Als de door jou genoemde zaken over autisme, zelfmoordpercentage etc. kloppen, dan heb je groot gelijk dat je vragen stelt bij de gang van zaken. Een kritische blik wil niet meteen zeggen dat het hele transgendergebeuren actief ontmoedigd wordt.

Ik vraag me vooral wel af in welke kringen jij je begeeft dat 'lesbiennes geen echte vrouwen zijn' in jouw 'community'?

Ik vind deze discussie heel lastig.. Ook omdat het niet helemaal aansluit op het onderwerp..

maar een aantal mensen verwoorden imo redelijk neutraal dat er een kleine groep (niemand zegt 'allemaal', dat wordt er een beetje van gemaakt heb ik het idee?) is die buiten de boot vallen. Maar het is net alsof het niet besproken mag worden? Dat is voor dat kleine aantal (wat ook een aantal is) ook niet leuk zeg maar.
Mijn 'informatie' komt, voor zover je het informatie kan noemen, uit Amerika. Dat is (hopelijk!) niet vergelijkbaar met hier. En ik heb er niet voor geleerd en ik ben geen ervaringsdeskundige. Zo werd er bijvoorbeeld aangegeven dat je in Oregon vanaf 15 jaar mag vragen om bepaalde medicijnen, en je geen toestemming van je ouders nodig hebt, en de dokter er niet veel mee kan vanwege vertrouwelijkheid. (even kort door de bocht). Ik weet niet of 15 een leeftijd is dat je dat zelf moet kunnen beslissen. Maar nogmaals, dit is de USA en dit heeft denk ik niet met het issue in Hongarije te maken?

Om dan ook gelijk de richting op te gaan dat in dit topic 'een aantal' (wie dan?) die LHBTI mensen discrimineren, gaat mij dan wel heel kort door de bocht. Is dat de manier om een gesprek te voeren?

Volgens mij is dat dan een klein beetje het hele issue.. als je niet 100% voor bent en haleluja roept en overal gouden veren in steekt, dan ben je meteen anti.. dat kan het toch niet zijn?
Maar gezien de toon van deze discussie wil ik me er verder niet 'aan branden' eigenlijk.. Ook omdat het gezien het onderwerp niet helemaal hier hoort, denk ik?

Grof, en nodeloos grof, en dat hij transgender is verandert daar niets aan.
Maar mijn opmerking was niet kwaad bedoeld, gewoon, rustig even gast, en ik denk (hoop) dat het ook zo overgekomen is.

Cer: dit topic is ontstaan naar aanleiding van een tamelijk dictatoriale leider die de vrije pers wil afschaffen/heeft afgeschaft en nu ook een wet heeft gemaakt die mensen discrimineert om wie ze zijn en ze verbiedt om zichtbaar te zijn. Niet minder dan dat. Dit is niet een 'de soep wordt niet zo heet gegeten'-wet: deze weet gaat ingezet worden om mensen in de gevangenis te stoppen, om geweld te laten gebeuren en tegenstand te ontmantelen.

Dat is niet een hypothethisch gesprek, het is niet genuanceerd, hier worden wetten gemaakt om mensenrechten te schenden. Maar het schenden van die mensenrechten wordt vaak goedgepraat door ergens een flintertje twijfel te zoeken, en dan te doen alsof het alleen daarom gaat, terwijl dat niet de situatie is. Het gaat ze niet om dat flintertje twijfel, het gaat ze om de ontmanteling van allerlei rechten in het algemeen. Maar het begint bij de rechten van mensen die het makkelijkst te marginaliseren / criminaliseren zijn, en van daaruit verder. (En het eindigt nooit in iets goeds.)

