Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-12-20 17:20

Geplaatst: 08-12-20 17:20

secricible schreef:
Ik werk in de ouderenzorg, dus ik denk dat met protocollen werken bij ons al heel anders gaat omdat we veel meer te maken hebben met verschillende soorten beleid en veel meer leren te kijken naar een individu.
Uiteindelijk vind ik een protocol een soort leidraad voor de hulpverlener. "hoe werk je statistisch gesproken het veiligst". En statistiek zegt niks over mij als individu.
Het kan zijn dat je als hulpverlener het spannend vindt om van het protocol af te wijken, maar als ik me niet goed voel bij jullie protocol dan ontstaat er toch een uitdaging.

Overigens verbaas ik me wel eens over de protocollen in de geboortezorg. Er zijn protocollen die echt al ruim 10 jaar oud zijn en gewoon niet zijn geüpdate op basis van de nieuwste informatie. Bijvoorbeeld protocol bij VBAC wat in NL nog steeds adviseert om altijd volledige CTG te gebruiken voor monitoring. Als ik kijk naar de (veel meer recente) protocollen in UK is daar de standaard CTG allang verdwenen wegens te weinig bewijslast en verandert in alleen advies standaard CTG bij weeënopwekkers en/of kunstmatig breken bij vliezen.
Als ik dus in NL aangeef volgens dat protocol te willen bevallen is dat eng en spannend en moeilijk en moet ik daar echt mijn best voor doen. Terwijl het evidence based is, alleen nog niet volgens het verouderde protocol in NL. En dan vind ik het wel jammer dat we in NL zo moeizaam af kunnen wijken, het is niet dat ik een grabbelton heb gebruikt om te bedenken wat ik wel en niet wil. De meeste vrouwen kiezen daar echt weloverwogen en goed onderbouwd in wat ik om me heen hoor.

Sowieso vind ik de "heiligheid" die veel medici inzetten rondom de CTG vrij bijzonder als ik kijk naar welke bewijslast er eigenlijk is voor dat ding. Het lijkt soms een soort heilige graal voor artsen, terwijl een afwijkend CTG helemaal niet hoeft te betekenen dat er ook daadwerkelijk wat mis is en andersom een goed CTG ook niet alles zegt. En ik snap dat er geen betere opties zijn en dat je moet roeien met de riemen die je hebt, maar ik vind de extreme angst om een vrouw zelfs maar even te laten plassen zonder CTG soms wel wat overtrokken.

Ik snap die heiligheid wel, als je af en toe een keer een toeter op iemands buik zet om te checken of de baby het nog wel leuk vindt allemaal, lijkt mij een manier waarop je ook wel flinke dips in de hartslag kunt missen. Mij lijkt dat het gewoon een zorgvuldigheid is om te voorkomen dat een baby zuurstofgebrek krijgt, met alle gevolgen van dien.

Een ding weet ik wel, als ik ooit een nummer 3 krijg, wil ik zodra ik weeën krijg een schedelelektrode op het hoofd van mijn kind.
Toen mijn tweede kind geboren werd, had ik thuis 11 uur lang weeën die langzaam in intensiteit toenamen. Al die tijd lag het kind stil, maar dat besefte ik me pas toen ik in de auto naar het ziekenhuis zat. Ik had wel wat anders aan mijn hoofd

vervolgens bleek daar dat de hartslag zo laag was dat ze dat ze al na een kwartier na binnenkomst mij naar de ok reden, waar ik onder narcose beviel van mijn meisje. Dus: leve het ctg en het rijke land met de goede geboortezorg waar wij in wonen

**Geplaatst**: 08-12-20 17:30

Geplaatst: 08-12-20 17:30

Reusje, wat jij schrijft is exact hoe ik er ook in stond, inclusief dat ik het bevalplan ook "bevallingswensen" noemde. Maar ze hebben bij mij dus werkelijk àlles gedaan dat ik niet wilde

Ondanks het zelf vragen naar een "bevalplan" en het doorspreken ervan -O-

Ik zeg dit absoluut niet om je bang te maken. Jouw VK staat / staan er wellicht heel anders in dan die ik trof.
Ik kan je wel zeggen wat ik achteraf gezien anders zou hebben gedaan:

Nòg meer praten. Nog meer aangeven dat dat "hands-off" dus echt-echt-echt heel belangrijk is.
Bij mij waren ze met alles dat ik ter sprake bracht, akkoord. Het was ook eigenlijk allemaal wel logisch en binnen de lijn der verwachting wat een aanstaande moeder graag kan willen

Ik had er in gezet dat ik uiteraard wel wilde dat ze een oogje in het zeil hielden. Met eerst met mij zouden overleggen als ze iets zouden willen checken / doen / toedienen. Het aan zouden geven als ze zorgen of twijfels zouden hebben. Dan aan mij de keuzes voorleggen en mij de beslissing laten nemen.

Dat ik echt alleen bij extreme problemen naar het ziekenhuis zou willen vertrekken en anders gewoon thuis wilde blijven. Wij wonen een dijkweggetje van het ziekenhuis af....kunnen er in 10 minuten zijn.

