Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-12-20 10:59

Geplaatst: 08-12-20 10:59

Wouw, heftig die electrode want als ik het goed begrijp is het dan dus beter als je dan niet meer loopt Suusoi? Ik heb behalve bij nr 2 (was weeën storm en die was zo heftig dat ik die onder de douche alleen heb opgevangen, niet doorhebbende dat de baby te snel zou komen) tijdens al mijn bevallingen gewandeld. GEbogen leunend op vensterbank, of kastje tijdens een wee om te puffen, zeer geconcentreerd. Dat was geen enkel probleem. Ik ben zelfs nog in het begin een hele tijd op de gang gaan wandelen. Ik kon echt niet stil zitten.
Maar je kunt toch ook met zo'n apparaatje de hartslag monitoren zoals de VK doet tijdens de controles? Bij mij deden ze zelfs (die Chinese arts) met zo'n hout soort toetertje luisteren toen hij merkte dat ik helemaal van slag ging en uit mijn concentratie als ik de baby hartslag hoorde (was te overweldigend , te blije emoties dat baby het zo goed deed na verlies nr 1)

Laatst bijgewerkt door pien_2010 op 08-12-20 11:00, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-12-20 11:00

Geplaatst door de TopicStarter : 08-12-20 11:00

Ik werk in de ouderenzorg, dus ik denk dat met protocollen werken bij ons al heel anders gaat omdat we veel meer te maken hebben met verschillende soorten beleid en veel meer leren te kijken naar een individu.
Uiteindelijk vind ik een protocol een soort leidraad voor de hulpverlener. "hoe werk je statistisch gesproken het veiligst". En statistiek zegt niks over mij als individu.
Het kan zijn dat je als hulpverlener het spannend vindt om van het protocol af te wijken, maar als ik me niet goed voel bij jullie protocol dan ontstaat er toch een uitdaging.

Overigens verbaas ik me wel eens over de protocollen in de geboortezorg. Er zijn protocollen die echt al ruim 10 jaar oud zijn en gewoon niet zijn geüpdate op basis van de nieuwste informatie. Bijvoorbeeld protocol bij VBAC wat in NL nog steeds adviseert om altijd volledige CTG te gebruiken voor monitoring. Als ik kijk naar de (veel meer recente) protocollen in UK is daar de standaard CTG allang verdwenen wegens te weinig bewijslast en verandert in alleen advies standaard CTG bij weeënopwekkers en/of kunstmatig breken bij vliezen.
Als ik dus in NL aangeef volgens dat protocol te willen bevallen is dat eng en spannend en moeilijk en moet ik daar echt mijn best voor doen. Terwijl het evidence based is, alleen nog niet volgens het verouderde protocol in NL. En dan vind ik het wel jammer dat we in NL zo moeizaam af kunnen wijken, het is niet dat ik een grabbelton heb gebruikt om te bedenken wat ik wel en niet wil. De meeste vrouwen kiezen daar echt weloverwogen en goed onderbouwd in wat ik om me heen hoor.

Sowieso vind ik de "heiligheid" die veel medici inzetten rondom de CTG vrij bijzonder als ik kijk naar welke bewijslast er eigenlijk is voor dat ding. Het lijkt soms een soort heilige graal voor artsen, terwijl een afwijkend CTG helemaal niet hoeft te betekenen dat er ook daadwerkelijk wat mis is en andersom een goed CTG ook niet alles zegt. En ik snap dat er geen betere opties zijn en dat je moet roeien met de riemen die je hebt, maar ik vind de extreme angst om een vrouw zelfs maar even te laten plassen zonder CTG soms wel wat overtrokken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-12-20 11:03

Geplaatst door de TopicStarter : 08-12-20 11:03

pien_2010 schreef:
Wouw, heftig die electrode want als ik het goed begrijp is het dan dus beter als je dan niet meer loopt Suusoi? Ik heb behalve bij nr 2 (was weeën storm en die was zo heftig dat ik die onder de douche alleen heb opgevangen, niet doorhebbende dat de baby te snel zou komen) tijdens al mijn bevallingen gewandeld. GEbogen leunend op vensterbank, of kastje tijdens een wee om te puffen, zeer geconcentreerd. Dat was geen enkel probleem. Ik ben zelfs nog in het begin een hele tijd op de gang gaan wandelen. Ik kon echt niet stil zitten.
Maar je kunt toch ook met zo'n apparaatje de hartslag monitoren zoals de VK doet tijdens de controles? Bij mij deden ze zelfs (die Chinese arts) met zo'n hout soort toetertje luisteren toen hij merkte dat ik helemaal van slag ging en uit mijn concentratie als ik de baby hartslag hoorde (was te overweldigend , te blije emoties dat baby het zo goed deed na verlies nr 1)

Als je teveel beweegt verschuiven ze en kunnen ze dus niet horen. Een draadje in het hoofd zit vaster
Met een doppler of toeter heb je geen constante monitoring. En zie mijn post hierboven, daar word in NL echt heel veel waarde aan gehecht bij een medische bevalling.

