Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Palmera schreef:Ik ben tot mijn 23ste echt een spriet geweest. Ik had een bescheiden achterwerk dankzij mijn holle rug en daarmee was het einde vrouwelijke vormen.
Daarna ben ik, in een aantal jaar, door verschillende redenen, grof aangekomen. Tot aan 85 kg. Niet trots op. Ik had wél borst!
Na mijn 30ste ben ik mezelf onder handen gaan nemen. Nu ben ik 36, ik ben dagelijks en met plezier bezig mijn lichaam gevormd en gespierd te houden. En die borsten heb ik nog steeds.
Geen cub dubbel F, maar een mooie maat die keurig staat bij mijn volwassen lichaam.
Hiermee wil ik niet zeggen dat je jezelf 85 kilo aan moet vreten. Bespaar jezelf dat leed. Maar die sprietfase kan als je wat ouder bent voorbij gaan. Dan kun je alsnog vrouwelijke vormen krijgen.
Neem dit mee in je overwegingen. Niemand kan en mag jou vertellen of je een borstvergroting moet ondergaan of niet. Dat beslis jij zelf. Maar bekijk het wel eerst vanuit alle oogpunten. Jij moet namelijk met jezelf leven.
En dat je geen vriend kan krijfen is dikke onzin. Sterker nog: de vriend die alleen maar waarde hecht aan jouw boezem is het niet waard een vaste vriend te zijn. Je bent potverdorie toch wel meer dan borst? Je bent toch ook een vrouw met een mooi gezicht? Een slanke vrouw notabene! En je hebt toch ook jouw eigen unieke karakter? Een beetje leuke vent kijkt echt wel verder dan alleen een cubmaat.
loez schreef:Heel herkenbaar bij ons zat het in de familie. Mijn oma heeft een borstvergroting gehad, mijn moeder ook en ik 5 jaar geleden ook! Beste keus ooit! Hormoonpillen oid lijkt mij ook niet alles.
Wees hier zeker open over naar je moeder! daar is ze ook voor
Azmay schreef:Ik denk juist dat het fijn kan zijn met je moeder te praten erover, bij mij bleek zij het probleem ook te hebben gehad tot ze kinderen kreeg.
Zelf ben ik nu 24 en heb 80(amper)A, zou graag meer hebben maar merk toch dat de mensen die ik aantrekkelijk vind er totaal geen problemen mee hebben. Dat troost toch wel.
Als je er echt iets aan wil doen kan je naar de huisarts voor opties, dat kan inderdaad ook anoniem
Palmera schreef:En dat je geen vriend kan krijfen is dikke onzin. Sterker nog: de vriend die alleen maar waarde hecht aan jouw boezem is het niet waard een vaste vriend te zijn. Je bent potverdorie toch wel meer dan borst? Je bent toch ook een vrouw met een mooi gezicht? Een slanke vrouw notabene! En je hebt toch ook jouw eigen unieke karakter? Een beetje leuke vent kijkt echt wel verder dan alleen een cubmaat.
Paardje_x schreef:Heey allemaal,
ten eerste ben ik hier niet om te horen dat ik dit niet hoef te doen of dat ik van mezelf moet houden zoals ik ben of voor gemene opmerkingen, die heb ik vroeger al genoeg gehad.. ik wil dit echt veranderen..
Citaat:Ik ben dus 18 jaar en ben heel erg slank, altijd al geweest, is echt mn bouw. Maar ik heb dus zo goed als geen borsten. Natuurlijk wel wat, je ziet wel dat ik een vrouw ben maar het is nog geeneens groot genoeg voor een bh zegmaar, t zijn echt van die 'kleine puntjes' nog. Nu heb ik een soort sport bh met vulling waardoor het lijkt dat ik borsten heb
Citaat:maar alsnog ben ik natuurlijk super onzeker.. Ik durf niet te zwemmen, geen topjes te dragen, ik kan me niet omkleden met sport, ik zou geen relatie met een jongen kunnen hebben.. en om t niet te dragen zorgt er letterlijk voor dat ik niet naar buiten durf.
Citaat:misschien naar de huisarts gaan? Alleen dan vind ik het ook weer awkard tegenover mn moeder.. alhoewel ik denk dat je met 18 alles 'anoniem' kan doen zonder dat je ouders het weten?
Janneke2 schreef:Paardje_x schreef:Heey allemaal,
ten eerste ben ik hier niet om te horen dat ik dit niet hoef te doen of dat ik van mezelf moet houden zoals ik ben of voor gemene opmerkingen, die heb ik vroeger al genoeg gehad.. ik wil dit echt veranderen..
Goed dat je grenzen stelt!!
En naar hoe jij kennelijk in het verleden bent veroordeeld op uiterlijke kenmerken.Citaat:Ik ben dus 18 jaar en ben heel erg slank, altijd al geweest, is echt mn bouw. Maar ik heb dus zo goed als geen borsten. Natuurlijk wel wat, je ziet wel dat ik een vrouw ben maar het is nog geeneens groot genoeg voor een bh zegmaar, t zijn echt van die 'kleine puntjes' nog. Nu heb ik een soort sport bh met vulling waardoor het lijkt dat ik borsten heb
Even een klein vraagje: heb je ondergewicht...?
Vrouwelijke vormen ontwikkelen zich onder invloed van (gezond) vet.Citaat:maar alsnog ben ik natuurlijk super onzeker.. Ik durf niet te zwemmen, geen topjes te dragen, ik kan me niet omkleden met sport, ik zou geen relatie met een jongen kunnen hebben.. en om t niet te dragen zorgt er letterlijk voor dat ik niet naar buiten durf.
Naar dat je je zo voelt!
Schaamte kan een enorme last zijn.
Het zou sowieso goed zijn die schaamte de nek om te draaien, daar zijn goede technieken voor.
En (het staat al in de bijbel, zo oud als de mensheid) je kunt het ene doen en hoeft het andere niet na te laten.Citaat:misschien naar de huisarts gaan? Alleen dan vind ik het ook weer awkard tegenover mn moeder.. alhoewel ik denk dat je met 18 alles 'anoniem' kan doen zonder dat je ouders het weten?
Sowieso: een goed gesprek met de huisarts kan geen kwaad.
De huisarts heeft beroepsgeheim. Dat houdt in dat er geen informatie over jou naar je ouders mag als jij het niet wil.
(Eventueel zien je ouders wel een rekening, in Nederland is de huisarts volstrekt inbegrepen in de zorgverzekering - dan komt er geen rekening.)
En wellicht is dat awkward gevoel tegenover je moeder het ook waard om de nek omgedraaid en de wereld uitgeholpen te worden...!