23 november heb ik mijn rug op meerdere plekken gebroken. Ik wilde van een plat dakje afkomen (ca 3,5 meter hoog), waarbij ik op mijn onderarmen op de rand ben gaan hangen en mezelf heb laten vallen. Omdat ik met mijn gezicht naar de muur gericht op de grond kwam kon ik niet door mijn knieën om de landing op te vangen. Ik klapte achterover, en voelde meteen dat het foute boel was. Ik kon alleen maar schokkend ademhalen en had vreselijke pijn in mijn rug. 112 werd gebeld en 10 minuten later kwam de ambulance.

Zij hebben me eerst liggend onderzocht en ondanks drukpijn op meerdere wervels, mocht ik rechtop komen zitten, opstaan en meelopen naar de ambulance. Daar werd mijn bloeddruk etc nagekeken en mijn buik nog. Conclusie van de ambulanceverpleegkundige: spierpijn en het advies: paracetamol en blijven bewegen.

Omdat ik echt heel veel pijn had, heb ik mijn moeder gebeld die gekomen is en die de huisartsenpost gebeld heeft. De triagiste vond het verstandig om me te laten komen voor een herbeoordeling, dus wij met de auto naar de HAP. Daar werden we opgehaald om meteen naar de SEH te gaan. Ze hebben 7 röntgenfoto's gemaakt en een CT scan en mijn urine onderzocht omdat ik zo'n buikpijn had. Omdat de paracetamol die ik al genomen had de pijn 0,0 drukte kreeg ik diclofenac erbij.

Na een paar uur wachten kregen we de uitslag: wervel L1 was ingezakt en gebroken, er was ergens een fragmentje afgebroken en er was een twijfelgeval: er was nog een breuk te zien maar niet duidelijk of dat een oude breuk was of een van nu (ik heb nooit eerder zo'n rugpijn gehad na een val dus geen idee wanneer dat eerder gebeurd moet zijn dan..). Ik moest een nacht blijven zodat ze de pijn konden bestrijden en ik zou de volgende dag een brace krijgen.

Een van de röntgenfoto's:

[ img ]


De nacht was niet fijn, nauwelijks geslapen. Rond 4:00 uur kreeg ik oxycodon omdat ik nog steeds heel veel pijn had, dat werkte wel en daarna heb ik ook nog wel geslapen. Daarna was het lang wachten op de fysiotherapeute die de brace aan zou komen meten. Rond 16:00 was ze er eindelijk maar ze gaf toe nog nooit zo'n brace in handen te hebben gehad.. Nou ja, zo goed en kwaad als het ging die brace afgesteld gekregen. Daarna nog even gecheckt door de neuroloog omdat ik dove vingers en tenen had, maar hij kon niks afwijkends vinden dus ik mocht naar huis.

De fysiotherapeute had wel het advies gegeven om maandag terug te bellen naar het ziekenhuis als de mensen van de orthopedische hulpmiddelen-afdeling er weer waren. Dat gedaan en voor woensdag een afspraak gekregen. Woensdag aan het begin van de afspraak uitgelegd dat de fysio me had geadviseerd nog even daar langs te gaan omdat ze het zelf niet zo goed wist, en dat was maar goed ook volgens de vrouw die me hielp want ik had totaal de verkeerde maat brace gekregen. Ik had maatje 'kort' gekregen en met mijn 178 ben ik niet bepaald kort van stuk. Dus nieuwe brace gekregen, die zat net zo oncomfortabel als de vorige maar paste wel beter. Ook krukken meegekregen voor de stabiliteit.

Nu een week verder.... Ik probeer overdag mijn ding te doen, met brace, maar lig ook veel plat zonder brace want ik kan gewoon niet lang zitten/staan/lopen. 's Ochtends uit bed komen is een hel, dan doet het zo'n verschrikkelijk pijn. Broek/sokken/schoenen aandoen wil bijna niet, vooral de rechterkant is zó pijnlijk. Ik heb 2x daags langwerkend en 4x daags kortwerkend oxycodon gekregen waarvan de kortwerkende al afgebouwd naar 2x daags, en daarnaast nog maximaal paracetamol en ibuprofen zo nodig. Omdat ik dankzij de oxycodon en ondanks elke dag movicolon obstipatie kreeg (na 10 dagen nog geen ontlasting) krijg nu ook bisacodyl.