Ik denk zelf ook wel eens omdat je die CTG op een kamer kan afluisteren en dus alle vrouwen tegelijk kan monitoren met 1 persoon ipv individuele zorg leveren.

Laatst bijgewerkt door secricible op 08-12-20 11:04, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 08-12-20 11:04

Geplaatst: 08-12-20 11:04

secricible, duidelijk→ bedankt, en ik heb zelfs nu zoiets dat ik enorm blij ben dat ik gewoon heel natuurlijk, zowel thuis als in ziekenhuis heb kunnen bevallen en dat bevallen voor mij voorbij is. Zelfs opgelucht ben ik daarover door dit topic, want ik vind het echt niet gemakkelijker geworden met al die keuzes voor de moeders. Ik moet er niet aan denken dat ik niet had kunnen lopen tijdens mijn bevallingen. Dat was hem echt niet geworden.

Ook heel zonde al die toeters en bellen. Ik vind bevallen echt iets heel moois ondanks dat die weeën verrekte pijn doen. En mijn moeder had dat ook en mijn dochter gelukkig ook die vrij natuurlijk zelfs in ziekenhuis heeft kunnen bevallen.

Laatst bijgewerkt door pien_2010 op 08-12-20 11:05, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 08-12-20 11:04

Geplaatst: 08-12-20 11:04

Suusoi schreef:
@pmarena ik denk dat er weinig arrogante types in de geboortezorg werken die vinden dat de vrouw niet moet zeuren en hun zin/handelingen doorduwen. Ik denk wel dat er een oudere generatie zorgverleners is die al jaren zo werkt en moeite hebben met de steeds mondiger wordende patiënt maar dat zal niet alleen in de geboortezorg zo zijn. Het lastige is als je met een groot team zorgverleners werkt je wel protocollen moet hebben om goed onderbouwde, veilige zorg te geven en te voorkomen dat iedereen maar doet wat hij/zij denkt dat het beste is. Het zou gek zijn als we twee zwangeren met dezelfde complicaties verschillend behandelen. Dat levert nog meer gedoe (en fouten) op. Maar een protocol is niet zo keihard dat je daar niet van mag afwijken, want niet alle patiënten passen in een protocol. Zolang je dat beargumenteerd doet is er niets aan de hand. Maar de ene zorgverlener durft meer van protocollen af te wijken dan de ander.

Toch komen juist dat soort arrogante doorduwpraktijken door de #genoeggezwegen aan het licht.

Elke zorgverlener die op die manier denkt te moeten werken is imo totaal ongeschikt voor zo'n beroep.

Het is logisch dat er protocollen zijn

Maar het is ook logisch dat niet iedereen per-sé kostte wat kost in zo'n protocol geduwd zou moeten worden. En eerlijk gezegd gaan van woorden als iets accepteren, mijn nekharen overeind staan. Dat verloskundigen wensen van aanstaande moeders "accepteren" of "toestaan".... dat geeft al de houding aan zo van wij zijn de baas en wij bepalen wat er gebeurt.

Terwijl het verdorie nog altijd zo zou moeten zijn dat het de zwangere zèlf is die bepaalt wel er wel of niet met haar lijf gebeurt.

Je moet nu dit, je moet nu dat, ik kan niet toestaan dat we geen elektrode plaatsen, ik kan niet toestaan dat je wat rond wilt lopen, je moet in bed blijven....dat soort dingen. Hele nare manier van doen.

Hier had ik overigens de wat oudere VK die juist veel minder star was dan de jongere garde. Niet zo panisch gefixeerd op maar mensen naar het ziekenhuis willen halen.

Maar het zal natuurlijk per persoon verschillend zijn. En per organisatie. Gelukkig hoor je ook heel veel hele fijne verhalen, dat de VK echt iemand is die goed ondersteund, zich bescheiden opstelt, de zwangere een veilig / vertrouwd "dit komt wel goed" gevoel geeft en alles makkelijker maakt. Zo hoort het te zijn

Wat goed trouwens, dat er zoiets is als een draadloos CTG +:)+

**Geplaatst**: 08-12-20 11:44

Geplaatst: 08-12-20 11:44

Suusoi schreef:
Geen schedelelektrode zie ik ook voorbij komen in geboorteplannen. Het is een vaak gebruikt middel om de hartslag van de baby goed te monitoren. Niet zonder risico’s, hoewel ze erg klein zijn. Het is een dun soort ijzerdraadje die onder de hoofdhuid van de baby gedraaid wordt. Het geeft dus een klein wondje en elk wondje is een potentiële poort voor infecties. Het is een interventie en die hoort toegelicht te worden.

Het CTG via de buik geeft soms geen goede registratie en dan is de schedelelektrode het enige alternatief. Nu hebben wij draadloos CTG en kun je daarmee rondlopen of in bad/onder de douche maar ervaring leert dat de registratie dan vaak stukken moeizamer gaat. Dan is de overweging of ik mindere registratie (tijdelijk) accepteer, maar dit moet weloverwogen en goed gerapporteerd zijn. Niet elke supervisor is akkoord met (tijdelijk) geen/matige registratie en daar sta ik als verloskundige soms in spagaat tussen supervisor en barende, omdat ik het soms wel acceptabel vind om het CTG een half uur uit te zetten als iemand gaat douchen.

