Ik schrijf Dit, omdat ik merk dat ik van me af moet schrijven, er over wil praten, en of ervaringen delen.

Wij zijn gewoon een gezin, na al heel wat pittige tijden doorstaan.
Waren we nu stabiel, leuk huisje, kindje, hondje, katten, noem het maar op.
Een aantal weken terug voelde mijn vriend een bultje in zijn nek.
Afspraak gemaakt bij de huisarts, toch even voor de zekerheid laten checken.
Ze dachten eerst aan een vetbult, opgezette klier ect.
Na de eerste echo zat er "iets" hij moest door voor een punctie.
Maar he, nog steeds gingen de alarm bellen niet af.
De eerste punctie ging mis, We werden doorgestuurd, daar namen ze 2 andere puncties.
Na een week zouden we de uitslag krijgen, mijn vriend wou dit telefonisch, want hij vond het zonde om voor "niets" heen en weer te rijden.
Ze belde, ze wou dit niet telefonisch bespreken, hij moest daar zo snel mogelijk heen.
Mijn vriend wou dit niet, die wist nou toch al dat het mis was, hij wou gewoon naar huis.
Hij kreeg te horen dat hij een melanoom in zijn nek had, een kwaadaardige huidkanker wat naar binnen is gegaan.

Een klap, we waren verslagen, en stil, alles stond gewoon even stil.
Maar toch, we leven immers in 2017, we bleven positief, dit gingen we winnen, dit moet.
De molen ging beginnen, mri scans, echo's, pet scans, nieuwe puncties ect.
En wat was ik trots, wat is die sterk, wat bleef die positief.
Wij zouden aankomende dinsdag de definitieve uitslag krijgen.

Maar de dokter belde donderdag ochtend al, of we in de middag langs wouden komen voor gesprek.
Toen wisten we al genoeg, dit kan niet goed zijn.
Hij had geen goed nieuws, uitzaaiingen naar longen, lever, meerdere klieren in nek.
Geen genezing mogelijk, we kunnen alleen tijd rekken.
En toen stortte alles neer, dit kon niet, dit kon echt niet.
Te jong, verdorrie een kind van 2, het is zo oneerlijk.

En nu.. Ik weet het even niet, ik probeer echt sterk te blijven.
Ik wil nog zo graag van alles genieten
We gaan nog trouwen, op vakantie, leuke dingen doen, mooie herinneringen maken voor onze zoon.
Maar eigenlijk ga ik kapot.
Ik kan dit niet alleen, niet zonder hem, en ik moet.. Ik weet het.. maar weet zo niet hoe

Hoe ga ik dit in hemelsnaam uitleggen aan mijn zoontje, nu snapt die het nog niet.
Maar over een paar jaar wel, dit kan toch niet.

Sorry dat het misschien wat "warrig" is, ik moest het gewoon even kwijt..

Jeetje TS daar ben ik even stil van.. Wat gaan ze doen om tijd te rekken? en misschien een nodeloze vraag, maar hoe oud is je vriend?

Als je geen zin hebt om antwoord te geven begrijp ik dat volkomen. Ik wil je heel veel sterkte wensen TS

Heel veel sterkte

Sprakeloos... houd elkaar heel, heel stevig vast in deze tijd, zolang het nog kan... 'Sterkte' doet tekort in deze situatie, maar toch.

jeetje, wat een klap... onwerkelijk

Wat verschrikkelijk.......... Veel sterkte en kracht toegewenst de komende tijd

Jeetje wat een klap moet dit zijn, ik wil jullie onwijs veel sterkte wensen!

Heel veel sterkte

Wat heftig TS... Geen woorden voor. Heel veel sterkte en kracht gewenst, hopelijk kunnen we je in dit topic wat steun bieden.

Jeetje krijg gewoon kippenvel bij het lezen van je verhaal. Wat een klap moet dat zijn. Ik wil jullie heel veel sterkte wensen.

Wat vreselijk... Ik weet niet goed wat ik moet zeggen, maar ik wil jullie veel sterkte wensen de komende tijd

Jeetje wat heftig.. enorm veel sterkte toegewenst in deze moeilijke tijd

Wat vreselijk. Beetje sprakeloos. Heel veel kracht en sterkte toegewenst

Jee. Daar word je stil van.
Wat is het leven soms oneerlijk. Ik weet niet goed wat te zeggen. Heel veel kracht en sterkte. Probeer te genieten van de tijd die er nog is en vergeet jezelf niet.
Knuffel.

Wat heftig.... heel veel sterkte de komende tijd. Ik hoop dat jullie nog een hele liefdevolle periode hebben samen...

Wat ontzettend heftig. Er zijn eigenlijk geen woorden om troost te bieden.
Ik hoop dat jullie als gezin nog wat kwaliteit en tijd gegund is. Heel veel sterkte!

Wat verschrikkelijk... heel veel sterkte in deze moeilijke tijd

jeminee, zo snel. Wat verschrikkelijk!!



Ik wens je vriend en jou heel veel sterkte toe...

Mijn vriend is 38,
We hebben woensdag een gesprek bij de oncoloog, dan horen we welke behandeling er mogelijk is.
Voorderest is het onzeker, hij kan nog 3 jaar hebben, maar ook een half jaar...

Heftig... Heel veel sterkte!

Dankjullie wel allemaal, tis nog zo onwerkelijk, als of ik elk moment wakker word

Ik wens jullie ook heel veel sterkte

Allemachtig

Wat een vreselijk triest bericht.. kippenvel.. ik wil je heel veel sterkte wensen!

Wat vreselijk.
Dat verwacht je niet bij een bultje in je nek.

Heel veel sterkte. Veel knuffelen en foto’s maken.