Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Huertecilla schreef:poes schreef:Ja de wet is de wet en dat weten ze nu toch?
Tot die veranderd wordt.
Ook dat moet ingecalculeerd worden helaas. Dat hebben we al gezien in deze.
Donoren zijn een kleine minderheid en je hebt nul fantasie nodig om je voor te stellen hoe daar in het huidige politiek correcte klimaat overheen gefietst kan worden.
poes schreef:Ok wat lijken waarschijnlijke veranderingen dan volgens jou?
Doneren is nog altijd een vrije keuze en ook dan kan je ermee rekening houden dat zaken veranderen.
corinep schreef:Je kan natuurlijk altijd tegen het kind zeggen dat je geen contact wilt maar heel eerlijk vind ik dat echt onmenselijk. Gewoon het kind normaal te woord staan moet toch het minimale zijn wat je wilt anders zou ik het sowieso niet doen.
pien_2010 schreef:pony33 schreef:Mijn man wil geen actieve rol in de opvoeding spelen, een beetje op de achtergrond op de hoogte gehouden worden met bv een jaarlijkse update en wat foto's is prima. Maar de opvoeding is voor de ouders. Daarom wil hij ook voor een koppel gaan en niet een alleenstaande ouder, zodat het eventuele kind met 2 ouders opgroeid. Hij heeft er geen moeite mee om niet anoniem te zijn en als het kind (of jong volwassene tegen die tijd) dan ook op de stoep zou staan, zou dat prima zijn. Qua hoeveelheid contact tegen die tijd heeft ie volgens mij nog niet heel erg over nagedacht hoe hij dat voor zich ziet.
Dan valt voor hem het doneren aan de ziekenhuizen af denk ik. Want daar komen zoals bv mijn dochter, ook alleengaande moeders die hun kinderwens graag in vervulling willen laten gaan.
Ik denk namelijk niet dat hij dat kan regelen dat zijn zaad alleen naar een koppel gaat. Dat zouden jullie kunnen opzoeken of daar iets over staat in de wet en anders eens navragen bij het FIOM.
Dus dan blijft het niet anonieme doneren over en dan kennen de ouders dus zijn naam. Ook hier zou ik als hij dat wil, eens proberen met stellen over te praten die deze ervaring hebben. Die reportages die ik op TV zag daar is dat goed gegaan. Bij een stel was de donor een soort vader figuur in het gezin (dat past minder bij jullie zoals ik het gelezen heb), bij de andere was er veel meer afstand. Dus ik denk dat je op youtube daarover wel reportages cq films kunt zien zodat je voor jezelf een oordeel kunt vormen zodat je bewust kunt kiezen past het bij jullie om zoiets te gaan doen en zo ja in welke vorm moet dat er dan uitzien.
Huertecilla schreef:corinep schreef:Je kan natuurlijk altijd tegen het kind zeggen dat je geen contact wilt maar heel eerlijk vind ik dat echt onmenselijk. Gewoon het kind normaal te woord staan moet toch het minimale zijn wat je wilt anders zou ik het sowieso niet doen.
Dat geet er al vanuit dat de vader de deur opendoet, de telefoon beantwoord.
Over 20 jaar is de man van ts met een ander gehuwd, twee kinderen. Vrouw weet van niets over het sperma want waarom?
Tienerdochter doet open... ´Mamaááá´! Er is een vrouw aan de deur voor papá!´.
corinep schreef:Jij hebt het over anoniem "au naturel", dat lijkt mij trickier voor de man, mochten ze dan toch achter de identiteit komen kunnen ze je wel tot een dna onderzoek en zelfs alimentatie dwingen.
corinep schreef:Maar dat zou toch ook geen schande zijn als dat gebeurt? Als het een bewuste keuze is geweest dan kan je het kind normaal te woord staan en dan al dan wel of niet contact blijven houden.
Citaat:Jij hebt het over anoniem "au naturel", dat lijkt mij trickier voor de man, mochten ze dan toch achter de identiteit komen kunnen ze je wel tot een dna onderzoek en zelfs alimentatie dwingen.
Citaat:Op deze manier weet je zeker dat het niet anoniem is maar geen alimentatieplicht(op dit moment dan volgens de wet).
Shae schreef:Het is natuurlijk wel zo dat als je nu dat proces in gaat, je bewust het risico neemt dat er over 20 jaar ofzo iemand voor de deur staat en het is aan TS en partner om te bedenken hoe erg dat is.
Shae schreef:Ik zie ook het probleem niet zo. Als je donor bent (geweest)( of weleens wilde onveilige nachten hebt gehad) dan heb je vast wel eens over een 'what if' scenario gedacht. Stel dat er binnen niet al te lange tijd opeens hele dikke ontwikkelingen zijn in DNA onderzoek + de beschikbaarheid van andermans DNA profiel en er staat iemand voor je deur met 'hey, volgens deze computer ben jij mijn biologische vader' of één of ander nu ondenkbaar scenario.
Wat dan? Gooi je de deur dicht? Ga je het gesprek aan? Nodig je diegene uit om binnen te komen?
Als dit bij mij zou gebeuren en mijn man zou de deur dichtgooien dan zou ik 'm vragen wat 'm bezielt. Die persoon sta je toch gewoon even te woord en dan zie je wel verder? Diegene wil dan toch ook gewoon weten waar bijvoorbeeld zijn sproetjes of kuiltjes in z'n wangen vandaan komen? Ik zie niet wat het probleem is met een partner die decennia eerder een keuze heeft gemaakt/sperma heeft gedoneerd(/wild heeft gefeest). Als je ooit achter die keuze stond, waarom is dat dan zo on-uitlegbaar voor een eventuele toekomstige partner of toekomstige kinderen?
