Bokt.nl

**Geplaatst**: 28-01-23 10:29

Geplaatst: 28-01-23 10:29

Ik meld me hier ook, ik heb er nu geen tot weinig last meer van maar in mijn jeugd wel. Nooit een officiële diagnose gehad trouwens. Wel bekend met ASS / angsten. Ik at alleen de bekende gerechten die mijn ouders maakten. Met uitzondering van rijst en Chinees dat at ik niet. Buiten de deur at ik alleen maar: patat en pizza margaritha zo ongeveer. Ook bij vriendinnetjes eten enzo vond ik afgrijselijk. Ik lustte ook geen Chinees en Aziatisch eten thuis trouwens. Inmiddels eet ik bijna alles wat vega is. Maar dat heeft meer dan 10 jaar geduurd. Puur door gewoon dingen te proberen en ook gedeeltelijk schaamte omdat ik nooit wat lustte. Het is rond mijn 19e verbeterd denk ik. Ik ben nu 27.

En nog steeds heb ik moeite met veel structuren en eet in het liefst elke dag hetzelfde.

**Geplaatst**: 28-01-23 10:36

Geplaatst: 28-01-23 10:36

Als ik op vakantie ga is het inderdaad snel all inclusive, maar in Spanje, Italie, Oostenrijk en Duitsland zijn de keukens ook wel zo dat ik vrij veel lust/kan eten gelukkig. Ook toen ik in New York was geen problemen gehad wat dat betreft. Qua vrienden heb ik sowieso niet zoveel maar het groepje wat we hebben van 4 hebben 3 (waaronder ik dus) allemaal dingen die we niet mogen/kunnen eten dus vaak is het dan makkelijk eten haha. Als ik dan met mn beste vriendin op vakantie ga (die ook op moet letten wat ze eet ivm intolerantie) dan koken we gewoon samen en met bv pasta koken we de groentes apart en dan heb ik alleen de saus en zij gooit dan nog de groentes er doorheen. Dus zo is het eigenlijk wel prima te doen voor mij, ik pas me wat dat betreft redelijk makkelijk aan. Het nare is vooral in restaurants of bij vreemden waar je je niet 100% op je gemak voelt. Ik heb zelf dan altijd het gevoel dat iedereen op je let en dan wil je ook nier stom aan je eten zitten peuteren of sommige dingen niet eten :')

Ik heb in ieder geval heel veel geluk dat iedereen in mijn omgeving begripvol is erover dus dat maakt alles een stuk makkelijker gelukkig

**Geplaatst**: 28-01-23 18:58

Geplaatst: 28-01-23 18:58

Met betrekking tot die voorspelbaarheid:
Ik snap dat mcdo voorspelbaar is > altijd hetzelfde.
Maar tosti's, kipsaté, pizza
Dat is toch overal weer anders? (tenzij je het zelf maakt)
Ik vind dat bij het ene restaurant totaal anders dan bij het andere. Bij de één lust ik het wel en bij de ander niet.

Ik had vroeger een vriendinnetje op de lagere school. Als zij kwam spelen lustte zij altijd alleen maar cola en speculaasjes.
Misschien had ze ook zoiets. Ik weet het niet. Ik denk dat die diagnose ARFID nog niet bestond..?

Edit: wat ik ook niet snap (sorry): "als kind lustte ik alleen witbrood" bijvoorbeeld. Waarom kreeg je überhaupt witbrood van je ouders? Als je nooit anders had gekregen dan volkoren brood, hoe was het dan gegaan?
Heeft het feit dat er zoveel keuze is ook invloed?

Het voert misschien een beetje te ver wat ik zeg. Maar ik denk hier oprecht over na. Evolutionair gezien leren je hersenen je dat vet, zout, suiker eten goed voor je is.
Als kinderen dat aanbod veel krijgen, leren ze dan niet al vroeg ongezond eten meer te waarderen?
Ik ben wat anders opgevoed; tot ik op mijn achttiende op kamers ging had ik nooit witbrood gegeten, en ook geen witte rijst bijvoorbeeld, geen pizza, geen mcdo etc. En toen ik het uitprobeerde vond ik het niet lekker. Op mijn twaalfde at ik voor het eerst chinees, op een schoolkamp. Ik dacht "wtf is dit voor smerig eten..!?"
Nou snap ik wel dat Arfid meer is dan een simpele voorkeur, maar ik vraag me wel af hoe wat je van thuis mee krijgt je beïnvloed?