Dat ik geen Oxytocine toegediend wilde hebben was het enige "probleem" voor hen. Want dat geven ze liever standaard al vlak na de geboorte van het kind. Wat ik dikke onzin vind, zo snel. We kwamen overeen dat ze het pas na een bepaalde tijd zouden geven NA OVERLEG MET MIJ als de nageboorte er nog niet zou zijn. Ik dacht: tegen die tijd kan ik het altijd nog weigeren als het gewoon een prima bevalling was en er geen noodzaak voor is

Nou, alles leek prima doorgesproken.

Tot het bij 1 van de controles een poosje voor mijn uitgerekende datum, buiten lekker koud was, en in het ziekenhuis bloedheet. Ik kan daar niet zo goed tegen. Nooit gekund, ik heb frisse lucht nodig

Toen schoten ze al helemaal in de paniek, werden bang voor zwangerschapsvergiftiging en het hele bevalplan ging de deur uit en ze hadden me het liefste per direct in het ziekenhuis gehouden en de bevalling opgewekt, terwijl uit de testen bleek dat er helemaal niks mis was

En vanaf dat moment werden ze héél vervelend en dwingend en werd het hele gebeuren dat tot dat moment probleemloos verlopen was, ineens een nachtmerrie die er voor gezorgd heeft dat wij onze kinderwens van 2 of 3 kinderen hebben teruggeschroefd naar "we houden het bij 1" want zo intens diep in de ellende, overgeleverd aan dit soort volk, wil ik nooit meer zijn en daar wil ik niet nog een kindje aan blootstellen, dat jochie heeft het echt zwaar gehad

Tot zover dus "pas ingrijpen bij serieuze nood" - dat punt bleek bij hen al aan te breken op het moment dat je last hebt van de warmte

Trouwens ook echt een geweldig besluit....als iemand nergens last van heeft, behalve van de warmte in het ziekenhuis.... diegene juist daar willen houden in plaats van lekker naar huis te laten gaan 8)7

Lang verhaal kort: Dat is dus iets om eventueel nog te doen: echt heel goed doorspreken waar bij hen dat punt precies ligt waarop ze het niet meer verantwoord vinden om je lekker met rust te laten.... wat is het punt waarop ze vervelend gaan doen en je wensen de deur uit gooien.

**Geplaatst**: 08-12-20 19:59

Re: #genoeggezwegen, over obstetrisch geweld

Geplaatst: 08-12-20 19:59

Ik vind dit een zeer interessant topic. 5 weken geleden ben ik bevallen van ons eerste kindje.
Ook ik heb een cursus hypnobirthing gedaan en had dus ook geboortewensen waarbij je die invloeden terug kunt vinden.

Ik lees diverse mensen benoemen dat het geen zin heeft om dergelijke medische interventies te weigeren in je geboorteplan, want als het moet dan moet het toch, dat zullen de mensen die ervoor geleerd hebben wel weten. Dat klopt, maar omdat ik in mijn plan had staan dat ik diverse dingen niet wilde, werd er wel overlegd met mij indien de artsen/verloskundigen dachten dat het een goed plan was om iets wel uit te voeren. Omdat ik mezelf ingelezen had, kon dit vlot gaan en heeft dit het proces niet in de weg gestaan.

Twee voorbeelden:
Ik wilde geen registratie met schedelelektrode. Omdat ik dit op had geschreven, is onze baby met CTG gevolgd. Dit bleek prima mogelijk. Als ik me niet in had gelezen en het niet in had geschreven, was hier het protocol onnodig gevolgd.
Tevens wilde ik liever geen gebruik van de vacuumpomp, in dat geval liever een keizersnede. Deze wens zorgde ervoor dat de gyneacoloog me 3 opties gaf toen de baby niet goed vorderde/vast leek te zitten.
1. Zelf nog een half uur persen (gezien de vordering tot dan toe vond ik dit zelf een non optie, maar gezien er geen foetale nood nog was, mocht het wel).
2. Toch de vacuumpomp gebruiken. Babylief was een sterrenkijker en ze gaf het een goede kans omdat ze dan kon helpen met de boht maken.
3. Gelijk naar de keizersnede.

Omdat de baby er met optie 2 het snelste zou zijn, heb ik toch gekozen voor optie 2. Dankzij mijn geboortewensen is dit overleg er geweest en ben ik geen enkel moment overdonderd geweest. Babylief bleek alleen helaas met 9 pond te groot om er fatsoenlijk uit te krijgen in sterrenkijker positie, dus is het alsnog een spoed keizersnede geworden.

Dankzij het overleg wat gepleegd is, kijk ik prima op mijn (op papier) horrorbevalling terug. Nu moet ik toegeven dat het ziekenhuis ook na een keizersnede een fijn beleid voert met veel huid op huid en gelijk aanleggen.