@pmarena ik denk dat er weinig arrogante types in de geboortezorg werken die vinden dat de vrouw niet moet zeuren en hun zin/handelingen doorduwen. Ik denk wel dat er een oudere generatie zorgverleners is die al jaren zo werkt en moeite hebben met de steeds mondiger wordende patiënt maar dat zal niet alleen in de geboortezorg zo zijn. Het lastige is als je met een groot team zorgverleners werkt je wel protocollen moet hebben om goed onderbouwde, veilige zorg te geven en te voorkomen dat iedereen maar doet wat hij/zij denkt dat het beste is. Het zou gek zijn als we twee zwangeren met dezelfde complicaties verschillend behandelen. Dat levert nog meer gedoe (en fouten) op. Maar een protocol is niet zo keihard dat je daar niet van mag afwijken, want niet alle patiënten passen in een protocol. Zolang je dat beargumenteerd doet is er niets aan de hand. Maar de ene zorgverlener durft meer van protocollen af te wijken dan de ander.

@veerledec welke cursus is dat? Klinkt als een goede!

Dat was een hypnobirthing cursus. Maar alles valt of staat met degene die de cursus geeft.

**Geplaatst**: 08-12-20 11:54

Geplaatst: 08-12-20 11:54

@ pien_2010; misschien niet helemaal duidelijk in mijn bericht maar de schedelelektrode zorgt juist voor betere registratie van de hartslag ten opzichte van een dop op de buik. Die dop op de buik verschuift en stoort makkelijk waardoor je registratie verlies hebt. Zulke registratie wordt alleen gebruikt bij medische bevallingen. Als je een thuis- of poliklinische bevalling hebt gebruikt de verloskundige een doptone waarmee ze regelmatig even luistert naar de hartslag.

@ secricible; ik deel je mening hierin. Veel protocollen kunnen een update gebruiken en we kunnen veel leren van landen om ons heen. Het gebeurt met veel protocollen al wel maar het is natuurlijk gewoon “eng” om ineens minder CTG bewaking te doen bij VBAC als je gewend bent aan continue registratie. Geen gynaecoloog wil een uterusruptuur missen en vaart mede op het CTG om dat eruit te vissen.
Het CTG is idd niet heilig en ook lastig te interpreteren. Wat de een normaal vindt kan de ander suboptimaal vinden en soms wordt een kind blakend geboren bij een CTG waar we met geknepen billen bij staan of een onverwacht slechte start bij een “goed” CTG. Er is idd geen goed alternatief. En dan kiest men over het algemeen sneller voor ingrijpen en het is achteraf moeilijk te zeggen of dat onnodig was.

@pmarena; Ik ontken ook niet dat ze er zijn hoor! Ik heb ook absoluut met kromme tenen naast bevallingen gestaan waar er een hork binnenstapte die beter kan stoppen met zijn/haar werk.
Ik snap je punt van accepteren/toestaan. Dat is meer het dilemma in mijn hoofd waarbij ik tussen de barende en supervisor (of soms verpleegkundige) zit. Ik zal dat niet op die manier tegen de vrouw zeggen maar dit juist open bespreken. Maar er zijn veel collega’s die hier dwingender mee omgaan. Dat is idd wat in de #genoeggezwegen vaak terugkomt. Ik vind dit zo lastig want ik weet dat het heel vaak goed bedoeld is maar zo komt dat niet altijd over en daar zit juist veel leed/pijn voor die vrouwen.

Ik ga nu de discussie even laten voor wat het is want het werkt niet bepaald wee stimulerend voor mezelf :')

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-12-20 11:57

Re: #genoeggezwegen, over obstetrisch geweld

Geplaatst door de TopicStarter : 08-12-20 11:57

ik herken wat je zegt suusoi uit de #handineigenboezem, daar werd ook aangegeven hoe klinisch vpk soms het gevoel hebben tussen de gyn en de patiënt in te staan. Lijkt me ook echt een hele moeilijke positie om te hebben.

**Geplaatst**: 08-12-20 12:00

Geplaatst: 08-12-20 12:00

Goh, nooit geweten van die elektrodes en allebei mijn kinderen hebben die gehad. Ik snap niet waarom ze dat niet gewoon uitleggen eigenlijk, ik ben niet een of andere kleuter.

Ook eens met secricible dat de verkleinwoorden best achterwege mogen blijven. Knipjes, scheurtjes en ander soort tjes zijn hier niet op z'n plaats vind ik.

Dat gezegd hebbende, heb ik nu twee ziekenhuisbevallingen achter de rug die ik gelukkig niet als traumatisch heb ervaren. Ik schrik van de verhalen behorende bij de hashtag, wat lijkt me dat vreselijk.

