LvdO schreef:Ik vind het een positieve ontwikkeling. Een vrouw zou altijd vrij moeten zijn deze beslissing te maken en wanneer dat niet meer kan, gelijk over te kunnen op adoptie. Maar dat bestaat het kind al en wordt iemand anders ermee opgezadeld. Dat kind heeft niet gevraagd om een raadselachtig verleden en zal altijd op zoek gaan naar zijn herkomst. het beste is dus gewoon om een ongewenste zwangerschap af te breken. Zeker ook voor de toekomst van het kind. Je vraagt er niet om op deze wereld geschopt te worden en ik persoonlijk kan mij niks herinneren van mijn baarmoedertijd. Dus het "kind" voelt of merkt geen gevolgen als de zwangerschap wordt afgebroken, of het nou levensvatbaar is of niet.
Daarnaast vind ik persoonlijk dat de medische wereld veel te extreem focust op het in leven willen houden van alles en iedereen. Kinderen maanden in de couveuse omdat ze met 25 weken geboren zijn en daar dan nog de rest van hun leven medische aandoeningen aan over houden. Daar heeft dat kind ook niet om gevraagd, maar is dat dat beter dan het lijden stoppen? Lijkt me niet. Daarnaast als uit tests blijkt dat het kind ziek geboren zou worden of met een ernstige handicap, dan is het alleszins begrijpelijk het lijden te mogen stoppen voor het begint. Maar dat is een andere discussie.
Ik ben te vroeg geboren niet met 25 weken maar met 32 weken ook ik heb zonder conveuse het niet overleefd. Ik ben toch blij dat ze dat hadden. IK ben niet beperkt of gehandicapt. Ik ben een gezonde vrouw geworden. En eigenlijk alle kinderen die ik ken die te vroeg geboren zijn, twee zelf wel met 25 weken en die zijn ook gewoon gezond, en functioneren goed.
Het klinkt beetje alsof wij niet geboren hadden mogen worden.
Ik vind het niet erg dat die bedenktijd eraf is btw, want je hebt er toch wel overnagedacht. Ik hoop alleen dat ze de gevalletjes ik wordt gedwongen er wel uit kunnen halen.