**Geplaatst**: 08-12-20 20:28

Re: #genoeggezwegen, over obstetrisch geweld

Geplaatst: 08-12-20 20:28

Elke bevalling is zo persoonlijk. Ik zou strontzenuwachtig worden als er bij elk ding overlegt moet worden. Mijn devies is altijd geweesy dat de baby op een veilige manier er uit moest geraken en dat men daar op moet handelen. Ik vertrouwde mijn gyn, dat zij daar alles voor ging doen.
Bij mijn 1ste was ik 40 weken zwanger toen ze twijfelde of mijn bekken wel breed genoeg ging zijn. Ze zei dat ze dit niet veel deed, enkel bij hoge twijfel maar ze liet me onder de scan en inderdaad mijn bekken was te smal. Ik had ook kunnen weigeren om onder de scan te gaan en de natuur zijn werk laten doen maar dan was er grote kans dat het verkeerd ging lopen en dat risico ging ik niet nemen.

De 2de lag megahoog ( daarmee dat mijn maag geplet was en ik amper kon eten) en dwars, hebben ze nog veel moeite mee gehad om bij hem te geraken tijdens de kz, zelfs forceps moeten gebruiken. Dus blij dat ik gyn niet in vraag heb gesteld, vertrouwen is daarin belangrijk. Nu wel het verschil dat ik vanaf 9 weken zwangerschap elke maand bij gyn op controle ging, dus andzrs als je enkel de gyn ziet bij de bevalling.

**Geplaatst**: 08-12-20 20:38

Re: #genoeggezwegen, over obstetrisch geweld

Geplaatst: 08-12-20 20:38

Voordeel is dat je kunt kiezen waar je overleg over wilt hebben. Als een bevalling een beetje normaal verloopt zijn er ook helemaal niet zoveel dingen om over te overleggen. Ik had toevallig bingo met allerlei punten die anders liepen

maar gezien de bevalling lang genoeg duurde (...) is dat overleggen alsnog maar een klein deel van de bevalling.

Ik denk dat je er niet vanuit moet gaan dat alles in het belang van de baby is, sommige dingen zijn nou eenmaal vanuit gemak of protocol. Het is aan jezelf om je hier of over in te lezen, of dit te accepteren.

Wat ik nog wilde benadrukken is de rol van de partner. Mijn vriend was goed geïnformeerd en daardoor niet onder de indruk van bijvoorbeeld de vacuümpomp. Als je niet weet hoe iets dergelijks werkt / eruit ziet kan dat ook voor de partner traumatisch zijn natuurlijk.

**Geplaatst**: 08-12-20 20:48

Geplaatst: 08-12-20 20:48

Bij mij was mijn bekken te smal, gestaafd met metingen van de scan, dus geen natte vinger werk. En dit samen met haar ervaring weet ik dat haar advies was uit veiligheid voor de baby en niet omdat ik er vanuit ga... T is niet omdat je meegaat in het advis3van een dokter dat je een schaapje bent en enkel volgt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-12-20 21:28

Geplaatst door de TopicStarter : 08-12-20 21:28

Muppett schreef:
Ik snap die heiligheid wel, als je af en toe een keer een toeter op iemands buik zet om te checken of de baby het nog wel leuk vindt allemaal, lijkt mij een manier waarop je ook wel flinke dips in de hartslag kunt missen. Mij lijkt dat het gewoon een zorgvuldigheid is om te voorkomen dat een baby zuurstofgebrek krijgt, met alle gevolgen van dien.

Een ding weet ik wel, als ik ooit een nummer 3 krijg, wil ik zodra ik weeën krijg een schedelelektrode op het hoofd van mijn kind.
Toen mijn tweede kind geboren werd, had ik thuis 11 uur lang weeën die langzaam in intensiteit toenamen. Al die tijd lag het kind stil, maar dat besefte ik me pas toen ik in de auto naar het ziekenhuis zat. Ik had wel wat anders aan mijn hoofd vervolgens bleek daar dat de hartslag zo laag was dat ze dat ze al na een kwartier na binnenkomst mij naar de ok reden, waar ik onder narcose beviel van mijn meisje. Dus: leve het ctg en het rijke land met de goede geboortezorg waar wij in wonen

Het punt is dat de betrouwbaarheid van die meting gewoon echt vrij twijfelachtig is. Een vk omschreef hem als volgt met mij
Het is alsof je probeert te checken of het huis instort door te kijken of het stucwerk beschadigd. Als er serieuze barsten in zitten dan is het idd serieus mis, maar alles daar tussen is gewoon twijfelachtig. En het nadeel is dat zodra ze scheurtjes zien ze ook direct moeten evacueren (spoedks of noodbevalling).
Als je die richtlijn bekijkt, die is bijna bijzonder te noemen.
Het apparaat is zonder enige bewijslast geïntroduceerd en de bewijslast is nu ook nog maar een 4. Ze geven zelf aan dat de doelmatigheid omstreden is.
De positief-voorspellende factor is bijna 100%, dus een goed CTG is een gezonde baby. Maar bij een negatieve CTG is in 99% van de gevallen de baby toch in goede conditie (!).