Maar ik blijf zo'n buikpijn houden. Het neemt toe in de loop van de dag en is echt een hele nare zeurende, trekkende pijn. De kans is groot dat het gewoon de rugpijn is die uitstraalt naar mijn buik of door de obstipatie komt, maar ik ben heel bang dat door de smak die ik gemaakt heb organen of weefsels kapot of verschoven zijn. De pijn zit voornamelijk rechtsonderin, daar zit ook een bal (?) die ik kan wegdrukken kwam ik net achter. Ik kan ook moeilijk plassen. Al met al maak ik me toch wel veel zorgen om mijn buik.. Ik heb trouwens geen koorts verder en urine was ook vrij van bloed in het ziekenhuis. Morgenochtend ga ik wel opnieuw naar de huisarts voor onderzoek van mijn buik en urine inleveren.

Wat de rug betreft: ik zou binnen 5 werkdagen een brief krijgen met een uitnodiging voor de poli voor een controleafspraak voor na 4 weken, maar die heb ik niet gehad dus daar moet ik nog even achter aan bellen...

Ik heb dit topic geopend om van me af te schrijven en ervaringen van anderen met gebroken ruggenwervels te lezen: hoe lang duurde het herstel bij jullie? Hadden jullie ook zo'n buikpijn erbij? Ik merk dat ik nog veel zorgen en vragen heb, die hopelijk de huisarts morgen voor een deel kan wegnemen...

Geen ervaring gelukkig, maar jeetje joh wat heb jij een rotsmak gemaakt. Sterkte en beterschap, en idd voor die buikpijn echt nog even naar de dokter liever een keer te vaak dan te weinig.

Ook ik heb (gelukkig) geen ervaring hierin, maar wil je wel sterkte en beterschap wensen.


Ook mijn advies is om nog even langs de ha te gaan voor de buikpijn en die bal/orgaan die je weg kan drukken.

Oh wauw ik lig met m'n mond open, werkelijk alles heeft jou tegen gezeten.
Als je nu op dit moment ook zo'n buikpijn hebt en die wegdrukbare bal wil ik je toch adviseren om de hap te bellen.

Heel veel sterkte

Jemig zeg.. Heb er geen ervaring mee maar als ik je verhaal zo lees is mijn eerste gedachte: als de sodemieter morgenochtend een andere arts/ (ander ziekenhuis?) bellen voor een second opinion. Dit kan niet goed zijn..

Die bal die je weg kan drukken; buikwandbreuk oftewel buikhernia? Kan me voorstellen dat dat ook weer van invloed is op je stoelgang.

Pfoeh, alles zat je tegen. Hopelijk snel info over de bal doe je kunt wegdrukken.
Sterkte en beterschap!

Bedankt voor de adviezen. De arts vond het niet nodig om naar de HAP te komen omdat ik al een afspraak bij de huisarts had om 9 uur.

Daar ben ik net geweest en die denkt dat die 'bal' ontlasting is, dus nog meer movicolon en bisacodyl gekregen...

Vandaag bellen voor een controleafspraak op de poli chirurgie

Ja ik heb begin van dit jaar L1 gebroken. Zelfde soort breuk als jij. Ik heb geen brace gehad, maar lag veel op bed en mocht bewegen op geleide van de pijn. Veel pijn is dus weinig bewegen. Veeeel minder dan jij nu doet. Alleen opstaan voor plassen en eten. Slikte ook oxycodon en daardoor kon ik best rustig blijven liggen.

Ik had na 8 weken een controle afspraak.

Als ik geen gekke dingen doe, ben ik nu grotendeels pijnvrij. 10 maanden verder..
Had je liever wat anders verteld, want hier word je vast niet blij van. Maar doe rustig aan en luister naar je lichaam. Wat betreft je rug en buik. Veel sterkte.

Bedankt voor je reactie san4nie.

Net gebeld, 14 december moet ik terug naar de traumatoloog.

Beterschap.

Apart trouwens dat je niet op een plank bent meegenomen door de ambulance broeders. Toen ik van het paard op mijn rug was gevallen en ben verplaatst omdat het buiten regende hebben we best wel op onze kop gekregen, en ben ik meteen op een plank naar de SEH afgevoerd. Bij mij was de rug gelukkig niet gebroken, wel zwaar gekneusd. Heeft ruim 2 maanden geduurd voor ik pijnvrij was en de normale dingen weer op kon pakken. Vooral de pijn en het niet kunnen slapen vond ik het meest vervelend. Ik had alleen diclofenac en paracetamol. Dat deed eigenlijk niks.