Ja ik zeg toch ook helemaal niet dat de situatie in Hongarije onderschat moet worden?? Juist niet.
Ik zeg alleen dat de situatie in amerika, zoals ik m begrepen heb, en wat een kleine groep mensen betreft, dus niet hetzelfde issue is (wellicht tikt het het aan, dat wel)..
En dit soort reacties vind ik dus lastig omdat het nu net lijkt alsof ik de boel daar bagataliseer en ik vind het heel vervelend om zo weggezet te worden / over te komen.

Maar misschien snap ik je reactie niet helemaal goed

Ik vind het absurd en zeer ernstig dat mensen niet als zichzelf zichtbaar mogen zijn, waar dat dan ook is..

Ik vond 1 persoon wel lompe dingen zeggen als "ombouwen". In dat stuk ging het om haar ervaring, haar gevoel, daar wil ik niet aan komen maar naar mijn idee ging zij daarin te veel 1 kant op, en kwam het anti over.

Als je het netjes houdt en niet alleen uit gaat van mensen die spijt hebben, want er zijn er zo veel die wel blij zijn met hun transitie, kun je voor beide een fijner gesprek voeren.

Als iets anti overkomt kun je het ook eerst na vragen aan de persoon.. Niet meteen iemand wegwuiven als anti dit en anti dat... Is fijner voor die persoon..
En het is meestal gewoon zo dat ze het vanuit een ander perspectief zien, dat betekent niet meteen dat ze anti zijn.
Ik denk dat de mensen die echt tegen zijn, zich hier niet zo snel melden (Vanwege de sociale druk op niet tegen zijn )

(ben niet tegen, zou fijn zijn als ik niet meteen zo wordt neer gezet )

Zeer lezenswaardig.
Het is natuurlijk het verhaal van één spijtoptant, het is niet per definitie representatief voor een hele groep, maar haar ervaringen maken wel duidelijk dat er nogal wat schort aan de hele procedure rondom transitie (althans in het VK), met name op het vlak van psychologische begeleiding. Die begeleiding is blijkbaar vooral gericht op het doorzetten van het proces, met relatief weinig ruimte voor heroverweging.
Wat mij betreft pleit dit verhaal sowieso nadrukkelijk voor wachten tot na de puberteit.

Bell werd trouwens bedreigd nadat ze met haar verhaal naar buiten kwam en de genderkliniek had aangeklaagd vanwege onzorgvuldig handelen. Blijkbaar waren sommigen binnen de transgendercommunity niet zo blij met haar verhaal. Ik hoop dat ze daarnaast ook bijval vanuit deze hoek heeft gekregen, maar dat vermeldt het artikel niet.

Het onderzoek in kwestie heeft bekeken hoeveel transgenders die sex reassignment chirurgie hadden ondergaan, een officiële aanvraag hebben ingediend om die chirurgie om te keren of ongedaan te maken. Dat is heel wat anders dan "spijt betuigen".

Wat is het dan, BB?

Het is een officiële aanvraag, die voorbij allerhande instanties moet passeren. Het is goed denkbaar dat het reëel aantal mensen met spijt duidelijk hoger ligt.

Triest verhaal hierboven . Maar ook wel raar dat zowel moeder als stiefmoeder haar blijkbaar in die richting gestuurd hebben. En natuurlijk schandalig dat die kliniek een kind met een dergelijke onevenwichtige jeugd op zo'n jonge leeftijd is gaan behandelen.
Neemt niet weg dat ik nog steeds niet denk dat dit soort gevallen exemplarisch zijn.

En ik geloof ook zeker niet dat die wetgeving in Rusland en Hongarije, die er voor moeten zorgen dat kinderen niet geconfronteerd worden met het bestaan van homofielen en transgenders, op het voorkomen van dit soort gevallen, is gebaseerd.

Mee eens.

Dat laatste is een mening, geen feit. Sex reassignment surgery is namelijk één van de zeldzame "behandelingen" waarvan de werking nooit bewezen werd. En met werking bedoel ik, voelt een transgender zich op termijn inderdaad beter, functioneert hij/zij beter, voelt hij/zij zich gelukkiger ? Dat weten we eenvoudigweg niet. En toch wordt sex reassignment surgery zonder veel vragen toepast.