Laatst bijgewerkt door Nikass op 28-01-23 19:15, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-01-23 19:09

Geplaatst door de TopicStarter : 28-01-23 19:09

Bij mij hoeft het niet altijd hetzelfde te zijn. Sommige dingen lust ik wel vrijwel altijd. Oké, de ene pizza is lekkerder dan de ander. Maar een ham kaas pizza lukt eigenlijk altijd wel, of het nou Domino’s is of de plaatselijke pizzeria of een pizzeria op Tenerife. Tosti’s ook (zolang het witbrood is). Ik heb dan wel dat ik maar 1 smaak pizza lust. Dus ik kies àltijd ham kaas.

**Geplaatst**: 28-01-23 19:53

Geplaatst: 28-01-23 19:53

Nikass schreef:
Met betrekking tot die voorspelbaarheid:
Ik snap dat mcdo voorspelbaar is > altijd hetzelfde.
Maar tosti's, kipsaté, pizza
Dat is toch overal weer anders? (tenzij je het zelf maakt)
Ik vind dat bij het ene restaurant totaal anders dan bij het andere. Bij de één lust ik het wel en bij de ander niet.

Ik had vroeger een vriendinnetje op de lagere school. Als zij kwam spelen lustte zij altijd alleen maar cola en speculaasjes.
Misschien had ze ook zoiets. Ik weet het niet. Ik denk dat die diagnose ARFID nog niet bestond..?

Edit: wat ik ook niet snap (sorry): "als kind lustte ik alleen witbrood" bijvoorbeeld. Waarom kreeg je überhaupt witbrood van je ouders? Als je nooit anders had gekregen dan volkoren brood, hoe was het dan gegaan?
Heeft het feit dat er zoveel keuze is ook invloed?

Het voert misschien een beetje te ver wat ik zeg. Maar ik denk hier oprecht over na. Evolutionair gezien leren je hersenen je dat vet, zout, suiker eten goed voor je is.
Als kinderen dat aanbod veel krijgen, leren ze dan niet al vroeg ongezond eten meer te waarderen?
Ik ben wat anders opgevoed; tot ik op mijn achttiende op kamers ging had ik nooit witbrood gegeten, en ook geen witte rijst bijvoorbeeld, geen pizza, geen mcdo etc. En toen ik het uitprobeerde vond ik het niet lekker. Op mijn twaalfde at ik voor het eerst chinees, op een schoolkamp. Ik dacht "wtf is dit voor smerig eten..!?"
Nou snap ik wel dat Arfid meer is dan een simpele voorkeur, maar ik vraag me wel af hoe wat je van thuis mee krijgt je beïnvloed?

Ik kreeg in eerste instantie alleen bruin brood van mijn ouders, maar dat gooide ik er net zo hard weer uit.
Toen zijn mijn ouders gaan zoeken en bleek dat ik wit brood wel kon hebben... Deels, er is een hele periode geweest, rond de middelbare schooltijd, dat ik ontbijt en lunch over sloeg omdat ik ook wit brood niet meer kon weg krijgen

Anyway, dus waar je mee opgeroeid zegt niks

Mbt vakanties heb ik wel 1 groot gelul... Ik hou van carpaccio en biefstuk

Vrijwel elk restaurant serveert wel carpaccio en biefstuk, dus dat is voor mij ideaal, andere mensen kunnen dan lekker uit eten terwijl ik veilig voedsel eet :))

Dat gezegd hebbende... Als ik de kaart niet van te voren kan zien of als er geen biefstuk op staat, dan wil ik er niet eten

Ik zeg niet dat ik echt alleen biefstuk eet... ik wil ook wel eens schnitzel eten, maar heel vaak kom ik echt niet verder dan biefstuk, dus dat moet sowieso op de kaart staan

