Ze zijn er. Dat weet ik omdat genoeg Bokkers zichzelf ooit ergens 'autistisch' noemden. En dat is ook logisch. Paardenmensen vind je in alle bevolkingsgroepen, dus ook onder autisten. Een apart topic lijkt er alleen niet voor te zijn. Misschien ergens diep in het archief, maar niet eentje dat recent nog is aangevuld.

Na een paar jaar op Bokt heb ik al in verschillende topics gezegd: "jongens, ik heb Asperger, ik begrijp dit misschien verkeerd." Dan had ik weer iets geks gepost of was de halve bende weer over me gevallen. Verschrikkelijk onzeker word ik daarvan, want ik wil het gewoon maken in de "normalemensenwereld".

Daarom ben ik nu weleens toe aan een speciaal forumonderwerp voor Bokkers op het autistisch spectrum. Met mensen uit dezelfde hoek (Asperger, klassiek autisme, PDD-NOS, ...) praten over die rare normalen, over je ervaringen in het leven met en zonder paarden. En vooral: een topic waarin je niet gek wordt aangekeken als je een keer wat raars typt en waar je je niet hoeft te schamen voor je eigen gewoonten. Dus medeautisten, kom er maar in!

Goed dat je dit topic opent
Ik begrijp nu namelijk ook meteen je manier van reageren op posts en in topics. Je reageert heel letterlijk en serieus en nu kan ik zien wat de reden daarvan is.

@musiqolog ik ben geen lotgenoot, dus ik blijf niet in dit topic. Maar ik vind je unieke en spitsvondige invalshoeken juist erg leuk om te lezen op dit forum. En dat wilde ik je even zeggen.

We hebben ook een huiskamertopic! [HK] Mensen met Autisme deel 1: We praten ons er doorheen!!
Helaas totaal niet actief op dit moment, maar je bent dus lang niet de enige

Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet heel erg actief ben en je ook niet echt veel ben tegengekomen, maar ik meld mij in elk geval als mede-autist

@safina: dankjewel, dat hoor ik graag.
@YellowGray: Kijk, toch? Maar inderdaad niet actief. Dan moeten de mods van dienst maar uitmaken of dit topic mag blijven. In de tussentijd: welkom!

Ik werk met mensen die een vorm van autisme hebben. Mag ik me erbij voegen?

Ik ga er maar even vanuit dat ik bij die rare normalen hoor. Maar ga je topic wel volgen om te zien of ik dingen kan leren herkennen en de ervaringen te leren (begrijpen).

ik heb ook autisme. zit ook in het autisme huiskamertopic die helaas niet meer actief is.

Hier iemand met een lichte vorm pdd-nos.

Edit: heb voornamelijk communicatie probleem en heb last van paniekaanvallen die op het moment de hele dag zijn. Ga de dokter maar bellen voor therapie. Ben vorig jaar al geweest maar toen niks laten horen welke therapie ik wou emdr of cognitieve gedrags therapie.

Ook haal ik mijzelf behoorlijk naar beneden volgens mijn moeder. Ik kan namelijk niks. Maar ben wel super snel met scannen op mijn werk. Ik werk 15 uur pw bij de Albert Heijn dit gaat super goed, er is een mogelijkheid dat ik meer uren kan werken, maar door de paniekaanvallen voornamelijk durf ik niet op pauze te gaan.

Hier ook een lichte vorm van autisme en ESM (ernstige spraaktaal moeilijkheden). Nieuwe mensen ontmoeten, vragen en al helemaal onbekende mensen wat vragen vind ik moeilijk. Ik zoek liever 10 rondjes voor de koekjes afdeling dan dat ik het vraag. Tenzij ik haast heb. Dan zet ik wat sneller de stap om het te vragen.
Net als bellen.. Brr, vreselijk! Mijn moeder enzo gaat wel. Maar onbekende mensen.. Zoals een hoefsmid vind ik gewoon echt moeilijk.


Tot nu toe kwa paarden hoor ik dan wel eens dat sommige paarden heel rustig en voorzichtig zijn bij mij. Maarja zelf ben ik ook rustig.
Verzorg paarden waren ook geen probleem. Als de eigenaar weet wat het is (en zo niet, kan dat nog uitgelegd worden) dan hebben ze daar begrip voor. Dat voor mij dingen niet altijd automatisch zijn. Zoals als de telefoon ging.. Moest iemand tegen mij zeggen dat ik die dan op moet nemen.. Dus in de paarden soms ook nog wel eens lastig.