Natuurlijk, het probleem is dat er nauwelijks onderzoek wordt gedaan. En het weinige onderzoek is doorgaans ook nog van zeer matige kwaliteit. Er bestaat één degelijke Zweedse studie die over een periode van 20 jaar 324 getransitioneerde transgenders heeft opgevolgd. De resultaten zijn redelijk ontnuchterend. Het risico op sterfte ligt in deze groep 2.8 keer hoger dan in de standaard populatie. Dat heeft vooral te maken met het risico op zelfmoord, dat 19 keer (!) hoger ligt. Zelfmoordpogingen liggen 4.9 keer hoger, het risico op opname in een psychiatrisch ziekenhuis 2.8 keer hoger.

Ik vind dat zorgwekkende cijfers. Wel gaat dit om een vrij oude studie, die liep van 1973 tot 2003. Maar het zijn de enige, betrouwbare cijfers die we ter beschikking hebben.

https://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0016885

Lestrange, ik vraag me dan af of je voorstander bent van het verbod op representatie van de LGBT in de media.

Want daar gaat dit onderwerp over. De gedachte dat zogenaamde reclames en TV-programma's kinderen zou 'bekeren' is te gek voor woorden. De weinige LGBT representatie die er al is kan er net voor zorgen dat kinderen en jongeren zich kunnen identificeren met wie ze echt zijn, en dat jongeren in het algemeen leren dat niet iedereen hetero, blank en cis is. Maar dat blijkt voor sommige een aanslag te zijn op de onderontwikkelde hersenen van kinderen. Ondertussen kijken de meeste kinderen wel gewelddadige films en games- dat is blijkbaar geen probleem.

Als je spreekt over groepsdruk... Tja, ik weet uit ervaring dat sommige mensen nogal snel het gevoel hebben dat ze zich moeten conformeren. Op de middelbare school zat ik de laatste jaren in een vriendengroep van zeven mensen. Ik, samen met twee anderen waren openlijk lesbisch. Twee andere vriendinnen waren biseksueel. En ja, om de een of andere reden vond iemand het nodig om zich daarom 'voor te doen' als biseksueel. We hadden altijd al de indruk dat ze het niet echt meende maar we hadden het er verder niet vaak over. Daarnaast ging het in onze vriendengroep niet 90% van de tijd over LGBT gerelateerde zaken.
Een jaar later, toen ze niet echt meer in onze vriendengroep zat heb ik haar gevraagd of ze nog biseksueel is en nee, dat was ze inderdaad niet.

Het punt is dat sommige jongeren nu eenmaal gevoeliger zijn voor 'groepsdruk', of die druk nu direct is of niet. In 'mijn tijd' (niet dat ik zo oud ben) was er bijzonder weinig LGBT representatie (of begon er net iets meer aandacht voor te komen). Dus aan de media zal het niet gelegen hebben.

Maar om hieruit dus de conclusie te trekken dat LGBT zijn 'gepromoot' wordt en er daarom maar censuur op moet komen is belachelijk. Of ga je jongeren verbieden om over LGBT gerelateerde zaken te spreken om te voorkomen dat iemand zich onder druk gesteld voelt? Je kan het ook omdraaien en even denken aan alle LGBT mensen die hun hele leven hebben moeten doorbrengen met het gevoel dat er iets mis was- maar nooit specifiek konden benoemen wat omdat ze de woorden daar niet voor hadden/hebben. Maar heteroseksueel zijn is de norm dus wanneer heteroseksualiteit op TV getoond wordt is het geen promotie of propaganda- wanneer het over de LGBT gaat is het dat plots wel en zet je 'jongeren onder druk'. Al die mensen hadden hun identiteit misschien veel sneller kunnen vinden als ze simpelweg mochten weten dat het bestaat, en dat het oké is.