In maart hebben wij een citytrip met mijn ouders, daar maak ik mij dus wel al zorgen om, hoewel mijn ouders en broertje heel goed weten dat ik een eetstoornis heb, vinden ze het vaak na een paar dagen al enorm lastig dat ook zij zo geleefd worden door mijn eetstoornis en dat kan dan wel eens voor spanningen gaan zorgen. Zij gaan namelijk graag op de bonnefooi ergens zitten en spontaan wat eten, ik kan wel ergens op de bonnefooi gaan zitten, maar dan gaan we alleen drinken. Geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om dan wat te eten te gaan bestellen

Ik moet dit trouwens wellicht wat toelichten. Vooral mijn moeder krijgt een wat korter lontje dan. Dit heeft er mee te maken dat zij met 1 hoogsensitief persoon (mijn vader), 1 ADHDer (mijn broertje) 1 ADHDer/ADDer/hoogsensitief met ARFID (ik) op pad gaat. En alle 3, gedeien wij het allerbeste als wij de controle ergens over kunnen houden. Waarschijnlijk gaat mijn vader controle proberen te houden over de planning/tijdsindeling, mijn broertje moet waarschijnlijk de controle hebben over wat wij gaan doen, en ik wil over alles de controle hebben, wat niet gaat, dus dit gaat mijn ARFID als een idioot triggeren natuurlijk, waardoor mijn moeder (samen met mijn man de enige normale :')

) het op een gegeven moment zat is...
En ja, hier stress ik dus absoluut nu al om...

**Geplaatst**: 29-01-23 01:11

Geplaatst: 29-01-23 01:11

Oh niet makkelijk ook voor je moeder. Kan me voorstellen dat je er tegenop ziet.

**Geplaatst**: 29-01-23 01:15

Re: Meer mensen met ARFID?

Geplaatst: 29-01-23 01:15

Zeker niet makkelijk voor haar (al klinkt het heftiger dan het is hoor, vooral bij mijn vader en mij uit het in de drang naar controle, mijn broertje kan wel echt heftig zijn als hij zijn dolle 5 minuten heeft :')

**Geplaatst**: 29-01-23 01:36

Re: Meer mensen met ARFID?

Geplaatst: 29-01-23 01:36

Bij mij is het denk ik niet ontstaan door keuzes rondom eten of dingen uit mijn jeugd. Mijn zusje eet werkelijk alles wat los en vast zit, behalve vis/vlees. Zij is vegetariër, maar dat is haar eigen keuze geweest toen ze een jaar of 15 was. Ik ben ook principieel vegetariër, wellicht dat ik daarom vlees en vet zo vies vind. Maar ik at toen ik te jong was om echt besef te hebben van vegetariër/veganist zijn ook eigenlijk alleen maar heel soms een stukje kip. Ik vind de structuur echt heel erg naar en alle vetjes etc moesten er al af.

Wat M_D_H zegt over het gewoon over je nek gaan ondanks dat je geen alternatieven kent is voor mij heel herkenbaar. Mijn ouders zochten ook naar iets wat ik wel at. Als dat dan een minder goed alternatief was, dan was dat maar zo. Ik at gewoon niet als het iets was wat voor mij niet lukte. Daar raakte ik volledig van in paniek.. Janken, hyperventileren, trillen en ga zo maar door. Het is echt geen onwil, het gaat gewoon niet.

**Geplaatst**: 29-01-23 01:59

Geplaatst: 29-01-23 01:59

Ik zeg niet dat het onwil is hoor. Ik probeer het gewoon te gaan begrijpen.
Ik ben nog wel opgevoed met iets moeten eten/drinken wat ik absoluut niet lustte en waar ik inderdaad van kokhalste. Ik mocht niet van tafel af als het niet op was.
Afgezien van wat trucjes om eronder uit te komen heb ik het daarom toch heel vaak "gewoon" weggewerkt

**Geplaatst**: 29-01-23 09:25

Geplaatst: 29-01-23 09:25

Nikass schreef:
Ik zeg niet dat het onwil is hoor. Ik probeer het gewoon te gaan begrijpen.
Ik ben nog wel opgevoed met iets moeten eten/drinken wat ik absoluut niet lustte en waar ik inderdaad van kokhalste. Ik mocht niet van tafel af als het niet op was.
Afgezien van wat trucjes om eronder uit te komen heb ik het daarom toch heel vaak "gewoon" weggewerkt

Oh ik heb weleens uren aan tafel gezeten. Ik mocht niet van tafel totdat ik het op had. Ik vond het zo vies dat ik het echt niet op at. Al had ik daar de hele nacht moeten zitten.