Gelukkig nu een eigen paard en dat is kwa onderhoud nu lekker makkelijk. Geen vaste dagen (zover het lukt wel, maar kan nu veel makkelijker tegen mijzelf zeggen, morgen niet want..), geen mesten etc. Dus hoef mij daar niet druk om te maken. Kom dus puur voor hem. En beslis natuurlijk alles zelf. Soms wel lastig maar in meeste gevallen valt het wel mee.

Soms zie ik er ook voordelen in hoor. Ik zie veel meer details. Bv een foto. Ik zie in 3 seconde tijd veel meer dan 'een bruin paard' (om wat te noemen). Helaas ook een nadeel. Daardoor zit mijn hoofd vol en als ie vol is kan er ook echt niks meer in.. En dan moet ik letterlijk rust nemen en een dag niks doen, want kan wel naar school gaan maar als er niks meer in mijn hoofd blijft zitten. Kan ik beter een dagje vrij nemen en daarna weer vollop kunnen leren.

Ha, welkom nieuwe mensen! Ik was al bang dat "mijn" topic een zachte dood zou sterven.

Gelukkig is iedereen anders. Sterker nog: autisten verschillen onderling minstens evenveel als neurotypische mensen. Zo heb ik nooit grote problemen met telefoneren gehad (hoogstens als kind een beetje). Ik durf in de supermarkt wel naar de koekjes te vragen maar kijk inderdaad eerst twintig zelf, dat herken ik zeker.

En van die hobby's die iedereen suf vindt, hebben jullie die ook?

ik voeg me ook toe!
ik heb een lichte vorm van PDD-NOS
vroeger als jong kind was het erger ik heb nu geleerd om er mee om te gaan,
ik heb een zus die ook PDD-NOS heeft maar een erger versie wat ook te merken is,hierdoor ik en mijn zus wel een botsen met elkaar.

TS, jouw "formele" manier van antwoorden, is dat 1 van de kenmerken van "jouw" vorm van Asperger?

Ik heb het stuk over Asperger doorgelezen. Herkende een oud klasgenoot erin dit het (in onze ogen destijd) heel extreem had. Maar ik herkende in heel veel dingen ook mezelf in mindere mate. Maar ik neem toch aan dat (bijvoorbeeld) in jezelf praten, denkbeeldige vriendjes, conversaties in je hoofd voorbereiden of weet ik al niet wat ook door neurotypische mensen wordt gedaan?

Hierbij meld ik mij ook even! Heb PDD-NOS, heel licht (al zeg ik het zelf) en is wel leuk om hier met andere over te kletsen!

Tefeloneren is echt vreselijk, vreemde aanspreken, gaat opzich wel ook al maak ik niet snel een praatje aan de kassa,behalve als ze zelf beginnen. Maar dat heeft ook denk met de paniekaanvallen te maken. Hoe snel er geen mensen aan mijn kassa zijn hoe sneller ik over de aanval ben. Behalve als het druk is dan leid ik mijzelf af. Gisteren werd het alleen maar erger als het drukker was ( je kan dan niet weg en dan raak ik voor mij gevoel de controle kwijt en bang dat er wat gebeurd waardoor ik aangekeken word of uitgelachen)
Daarom heb ik nu ook aanvallen de hele tijd, bang dat het weer gebeurd.

Morgen komt iemand die ik ken met haar dochter denk dat daar de vele aanvallen vandaan komen en dat ik morgen nadat het klaar is weinig aanvallen zal hebben.

Suffe hobby's ja de een vind het suf de andere niet, dus wat versta je onder suffe hobby's. Ik spaar zelf schleich nu bijna niet meer.

Ook trek ik mijn veel aan, wat ik op bokt lees of wat mensen van mijn vinden en denken.

Vroeger had ik heel veel woede aanvallen, de laatste heb ik gehad in 2014, toen werd ik heel boos, omdat ik in een fabriek moest werken wat ik niet wou.
Af en toe nog wel boos op dingen maar voornamelijk thuis, maar ook naar mijn pony als het niet wilt zoals ik het in mijn hoofd heb.

Wat leuk, ik heb veel affiniteit met Autisme, mag dat ook In mijn werk merk ik dat met name vrouwen met ASS niet als zodanig herkent worden, zo frustrerend. Ik denk dat het goed is om er inderdaad gewoon over te vertellen. Dat daarmee het stereotype beeld van ASS kan worden verdreven. Dat echt niet elke autist eenzaam in een hoekje zit te staren.

Tja, dat zou best kunnen. Ik houd nu eenmaal van zorgvuldig formuleren en correct taalgebruik. Maar ik ken genoeg mensen op het autistisch spectrum die niet zo zorgvuldig met taal zijn. In dit topic heb ik er misschien een schepje bovenop gedaan, omdat ik expres zo duidelijk mogelijk wilde formuleren. Vaak hebben juist autisten niet aan een half woord genoeg.