Ik denk dat de meeste mensen het ermee eens zijn dat iemand niet zomaar een transitie mag ondergaan. En dat veel jongeren 'eruit groeien' is normaal aangezien pubers hun identiteit kwijtraken en opnieuw zoeken. Veel van die jongeren gaan dan zelf ook niet door met een transitie of beginnen er niet eens aan. Is het zo problematisch dat iemand even aan zichzelf twijfelt? Psychologisch onderzoek moet uiteindelijk uitklaren of je al dan niet verder mag- tegen die tijd bezinnen veel mensen zich wel.
En er zullen zeker groepen zijn die 'overdrijven'. Als je even kijkt op Tumblr zal het lijken alsof iedereen doorgeslagen is maar in de realiteit is het maar een klein percentage.

Als laatste omdat je aanhaalt dat 'omgebouwde' mensen (jouw woorden) alsnog vaak zelfmoord plegen... Ik meen gelezen te hebben dat transgenders die geen steun krijgen van familie of vrienden inderdaad vaker suicide plegen, of ze nu een transitie ondergaan hebben of niet. En het percentage dat hier tegenover staat van mensen die wel steun krijgen is groot- als ik het mij goed herinner was het zelfmoordpercentage daar zo goed als 0.
Maar goed, ik vind die onderzoeken nu niet direct terug en ik ben ook niet van plan om ze te gaan zoeken.

BigBen, jij bent overigens het perfecte voorbeeld wanneer het gaat over beleefdheid. Beetje stom om over Hiraeth te vallen omdat er wat emotie in het bericht staat.

We zouden het 'ze' natuurlijk kunnen vragen, maar ja, wie gelooft iemand nou gewoon op wat ze aan eigen ervaring melden?

Dat idee dat medische zorg niet om mensen gaat maar om statistieken, wie zou dat eigenlijk bedacht hebben? De mensen in de zorg zelf volgens mij niet.



'Zonder veel vragen'?



Oei, is dat gedaan? Dat is wel een grote wetenschappelijke misser! Je moet uiteraard niet vergelijken met de standaardpopulatie, maar met een groep die qua alle aspecten behalve de gender reassignment erg op de onderzoekspopulatie lijkt.
Anders krijg je van die conclusies als 'mensen met hartmedicatie gaan vaker door aan hartproblemen dan mensen uit de standaardpopulatie'. Ja, DUH, omdat ze iets aan hun hart hebben. Vandaar de medicatie... De effectiviteit van een behandeling meten doe je dus niet op die manier.

Ik probeer de denigrerende tussenwoordjes en bijzinnen te negeren maar t lukt niet heel goed helaas. Jammer dat een discussie hierover niet mogelijk is zonder het laten doorsijpelen van hautain gedrag …

Wat ik heb begrepen (nogmaals, ik ben geen deskundige) is dat in sommige gevallen het begeleidende psychologische traject (wat er hier wel is) op andere plaatsen wordt geschoven onder de conversion therapy law (wat in basis natuurlijk een belangrijke wet is!) maar soms verkeerd uitgelegd wordt (bv een minderjarige die transition in wil, en gevraagd wordt ‘weet je dat zeker?’ en dan aangeeft ‘dit valt onder conversion therapy, ik heb mijn recht, ik geef je aan) <- gechargeerd weergegeven..
maar nogmaals, dit is wat ik las/hoorde en hiermee geef ik op geen enkele manier mijn mening hierover ..

Cer, over welk land heb je het nu?

Ik had het steeds over Amerika .. en vandaar dat ik dat lastig vind in dit verhaal omdat ik het idee heb dat er door verschillende mensen over verschillende landen geschreven wordt (niet altijd duidelijk) en dit topic in principe over Hongarije gaat..
waar nu een wet is aangenomen waarin opgenomen is dat mensen hun zijn moeten aanpassen (hoewel ik nieuwsuur niet gezien heb, maar dat is de strekking geloof ik wel).