**Geplaatst**: 08-12-20 12:12

Geplaatst: 08-12-20 12:12

Als ik dit lees bof ik met mijn verloskundige van 21 jaar geleden. Zij heeft mijn eerste en tweede thuis bevalling gedaan. Toen mijn vliezen braken, was de baby nog niet volledig ingedaald. Gelukkig lag ik op bed toen het gebeurde. De verloskundige die was gekomen, zei dat ik in deze situatie naar het ziekenhuis moest. De vrouw was zeer ervaren en ik had 100% vertrouwen in haar. Ze wist van mijn aversie tegen ziekenhuis bevallingen en in overleg met haar ben ik thuis gebleven. "Je moet wel absoluut doen wat ik zeg" was haar eis. En dat heb ik gedaan. Het was een zware bevalling. Tussendoor nog even overlegd om toch naar heet ziekenhuis te gaan, maar ik wilde echt niet, noem het een voorgevoel. Na een zware bevalling is mijn dochter geboren. Wat was ik blij dat ik niet in een ziekenhuis terecht was gekomen; er was wel wat met mijn dochter aan de hand, maar dat was absoluut niet (levens) bedreigend. In het ziekenhuis zou ze absoluut door de mangel genomen worden. Nu konden we met z'n drieën in rust en stilte wennen aan het feit dat er iets was, wat anders was, maar prima was. Na 24 uur kwam de huisarts de wolk van 8,5 pond bewonderen. Zij was het -achteraf- helemaal eens met de gang van zaken.
Oh ja, uiteindelijk zonder kraamhulp bevallen, want die kon ons huis niet vinden. Dus mijn man assisteerde de verloskundige. "Ach" was zijn commentaar "koeien, varkens, schapen, ik heb het allemaal geboren zien worden en bij meegeholpen".

Het kan dus wel goed gaan, ook al gaat het niet volgens het ideaal plaatje. Ik had een zeer ervaren verloskundige die openstond voor mij en mijn ideeën. Dat was fijn en gaf vertrouwen. Maar, het bleef een zware bevalling. Dat zou ook in het ziekenhuis zo geweest zijn.

**Geplaatst**: 08-12-20 12:13

Geplaatst: 08-12-20 12:13

Suusoi schreef:
@ pien_2010; misschien niet helemaal duidelijk in mijn bericht maar de schedelelektrode zorgt juist voor betere registratie van de hartslag ten opzichte van een dop op de buik. Die dop op de buik verschuift en stoort makkelijk waardoor je registratie verlies hebt. Zulke registratie wordt alleen gebruikt bij medische bevallingen. Als je een thuis- of poliklinische bevalling hebt gebruikt de verloskundige een doptone waarmee ze regelmatig even luistert naar de hartslag.

Dat had ik goed begrepen. Daar zit ook mijn vraag niet. Mijn vraag was, kun je gewoon lopen met die schedelelektrode? En wordt deze er afgehaald als kind geboren is, of hoe gaat dat?

Is jouw bevalling inmiddels begonnen, begrijp ik dat goed uit je laatste zin. Zo ja, succes!

**Geplaatst**: 08-12-20 12:16

Geplaatst: 08-12-20 12:16

Hier ook de electrode, dit is netjes gemeld, gek genoeg kon ik de CTG niet verdragen. Dat was het meest pijnlijke van de gehele bevalling denk ik.

Een beetje banketstaaf wel dat ik in een waas vroeg wat er nu toch tussen m’n benen zat en ik de draadjes er rot uit trok. :')

Edit: ik mocht niet lopen met de schedel electrodes. Wellicht was dit ook wel de reden dat ik niet meer naar het toilet mocht om te plassen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-12-20 12:40

Geplaatst door de TopicStarter : 08-12-20 12:40

pien_2010 schreef:
Suusoi schreef:
@ pien_2010; misschien niet helemaal duidelijk in mijn bericht maar de schedelelektrode zorgt juist voor betere registratie van de hartslag ten opzichte van een dop op de buik. Die dop op de buik verschuift en stoort makkelijk waardoor je registratie verlies hebt. Zulke registratie wordt alleen gebruikt bij medische bevallingen. Als je een thuis- of poliklinische bevalling hebt gebruikt de verloskundige een doptone waarmee ze regelmatig even luistert naar de hartslag.

Dat had ik goed begrepen. Daar zit ook mijn vraag niet. Mijn vraag was, kun je gewoon lopen met die schedelelektrode? En wordt deze er afgehaald als kind geboren is, of hoe gaat dat?

Is jouw bevalling inmiddels begonnen, begrijp ik dat goed uit je laatste zin. Zo ja, succes!

Meestal kun je niet meer uit bed met die electrode en lig je dus gewoon vast in bed.
Die wordt inderdaad weer losgedraaid na de bevalling.