Dus ik zeg niet dat het ding waardeloos is, maar wel dat ik vind dat e extreem wordt vertrouwd op een matig betrouwbaar apparaat.

https://www.nvog.nl/wp-content/uploads/ ... 1-2013.pdf
https://www.researchgate.net/publicatio ... ge_Too_Far

dromertje2 schreef:
Bij mij was mijn bekken te smal, gestaafd met metingen van de scan, dus geen natte vinger werk. En dit samen met haar ervaring weet ik dat haar advies was uit veiligheid voor de baby en niet omdat ik er vanuit ga... T is niet omdat je meegaat in het advis3van een dokter dat je een schaapje bent en enkel volgt.

Zeker niet, ik denk zelfs dat de meeste vrouwen meegaan in het advies van een dokter, zeker als er wat gebeurt. En daar is totaal niks mis mee, het is niet dat ze niks goed doen, in tegendeel.

Ik denk ook dat je overleggen niet te groot moet zien, het is niet dat ze voor iedere actie een vergadering hoeven in te zetten natuurlijk he

Ik gaf paar paginas terug al voorbeeld van een bezoekje aan de spoed. Een gyn die binnenkomt en zegt “vind je het goed als ik even controleer hoe ver de ontsluiting gevorderd is?” Is ook al informed consent natuurlijk. Dat kan heel soepel door het gesprek heen.

**Geplaatst**: 08-12-20 21:33

Geplaatst: 08-12-20 21:33

secricible schreef:
"Plakkertje"
"Knipje"
"Spuitertjes"

Zeg gewoon wat je doet ipv het te verbergen onder zachte woorden.
Een "plakkertje" is 2 draadjes in de hoofdhuid inbrengen.
Een knipje is gewoon knippen in de vagina.
En een spuitertje een kleine slagaderlijke bloeding na een knip.

Een schedelelektrode heeft echt heel veel voordelen en is ook niet fout. Maar ik had graag willen weten dat het geen plakkertje was.

Hier een foto van de "gebruikelijke" elektrode:
Afbeelding

Tegen ons was ook gezegd dat het een plakkertje was en is er niet gevraagd of we dat wilden. Dat was onderdeel van het protocol en pas later in het gesprek achteraf is dat toegelicht. Een halfjaar later dus :-)

Toch blijkt uit literatuuronderzoek dat het toch niet helemaal zonder risico is en bij premature kinderen (uit mijn hoofd onder de 34 weken) wordt het ook terughoudend of niet ingezet, omdat het risico te groot is. Er zijn ook kinderen daadwerkelijk door complicaties hiervan overleden, dus ik vind de benaming "een plakkertje" toch wel tekort doen..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-12-20 21:51

Re: #genoeggezwegen, over obstetrisch geweld

Geplaatst door de TopicStarter : 08-12-20 21:51

Helemaal mee eens hoor Beert. Plus dat je er dus gebroken vliezen voor moet hebben, dus worden vaak de vliezen speciaal daarvoor gebroken.

**Geplaatst**: 09-12-20 00:10

Geplaatst: 09-12-20 00:10

Als ik er nog even op in mag haken over toeters en bellen die tegen je zin worden doorgedrukt, had kon ook andersom (mijn gehele verhaal staat hier halverwege). Bij mij ging mijn bevalling faliekant mis en de verloskundige dacht ze het allemaal wel kon handelen, terwijl ik gilde om pijnstilling. Toen ik eindelijk naar de tweede lijn mocht, schrokken ze daar giga hoe ik binnenkwam. Later kreeg ik te horen dat ze zelden zo'n vrouw in erge barensnood binnenkregen en niet snapten waar ik niet eerder door mocht.

De tweede bevalling ben ik op eigen verzoek ingeleid en heb voor het prikken van de vliezen een ruggenprik gekregen. Wat een hemelse uitvinding $*\o/*$ , geen wee gevoeld. Voelde pas pijn toen het hoofd van mijn kindje zich zette, tot kind eruit wilde heb ik met met mijn partner op ons gemak naar de Tour de France gekeken

en de weeën zag ik alleen op het meetapparaat. Wat ik daarmee wil zeggen tegen vrouwen, je mag jezelf ook gerust pijnbestrijding gunnen. Fijn dat we in Nederland keuzevrijheid hebben.

**Geplaatst**: 09-12-20 07:39

Geplaatst: 09-12-20 07:39

beert schreef:
secricible schreef:
"Plakkertje"
"Knipje"
"Spuitertjes"

Zeg gewoon wat je doet ipv het te verbergen onder zachte woorden.
Een "plakkertje" is 2 draadjes in de hoofdhuid inbrengen.
Een knipje is gewoon knippen in de vagina.
En een spuitertje een kleine slagaderlijke bloeding na een knip.

Een schedelelektrode heeft echt heel veel voordelen en is ook niet fout. Maar ik had graag willen weten dat het geen plakkertje was.

Hier een foto van de "gebruikelijke" elektrode:
[ [url=m/NNY2Bv.jpg]Afbeelding[/url] ]
Tegen ons was ook gezegd dat het een plakkertje was en is er niet gevraagd of we dat wilden. Dat was onderdeel van het protocol en pas later in het gesprek achteraf is dat toegelicht. Een halfjaar later dus

Toch blijkt uit literatuuronderzoek dat het toch niet helemaal zonder risico is en bij premature kinderen (uit mijn hoofd onder de 34 weken) wordt het ook terughoudend of niet ingezet, omdat het risico te groot is. Er zijn ook kinderen daadwerkelijk door complicaties hiervan overleden, dus ik vind de benaming "een plakkertje" toch wel tekort doen..

