Geplaatst In Amsterdam woonde Robbie samen met zijn ouders, Cor en Nel, aan de Groenburgwal. Robbie was een lieve jongen, altijd wat druk maar vol liefde en enthousiasme. Hij had een diepe wens om een klein zusje te krijgen, en zijn vreugde kende geen grenzen toen die wens uitkwam eerder in januari, rennend door de straten riep hij vol trots dat hij een zusje gekregen had, als ze s'nachts huilde, kwam Robbie uit zijn bed om haar te troosten, hij was lief en zorgzaam.
De dag na zijn negende verjaardag, 22 augustus 1966, was de sfeer echter gespannen in huis. Cor was net herstellende van een zware maagoperatie en zat niet lekker in zijn vel. Hij gaf Robbie nog een draai om zijn oren en stuurde hem naar buiten om te spelen, met de instructie om voor zes uur thuis te zijn.
Maar Robbie keerde nooit terug.
Hij was de straten van Amsterdam ingetrokken met zijn vriendje (we noemen hem even Pietertje, zijn echte naam is bekend) Pietertje, een jonger jongetje van rond de zes jaar oud. Ze speelden bij een van de Amsterdamse grachten, waar een kleine vrachtwagen geparkeerd stond met de uitlaatklep open. Het was daar dat Robbie voor het laatst werd gezien, volgens Pietertje. Pietertje was eerder naar huis gegaan, en Robbie zou nog zijn gebleven om verder te spelen.
De dagen die volgden waren gevuld met angst en wanhoop voor Cor en Nel. Hun zoontje van negen was vermist, en terwijl ze voor een baby moesten zorgen, waren ze in de greep van een onbeschrijflijk verdriet. Heel Amsterdam was in rep en roer, met zoekacties en dregpogingen door zowel de kinderpolitie als de rijkspolitie. Hij schijnt voor het laatst gezien te zijn bij een groot parkeerterrein langs de Jodenbreestraat. Verder gingen de dagenvoorbij zonder enig spoor van Robbie.
Uiteindelijk wendden Cor en Nel zich tot een medium, die hen vertelde dat Robbie verdronken was en dat zijn lichaam spoedig gevonden zou worden. En op 25 augustus 1966, zoals voorspeld, kwam Robbie bovendrijven in de Amstel. Het lichaam werd geïdentificeerd door twee broers van Cor, maar het beeld dat ze zagen was hartverscheurend. Robbie miste een knoop van zijn jas en vertoonde een wond op zijn hoofd.
Het verhaal kreeg alleen maar meer mysterie toegevoegd toen Pietertje werd ondervraagd. Hij wees naar een andere plek bij de gracht dan waar ze speelden, en beweerde dat Robbie "blub blub" deed, suggererend dat hij verdronken was. Maar de ouders van Pietertje namen hun zoon in bescherming, waardoor verdere informatie uitbleef.
Op de begrafenis van Robbie, gehouden op 1 september om 10:30 uur, was er een vreemde man in een lange zwarte jas die van een afstand toekeek. Cor en Nel kenden hem niet en vonden zijn aanwezigheid verontrustend.
Het mysterie rondom de verdwijning van Robbie bleef onopgelost, ondanks alle inspanningen van de autoriteiten en de gemeenschap. Hij werd herinnerd als een jongen met kortgeknipt blond haar, bruin-groene ogen, gekleed in een marineblauw jack met vergulde knopen, een lange broek met witte ruit en blauw-witte basketballschoenen.
Als de dochter van het zusje van Robbie, heb ik dit verhaal altijd met een mengeling van verdriet, nieuwsgierigheid en verbijstering bekeken. Het is een verhaal dat mijn familie altijd heeft achtervolgd, een verhaal dat geen van ons ooit echt heeft kunnen begrijpen. Mijn moeder ontmoette een vrouw die dit verhaal had meegemaakt, werd emotioneel en zei ''jij bent het zusje!'', herrinnerend aan de dag dat Robbie door de straten rende en luidkeels aan iedereen verkondigde dat hij een zusje had gekregen.
Het is vreemd en onsamenhangend, het verhaal van Pietertje die tegenstrijdige informatie gaf, tot aan de getuige die hem gezien scheen te hebben veel later op de avond, vol met mysterieuze details die nooit volledig zijn opgehelderd. Het feit dat Robbie verdween op zo'n jonge leeftijd, onder mysterieuze omstandigheden, is iets wat we nooit echt hebben kunnen verwerken.
Wat het nog verontrustender maakt, is het feit dat een familielid later naar een medium is gegaan om te proberen te achterhalen wat er precies is gebeurd. De reactie van het medium, dat wit wegtrok en zei dat het beter was om het niet te weten, voegt alleen maar meer vragen toe aan het verhaal, sterker nog Robbie kon zwemmen en was er goed in, hij had er zelfs lintjes voor.
Later zijn Cor en Nel gescheiden. Cor overleed 24 juni 2014, en Nel volgde hem enkele maanden later op 4 december 2014.
Het verhaal blijft me achtervolgen en bezighouden. Het is gek als je bedenkt hoe mensen nu lachend selfies maken bij de Amsterdamse grachten, niet wetend wat daar ooit gebeurd is. Achter die mooie plaatjes schuilen verhalen van verdriet en tragedie die vergeten lijken te worden.
https://geheugen.delpher.nl/nl/geheugen ... bbie+Freen
