Avalanche schreef:Punt is gewoon dat zolang de foetus nog in de moeder zit, moeder het recht heeft om te beslissen wat er met haar lichaam gebeurt.
We kunnen de levensvatbaarheid steeds meer oprekken. Maar wees realistisch over de gevolgen die dat kan hebben voor de rechten van de moeder. Wanneer besluit je dat dat geen factor meer is? En wat doet het met vrouwenrechten als levensvatbaarheid met 8 weken al gehaald kan worden? Elke grens in die zin is volstrekt arbitrair.
Er moet ergens een grens zijn. Je kunt niet zeggen: oh maar vanaf nu hebben we er gevoel bij dus mag het niet meer. Pro lifers hebben dat vanaf de conceptie.
Dat is mijn punt. Het gaat mij om de rechten van de zwangere persoon.
De meeste abortussen gebeuren nu in het eerste trimester, maar het tweede komt ook nog voor. Maar met 12 weken ziet het er al niet meer uit als een klomp cellen......
Je schrijft hier ook dat de moeder alles mag bepalen zolang de baby nog in de buik zit. Als je dat standpunt inneemt dan betekent dat dus dat er met 39 weken een abortus zou moeten kunnen worden uitgevoerd op moeders verzoek. Of is dat niet (meer) jouw standpunt?
Ik ben nog steeds benieuwd hoe je dit voor je ziet en ik heb het antwoord niet kunnen terug lezen.
Ik ben het met veel dingen eens die je schrijft, maar ik vind het schokkend als je oprecht een abortus met 39 weken (wat veelal neerkomt op het vermoorden van een volledig zelfstandig levend functionerend mensje) binnen de perken vindt vallen van het zelfbeschikkingsrecht van een moeder.