Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Karina schreef:Hoe ik het doe... ja eerlijk gezegd is het bijna niet te doen, ik heb morfinepleisters, tramadol, diclofenac, de hele reutemeteut om het vol te houden. Ik doe elke dag oefeningen en ga 1 of 2 keer in de week naar yoga, daar had ik meer profijt van dan van de fysio en het is goedkoper . Ik heb de thoracale klachten als sinds mijn jeugd, alle hernia's zijn waarschijnlijk gevolg van scoliose. Ergens weet ik dus ook niet beter maar leuk is het niet.
Ik ben erg benieiuwd naar het resultaat van jouw injecties, waar laat je dat doen? Wil je me op de hoogte houden? Mijn neurochirurg durft het nog niet maar ga het ook weer aankaarten bij de controle van de nekhernia-operatie.
Mijn lumbale ellende kan ik aardig onder controle houden nog, operatie weet ik niet of veel zin heeft want mijn kreupele been en de pijn daarin schijnt helaas waarschijnlijk uit de thoracale te komen.
Karina schreef:Sterkte alvast! Ik hoor het graag. Ik heb eerst injecties gehad in mijn nek en daarna bij operatie zijn twee cervical cages geplaats, gaat allemaal via de voorkant. De spuiten vond ik redelijk traumatische toestand bij volle bewustzijn, operatie onder narcose. Maar alles moet aan de kant, je slokdarm, luchtpijp etc. Heel veel slikklachten gehad achteraf. En vooralsnog nog niet heel succesvol.
Karina schreef:Dank voor je update. Bij mij vandaag controlefoto's gemaakt voor de neurochirurg of de cervical cages nog op hun plek zitten, morgen uitslag maar hij verwacht eigenlijk dat dat niet het probleem is en dat ik gewoon veel te lang met de nekhernia's heb gelopen en de zenuw erg zwaar heeft gehad, kan ook onherstelbaar beschadigd zijn.
Ik zit toevallig een dag na jouw ingreep weer bij de neuroloog en dan zal ik eens met hem overleggen of hij niet eens wil informeren bij het Catharina Eindhoven of ik voor de thoracale hernia's ook kandidaat zou zijn voor die injectie. Van de rugzijde vind ik ook prettiger klinken, maar hier zeggen ze dat je dan aan de kant van de zenuw zit dus meer risico. Dat was in ieder geval zo voor de nek.
Akke_sSpring schreef:Vorige week maandag, 2 sept, de injecties gehad. Mijn onderrug was even vervelend, maar zo gepiept. Mijn bovenrug een drama. Doordat de arts nu beide spuiten in een behamdeling wilde doen had hij er niet bij nagedacht om mij van positie te veranderen. Ik lag met mijn onderbuik op een kussen vanwege de spuit in mijn onderrug. Hierdoor lag ik als het ware hol in mijn bovenrug. 4 verdovingen en 4 pogingen om in het zenuwgebied te komen later, opperde ik zelf of ik niet beter met een bolle rug kon gaan liggen. Foutje, dat was zeker beter en toen lukte het wel in een keer. Dat viel alles mee, maar dat gewroet ervoor was vreselijk omdanks de verdovingen. Nadien ook veel last van mijn bovenrug. Eerste 2, 3 dagen helemaal beurs, ik denk van het gewroet. Daarna is de ijn erger geworden. Alles wat voorheen een trigger was, triggert nu heftiger. Ik ben nu bijna een week verder en kan nog steeds weinig. Zelfs zitten en liggen doet mer zeer, dus bijtanken is lastig. Het zou 10 dagen kunnen duren voor de medicatie werkt, dus ik heb nog hoop. 25 oktober moet ik weer naar de arts om een en ander te evalueren. Hij heeft natuurlijk zijn excuses aangeboden, dus dat is nu wel klaar. Ik hoop alleen niet dat het blijft zoals het nu is. Dat zou een flinke achteruitgang zijn. Fingers crossed!