Ik wist het ook niet.
Ik had me heel goed voorbereid maar de elektrode was ik niet tegen gekomen.
Mij is het ook niet gevraagd of uitgelegd. Ze vertelden het te gaan gebruiken.

Toen onze dochter 4 dagen oud was bleek ze een infectie te hebben.. op de plek van de elektrode en is dus 4 dagen opgenomen ivm ABinfuus.

**Geplaatst**: 09-12-20 08:59

Geplaatst: 09-12-20 08:59

Ik wist het wel, had echt alles goed uitgezocht. En vond het schandalig dat ze het over plakken hebben terwijl het echt in de baby gehaakt / geschroefd wordt als het ware... Je vraagt je dan ook af wat er gebeurt als dat ding per ongeluk op een oog terecht komt ofzo...

Het is natuurlijk niet alleen met allerlei door de moeder ongewenste toeters en bellen, maar alles wat betreft de eigen zin doorduwen ten koste van de moeder. Dus als de barende vrouw pijnbestrijding wil, hoe haalt zo'n VK het dan in haar hoofd om dat te weigeren

Een beetje machtswellust lijkt dat soort dingen wel.... met sadistische trekjes. Met dat hand in eigen boezem in 2016 kwamen er ook verhalen van VK los die zeiden dat hen op hun opleiding al geleerd werd om stevig op te treden tegen de barende vrouwen, en duidelijk de leiding te nemen.

Wat in sommige situaties best te begrijpen is dat dat nodig is, wat heus wel goed is als je aan het bevallen bent, dat er iemand de leiding neemt / uitstraalt te weten waar die mee bezig is en wat de bedoeling is. Maar als je daarmee de eigen regie van de barende naar je toe trekt terwijl zij zelf heel goed weet en aangeeft wat ze nodig heeft, dan ben je heel erg verkeerd bezig

Die protocollen zijn dan echt een vloek voor de moeder.....

Als iemand niet betrokken wil worden bij besluitvorming tijdens de bevalling. Dan moet een hulpverlener het natuurlijk gewoon op die manier aanpakken. Over het algemeen is er best tijd om dit soort dingen door te spreken en als je dan aangeeft: ik vind het allemaal prima: doe je ding, ik geef overal toestemming voor, dan moet je dat lekker zelf weten als jij je daar het fijnste bij voelt

Het gaat er nou juist om dat ze tegemoet komen aan wat de individuele zorgklant nodig heeft, zodat je je zoveel mogelijk op je gemak kan voelen. Als je je serieus genomen en GEHOORD voelt, dan scheelt dat een heleboel onrust en stress. Bij gewone zorg is dat al belangrijk maar bij een bevalling nog veel belangrijker omdat een goede bevalling nu eenmaal rust en vertrouwen nodig heeft :(:)

**Geplaatst**: 09-12-20 09:13

Geplaatst: 09-12-20 09:13

verder heb ik geen klagen hoor, behalve over de gyn (in opleiding?) die de verpleegkundige tegensprak dat ik te hard bloedde. Ze vond het wel meevallen, na een paar minuten moest er toch een emmer onder om het op te vangen en te kunnen wegen.. toen kwam er van alles de kamer in (gewone verpl. SEH verpleegkundigen, nog een gynaecoloog), door shock (reactie van het lichaam op de leegloop) kregen ze mijn vaten niet aangeprikt en ik had geen pijnstilling dus nog geen infuus, en hoorde ik van de gyn die opgeroepen was nadien dat mijn redding mijn fors hoge HB voor de bevalling was. Wel heb ik meerdere dagen bloedtransfusies gehad voor ik naar huis mocht.

**Geplaatst**: 09-12-20 09:49

Re: #genoeggezwegen, over obstetrisch geweld

Geplaatst: 09-12-20 09:49

Machtswellust met sadistische trekjes vind ik wel weer erg vergezocht. Kan me niet voorstellen dat iemand met die instelling voor een dergelijk vak kiest.

**Geplaatst**: 09-12-20 09:54

Geplaatst: 09-12-20 09:54

pmarena schreef:
Ik wist het wel, had echt alles goed uitgezocht. En vond het schandalig dat ze het over plakken hebben terwijl het echt in de baby gehaakt / geschroefd wordt als het ware... Je vraagt je dan ook af wat er gebeurt als dat ding per ongeluk op een oog terecht komt ofzo...

Het is natuurlijk niet alleen met allerlei door de moeder ongewenste toeters en bellen, maar alles wat betreft de eigen zin doorduwen ten koste van de moeder. Dus als de barende vrouw pijnbestrijding wil, hoe haalt zo'n VK het dan in haar hoofd om dat te weigeren

Een beetje machtswellust lijkt dat soort dingen wel.... met sadistische trekjes. Met dat hand in eigen boezem in 2016 kwamen er ook verhalen van VK los die zeiden dat hen op hun opleiding al geleerd werd om stevig op te treden tegen de barende vrouwen, en duidelijk de leiding te nemen.