Een hoop van de typische eigenschappen komen inderdaad ook bij niet-autisten voor. Het gaat alleen om de mate waarin, en de combinatie van factoren. Als je één of twee van die eigenschappen hebt, zit je nog niet op het autistisch spectrum. Aan de ander kant hebben "wij" ook niet altijd al die eigenschappen. Ik heb (gelukkig) geen denkbeeldige vrienden.

@kistaah: Ja, dat is zo. Autisten waren heel lang bijna altijd mannen (in de ogen van psychologen dan). Dat heeft ook zijn gunstige kantjes: blijkbaar val je als "aspergirl" minder uit de toon. Je wordt eerder als "leuk raar" of "prettig gestoord" beschouwd en niet als diegene die er niet bij hoort.

Dit zit denk ik wel in meerdere vormen. Zelf heb ik PDD-nos en probeer altijd zo formeel en net mogelijk over te komen.

Maar, ik heb dus PDD-nos en ADHD. Contact met mensen is heel moeilijk (bellen durf ik bv al niet en een mailtje sturen is vaak ook al doodeng)
Mensen ontmoeten doe ik liever niet. Als ze dezelfde interesses hebben gaat het dan wel weer beter.

Dat verbaast me eigenlijk niets. Ik vond jou altijd al erg volwassen voor een vijftienjarige.

En ADHD'ers zijn leuk, zolang je er niet 24 uur per dag mee hoeft om te gaan. Die combinatie (ADHD en iets op het autistisch spectrum) komt trouwens verrassend vaak voor.

Maar ADHD en Asperger kunnen ook geweldig met elkaar botsen, zoals ik dit filmpje:

Ik lees ook even mee, vind het vanuit mijn opleiding en vrijwilligerswerk erg interessant, ik ben nu ook een "maatje" via een vrijwilligerswerk bij humanitas match in deventer voor een 15 jarige jongen met autisme.

@TS het verklaart voor mij ook wel jou manier van reageren in bijvoorbeeld de gesprekken bij de bokt meeting van tinder toen had ik wel het gevoel dat er misschien iets van autisme in het spel was maar dat ga je niet zo face to face vragen of tenminste ik niet.

Sommige dingen herken ik hier en andere weer helemaal niet. Zo vind ik het helemaal niet erg om te telefoneren of mailen. Daarentegen vind het ik wel weer heel lastig mij te verplaatsen in andere mensen. Ik kan zeg maar geen "Emoties lezen". Kan niet goed zien of mensen boos, blij, verdrietig etc zijn of hoe geïnteresseerd ze zijn in mijn verhaal. En in hele grote groepen voel ik me soms ook niet op mijn gemak.

Het super netjes NL spreken herken ik dan weer wel in mezelf.

Kreeg ooit nog een mooi compliment van iemand toen ik aangaf wat mijn beperking was. Hij zij toen: "Als je niet wist dat jij dat hebt, zou je het aan jou niet merken". Geeft wel een beetje weer hoe ik in elkaar steek.

Vraagje aan de mensen die zich in het autismespectrum bevinden: weten jullie meer over genetische aanleg in relatie tot autisme? Of herkennen jullie dit in jullie eigen situatie?

Maar betekent dat niet dat je juist heel moe ervan wordt? Je bent dan wel constant bezig om jezelf zodanig aan te passen aan de "algemeen geaccepteerde standard" (sorry, weet even niet hoe ik het netter kan verwoorden)

Dapper dat je dit topic opent!
Ik heb pdd-nos en ja ik ondervind daar wel eens hinder van in de communicatie met mensen. Maar ik heb inmiddels wel dermate goed met mezelf om leren gaan, dus ik kan me vaak goed redden.

Wat ik vooral heel lastig vind, is dat ik heel snel overprikkeld ben. Alles komt bij mij binnen en ik kan niet filteren(om een voorbeeld te noemen: ik kan in een groep alle gesprekken tegelijk volgen, ondertussen zelf een gesprek voeren en kan dan rustig overal bij aansluiten). Ik ben dus kapot aan het einde van de dag en moet dan wel eens moeite doen om mijn omgeving niet af te snauwen.

Dag allemaal, ik meld me ook.
Ik herken veel van de hier genoemde dingen.
Telefoonangst, zelfs angst om mails te versturen, liever twintig rondjes door de winkel lopen dan vragen naar wat ik zoek, moeite met emoties lezen, snel overprikkeld raken (en dan inderdaad: paniek!)... Ik heb het allemaal.

Ik kan wel heel erg goed met kinderen omgaan, omdat kinderen heel eerlijk en duidelijk zijn. Herkent iemand dat?