**Geplaatst**: 08-12-20 12:42

Geplaatst: 08-12-20 12:42

Suusoi: nou precies, dit soort gedoe wil je helemaal niet aan je hoofd hebben als je op het punt staat om zelf te gaan bevallen.... (heb je al weeën...? Of zit je te wachten tot ze komen

Sowieso héél veel succes met je bevalling, hopelijk gaat alles op een zo prettig mogelijke manier

) daarom vind ik het ook zo kwalijk dat dit soort (toch ook vaak heus niet per-sé nodige) stress op aanstaande moeders gegooid wordt....dat is totaal niet bevorderlijk voor in alle rust en vertrouwen in je eigen kracht in je bubbel wegkruipen.... :(:)

Het lijkt mij ook heel lastig inderdaad als je tussen een gyn en een barende vrouw in komt te staan.
Op zich is het toch eigenlijk heel simpel: de vrouw is de baas. Maar je wilt natuurlijk ook je werk goed doen zeg maar, gezien vanuit de visie die je team heeft....

Ik vind het sowieso een lastige kwestie. Ik kan heus begrijpen dat men vanuit de wat meer starre geboortezorg zoiets heeft van we willen dat die babies er goed uitkomen. En dat gaat, als je het zo sec bekijkt, dan het beste door al die toeters en bellen te gebruiken.

Maar juist dat is zó niet bevorderlijk voor een goede, natuurlijke, voorspoedige bevalling!

Alleen al dat in bed moeten blijven.... en op je rug liggend moeten persen...verschrikkelijk

Wat Pien ook al zegt. Als je gewoon wilt bevallen zoals een bevalling van nature bedoeld is...dan maakt al die goed bedoelde medisch aangepakte bemoeienis het vooral juist een heel stuk lastiger :(:)

En wat mij persoonlijk dan ook wel stoort, is dat vrouwen soms toch best wel lastig gevallen worden door al dat soort gedoe. Waardoor ze uiteindelijk dus met door de zorgverleners veroorzaakte stress hun bevalling in gaan. Of nouja, het is dus niet eens meer hùn bevalling... maar die van de zorgverleners..... -O-

En met een beetje pech kom je in een domino-effect van interventies terecht omdat je lijf niet de rust krijgt om het zelf te doen....

Als ik de verhalen van pien en rien lees dan ben ik echt jaloers...zulke mensen wil je bij je hebben rondom je bevalling +:)+

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-12-20 12:52

Geplaatst door de TopicStarter : 08-12-20 12:52

ik vind het nu ook heel bijzonder om heel veel verhalen te lezen van vrouwen die aangeven dankzij de medische ingrepen een levend kindje hebben gehad. Terwijl tegelijkertijd ook bij vrouwen gebeurt wat pmarena noemt: interventies leiden tot interventies en in het ziekenhuis worden sneller interventies gedaan omdat ze bij de hand zijn.

Dus was het gelukkig dat mevrouw in het ziekenhuis was en al een ruggenprik had toen die bloeddruk daalde na 24uur bevallen? Of ging die bevalling juist zo moeizaam door de ruggenprik en het feit dat ze al 24uur plat op haar rug lag.
Je kan ook geen bandje terugspoelen en kijken wat er gebeurt was als mevrouw niet voor een ruggenprik was gegaan, was blijven lopen en misschien meer zelfvertrouwen had gehad. En misschien klopt het en was mevrouw dan overleden of waren er andere akelige dingen gebeurt.
Op die manier komt ook de bevestiging constant dat "het maar goed is dat die medische interventie er was". Oorzaak en gevolg zijn lastig van elkaar te onderscheiden zo.

En uiteindelijk maakt het ook niet uit, als we zouden stoppen om vrouwen bang te maken en dáárom medische interventies aanpakken. Zet vrouwen goed in hun kracht, geef ze zelfvertrouwen en begeleid ze als er écht reden voor is om interventies in te zetten, maar ben ook eerlijk dat 1 interventie meerdere interventies kan opleveren. Dat een "plakkertje" ook zorgt dat er sneller ingegrepen zal worden dmv een kunstbevalling.

Het artikel wat ik eventjes terug postte, waarin door een gyn ook weer heel erg negatief gedaan wordt over vrouwen die graag in bed, met een zoutlampje en een eigen muziekje willen bevallen "want dat is veel te positief gedacht". Terwijl ik denk "als dat maakt dat die vrouw zich krachtig voelt en fijn, ook in een vreemde omgeving, waarom moeten we daar dan zo laatdunkend over doen als professional?"

**Geplaatst**: 08-12-20 12:56

Geplaatst: 08-12-20 12:56

secricible schreef:
Meestal kun je niet meer uit bed met die electrode en lig je dus gewoon vast in bed.
Die wordt inderdaad weer losgedraaid na de bevalling.

Dat vind ik echt ongelooflijk heftig en eigenlijk ook een extra risico, want er zijn heel veel vrouwen die liever lopen of staan, eventjes willen zitten, dan weer liggen in bed en hoppakee.