Wat in sommige situaties best te begrijpen is dat dat nodig is, wat heus wel goed is als je aan het bevallen bent, dat er iemand de leiding neemt / uitstraalt te weten waar die mee bezig is en wat de bedoeling is. Maar als je daarmee de eigen regie van de barende naar je toe trekt terwijl zij zelf heel goed weet en aangeeft wat ze nodig heeft, dan ben je heel erg verkeerd bezig

Die protocollen zijn dan echt een vloek voor de moeder.....

Als iemand niet betrokken wil worden bij besluitvorming tijdens de bevalling. Dan moet een hulpverlener het natuurlijk gewoon op die manier aanpakken. Over het algemeen is er best tijd om dit soort dingen door te spreken en als je dan aangeeft: ik vind het allemaal prima: doe je ding, ik geef overal toestemming voor, dan moet je dat lekker zelf weten als jij je daar het fijnste bij voelt

Het gaat er nou juist om dat ze tegemoet komen aan wat de individuele zorgklant nodig heeft, zodat je je zoveel mogelijk op je gemak kan voelen. Als je je serieus genomen en GEHOORD voelt, dan scheelt dat een heleboel onrust en stress. Bij gewone zorg is dat al belangrijk maar bij een bevalling nog veel belangrijker omdat een goede bevalling nu eenmaal rust en vertrouwen nodig heeft

Vreselijk hoe jij over de zorgmensen denkt. Dat klopt echt niet hoor.

**Geplaatst**: 09-12-20 10:10

Geplaatst: 09-12-20 10:10

Bevallen vind ik, is de juiste balans vinden tussen je overgeven en op het goede moment voor jezelf opkomen.

Hoe het nu is weet ik niet, maar in mijn 2x op de bevallingsafdeling liggen heb ik meegemaakt 1x dat een vrouw vreselijk lag te schelden en andere keer vreselijk lag te gillen. Dat vond ik afschuwelijk.

Tevens bij de bevalling waarvan we wisten dat baby kwam te overlijden, dat het medisch personeel, door hoe wij ermee om konden gaan, een precies dezelfde bevalling vd dag ervoor kon verwerken. Ik ben achteraf door zoveel mensen bedankt.

Dus vergis je niet, barende vrouwen kunnen ook heel vreselijk zijn, en het personeel behoorlijk wat trauma's bezorgen. Alles bij het zorgpersoneel leggen vind ik niet correct.

**Geplaatst**: 09-12-20 10:17

Geplaatst: 09-12-20 10:17

secricible schreef:
Muppett schreef:
Ik snap die heiligheid wel, als je af en toe een keer een toeter op iemands buik zet om te checken of de baby het nog wel leuk vindt allemaal, lijkt mij een manier waarop je ook wel flinke dips in de hartslag kunt missen. Mij lijkt dat het gewoon een zorgvuldigheid is om te voorkomen dat een baby zuurstofgebrek krijgt, met alle gevolgen van dien.

Een ding weet ik wel, als ik ooit een nummer 3 krijg, wil ik zodra ik weeën krijg een schedelelektrode op het hoofd van mijn kind.
Toen mijn tweede kind geboren werd, had ik thuis 11 uur lang weeën die langzaam in intensiteit toenamen. Al die tijd lag het kind stil, maar dat besefte ik me pas toen ik in de auto naar het ziekenhuis zat. Ik had wel wat anders aan mijn hoofd vervolgens bleek daar dat de hartslag zo laag was dat ze dat ze al na een kwartier na binnenkomst mij naar de ok reden, waar ik onder narcose beviel van mijn meisje. Dus: leve het ctg en het rijke land met de goede geboortezorg waar wij in wonen

Het punt is dat de betrouwbaarheid van die meting gewoon echt vrij twijfelachtig is. Een vk omschreef hem als volgt met mij
Het is alsof je probeert te checken of het huis instort door te kijken of het stucwerk beschadigd. Als er serieuze barsten in zitten dan is het idd serieus mis, maar alles daar tussen is gewoon twijfelachtig. En het nadeel is dat zodra ze scheurtjes zien ze ook direct moeten evacueren (spoedks of noodbevalling).
Als je die richtlijn bekijkt, die is bijna bijzonder te noemen.
Het apparaat is zonder enige bewijslast geïntroduceerd en de bewijslast is nu ook nog maar een 4. Ze geven zelf aan dat de doelmatigheid omstreden is.
De positief-voorspellende factor is bijna 100%, dus een goed CTG is een gezonde baby. Maar bij een negatieve CTG is in 99% van de gevallen de baby toch in goede conditie (!).

Dus ik zeg niet dat het ding waardeloos is, maar wel dat ik vind dat e extreem wordt vertrouwd op een matig betrouwbaar apparaat.

https://www.nvog.nl/wp-content/uploads/ ... 1-2013.pdf
https://www.researchgate.net/publicatio ... ge_Too_Far

dromertje2 schreef:
Bij mij was mijn bekken te smal, gestaafd met metingen van de scan, dus geen natte vinger werk. En dit samen met haar ervaring weet ik dat haar advies was uit veiligheid voor de baby en niet omdat ik er vanuit ga... T is niet omdat je meegaat in het advis3van een dokter dat je een schaapje bent en enkel volgt.