**Geplaatst**: 29-01-23 09:35

Geplaatst: 29-01-23 09:35

Na het hele topic doorgelezen te hebben en flink getwijfeld te hebben, meld ik me hier ook.

Ik heb overigens nooit een diagnose gehad maar wel al langer een vermoeden.

Ik lust zeg maar...vrij weinig.
Ik heb vooral problemen met o.a. temperaturen. Vloeistoffen lust ik op koelkast of kamer temperatuur. Ijs vind ik dus niks (heel soms hoog zomer). Koffie, thee, soep, warme chocomel is ook geen succes. Soep eet ik wel, nouja enkel tomatensoep zonder extra groenten, maar dan met brood erbij zodat het wordt opgenomen.

Qua vast eten eet ik het liefst enkel warm (op fruit na). Mijn grootste verschrikking zijn koude belegde broodjes met ham of kaas of sla of welk product dan ook. Ik eet eigenlijk gewoon nooit geen warme broodjes als lunch.

Ik kan dan ook oprecht dit eten niet wegkrijgen en op het moment dat dit ergens de enige keus is ga ik liever met enorme honger door. Salades e.d. zijn ook geen succes.

Het begint voor mij wel steeds lastiger te worden. Zo heb ik binnenkort een uitje met vriendinnen (lees over een maand). Er is besloten dat we bij iemand gaan eten en zij kookt. Ik kan hier nu al paniek van krijgen.

Ook ben ik wel eens laat op kantoor , omdat ik eerst zelf eten wil halen met werklunches.

Ik zit altijd in alle feestcommissie werk, paardenvereniging zodat ik zeker weet dat ik iets lust met een evenement...

Het stomme is...ik weet dat ik niet doodga, niet ziek word van nieuwe dingen eten. Mijn hersenen denken daar echter anders over.

Hier mochten we ook niet van tafel voor het op was, kon er gerust een uur zitten. Op een gegeven moment keek er niemand meer propte ik alles in mijn mond en handen en rende ik snel naar de wc om alles door te spoelen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-01-23 10:02

Re: Meer mensen met ARFID?

Geplaatst door de TopicStarter : 29-01-23 10:02

Dat klinkt lastig Eline. Vooral ontbijt en lunch dan denk ik? Die zijn vaak koud.

Ik ben blij dat ik nooit aan tafel moest blijven. Ik moest het altijd proberen en als het niet lukte kreeg ik een broodje.

**Geplaatst**: 29-01-23 10:13

Geplaatst: 29-01-23 10:13

Mijn zoontje heeft ARFID-achtige trekken (nu 4). Al van jongs af aan extreem selectief in wat hij eet. Gebakken aardappels of krieltjes prima, maar als ze dan nog net iets te hard waren kokhalzen en het echt niet doorgeslikt krijgen. Doorpushen zorgde dat hij ging braken en dan wil hij het echt niet meer eten. In de slechtste periodes at hij alleen gebakken aardappelen. Kip kauwde hij soms en spuugde het dan uit.

Gelukkig is hij pas 4 en dus vrij beïnvloedbaar. Ik heb er nooit druk achter gezet maar vanaf een jaar of 3 ben ik hem gaan uitdagen. Eerst kijken of hij er aan durfde te likken, later er in bijten, er een hapje vanaf bijten, er op kauwen en uiteindelijk doorslikken.
De laatste 2 maanden maken we eindelijk echt progressie. Gisteren at hij een hap(je) bonen en hij is ook echt gemotiveerd nu om dingen te proberen. Maar het blijft een vrij ingewikkeld probleem met hem, ook door druk van omgeving.

**Geplaatst**: 29-01-23 11:15

Geplaatst: 29-01-23 11:15

Selina schreef:
Dat klinkt lastig Eline. Vooral ontbijt en lunch dan denk ik? Die zijn vaak koud.