Helemaal eens met je laatste post. Fijn voelen is gewoon heel belangrijk, want het is een natuurlijk oer proces.

pmarena schreef:
Als ik de verhalen van pien en rien dan ben ik echt jaloers...zulke mensen wil je bij je hebben rondom je bevalling

Ik heb het dus 4x echt ongelooflijk getroffen. Tijdens het nagesprek met de gynaecoloog werd er verteld dat naarmate ik langer in het ziekenhuis was mijn weeën activiteit afnam. Ik had dat zelf ook gemerkt en toen ik aangaf, zou ik misschien een vrouw zijn die gewoon thuis beter kan blijven om te bevallen. Toen gaf de man aan dat hij blij was dat ik dit aangekaart had.
Ik zou dan wel mijn medische indicatie verliezen, maar die had ik gekregen bij de 1ste omdat het kindje zelf niet gezond was.
Dat was de reden dat nr 2 dus gynaecoloog was geworden.
Hij vond het een goed idee om bij de volgende kind (eren) gewoon thuis te blijven want zo zei hij→ je woont zo dichtbij het ziekenhuis je bent zo weer medisch als het nodig is. MAAR zei hij ook, ik vertel je er wel bij dat niet alle specialisten achter jouw voorkeur zouden gaan staan, maar ik wel. Je hebt een goede VK (hij kende haar goed) en ga maar.

Uiteindelijk heeft dat bji nr 3 heel goed gewerkt want was weenstorm. Toen de vader een beetje lacherig aan de telefoon zei→ "mijn vrouw zegt dat ze moet persen". Reageerde mijn VK o jee, ik kom er gelijk aan→ en jij blijft bij je vrouw want dit gaat te snel. _O-

Ik zou nooit op tijd in het ziekenhuis zijn geweest want zij woonde achter mij, en met de jas nog aan kon ze zo de baby aanpakken en snel de te korte navelstreng rondom zijn nek weg halen. Super bevalling wederom.

En de 4de was ook super en eigenlijk de enige bevalling die helemaal volgens het boekje ging, zonder toeters en bellen en rare dingen met een wolk van een baby , mijn vriendin er thuis bij (aan de vader had ik zoo niets dat ik dat zo geregeld had) lekker tegen mijn vriendin aan kunnen leunen, die op advies van de VK mijn onderrug tegen druk gaf→ halleluja wat heerlijk, dat hielp zo vreselijk goed tegen de rug ween, dat was gewoon een feestje. De trotse dochter gelijk na de bevalling erbij met in de handdoek haar natte bebloede broertje. Echt fantastische ervaring en gewoon heel erg leuk en gezellig.

**Geplaatst**: 08-12-20 12:58

Geplaatst: 08-12-20 12:58

pien_2010 schreef:
Suusoi schreef:
@ pien_2010; misschien niet helemaal duidelijk in mijn bericht maar de schedelelektrode zorgt juist voor betere registratie van de hartslag ten opzichte van een dop op de buik. Die dop op de buik verschuift en stoort makkelijk waardoor je registratie verlies hebt. Zulke registratie wordt alleen gebruikt bij medische bevallingen. Als je een thuis- of poliklinische bevalling hebt gebruikt de verloskundige een doptone waarmee ze regelmatig even luistert naar de hartslag.

Dat had ik goed begrepen. Daar zit ook mijn vraag niet. Mijn vraag was, kun je gewoon lopen met die schedelelektrode? En wordt deze er afgehaald als kind geboren is, of hoe gaat dat?

Is jouw bevalling inmiddels begonnen, begrijp ik dat goed uit je laatste zin. Zo ja, succes!

Met schedelelektrode kun je idd gewoon lopen als het hele CTG systeem draadloos is. Dit is helaas nog niet in elk ziekenhuis zo!

De elektrode zit vast aan een van de doppen op de buik en verder nergens anders aan. Hij valt er ook niet zomaar af als je in beweging komt. Je draait de elektrode weer van het hoofdje af als de baby is geboren.

Bevalling helaas nog niet begonnen maar inmiddels 5 dagen over tijd dus ik ga in mijn bubbel kruipen in de hoop dat het niet lang meer gaat duren ;-)

Dank voor alle succes wensen!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-12-20 13:00

Geplaatst door de TopicStarter : 08-12-20 13:00

sterker nog, het is een extra risico. Baren liggend op je rug is gewoon fysiek minder handig. Je bekken kan minder goed open en je perst tegen de zwaartekracht in.
Maar een gynaecoloog kan er beter bij, het is handiger. En dus bevallen de meeste vrouwen in een zkh bed liggend op hun rug.

Ik weet dat in andere landen geëxperimenteerd wordt met een "walking epidural". De ruggenprik wordt dan zodanig afgestemd dat je nog voldoende gevoel in je voeten hebt om in beweging te kunnen blijven. De resultaten t.o.v. de reguliere ruggenprik zijn echt extreem goed. En toch is het in NL nog niemand gelukt om dit geïmplementeerd te krijgen in ziekenhuizen die er niet zelf mee komen.