Zeker niet, ik denk zelfs dat de meeste vrouwen meegaan in het advies van een dokter, zeker als er wat gebeurt. En daar is totaal niks mis mee, het is niet dat ze niks goed doen, in tegendeel.

Ik denk ook dat je overleggen niet te groot moet zien, het is niet dat ze voor iedere actie een vergadering hoeven in te zetten natuurlijk he
Ik gaf paar paginas terug al voorbeeld van een bezoekje aan de spoed. Een gyn die binnenkomt en zegt “vind je het goed als ik even controleer hoe ver de ontsluiting gevorderd is?” Is ook al informed consent natuurlijk. Dat kan heel soepel door het gesprek heen.

Eens dat een ctg apparaat niet precies kan meten hoe het ervoor staat met de conditie van de baby. Wil je dat echt zwart op wit hebben, dan moet je een MBO (microbloedonderzoek, krasje op het hoofd van de baby voor degenen die niet weten wat dit is) doen.
Bij mijn tweede bevalling (die uitmondde in een spoedks onder narcose) werd een MBO gedaan wat leek te mislukken. Later op de ok al bleek dat de PH heel mooi was, geen zuurstofgebrek dus, ondanks een hartslag van 30 a 40 slagen per minuut. Maar goed, ik ben blij dat ze toch die ks gedaan hebben, stel dat die PH ineens naar beneden kachelt...

Maar helemaal geen ctg doen - dan weet je helemaal niks. Ook al gaat ie mank, toch zegt het wel iets, anders zouden ze het niet doen lijkt me.

**Geplaatst**: 09-12-20 10:46

Geplaatst: 09-12-20 10:46

Kimbers schreef:
Machtswellust met sadistische trekjes vind ik wel weer erg vergezocht. Kan me niet voorstellen dat iemand met die instelling voor een dergelijk vak kiest.

Nou echt. Heel bizar dit.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-12-20 10:57

Geplaatst door de TopicStarter : 09-12-20 10:57

Muppett schreef:
Eens dat een ctg apparaat niet precies kan meten hoe het ervoor staat met de conditie van de baby. Wil je dat echt zwart op wit hebben, dan moet je een MBO (microbloedonderzoek, krasje op het hoofd van de baby voor degenen die niet weten wat dit is) doen.
Bij mijn tweede bevalling (die uitmondde in een spoedks onder narcose) werd een MBO gedaan wat leek te mislukken. Later op de ok al bleek dat de PH heel mooi was, geen zuurstofgebrek dus, ondanks een hartslag van 30 a 40 slagen per minuut. Maar goed, ik ben blij dat ze toch die ks gedaan hebben, stel dat die PH ineens naar beneden kachelt...

Maar helemaal geen ctg doen - dan weet je helemaal niks. Ook al gaat ie mank, toch zegt het wel iets, anders zouden ze het niet doen lijkt me.

Nouja, ze hebben niks anders. En zolang hij positief is, is het dus ook vrijwel altijd goed. Dus wat ik zeg over de gestucte muren: bij iedereen waar een scheurtje in de muur komt gaan ze nu evacueren.
Het voordeel is dat er veel minder mensen in een ingestort huis blijven zitten, maar tegelijkertijd evacueer je dus weet ik hoeveel mensen voor niks. En het is ook bekend dat een kind dat met een kunstverlossing geboren is op de lange termijn vaker gezondheidsklachten heeft.
Dus het is gewoon kiezen tussen 2 kwaden, en daarom ook goed om meer naar de individu te kijken.

Voor mezelf met een vagina bevalling na ks hebben mijn vk en ik besloten om dus idd geen CTG te doen zolang er niet kunstmatig wordt ingegrepen in het bevalproces. Er zijn ook allerlei meer subjectieve criteria (pijn tussen de weeën o.a.) om een ruptuur op te sporen en de kans op een ruptuur is 1 op 1000. Die afweging dat ik dan weer in een bevalling kom die volledig overgenomen wordt door interventies vind ik doorslaan naar géén CTG. Maar dat is heel persoonlijk.

Kimbers schreef:
Machtswellust met sadistische trekjes vind ik wel weer erg vergezocht. Kan me niet voorstellen dat iemand met die instelling voor een dergelijk vak kiest.