Ik ben blij dat ik nooit aan tafel moest blijven. Ik moest het altijd proberen en als het niet lukte kreeg ik een broodje.

Ja klopt. Ik eet als ontbijt altijd kwark (met precies een soort muesli), maar laat hem wel eerst altijd een halfuurtje buiten de koelkast staan. Lunch is meestal een warm broodje of ik haal kaasbroodjes of krentenbollen bij de supermarkt.

Voel me altijd zo'n zeur, maar krijg het anders gewoon echt niet weg.

Ik snap je wel helemaal! Mijn vriend en ik zijn nu ook in de fase dat we een kinderwens krijgen, maar het voelt enorm lastig. Ben al bang dat ons kindje later een zeer moeilijke en ongezonde eter wordt omdat ik zelf vrij weinig lust. Hoe kan ik een kind dan wel dwingen om bijvoorbeeld spruitjes of aardappels te eten?

**Geplaatst**: 29-01-23 11:23

Geplaatst: 29-01-23 11:23

Nikass schreef:
Ik zeg niet dat het onwil is hoor. Ik probeer het gewoon te gaan begrijpen.
Ik ben nog wel opgevoed met iets moeten eten/drinken wat ik absoluut niet lustte en waar ik inderdaad van kokhalste. Ik mocht niet van tafel af als het niet op was.
Afgezien van wat trucjes om eronder uit te komen heb ik het daarom toch heel vaak "gewoon" weggewerkt

Mijn ouders hebben vroeger echt alles geprobeerd maar niks zorgde ervoor dat ik het ging eten dus dan weet je wel dat het echt ‘diep’ zit. Was zelfs een moment dat ik 1 lepel moest eten van iets en dan mocht ik iets kiezen wat ik heel graag wilde hebben, zelfs toen heb ik het niet kunnen eten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-01-23 11:44

Geplaatst door de TopicStarter : 29-01-23 11:44

Lienepien95 schreef:
Selina schreef:
Dat klinkt lastig Eline. Vooral ontbijt en lunch dan denk ik? Die zijn vaak koud.

Ik ben blij dat ik nooit aan tafel moest blijven. Ik moest het altijd proberen en als het niet lukte kreeg ik een broodje.

Ja klopt. Ik eet als ontbijt altijd kwark (met precies een soort muesli), maar laat hem wel eerst altijd een halfuurtje buiten de koelkast staan. Lunch is meestal een warm broodje of ik haal kaasbroodjes of krentenbollen bij de supermarkt.

Voel me altijd zo'n zeur, maar krijg het anders gewoon echt niet weg.

Ik snap je wel helemaal! Mijn vriend en ik zijn nu ook in de fase dat we een kinderwens krijgen, maar het voelt enorm lastig. Ben al bang dat ons kindje later een zeer moeilijke en ongezonde eter wordt omdat ik zelf vrij weinig lust. Hoe kan ik een kind dan wel dwingen om bijvoorbeeld spruitjes of aardappels te eten?

Dat laatste heb ik vroeger ook wel eens aan zitten denken. Hoe kun je dan je kind groenten laten eten maar zelf een broodje nemen zegmaar. En niet te vergeten hoe je 9 maanden lang 2 mensen moet voeden.

**Geplaatst**: 29-01-23 11:47

Geplaatst: 29-01-23 11:47

Lienepien95 schreef:
Selina schreef:
Dat klinkt lastig Eline. Vooral ontbijt en lunch dan denk ik? Die zijn vaak koud.

Ik ben blij dat ik nooit aan tafel moest blijven. Ik moest het altijd proberen en als het niet lukte kreeg ik een broodje.

Ja klopt. Ik eet als ontbijt altijd kwark (met precies een soort muesli), maar laat hem wel eerst altijd een halfuurtje buiten de koelkast staan. Lunch is meestal een warm broodje of ik haal kaasbroodjes of krentenbollen bij de supermarkt.

Voel me altijd zo'n zeur, maar krijg het anders gewoon echt niet weg.

