. De eerste was 37 km en deze 38 km. De laatste 5 km leken ook uren te duren, deze was bijna kaars recht. Maar daar doemde het 'last km' bordje weer op. Arie kwam binnen bij de koelstraat en begon direct veel te drinken wij konden intussen koelen en ook hier zakte hij weer mooi. Hem wel even de tijd gegund om te kunnen drinken maar toch in 3,5 minuut bij de dierenarts kunnen staan met een hartslag van 53. Zijn metabole waardes verbeterde wel maar hij kreeg nu een B op zijn lopen... Was wat strak in zijn spieren. Uhm ik wilde wel dat hij verbeterde deze vetgate. Hij had natuurlijk wel goed gedronken dus ik hoopte dat dit nu even in zijn lijf opgenomen kon gaan worden en die verzuring er een beetje uit ging. Plassen deed hij gelukkig goed en hierna liep ie al een stuk beter!
De 3de loop was ook maar 22 km dus ik durfde de gok wel aan. Hierna zouden we weer een rust hebben met 2 keuringen, 1 bij binnenkomst en 1 vlak voor vertrek. Ik had met mijzelf afgesproken niet meer met een B op draf naar buiten te gaan als hij deze op de re-check zou krijgen. De 3de ronde vloog voorbij, die 22 km was peanuts voor hem! Hij dronk goed en was overall een heel blij paard. Bij binnenkomst dronk hij weer heel goed en onder de 4 minuten stonden we weer bij de dierenarts. Hij was verbeterd in zijn waardes en ik ging met een goed gevoel de verplichte rust in. Op de re-check mocht hij met een perfecte kaart de laatste ronde in! Op het warm rij terrein even getest en hij galoppeerde direct weer aan! Yes daar gaan we! 3.2.1. Start! Arie galoppeert aan en boem, hij staat stil. Even een ander paard voor laten gaan, nee hij wilde niet. Afgestapt zonder problemen rent hij met mij mee. Met een lenige zwaai spring ik er terug op en hij rent gelijk achter de andere paarden aan... Plein vrees? Mis communicatie? Ik heb geen idee, als hij niet verder zou willen gaan was hij die 50 meter verder ook wel weer gestopt, dan was hij niet al gaan rennen voor ik zat. De handleiding der Arie wat een beest.
De laatste ronde vloog ook weer voorbij. Een paar tricky afdalingen maar Arie ving zichzelf keurig op hij liep behendig door het parcours heen. Laatste 3 km breken aan, ik herken het van de dag ervoor proef rijden. Ik word een klein beetje emotioneel achter mijn groepje van 3 andere ruiters. Mijn dappere witje doet het maar even. Als Hollandse platte pony. Geen zwaar zand in zijn normale training, geen heuvels in de achtertuin. De laatste afdaling en hij hobbelt er vrolijk achteraan. De laatste bochten en ik zie het startterrein, hier moet ik nog een halve galop baan afrijden maar mijn grooms zien mij al wel. Genoten van zijn laatste galoppassen. Ik kijk op mijn horloge, we galopperen nog steeds 21 per uur! Gemiddelde snelheid rond de 17 per uur voor deze ronde. Wauw wauw wauw!
De finish, het euforische gevoel, het bedanken van mijn witje. Snel singel losser, zadel eraf. Stuk (behoorlijk stuk) lopen naar de koelstraat. Koelen, Arie wil drinken. 4 minuten staan we te koelen en te stappen. Stabiel onder de 61, door naar de dierenarts. Even wachten en we worden metabool gekeurd 56. Yes die is goed. Ik hoor de DA alleen maar A en 1 zeggen, een 2tje op zijn skin. Prima denk ik. Metabool is hij dus alleen maar verbeterd deze wedstrijd. Even wachten op het panel. Arie wakker maken wat geen moeite kostte. Ja ik mag, hup Arie Hup. Hij zweefde bijna met mij mee. Ik zie nog voor ik bij het einde ben de DA's al schrijven. Nu even wachten. De president van de Jury leest de briefjes. YES we zijn goedgekeurd! Zijn 2de 120 loopt ie gewoon even uit met 16,37 gemiddeld per uur! We zijn nu startgerechtigd om 3* (140/160 km) te mogen starten. Maar dat bewaren we voor volgend seizoen
mooie prestatie!
Keet is een jonge ruiter die nog onder begeleiding moet rijden ivm haar leeftijd. Ik hobbel dan HC mee. Klasse 3 (80+ km) mag ik wel voor de prijzen meerijden 
ik hou m’n hart vast volgend jaar als hij nog fitter wordt voor de wedstrijden 