Planken doen ze tegenwoordig veel minder snel, net als auto's openknippen.
Vroeger was het protocol dat bij de minste verdenking je meteen geplankt en gespind werd en als je nog in een auto zat maakten ze daar zonder pardon een cabrio van.
Tegenwoordig mag je op geleide van pijn al heel makkelijk zelf uit de auto komen en vervoeren ze zonder plank (van die plank word het ook niet altijd beter).
Verhaal klinkt wel als een gevalletje "had wel vervoerd moeten worden" maar we kunnen niet in de gedachte van de ambupleeg kijken he, als het TS dwars zit kan ze altijd nog via de meldkamer of de huisarts proberen om een gesprek te regelen om te vragen waarom er gehandeld is zoals gedaan.
Is wel handig als je nog weet welke ambu er geweest is maar op zich is daar wel achter te komen.

Gesprek hoeft van mij niet zo, ambulancepersoneel heeft vast naar hun beste kunnen en inzicht gehandeld en mij daar niet achter gelaten om mij te pesten haha. Achteraf wel een beetje een misser ja, maar ze hebben geen röntgenogen natuurlijk.

Al hoor ik van de brandweer dat ze juist wel steeds vaker auto's knippen. Dat men op de ambu minder 'risico' neemt als dat ze een jaartje terug deden. De waarheid zal wel in het midden liggen.

Afijn, in het geval van TS heeft de ambu achteraf niet goed gehandeld. Maar het blijft ook voor de verpleegkundige inschatten hoe de situatie is.
Dat TS daarna ook nog een verkeerde brace aangemeten krijgt door de fysio vind ik absurd Dan vraag je er toch een collega bij?

Ik heb godzijdank niks, maar meid wat heb jij een smak gemaakt! Ik wil je veel beterschap wensen en neem het advies van san4nie ter harte en doe het rustig aan! Je kunt nu nog heel veel meer kapot maken als je te snel weer bezig gaat

Wat een ongelooflijke misser van die ambulanceverpleegkundige. Het helpt je nu niet maar leg een dossier aan voor het geval er iets uit voortvloeit waar je lang last van hebt of wat zelfs beperkend gaat werken in de toekomst. Vallen van die hoogte en aangeven ernstige pijn in rug te hebben ook bij aanraking had altijd behandeld moeten worden als mogelijk ernstig rugletsel dus op de brancard en door de scan.

Je bent wel een oen om van die hoogte naar beneden te springen trouwens, succes met je herstel.

Beterschap!
Ik heb ruim een jaar geleden precies dezelfde wervel gebroken. Ik moest in een korset en heb de eerste twee weken heel veel gelegen en morfine geslikt. Na een week of vier kon ik weer heel langzaam wat gaan opbouwen met boodschappen doen etc.
Nu een jaar later gaat het goed. Het blijft een gevoelig punt en ik heb nog wel slechte dagen maar ik kan weer ontzettend veel.
Mijn advies is om jezelf eerst echt goed rust te gunnen en goed naar je lichaam te luisteren.

Hier ook L1 gebroken in de zomer van 2017. De eerste week ging qua pijn prima, daarna werd het wel naar. Toen zo’n 2 weken tramadol genomen, mede omdat ik zo’n buikpijn kreeg van de diclofenac (ondanks de maagbeschermers). Obstipatie is niet zo vreemd als je amper beweegt. Komt vaak voor bij een dergelijke blessure. Echt luisteren naar je lichaam. Veel liggen/slapen en zo min mogelijk zitten. Lopen een paar x per dag kleine stukjes om de spieren te trainen. Het corset is idd een ramp, maar helpt je wel goed rechtop te blijven als je staat/zit.

En dan het goede nieuws: ik reed 8 maanden later weer paard! Heb zo’n half jaar lang 2x per week fysio gehad. In eerste instantie veel met taping gewerkt, daarna vooral trainen onder begeleiding. Zolang ik voldoende beweeg heb ik er niet tot nauwelijks last meer van. Lange stukken in de auto is nog steeds niet fijn, hoewel stoelverwarming maakt dat ik het beter kan volhouden.

Beterschap TS!

Ik had laatst ook zo'n misser van het ambulance personeel.Mijn auto word aangereden op de snelweg,total loss.Van de politie moest ik blijven zitten ik had ook een flinke klap in de gordels gemaakt en mijn rug deed zeer en kon slecht ademen halen.Ambulance er bij.De verpleger duwt wat op mijn rug en zegt gaat maar staan naast de auto.Gelukkig heb of had ik een 4x4 dus kon me vd stoel aflaten glijden en zeg ik kan op mijn linkerbeen niet staan Uiteindelijk kon ik op mijn teen steunen en hinkelen.Hij zei ga morgen maar naar de huisarts als je nog last heb voor mij is alles oke.De andere dag naar de huisarts die woest werd en mij gelijk naar het ziekenhuis stuurde waar ik mocht blijven met verschoven wervels beknelde zenuw en alles.Met het hele grapje ben ik nu een half jaar verder en nog aan het revalideren. Ik hoop dat het voor jou sneller gaat,maar neem vooral je tijd er voor om beter te worden.