Ik snap je wel helemaal! Mijn vriend en ik zijn nu ook in de fase dat we een kinderwens krijgen, maar het voelt enorm lastig. Ben al bang dat ons kindje later een zeer moeilijke en ongezonde eter wordt omdat ik zelf vrij weinig lust. Hoe kan ik een kind dan wel dwingen om bijvoorbeeld spruitjes of aardappels te eten?

Je moet een kind sowieso niet dwingen. Zet eten op tafel, ga samen proeven. Laat zien tot hoe ver jij durft te gaan, hoe ver durft je vriend te gaan. Kun je samen een stapje opschalen?

Tuurlijk is het niet ideaal, maar geen enkel gezin is perfect.

**Geplaatst**: 29-01-23 12:06

Re: Meer mensen met ARFID?

Geplaatst: 29-01-23 12:06

Mijn oudste van 7.5j eet geen groenten en fruit, geen vlees behalve curryworst en kip nuggets van Quick, geen joghurt, platte kaas, pudding,..

Hij leeft voornamelijk op boterhammen met speculaaspasta, van warm eten is het droge pasta met kaas, frietjes met curryworst en gebraden kip ( gebakken kippefilet moet hij dan weer niet.
Ook van welke winkel het komt heeft belang.

Hij heeft ass en is heel gevoelig aan textuur, eet met zijn handen, aan geur, riekt aan alles eerst en kokhalst op alles wat niet ok is voor hem.

Onze jongste van 5j, ook ass maar ook nog andere problematieken, begint ook steeds slechter te eten maar geeft effectief ook over op de textuur van voeding, niet dat hij het niet lust maar op een zaadje van een boterham met choco bv geeft hij over.

**Geplaatst**: 29-01-23 15:41

Geplaatst: 29-01-23 15:41

Lienepien95 schreef:
Na het hele topic doorgelezen te hebben en flink getwijfeld te hebben, meld ik me hier ook.

Ik heb overigens nooit een diagnose gehad maar wel al langer een vermoeden.

Ik lust zeg maar...vrij weinig.
Ik heb vooral problemen met o.a. temperaturen. Vloeistoffen lust ik op koelkast of kamer temperatuur. Ijs vind ik dus niks (heel soms hoog zomer). Koffie, thee, soep, warme chocomel is ook geen succes. Soep eet ik wel, nouja enkel tomatensoep zonder extra groenten, maar dan met brood erbij zodat het wordt opgenomen.

Qua vast eten eet ik het liefst enkel warm (op fruit na). Mijn grootste verschrikking zijn koude belegde broodjes met ham of kaas of sla of welk product dan ook. Ik eet eigenlijk gewoon nooit geen warme broodjes als lunch.

Ik kan dan ook oprecht dit eten niet wegkrijgen en op het moment dat dit ergens de enige keus is ga ik liever met enorme honger door. Salades e.d. zijn ook geen succes.

Het begint voor mij wel steeds lastiger te worden. Zo heb ik binnenkort een uitje met vriendinnen (lees over een maand). Er is besloten dat we bij iemand gaan eten en zij kookt. Ik kan hier nu al paniek van krijgen.

Ook ben ik wel eens laat op kantoor , omdat ik eerst zelf eten wil halen met werklunches.

Ik zit altijd in alle feestcommissie werk, paardenvereniging zodat ik zeker weet dat ik iets lust met een evenement...

Het stomme is...ik weet dat ik niet doodga, niet ziek word van nieuwe dingen eten. Mijn hersenen denken daar echter anders over.

Hier mochten we ook niet van tafel voor het op was, kon er gerust een uur zitten. Op een gegeven moment keek er niemand meer propte ik alles in mijn mond en handen en rende ik snel naar de wc om alles door te spoelen.

Ja ik zat er ook lang, wachtend op een moment om het te kunnen weggooien. Is ook vaak gelukt, maar natuurlijk niet altijd.

Volgens mij is het wel zo dat hoe meer je gaat vermijden, hoe erger het wordt.

Het lijkt me dat je een kind absoluut niet moet dwingen. Dat werkt alleen maar averechts.
Maar altijd een alternatief aanbieden lijkt me ook geen goed idee eerlijk gezegd.