Misschien ben ik te simpel of te open minded, maar ik zie er echt geen groot probleem in. Het is natuurlijk wel zo dat als je nu dat proces in gaat, je bewust het risico neemt dat er over 20 jaar ofzo iemand voor de deur staat en het is aan TS en partner om te bedenken hoe erg dat is.corinep schreef:Jij hebt het over anoniem "au naturel", dat lijkt mij trickier voor de man, mochten ze dan toch achter de identiteit komen kunnen ze je wel tot een dna onderzoek en zelfs alimentatie dwingen.
Dat, plus dat er bij de officiële weg ook nog wat onderzoekjes worden gedaan waarvan je van een aantal echt wel de uitslag wil weten voordat je een kind op die manier op de wereld zet.
pien_2010 schreef:Shae schreef:Dat, plus dat er bij de officiële weg ook nog wat onderzoekjes worden gedaan waarvan je van een aantal echt wel de uitslag wil weten voordat je een kind op die manier op de wereld zet.
Mijn vriendin en ik hebben vaak gelachen over dit zeer denkbeeldig scenario want haar man had voor haar tijd als het om vrouwen gaat, zullen we zeggen een luxe leven gehad. Zij was er van overtuigd dat vroeg of later er een of meerdere kinderen voor hun deur zouden staan . Zij was net als jij zeer open minded daarin en het was OK. We zullen wel zien zei ze en dan klaterde haar lach door de kamer (zo'n leuk mens!) en de mijne er achter aan Zij had overigens zelf ook twee kinderen van haar man.
Huertecilla schreef:Shae schreef:Het is natuurlijk wel zo dat als je nu dat proces in gaat, je bewust het risico neemt dat er over 20 jaar ofzo iemand voor de deur staat en het is aan TS en partner om te bedenken hoe erg dat is.
én aan de partner van de TS hoe dat een eventuele toekomstige partner zou kunnen raken en of hij dat bij volgende relatie(s) aangeeft.
´Ik ben gesteriliseerd; kind met mij zit er niet in maar, kan wel zijn dat er aangeklopt wordt.´ Volstrekt normaal natuurlijk
Shae schreef:Dus HC, wat voor problemen verwacht je dan? Dat je maandelijks naar de Efteling moet lijkt het niet te zijn. Jij bent hier zo te lezen degene met ervaring met doneren. Wat zou het probleem zijn als er een kind voor de deur staat? Je kan toch aangeven dat je anoniem hebt gedoneerd/wild heb gefeest en dat er geen intentie is om iets anders op te bouwen dan dat.
Shae schreef:Ik zou hem vragen wat hem bezielt in het geval dat hij de deur dicht zou slaan, niet of hij wel goed bij z'n hoofd is, maar als dat het worst case scenario is dan komt dat wel goed en is er eigenlijk geen probleem.
Shae schreef:omdat mijn man en ik communiceren en er altijd wel weer uit komen of een gulden middenweg vinden. Zo werkt dat bij ons.
Ibbel schreef:Als jij als donor van sperma of eicellen onder de huidige wetgeving doneert, kan jij nooit onder een recentere/latere wetgeving aansprakelijk of verantwoordelijk gesteld voor zaken waar jij op moment van doneren niet voor hebt getekend. Zo goed zit de NL wet dan ook wel weer in elkaar. Als jij 10 jaar geleden 120 reed op de snelweg kun jij niet vandaag een boete krijgen omdat het nu 100 is.
Huertecilla schreef:Ik heb verderop in mijn leven een vasovasectomie gehad en een studerende zoon. Moet er niet aan dénken dat als gevolg van een empathische goed daad een vreemde, aan wiens opvoeding ik part nog deel gehad heb, met rechten op mij, rechten boven die van mijn partner, voor deur zou staan.
Huertecilla schreef:vevina schreef:Spermadonoren zijn hard nodig! Maar sta wel beide 100% er achter want ik vind dat het recht van het kind om zijn of haar biologische ouders te kunnen ontmoeten boven alles staat.
Het recht om te weten gaat boven het nodig hebben van sperma....
Ik heb ooit, toen het nog anoniem was, sperma gedoneerd.
Ik gunde kinderlozen vervulling van hun kinderwens maar zonder complicatie door die kinderen. Zou dat niet gedaan hebben zonder die anonimiteit.
Daarná is de wet veranderd.
Wie heeft er nu meer recht?
Begrijp het tekort heel goed.
Hoe was dat ook alweer, baas over eigen buik. Geldt voor sperma ook
Zou m.i. een keuzemogelijkheid moeten zijn van de donor.
Aan de topicstartster; overdenk zoals al genoemd de mogelijke consequentie heel goed. Je zet in feite de deur van jullie toekomstige leven open voor een kind/kinderen die je niet kent, welke je zelf niet opgevoed hebt. Met allerlei réchten op jouw partner.
Probeer je voor te stellen dat jullie over 25 jaar een relatie opgebouwd hebben en daar een jonge volwassene instapt, met rechten op jouw man, op een stuk binnen jullie relatie, hoé die dan ook is. Zoals je hier kan lezen gaat dat recht boven die van jouw partner, helmáál boven die van jou.
Ik heb verderop in mijn leven een vasovasectomie gehad en een studerende zoon. Moet er niet aan dénken dat als gevolg van een empathische goed daad een vreemde, aan wiens opvoeding ik part nog deel gehad heb, met rechten op mij, rechten boven die van mijn partner, voor deur zou staan.