Wat Amerika betreft is het goed om te weten dat de wetgeving in de VS sowieso gecompliceerd is, slechts sommige dingen vallen automatisch onder federale wetgeving en het meeste valt onder de wetgeving van de afzonderlijke staten, die heel erg kunnen verschillen. (Dus ook als je mensen hoort praten over ervaringen of hoe het in hun omgeving is geregeld, betekent dat niet dat dat voor alle Amerikanen zo werkt.)

Dat weet ik, dat werd ook genoemd (dat het daar heel lastig is omdat het per staat kan verschillen). Maar daar ging het mij niet om

In een nieuwe post hieronder plaats ik mijn reactie, want zelfs na een hals uur puzzelen krijg ik doordat er iets fouts is gegaan met de quotes in deze post deze post met mijn post eronder niet duidelijk gesteld. Ik wil namelijk hierop nog reageren want hij lijkt wat onder gesneeuwd.

Je slaat hier de plank echt finaal mis. Genderdysforie is een losstaande aandoening en in sommige gevallen juist 'de onderliggende problematiek'. Zo kreeg ik persoonlijk júist op mentaal vlak een stukje rust zodra ik mijn diagnose kreeg en het traject in kan.

Wat betreft autisme heb je gelijk. Helemaal bij vrouwen kan autisme gelinkt worden aan hogere testosteronwaarden. Laat dat nou net zijn waarom je, in Nederland, dus een lang proces in gaat voor je überhaupt het medische punt bereikt. Dat punt heb ik al meerdere keren aangehaald, maar wederom lijkt het alsof het narratief verstrekken dat het 'zo makkelijk is' veel belangrijker is.

Juist nu je noemt dat veel mensen deze problemen ervaren, snap ik niet dat je geen voorstander bent. Juist met meer gespecificeerde hulp kunnen meer mensen geholpen worden. Daarnaast normaliseer je het meer, waardoor mensen dus zelf kunnen uitzoeken of het een symptoom is van iets anders, of dat ze dus daadwerkelijk genderdysforie hebben.

En ook dit is een klok klepel:

Juist als je transgender bent, is de relatie die je met je lichaam hebt heel intens. Wat ik merk is dat veel transgender mensen druk bezig zijn met alles wat ze in een vroeg stadium van transitie wél kunnen aanpakken - je haar verven, tattoos, uitdrukken in een kledingstijl of in dit geval proberen af te vallen om mannelijkere vormen te hebben. Als ik persoonlijk in de spiegel kijk, erger ik me ook dood aan de peervorm die er nog steeds is. Ik vind het dan ook helemaal niet gek, dat er dus veel transgender mannen rondlopen met een eetstoornis.


Wal-ge-lijk. Alsof ik met de president van Hongarije aan het praten bent.
1. Er zijn genoeg transgender mensen die niet eens kiezen om onvruchtbaar te worden gemaakt.
2. Je doet nu alsof onvruchtbaar zijn het ergste is wat de mens kan overkomen, lekker dan voor mensen die onvruchtbaar zijn vanwege andere redenen.
3. We zijn mensen, geen broedmachines.

Tijdens je transitie krijg je zelfs nog de kans om eitjes in te vriezen en heb je meerdere kansen, ook verderop in het traject, om toch nog een kind te krijgen. Hoewel voor mij persoonlijk een kind krijgen me angstzweet op de rug kan laten staan, kan ik nog steeds kinderen baren. Zelfs al heb ik snorharen en geen tieten meer.

Daarnaast zag ik nog een quote over hoe dus de transgenderklinieken noodzakelijke hulp weghalen als het gaat om mentale hulp. Koekoek, alsof het de schuld is van alle mensen die in superlange wachtrijen staan, omdat ze doodongelukkig zijn in hun eigen lichaam. De zorg is overbelast, maar dat is niet de schuld van één groep in het specifiek.

