Proficiat topper!

Gefeliciteerd doorzetter!

Zo uitgekeken naar dit moment! Maar morgen is mijn laatste chemo

Whohoo, gek he juichen om chemo. Maar super fijn dat het de laatste is TS!

Whoohoow dat verdient toch een feestje! Hebben ze intussen nog testen gedaan?

Wauw ..... hoe fijn is dat !

Gefeliciteerd, de laatste lootjes wegen het zwaarst. Na morgen kun je weer lekker opbouwen naar een fitter lijf.
Neem je tijd voor het opbouwen, neem tijdig rust, want daarna kun je weer verder.

Heb afgelopen november mijn laatste chemo gehad, de hele maand december was is vreselijk moe, vanaf januari ging het beter, maar nog snel moe en had elke middag een slaapje nodig van 2 uur, om daarna de rest van de dag door te komen. Als ik dat niet deed, want soms lukte het kwa tijd niet. Dan lag ik in 9 uur al in bed.

Nu heb ik nog steeds een middagslaapje nodig, maar nu kan ik toe met een klein uurtje.
Maar dan heb ik ook de hele ochtend gewerkt op stal, stallen mesten, les geven, paarden verzorgen, na mijn middagslaapje geef ik ook weer lessen.
Gemiddeld loop ik 12 a 13 km per dag weg met mijn werk. Dus we gaan echt de goede kant op.

Krijg je na de chemo ook nog verdere behandeling?

Moet je nog dooreen CT-scan na de laatste behandeling?
De wachttijd na de scan vond ik verschrikkelijk, hoever is alles verkleind, het lange wachten op antwoorden.

Ja besef me dat ik ook nog wel een lange weg te gaan heb.. En dat het niet zomaar even, weer het gewone leven oppakken zal zijn. Maar heb wel echt zin om aan dit volgende hoofdstuk te beginnen.. Herstellen en alles een plekje geven.

We moeten het nog hebben over het vervolg traject. In principe was de chemo voor eventuele slechte cellen.. De tumor is goed verwijderd. Dus meer voor de zekerheid

Vooral het een plekje geven, dat is super belangrijk.
En ja, je hebt het recht om flink te mogen huilen, boos te zijn, alles bij elkaar te vloeken.
Maar blijf praten met iemand, het duurt een hele poos voordat je weer vertrouwen krijgt in je lichaam.

Even een kleine update!
Het gaat erg schommelend. Merk dat ik soms harder wil, dan mijn lichaam kan. En zeker mijn energie is niet altijd, wat ik zou willen.. En dat is soms erg verdrietig. Ik ben 32 en moet soms nadenken en keuzes maken. Terwijl ik voorheen, hier niet over hoefde te denken. Het ene moment kost me iets zoveel meer energie, dan wat ik van te voren had bedacht..

Dit weekend is ook een beetje raar.. Precies een jaar geleden, hadden wij ‘thuis’ wedstrijd trekker trek. Op vrijdag de feesttent, zaterdags de housewarming van mijn beste vriendin en de zondag sponsordag van team van mijn vriend. Een super gezellig weekend met allemaal leuke mensen om me heen! En toen zondag nacht kreeg ik buikpijn.. En dat is nu een jaar geleden. Nooit aan kunnen denken, dat ik vol in het leven stond en eigenlijk in zo’n korte tijd, ook ineens ziek was. Van optimaal in het leven staan, na ineens de diagnose kanker. Blijft bizar en ergens ook wel verdrietig.. Het voelt heel vaak alsof mijn leven, toen stil is komen te staan. En ik weet dat dat verdiet er ook mag zijn. Maar toch probeer ik er ook aan te denken, dat het ‘gelukkig’ aan het licht is gekomen. Waardoor ik goed te behandelen was.
Daarom toch wel een weekend met een lach en een traan. Omdat er zoveel is gebeurd, maar gelukkig mag ik nog zoveel meemaken.

Neem de tijd om te herstellen en vooral om het een plek te geven. Aarzel niet om hulp bij het geestelijk verwerken in te schakelen.

Ja, ik heb regelmatig contact met de AYA (echt wauw wat een geweldige organisatie) en ga vanuit het ziekenhuis dus ook met iemand praten.

Wat fijn dat je weer een update geeft.
Wat een bizar jaar heb je achter de rug.
Ondanks alle tegenslagen sta je heel positief in het leven en
denk je aan de toekomst. Ik wens je dan ook een fijn weekend met
vrienden en familie

Fijne update. Ik voel veel bewondering en respect voor je. Het is allemaal niet niks. Zorg goed voor jezelf

Het verandert echt je leven maar je klinkt echt positief!

Sommige momenten en herinneringen zijn inderdaad heel dubbel, dat gevoel ken ik… toch maar genieten van de leuke dingen!

Tijdens zo’n traject word je echt geleefd he! Probeer te genieten, stilletjes opbouwen naar je ‘oude’ ik ook al denk ik dat er ook een stukje ‘aanvaarding’ bij komt kijken!

Maar bovenal! Je doet dit goed topper!

Hier een wat heftige tijd gehad, maar nu ook wel weer rust..

23 oktober heb ik een scan gehad. Ze hebben altijd benoemd, dat de kans echt wel aanwezig is, dat ze iets zien wat niet meteen iets ergs hoeft te betekenen. Doordat je organen in je buik dicht op elkaar zitten is er veel. En door litteken weefsel enz kan het beeld soms niet duidelijk genoeg zijn. Ik vond het daarom ook wel een lastige keuze of ik een scan wilde.. Voor ‘mijn’ kanker, is er namelijk niet een heel duidelijk protocol voor het navolgen. Maar is het meer iets wat ik samen met m’n arts doe..
Na 10 dagen de uitslag, dit was heel spannend. De radioloog had recidief opgeschreven.. En dan schrik je toch enorm. Meteen de gedachte, het zal toch niet weer zo zijn. Meteen gelukkig wel weer actie.. 7 november een endoscopie en zouden ze weefsel weghalen om te onderzoeken. Mijn arts is heel realistisch en zei ook, voor mij is het pas terug als de microscoop het zegt.. Met de endoscopie was het voor arts meteen duidelijk, dat het dus vocht is. En kon dit dus ook niet weghalen. Pfffoeh wat een opluchting was dit zeg! Zo blij!
Alles is dus rustig en ziet er goed uit. Als er niks veranderd in mei bloed prikken.. Ondertussen hard aan het werk met sporten om mijn conditie weer beter te krijgen. En dit gaat steeds beter, ik werk meestal 3x4u per week. Met regelmaat gesprekken met de psycholoog, om het toch beter allemaal te kunnen plaatsen en mee om gaan.

Dusja eigenlijk gaat het gewoon heel erg goed!

Wat fijn om te lezen dat het eigenlijk heel erg goed gaat met je !
In deze donkere dagen is dit toch wel een heel fijne update