Bokt.nl

_merel_ schreef:

Mennnn! Ik ga zo hard duimen dat het volgende week schoon is! En dat het volgende keer gewoon lukt! Heel veel sterkte!

Kim_89 schreef:

Hallo allemaal, dit is waarschijnlijk mijn laatste bericht hier. Ik heb een tijd meegeschreven omdat zwanger worden bij ons ook een grote uitdaging was. En nog steeds is. Lang verhaal kort; helaas waren alle rondes Clomid - zelfs 150mg - tevergeefs. De PCOS is blijkbaar te sterk om tegenop te boksen. Ik ben heel erg verdrietig geweest na de allerlaatste echo. Nu een maand geleden. Er was mij al verteld dat als de Clomid echt niet ging werken, het injecties zouden worden maar dat ik die met mijn gewicht niet ga krijgen. Oftewel; het was me wel duidelijk na die echo. Ik voelde me radeloos en wanhopig. Mijn man natuurlijk ook, maar op een iets andere manier aangezien ik degene ben die het hele traject, de medicatie en de invloed daarvan op je humeur letterlijk aan den lijve heb ondervonden. Gelukkig konden we er goed over praten.

Echter komt daar elke keer dat onderwerp om de hoek kijken; mijn gewicht. Een vicieuze cirkel waar ik maar niet uit kom. Elke keer komt het terug op die factor. Ik heb een groot deel van mijn leven gevochten tegen de kilo's, die er op een of andere manier bij mij heel snel aan vliegen en moeilijk af gaan. Mijn hele leven draait er eigenlijk om. Ik heb altijd gezegd: ik wil het zelf doen. Zelf kunnen. Dat deed ik met vele diëtistes, afslankmethodes, diëten, personal trainingstrajecten en verschillende vormen van sport maar het werkt niet, nauwelijks of onvoldoende.

Ik ben net terug van een gesprek met de fertiliteitsarts. Zijn woorden en de cijfers komen wel binnen; Clomid werkt bij 80% van de vrouwen. Je bent een uitzondering en je valt in de categorie bij wie het heel erg lastig gaat worden. Ook al krijg je injecties.
Ik vertel de arts dat ik overwogen heb deze afspraak om te zetten naar een telefonische afspraak, maar dat het misschien toch beter was als mijn man en ik echt face to face in gesprek konden gaan en we er daarom zijn. Ik vertel dat we hebben nagedacht over hoe nu verder. Dat mijn gewicht me steeds maar weer nekt en ik toe moet gaan geven dat ik het niet 100% op eigen kracht kan. Dat het tijd is voor een rigoureuzere stap. Ik zeg hem dat ik bij de huisarts geweest ben. Dat ik een verwijzing gevraagd heb voor een maagverkleining - en deze ook gekregen heb. Over 2 weken heb ik de intake. Hij kijkt me aan en noemt me dapper. Een moeilijke beslissing, zegt hij. Maar wel dapper. Ik breek.. Hij vervolgt: ik vind het wel zo eerlijk om je te vertellen wat ik anders gezegd had. Hij zou me de opdracht hebben gegeven om weer af te gaan vallen en ik zou metformine krijgen omdat dit als extra zetje zou kunnen helpen. Maar mijn beslissing is beter zegt hij.
We vertellen dat we wel één voorwaarde hebben. De kans is aanwezig dat de PCOS vermindert of verdwijnt als ik veel afval en dat ik daardoor wel zwanger kan worden. Maar er is ook een kans dat dit niet zo is. Na de operatie zou ik sowieso een jaar niet zwanger mogen worden. Maar zodra het wel weer mag en het lukt niet, willen we niet weer 1,5 of 2 jaar hoeven wachten voor we geholpen worden. De arts stemde meteen toe. Natuurlijk! Dat spreken we af zegt hij. Hij zegt me dat hij nog een begeleidende brief naar me opstuurt die ik kan meenemen naar de intake. Zo'n brief vanuit de fertiliteitsarts kan net nog een extra zetje zijn voor het ziekenhuis.

Het is fijn om het even een beetje van me af te schrijven! Onze kinderwens gaat dus even op pauze en ik ga een heel ander traject in. Nu hopen dat ik erdoorheen kom en de operatie ga krijgen. Ik ben bang maar ik moet het doen. Want zo kom ik ook geen meter verder.

Bedankt iedereen die de moeite heeft genomen om mijn posts te lezen en ook deze post. Ik hoop dat degenen van wie het geduld al flink op de proef is gesteld, snel een prachtig hummeltje mogen krijgen. Voor de rest uiteraard ook alle goeds gewenst!

cobiie schreef:

Kim, super dat jullie deze stap zetten, veel sterkte gewenst de komende tijd!

Quera, moeders voor moeders blijft een super mooie organisatie! Hopelijk krijg je geen last van de geur.
Beide keren mocht ik ook meedoen en heb zeker steun van hun ontvangen toen het verdrietige nieuws kwam.