---

Het lijkt wel alsof álles op álles wordt gehaald om het nog moeilijker te maken voor transgender mensen - en dan wordt er nog niet eens geschroomd van opmerkingen die écht pijn doen. En dat onder de illusie dat het allemaal 'beter' is voor onze arme zielige dochters die worden gemanipuleerd.


Bron: https://williamsinstitute.law.ucla.edu/ ... er-adults/

Zorg er voor dat het klimaat rondom transmensen beter wordt, zodat transgender mensen de begeleiding krijgen die ze nodig hebben. Het zelfmoordcijfer ligt nog steeds hoger en er worden nog steeds transmensen afgestoten door familie en vrienden vanwege hun identiteit. Zaken zoals in Hongarije kunnen gewoon niet door de beugel en daar mogen mensen zich best over uitspreken.


Dat er pas recent wetenschappelijk onderzoek naar wordt gedaan, betekent niet dat er al eeuwen mensen rondlopen die transgender zijn en die prima functioneren in de maatschappij. Het is heel makkelijk om verhalen te lezen van de enkeling waarbij het 'mis' gaat, maar dat neemt niet weg dat een groot merendeel er profijt van heeft.[/quote]

Mooie informatieve post man. Waarvoor dank! Ik vind er veel informatie instaan en daarom herhaal ik het nog eens.

Ook de post van DezeNaam vind ik een hele goede post. Waarvoor dank.

Hiraeth schreef:

Zelf was ik ooit een vriendin van een transgender persoon en lang geleden heette dat nog transseksueel persoon, inderdaad de wanhoop meegemaakt. Wat wisten we 46 jaar geleden nu van dit onderwerp af? Niets, dat is nu vele male beter. Ook mijn vriend wist er niets vanaf . Het enige wat hij 100% zeker wist, en al heel erg lang, dat het meisjeslichaam waarin hij geboren was niet bij hem paste. Hij wist heel zeker dat hij een man was met het foute lichaam.
Dus kreeg hij psychologische hulp (ik praat hier over een 15 jarige) waarbij allerlei zaken werden gesuggereerd als dat hij gay zou zijn (heette toen nog homofiel) en daar niet voor uit wilde komen en allerlei andere flauwekul.
Hoe trots was hij als hij met zijn stoere puch het schoolplein op gereden kwam en de meiden (die niets wisten van zijn transgender zijn) tegen hem zeiden dat hij wel een vent leek. Waarop ik dan natuurlijk als ingewijde blij werd aangekeken. Want hij was nl een vent. De hele ellende van suïcide, van geheimzinnigheid, van verbergen moeten wie je bent van dichtbij meegemaakt, het is een wonder dat hij er nog is.
Die vriend is inmiddels allang een volwassen man, die de hele transitie inmiddels 45 jaar geleden heeft doorgemaakt en waarvan ik denk dat bijna niemand weet dat hij als meisje is geboren.
Hij is nu nl wie hij vanaf het begin van zijn geboorte al had moeten zijn, dus is het geen onderwerp meer.

De cijfers die Hiraeth geeft waarin onderzoek is gedaan liegen er niet om. Dus ik ben blij dat er nu openheid van zaken is. Dat niet alles vanaf nul in het diepste geheim ontdekt moet worden (ik weet nog dat ik het 1ste gesprek deed bij de psycholoog Verschoor heette hij geloof ik van de Genderstichting in Amsterdam → als jong meisje om eens de boel te gaan verkennen voor die vriend→ want waar hadden we het nu eigenlijk over?

Al die toestanden, die eenzaamheid hoeft niet meer. Begrijp me goed, het is nog steeds heel eenzaam, maar jongeren kunnen er nu vanwege de openheid veel eerder achter komen wat er nu eigenlijk aan de hand is.
Ik vind het fijn, dat HIraeth als jonge man ook daadwerkelijk in het lichaam kan zijn wat bij hem past en zo zijn toekomst kan opbouwen. Dat hij de binder en andere zaken niet meer nodig zal hebben.

