Geplaatst: 23-03-19 00:34 candalisa schreef:Wat ik mij afvraag zijn de “bazen” in dit topic dan NOOIT ziek? Als dat zo is wat is jullie geheim ik teken ervoor!!
Jullie kunnen je blijkbaar totaal niet verplaatsen in een ander persoon.
Werk heeft altijd prestatie drang op je werk MOET je presteren dit legt ook druk op. Een borstel over Mn paard halen was heel iets anders dan om 5 uur beginnen met vracht weg werken bestellingen verweken en klaarzetten zodat de winkel om 9 uur open kon. Als je naar je paard gaat kan je zeggen na 10 minuten “nou fijn dat ik je even gezien heb maar ik trek het niet ik ga weer naar huis” op je werk gaat dat niet en ook al zou de werkgever dit ok vinden voel je de druk toch om te blijven. Of er wordt gevraagd of je lamger kan blijven dan kan je collega eerst even pauze houden dus ga je over je grenzen heen.
En er zit echt wel verschil tussen hele nacht stappen of paardrijden.
Nee, goeie bazen zijn nooit op die manier ziek. En áls het een keer zou gebeuren dat we écht heel ziek zijn, dan zorgen we dat alles tot in de puntjes geregeld is voor de werknemers. Ik denk dat het een groot deel verschil in verantwoordelijkheidsgevoel is.
Als werkgever ben je niet alleen verantwoordelijk voor je bedrijf, maar ook dien je ervoor te zorgen dat iedere werknemer zijn of haar hypotheek of huur op tijd kan betalen, dat deze zijn of haar gezin kan onderhouden. Dat het bedrijf naar behoren draait, zodat iedereen in de toekomst ook nog steeds een baan heeft. Zou het worden geaccepteerd als een werkgever alles laat vallen om ziek te zijn?
Mensen in dit topic vinden mij een enorm slechte baas om voor te werken merk ik, omdat ik het niet zou accepteren dat iemand wel zou gaan sporten, maar niet zou proberen om vaker te werken. Waarom zou ik van mijn werknemers niet dezelfde loyaliteit naar mij toe mogen vragen als ik naar hun toe heb? Wordt het geaccepteerd als ik de salarissen een maandje later overmaak omdat ik me ziek voel? Ik heb me altijd te pletter gewerkt om ervoor te zorgen dat iedereen zijn salaris netjes op tijd kreeg en ze in een bedrijf konden werken waar alles op rolletjes liep voor ze. In de begintijd van mijn eerste zaak kregen mijn werknemers eerst hun centen en als er iets over was ik pas voor mijn vaak 70-urige werkweek. Dan verwacht ik dat je daar met respect mee omgaat ja.
En voor alle duidelijkheid; ts gaf in de openingspost aan dat ze zich niet ziek voelt. Dat de moeheid waar mensen met Pfeiffer het over hebben haar vreemd is en dat ze eerst wil gaan paardrijden, omdat ze bang is dat als ze eerst gaat werken en daarna weer gaat paardrijden, het rijden misschien wel eens teveel kan gaan zijn (en misschien ook niet dus....?)
En dáár viel ik over! Het komt op mij over als eigenbelang en pleziertjes voorop stellen en dat is dus wat ik niet zou accepteren als ik je van mijn zuurverdiende centen riant betaal.
Als ik dit als werkgever zou lezen, zou ze inderdaad zeeen van tijd krijgen om te paardrijden...
Mensen met psychische problemen en/of een ziekte waarbij sporten of met je paard tutten van belang is voor het herstel zou ik uiteraard volledig ondersteunen hierin (al wordt er door meerdere mensen aangenomen dat ik dit niet zou doen. Ook prima.)
Heb hier ook wel eens over na zitten denken. Heb de eerste pagina's een beetje doorgelezen, dus wellicht mis ik een deel van de laatste pagina's. 