@suusoi, heel veel succes, kracht en oxytocine toegewenst

**Geplaatst**: 08-12-20 13:02

Geplaatst: 08-12-20 13:02

Suusoi: Bubbel ze! Jij kan dit +:)+

**Geplaatst**: 08-12-20 13:07

Geplaatst: 08-12-20 13:07

pien_2010 schreef:
pmarena schreef:
Als ik de verhalen van pien en rien dan ben ik echt jaloers...zulke mensen wil je bij je hebben rondom je bevalling
Ik heb het dus 4x echt ongelooflijk getroffen. Tijdens het nagesprek met de gynaecoloog werd er verteld dat naarmate ik langer in het ziekenhuis was mijn weeën activiteit afnam. Ik had dat zelf ook gemerkt en toen ik aangaf, zou ik misschien een vrouw zijn die gewoon thuis beter kan blijven om te bevallen. Toen gaf de man aan dat hij blij was dat ik dit aangekaart had.
Ik zou dan wel mijn medische indicatie verliezen, maar die had ik gekregen bij de 1ste omdat het kindje zelf niet gezond was.
Dat was de reden dat nr 2 dus gynaecoloog was geworden.
Hij vond het een goed idee om bij de volgende kind (eren) gewoon thuis te blijven want zo zei hij→ je woont zo dichtbij het ziekenhuis je bent zo weer medisch als het nodig is. MAAR zei hij ook, ik vertel je er wel bij dat niet alle specialisten achter jouw voorkeur zouden gaan staan, maar ik wel. Je hebt een goede VK (hij kende haar goed) en ga maar.

Uiteindelijk heeft dat bji nr 3 heel goed gewerkt want was weenstorm. Toen de vader een beetje lacherig aan de telefoon zei→ "mijn vrouw zegt dat ze moet persen". Reageerde mijn VK o jee, ik kom er gelijk aan→ en jij blijft bij je vrouw want dit gaat te snel.
Ik zou nooit op tijd in het ziekenhuis zijn geweest want zij woonde achter mij, en met de jas nog aan kon ze zo de baby aanpakken en snel de te korte navelstreng rondom zijn nek weg halen. Super bevalling wederom.

En de 4de was ook super en eigenlijk de enige bevalling die helemaal volgens het boekje ging, zonder toeters en bellen en rare dingen met een wolk van een baby , mijn vriendin er thuis bij (aan de vader had ik zoo niets dat ik dat zo geregeld had) lekker tegen mijn vriendin aan kunnen leunen, die op advies van de VK mijn onderrug tegen druk gaf→ halleluja wat heerlijk, dat hielp zo vreselijk goed tegen de rug ween, dat was gewoon een feestje. De trotse dochter gelijk na de bevalling erbij met in de handdoek haar natte bebloede broertje. Echt fantastische ervaring en gewoon heel erg leuk en gezellig.

Wat mooi Pien! Zo moet het zijn

Maar sowieso, ook qua dokters de verhalen die je daarover vertelt bij ziekte enzo, ik wilde dat we hier ook zulke mensen om ons heen hadden. Wat een contrast vergeleken met hoe het hier ging...

En dan was ik me er nog wel zeer van bewust allemaal en dacht dat ik de juiste VK praktijk had gekozen....niks bleek minder waar -O-

Overigens de verpleging hier in het ziekenhuis: ècht, wat een toppers die dames!
Echte lieverds. Die had ik liever bij mijn bevalling gehad dan de VK en uiteindelijk gyn....

Ik ben blij voor je dat je dit zo mee hebt mogen maken, voor je kinderen ook een hele mooie start zo :+:

**Geplaatst**: 08-12-20 13:11

Re: #genoeggezwegen, over obstetrisch geweld

Geplaatst: 08-12-20 13:11

Wat mij in het zkh zo verbaasde; het is een borstvoedingsvriendelijk ziekenhuis, maar nog voor je boe of bah kan zeggen douwen ze er een fles in

Want hij was zo klein, dan kan ie nog niet aan de borst, we geven m eerst poedermelk om aan te sterken en dan kan je thuis borstvoeding oefenen.

Say what? Ik had toen heel geen puf om er een discussie van te maken. Heb thuis met de kraamzorg borstvoeding gestart en hij kon t ook gewoon gelijk goed.
Waarom dan met een fles lopen klooien na de geboorte 8)7

**Geplaatst**: 08-12-20 13:14

Geplaatst: 08-12-20 13:14

verootjoo schreef:
Wat mij in het zkh zo verbaasde; het is een borstvoedingsvriendelijk ziekenhuis, maar nog voor je boe of bah kan zeggen douwen ze er een fles in

Want hij was zo klein, dan kan ie nog niet aan de borst, we geven m eerst poedermelk om aan te sterken en dan kan je thuis borstvoeding oefenen.

Say what? Ik had toen heel geen puf om er een discussie van te maken. Heb thuis met de kraamzorg borstvoeding gestart en hij kon t ook gewoon gelijk goed.
Waarom dan met een fles lopen klooien na de geboorte

O ja herkenbaar. Bij mij wilden ze er gelijk (wel via een cupje) kv in gooien. Ik zei, nu ben ik toch al wakker. Dus breng haar maar bij mij. Vulden eigenlijk al voor me in dat ik te ziek was om bv te geven. Terwijl ik juist zo blij was dat dat het enige was wat wel lukte, en ook het enige was wat ik de eerste tijd kon doen voor mijn kindje.