Dan word je wel chirurg toch? }:)

Nee, ik geloof ook niet dat het uit onwil is dat zorgmensen zo zijn. Ik zie dat ik zelf soms ook zo wordt in bepaalde situaties ondanks dat ik er heel bewust op probeer te letten. Het is een combinatie van drukte, van uit je comfortzone getrokken worden als iemand ineens iets wil wat jij niet wil en al helemaal in een stressvolle situatie. Het gebaande pad, het protocol, is veilig en bekend. En als iemand ineens "nee" zegt dan moet je ineens een nieuwe weg zoeken en als je onder stress staat en je verantwoordelijk voelt voor een situatie is dat soms lastig.
Neemt niet weg dat sommige specialisten wel echt een hoge dunk van zichzelf hebben en vinden dat hun weg de enige weg is en dat je ze vooral niet tegen mag spreken, maar dat zijn ook de uitzonderingen (en in mijn ervaring zaten die vaak op andere zorggebieden zoals chirurgie en intensive care

, vakgebieden die heel veel solistisch werk vereisen en ook grote verantwoordelijkheid in grote stress-situaties meedragen)

**Geplaatst**: 09-12-20 11:00

Geplaatst: 09-12-20 11:00

Kimbers schreef:
Machtswellust met sadistische trekjes vind ik wel weer erg vergezocht. Kan me niet voorstellen dat iemand met die instelling voor een dergelijk vak kiest.

nee. Dit geloof ik ook echt niet

**Geplaatst**: 09-12-20 11:11

Geplaatst: 09-12-20 11:11

Nou als ik het verhaal een stukje terug lees, van Mazida.... dan vind ik dat geen zorgzaam handelen zal ik maar zeggen. Dat een barende vrouw moet gillen om pijnstilling en het van de VK niet krijgt.....pas later in het ZH waar ze zich afvragen waarom ze haar in hemelsnaam zo lang hebben laten lijden :(:)

Mazida schreef:
Als ik er nog even op in mag haken over toeters en bellen die tegen je zin worden doorgedrukt, had kon ook andersom (mijn gehele verhaal staat hier halverwege). Bij mij ging mijn bevalling faliekant mis en de verloskundige dacht ze het allemaal wel kon handelen, terwijl ik gilde om pijnstilling. Toen ik eindelijk naar de tweede lijn mocht, schrokken ze daar giga hoe ik binnenkwam. Later kreeg ik te horen dat ze zelden zo'n vrouw in erge barensnood binnenkregen en niet snapten waar ik niet eerder door mocht.

Ik vind dat tegen het sadistische aan hangen om dan als VK door te duwen dat pijnstilling niet nodig is....terwijl de barende heel duidelijk aangeeft het wèl nodig te hebben :(:)

Let wel: ik heb ook meerdere keren aangegeven dat dit soort dingen excessen zullen zijn.
En er gelukkig ook heel veel fijne bevallingsverhalen zijn. Maak er nou niet van alsof ik zeg dat dit de standaard is want dat slaat natuurlijk nergens op.

De #genoeggezwegen verhalen (waar het in dit topic immers over gaat) geven duidelijk aan dat dit soort excessen er óók zijn en daar mag je best een duidelijke mening over hebben dacht ik zo, dat dergelijke dingen werkelijk schandalig zijn en nooit mogen gebeuren :(:)

Laatst bijgewerkt door pmarena op 09-12-20 11:15, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 09-12-20 11:15

Geplaatst: 09-12-20 11:15

Kimbers schreef:
Machtswellust met sadistische trekjes vind ik wel weer erg vergezocht. Kan me niet voorstellen dat iemand met die instelling voor een dergelijk vak kiest.

Volgens mij word je dan orthopedisch chirurg. Als je ziet hoe zij nieuwe heupen en knieën erin timmeren is het maar goed dat ze dat onder algehele narcose doen en niet met een ruggenprik :')

Pmarena; ik denk echt dat ook dat een grove vorm van miscommunicatie is.
De VK had goed moeten uitleggen waarom zij die overwegingen maakt. Zodat het was begrepen of je het er iig open over kan hebben.

Bij vrijwel alle nare verhalen lees ik gewoon communicatie incompetentie van de zorgverleners. (Of ook van de patiënt, maar het is hun vak niet, dus die kan je er nooit op afrekenen) als zorgverlener moet je ten allen tijde je communicatie op je patiënt aanpassen. Ook als je heen en weer aan het hollen bent van de een naar de ander.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-12-20 11:21

Re: #genoeggezwegen, over obstetrisch geweld

Geplaatst door de TopicStarter : 09-12-20 11:21

(ik heb me altijd verbaasd waarom je voor geneeskunde een numerus fixus had met als criteria je eindcijfers. Een hoog IQ zegt helemaal niks over je EQ en juist dat laatste is zo belangrijk als zorgverlener.)

**Geplaatst**: 09-12-20 11:37

Re: #genoeggezwegen, over obstetrisch geweld

Geplaatst: 09-12-20 11:37

Precies

**Geplaatst**: 09-12-20 12:20

Geplaatst: 09-12-20 12:20

Het ligt er ook aan, je hebt vrouwen die gillen met 2 cm en je hebt ze die gillen met 7 cm.

Mijn dochter was in nood tijdens de bevalling dus heeft ook een elektrode op haar hoofd gekregen èn ze hebben twee keer bloed uit haar hoofdje gecontroleerd maar het was allemaal voor de veiligheid van mijn dochter dus heb er totaal geen probleem mee.
Ik ben de artsen juist dankbaar dat ze ingegrepen hebben.

Ik vind jouw opmerkingen erg ver gaan pmarena.