GUSTIxBILL schreef:In België is het eigenlijk standaard ja of nabestaanden zeggen nee (zo ist mij op de gemeente uitgelegd eigenlijk)
Of men moet (zoals mij) een formulier ondertekenen waardoor nabestaanden geen protest kunnen indienen.
Of een nee ondertekenen mogelijk is weet ik eigenlijk niet?
Ouders van Bas hebben het er ook enorm moeilijk mee gehad, maar door hun voorlichtingen, lezingen, vechten voor meer ja geregistreerde weten wij waar we aan beginnen (deze die er mee te maken hebben)
Dus pmarena, ja ik weet waar ik aan begin, ja ik weet ook dat ik in “leven” gehouden word voor mijn organen.
Ik weet elke stap wat er volgt. En dus ook van heel dichtbij de pijn maar ook dankbaarheid bij de transplantatie
Juist door zo kort hierbij te staan weet ik hoe waardevol het kan zijn.
Van mij mogen ze me dus ook alleen maar reanimeren en alles wat erbij hoort moest ik er hersendood uit kunnen komen. Anders wil ik ook geen reanimatie en wil dus zeker geen organen ontvangen.
Top
Maar ik denk dat je een uitzondering bent en dat de meeste mensen geen idee hebben welk proces ze eigenlijk in gaan.
Is het trouwens inderdaad zo dat donoren in België niet alleen gebruikt worden voor transplantaties, maar dat er ook organen uitgenomen kunnen worden voor onderzoek en educatie?