**Geplaatst**: 29-01-23 18:03

Geplaatst: 29-01-23 18:03

Mijn ouders waren ook zo. Werd altijd ondankbaar genoemd of verwend. Heb soms uren aan tafel moeten zitten alleen. Terwijl mijn ouders dan elke vijf minuten boos voorbij kwamen, en als ik het dan niet opat, kreeg ik het de volgende ochtend weer voor gezet. Want de kindertjes in Afrika die zouden een moord doen voor dat eten.
Heb soms echt dagen niet gegeten. En dan verstopte mijn zus die achteraf ook een moeilijker eter was. Snoep was ze stal uit de kast op mijn kamer, of gooide ze lege verpakkingen weg in mijn prullenbak. En dan kreeg ik straf, voor het stelen.

Dus echt een gezonde relatie met eten heb ik eigenlijk niet gehad.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-01-23 18:42

Geplaatst door de TopicStarter : 29-01-23 18:42

alice0cullen schreef:
Mijn ouders waren ook zo. Werd altijd ondankbaar genoemd of verwend. Heb soms uren aan tafel moeten zitten alleen. Terwijl mijn ouders dan elke vijf minuten boos voorbij kwamen, en als ik het dan niet opat, kreeg ik het de volgende ochtend weer voor gezet. Want de kindertjes in Afrika die zouden een moord doen voor dat eten.
Heb soms echt dagen niet gegeten. En dan verstopte mijn zus die achteraf ook een moeilijker eter was. Snoep was ze stal uit de kast op mijn kamer, of gooide ze lege verpakkingen weg in mijn prullenbak. En dan kreeg ik straf, voor het stelen.

Dus echt een gezonde relatie met eten heb ik eigenlijk niet gehad.

Dat klinkt vreselijk..

**Geplaatst**: 29-01-23 18:48

Re: Meer mensen met ARFID?

Geplaatst: 29-01-23 18:48

Ik krijg ook vaak te horen dat dat bij hun niet waarzou zijn, maar wat moet ik doen? Ik heb geen controle of hij iets inslikken of überhaupt in zijn mond steekt ( ja, ik kan het met geweld er in proppen of andere technieken gebruiken) maar eten doet hij het niet. Als hij het zou eten dan kohalst hij en geeft het toch over.

Hier maken we al feest als hij iets aan zijn lippen durft te halen, verhaal van lange adem maar het is wat het is.

**Geplaatst**: 29-01-23 19:05

Geplaatst: 29-01-23 19:05

alice0cullen schreef:
Mijn ouders waren ook zo. Werd altijd ondankbaar genoemd of verwend. Heb soms uren aan tafel moeten zitten alleen. Terwijl mijn ouders dan elke vijf minuten boos voorbij kwamen, en als ik het dan niet opat, kreeg ik het de volgende ochtend weer voor gezet. Want de kindertjes in Afrika die zouden een moord doen voor dat eten.
Heb soms echt dagen niet gegeten. En dan verstopte mijn zus die achteraf ook een moeilijker eter was. Snoep was ze stal uit de kast op mijn kamer, of gooide ze lege verpakkingen weg in mijn prullenbak. En dan kreeg ik straf, voor het stelen.

Dus echt een gezonde relatie met eten heb ik eigenlijk niet gehad.

Oei dit klinkt imo meer richting mishandeling eigenlijk -O-

Zo was het bij mij gelukkig niet.

**Geplaatst**: 29-01-23 20:25

Re: Meer mensen met ARFID?

Geplaatst: 29-01-23 20:25

Mijn zoontje heeft van begin af aan al moeite met eten. Toen het nog fruit en groente prakjes waren leek het alsof hij gewoon at maar achteraf als ik het vergelijk met zijn zusje at hij toen al anders, hij slikte het altijd direct door als het in zijn mond zat, echt proeven deed hij niet.
Zijn zusje eet wel gewoon alles. Daar zit ik dan weer mee, straks gaat zij misschien miepen dat hij brood mag en zij gewoon haar eten moet eten.

**Geplaatst**: 29-01-23 22:46

Geplaatst: 29-01-23 22:46

Waarom mag hij dan brood/iets anders?