**Geplaatst**: 08-12-20 13:17

Geplaatst: 08-12-20 13:17

Protocollen

Het is toch oh zo makkelijk om te zien wat een baby gedronken heeft, zodat je dat vast kunt leggen.
Nee maar serieus, wat betreft borstvoeding is dat de kennis alleen maar minder wordt heb ik het idee.
Mensen willen controle, zien, weten wat er binnen gaat.
Dat terwijl die borsten er gewoon voor gemaakt zijn!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-12-20 13:27

Geplaatst door de TopicStarter : 08-12-20 13:27

hier juist het andere uiterste. Ik wilde ook borstvoeding geven, maar had een keizersnede gehad en heel veel pijnmedicatie. De borstvoeding wilde gewoon niet op gang komen. Ik had er alle vertrouwen in, kolfde me helemaal ruk, maar ik had ondertussen een baby die niks anders deed dan huilen huilen huilen.
Wat ik kolfde werd in de koelkast gelegd (WAAROM?) en de baby hield honger...

Dus na 2 dagen was ik het helemaal beu, sliep niet omdat kleine alleen maar huilde en ik kon hem zelf niet uit zijn bed krijgen door de pijn. Ik had iedere nacht een geweldige nachtzuster (steeds dezelfde) dus ik zei
"lieve Thea, dat kind heeft honger, mijn borstvoeding komt niet op gang, ik wil zoveel kolven als nodig is, maar ik wil ook dat die kleine nu iets te eten krijgt. Kun je die gekolfde melk uit de koelkast pakken en aanvullen met kv?"
"ja, maar je wilt borstvoeding geven dus ik moet je echt adviseren geen kunstvoeding te gebruiken."
"oke, ik snap dat dat is wat je als vpk moet zeggen. Maar wat vindt Thea er zelf van?"
"Thea vindt dat je groot gelijk hebt. Morgen is hij 10% gewicht kwijt en dan gaat iedereen je pushen dat je wél kunstvoeding moet geven volgens protocol, dus als jij dat nu al wilt, dan ga ik het regelen". En die nacht heeft hij met een spuitje aan de borst extra voeding gekregen en de volgende ochtend was hij idd 10% afgevallen en mocht hij ook een flesje melk.
Echt, wat een geweldige vrouw was die Thea, denk nog heel vaak aan haar.

Toen werd ik echt met een onmogelijk kolfschema naar huis gestuurd door de vpk, waardoor ik besloot er mee te kappen, dan maar flesvoeding. Gelukkig stond mijn (1e lijns, moest toevallig voor een bevalling daar zijn en kwam even kijken) vk in de kamer die ook IBCLC lk is en zodra vk de deur achter zich dicht trok kwam zij met een plan wat wel haalbaar was. En zo heb ik nog 10 maanden borstvoeding kunnen geven.

**Geplaatst**: 08-12-20 13:31

Geplaatst: 08-12-20 13:31

Nou dat was hier ook..... Hele foldertjes over het belang van baby aan de borst en dat ze oh zo borstvriendelijk waren. Nou prima, precies wat ik wil, baby direct bij mamma en direct werk maken van die BV +:)+

Nou.... ik moest sowieso al bijna smeken om überhaupt zelf ook eindelijk even mijn baby te mogen zien terwijl jan en alleman van het zorgpersoneel er tegen stond te kirren, waar ik ze niet kon zien....

Vervolgens werd ik naar de badkamer gejaagd, en toen ik terugkwam, was tot mijn verbazing iedereen weg, kamer donker, man lag te slapen en baby helemaal ingezwachteld in zo'n naar kil ziekenhuisbakje. Dus helemaal niks aan de borst!

Vervolgens lukte het drinken een aantal dagen niet vanwege te kort tongriempje, dat totaal niet goed opgepakt werd. Lactatiekundigen bleven maar duwen tegen dat koppie want "baby doet niet goed genoeg zijn best". Lieve verpleging opperde nog of het tongriempje het probleem was maar die moesten zich er maar niet mee bemoeien -O-

Toen de VK / LK toch tot de conclusie kwamen dat het idd. het tongriempje was, moesten we nog maar een paar dagen wachten op de kinderarts zodat die er wat aan kon doen. Terwijl dat kind verdorie niks binnenkreeg -:(-

Dat was voor de kraamzorg ook de druppel, die werd zó kwaad....

En uiteindelijk hebben ze ook nog dat tongriempje niet goed gekliefd en wel blijven pushen door de lactatiekundige. Tegen de tijd dat aardige KNO arts in ander ziekenhuis het tongriempje wèl goed knipte had het arme kind al zoveel afkeer van de borst gekregen door die *piep* dat hij al begon te krijsen van ellende als hij maar een tiet zag

Toen zijn we definitief op fles over gegaan want na 3 weken niks dan stress door die "zorgverleners" moest er RUST komen, dan helaas maar de fles..... echt ontzettend zonde.... en het was zó niet nodig geweest als er maar iemand daar rond had gelopen die wat meer capabel was -O-