Heb je dit wel gemeld achteraf?

Beterschap!

Jeetje, bij mij waren ze juist heel voorzichtig, terwijl ik al wilde bewegen. Ik heb ze wel verzekerd dat mijn nek écht oke was en toen werden ze eindelijk minder boos als ik mijn hoofd bewoog. Jij hebt wel pech gehad met de gang van zaken... En sowieso al met je val natuurlijk.

Ik had uiteindelijk bijna meer buikpijn dan rugpijn, omdat ik volledig verstopt zat. Ik voelde geen enkele aandrang en er kwam niets (ook niet plassen), terwijl ik aan de buikpijn kon merken dat ik toch echt wel moest. Na drie verschillende laxeermiddelen ging het eindelijk weer een beetje normaal, maar het heeft weken geduurd voordat mijn lijf het weer een beetje deed.

6 weken mocht ik alleen beperkt bewegen. Niet tillen, niet springen, niet in de buurt van een paard komen, niet overbelasten op welke manier dan ook. Ik weet niet meer hoeveel weken het daarna was, maar ik zou groen licht krijgen om weer iets te doen als ik op de normale manier overeind kon komen vanuit liggende positie én ik zou kunnen springen. Nou, dat hoef je me geen twee keer te zeggen. Of het nou verrekte pijn deed of niet, ik moest en zou het laten zien na het maken van de controlefoto's, zodat ik weer zou mogen rijden. Toen vertelde de arts dat het beter was als ik sowieso een jaar niet zou rijden, maar na mijn protest zwakte dat af tot een 'als je er dan maar voor zorgt dat je zeker een jaar niks geks doet, zoals van je paard vallen'. Volgens mij begon ik na 2 maanden heel voorzichtig met rijden op één paard. Die kon niet langer op rust staan door zijn eigen aandoening. De rest heb ik veel later pas opgepakt.

Ik moest op een hersteltijd van 1 jaar rekenen, met als kanttekening dat de wervels in elkaar gedrukt zijn en scheef staan, waardoor ik altijd een stukje beweeglijkheid mis. Achteraf gezien werd het na dat jaar ook nog beter. Het blijft een gevoelige plek die snel overbelast is, maar ik kan in principe alles zonder voorzichtig te moeten doen. Als ik niet netjes oefeningen doe om het goed te houden en ik maak wel verkeerde bewegingen, dan loopt mijn lijf helemaal vast en moet ik een paar keer naar de manueel therapeut om weer te kunnen functioneren. Komt dan voornamelijk door mijn eigen nalatigheid.

Heel veel sterkte met je herstel!!! Hopelijk verloopt het heel voorspoedig.

Ik woon in het buitenland. Ongeluk was in nl. Daarom wilde ze denk ik zo snel van.me af. Ik zou ook niet weten waar ik het moest melden.

Ah oke dat was mij niet duidelijk.
En ze willen echt niet zo snel mogelijk van je af hoor, daar kan ik me niks bij voorstellen.
Je zou via de meldkamer kunnen proberen te achterhalen wie erbij betrokken geweest zijn maar ik begrijp dat je dan ook geen connecties hebt met een huisarts hier.
Wat je zou kunnen proberen is via de politie, contact opnemen met de regio waar je ongeval gebeurd is, je verhaal doen en vragen of ze je kunnen helpen om in contact te komen met het ambu personeel als je daar behoefte aan zou hebben. Of dat dan lukt weet ik niet he, is maar een idee.
Heb je van het ambu personeel een uitdraai gehad van hun bevindingen?

Nee,ongeluk was op de snelweg een drukke verkeersader dus die moest zo snel mogelijk leeg.Ik kreeg van niks of niemand een papier.Van het bedrijf wat de auto geborgen heeft hebben we uiteindelijk het nr gekregen waar de verzekering de pv kon op vragen met het uur en datum en hectometer paal van het ongeluk.Het was heel bizar eigenlijk allemaal.
We hebben ooit wat voor gehad in Frankrijk en zijn toen echt vele male beter geholpen ondanks de taalbarrière .
Maar gebeurd is gebeurd ,ik vond het vervelend en het had voor mij erger kunnen aflopen.Maar ik kan weer wandelen ,rijden moeten we nog zien.Maar het feit dat alles weer goed begint te gaan is belangrijker dan in het verleden te blijven hangen.En waar mensen werken maken mensen fouten .