Ik vind het tranen trekkend verdrietig, dat hier 700 meter verderop een vrouw van 65 jaar een huis heeft gekocht en haar transitie proces gaat voltrekken voordat zij haarzelf in haar nieuwe gedaante gaat presenteren aan de wereld (we wonen hier erg afgelegen op het platteland). En weten jullie waarom zij dit toch echt wil op deze oude leeftijd? Omdat er nu meer openheid over dit onderwerp is en zij als vrouw, als diegene die ze werkelijk is, wil komen te overlijden over een tijd. Zij wil in alle rust, het (mannelijk) lichaam dat zij als niet passend bij haarzelf heeft ervaren van klein kind af aan gaan afleggen tijdens de transitie. Wat een eenzaam leven heeft deze vrouw gehad. Dit is haar eigen verhaal aan de keuken tafel, zij in het lichaam van een hij Het is een nu of nooit meer verhaal en de urgentie is te groot.

Ik sta helemaal achter het inhoudelijk goede stuk van Hiraeth.
De nieuwe wet in Hongarije vind ik een schande en erg gevaarlijk voor jonge mensen. Voor hun ontwikkeling en het mogen zijn wie zij werkelijk zijn. Deze wet heeft geen goede intentie en het is niet voor niets dat Europa zich binnen de EU hier zo druk over maakt en boos over is.

Wat mij ook altijd verbaast is, dat altijd bij dit soort controversiële onderwerpen, de mensen DIE het NIET aangaat, die het lijfelijk nooit zal raken, zich er zo druk om maken. Dan denk ik→ "joh laat gaan". Zo ook die Hongaarse vrouw op de televisie die terecht trots wees op haar mooie gezinnetje→ en dan komt het kwalijke→ aangeeft dat het zo hoort te zijn. Waarop mijn man (78 jaar) boos zei: "meid het raakt jou toch totaal niet als andere mensen anderen keuzes maken".

Dus laat iedereen zijn wie hij is. Het percentage spijt hebbende mensen blijkt zo vreselijk laag te zijn. En dat is logisch, want het is nogal wat dat hele transitie proces. Laat dat vraagstuk bij de mensen en hun ouders die het aangaat en laat zij bepalen hoe ze daarmee om gaan. Mijn zegen hebben ze en als er weer een transgender op mijn pad zal komen , dan krijgt hij of zij weer mijn steun.

Prima stuk Pien, ik snap alleen niet helemaal wat je ermee wilt zeggen..

"Het percentage spijt hebbende mensen blijkt vreselijk laag" .. dat een percentage laag is wil toch niet zeggen dat deze mensen niet meetellen? "oh maar jullie zijn niet met genoeg, dus dan doen we er niks mee"..

En het zijn toch meestal de mensen die er het minst mee te maken hebben, die zich het drukst maken neem maar een willekeurig onderwerp... Maar ja, als die er niks van vinden, is het ook weer niet goed (want geen steun etc )

Daarnaast, en dat heb ik al een paar keer gemerkt, staat er in een aantal soortgelijke posts een soort suggestie dat mensen die aangeven 'joh, dit en dat kan in sommige gevallen ook wel eens aan de hand zijn' voor andere mensen willen bepalen dat ze de LBGTQI niet steunen of erger nog, veroordelen. Ik merk dat ik dat best wel storend vind.
"Oh je hebt een heel klein beetje een kanttekening bij het proces.. nou DAN ben je transfoob!!"...

Overigens, dat uitgebreide psychologische onderzoek wat in NL is, duurt te lang, dus dat moet korter. (ergens snap ik dat wel, want het is niet niks), maar ook in NL is de transgendergemeenschap het niet helemaal eens met hoe artsen het aanpakken. (wat niet raar is, want er zijn wel meer dingen niet superhandig geregeld in de ziekenhuis/artsenwereld).