Karina schreef:Akke_sSpring schreef:Vorige week maandag, 2 sept, de injecties gehad. Mijn onderrug was even vervelend, maar zo gepiept. Mijn bovenrug een drama. Doordat de arts nu beide spuiten in een behamdeling wilde doen had hij er niet bij nagedacht om mij van positie te veranderen. Ik lag met mijn onderbuik op een kussen vanwege de spuit in mijn onderrug. Hierdoor lag ik als het ware hol in mijn bovenrug. 4 verdovingen en 4 pogingen om in het zenuwgebied te komen later, opperde ik zelf of ik niet beter met een bolle rug kon gaan liggen. Foutje, dat was zeker beter en toen lukte het wel in een keer. Dat viel alles mee, maar dat gewroet ervoor was vreselijk omdanks de verdovingen. Nadien ook veel last van mijn bovenrug. Eerste 2, 3 dagen helemaal beurs, ik denk van het gewroet. Daarna is de ijn erger geworden. Alles wat voorheen een trigger was, triggert nu heftiger. Ik ben nu bijna een week verder en kan nog steeds weinig. Zelfs zitten en liggen doet mer zeer, dus bijtanken is lastig. Het zou 10 dagen kunnen duren voor de medicatie werkt, dus ik heb nog hoop. 25 oktober moet ik weer naar de arts om een en ander te evalueren. Hij heeft natuurlijk zijn excuses aangeboden, dus dat is nu wel klaar. Ik hoop alleen niet dat het blijft zoals het nu is. Dat zou een flinke achteruitgang zijn. Fingers crossed!
Drie weken verder nu, hoe gaat het inmiddels?
Karina schreef:Akke_sSpring, aii het klinkt toch niet als een prettige procedure en je aanvankelijke verbetering was dus niet voldoende begrijp ik. Hopelijke nu beter. Waar heb jij nu het meeste last van, echt op de plek zelf pijn of ook uitstralingsklachten?
Operatie aan mijn dubbele nekhernia waarbij de cervical cages zijn geplaatst is nu ruim 4 maanden geleden en heb eindelijk wat effect, pijn in mijn arm is eindelijk minder, maar ik heb wel laatste twee maanden toch maar eens geprobeerd wat meer van het zware werk door kan schuiven, dus dat zal ook schelen. Van mijn nek op zich heb ik meer last dan ik had, maar denk dat dat ook nog spieren zijn die er aan moeten wennen dat nek weer stukje langer is.
Mijn thoracale hernia's zijn nog steeds erg irritant en ga er ook vanuit dat mijn slechte rechterbeen daarvandaan komt, dat dacht het VU in ieder geval wel. Nou gingen die er helaas niet mee verder omdat ik daar voor second opinion voor andere neurologische klachten zat, en ik ben het door die toestanden ook vergeten laatste keer bij mijn eigen neuroloog eens aan te kaarten de behandeling van het Catharina bij jou, maar ga ik volgende keer toch eens doen. Al klinkt het niet erg aanlokkelijk
Karina schreef:Nee, geen kraag gehad. De operatie is via de voorzijde gedaan, je moet er even niet te had bij nadenken hoor dat je slokdarm en luchtpijp etc. er voor aan de kant geduwd moeten, en zeker slokdarm heel veel last van gehad achteraf. Helaas veel te lang mee gelopen en de zenuw was dusdanig beschadigd dat het niet te zeggen was of geheel herstel überhaupt mogelijk was, maargoed het scheelt wel ietsje. Afgezet tegen de heftige procedure waar je door moet hoop ik wel dat het nog wat beter wordt dan nu, mis nog steeds veel gevoel in 1 hand en dat maakt op moment mennen ofzo nog wel een wat spannende aangelegenheid.
Mijn borstwervels waren op mijn 14e ofzo al heel slecht en hoe lang de hernia's er daardoor al zitten weet ik niet eens. Ik vindt het wel de meest misselijkmakende pijn die je kunt hebben en zo moeilijk te ontlasten inderdaad. Jammer dat het jou ook nog niet brengt wat gehoopt. Ik heb er echt liever nog een paar bij onderin, die kan ik met oefeningen veel beter wat meer ruimte geven.
Karina schreef:xxElviraxx hoe is jouw operatie verlopen? Heb je effect?
xxelviraxx schreef:Karina schreef:xxElviraxx hoe is jouw operatie verlopen? Heb je effect?
Ja heel goed, ik moest 2 uur na de operatie lopen en dat ging gelijk super goed. Ik liep recht en zonder al te veel pijn. Ik sta nog wel elke dag op met een wat stijvere rug en echt heel lang zitten gaat nog niet. Maar yogha is echt super om je rug op een rustige manier los te werken. Ik heb vorige week voor het eerst paardgereden en dat voelde gooeeedddd. Maar opletten is het zeker nog wel.
Gem schreef:Hier ook een met een hernia. Vijf weken geleden ging ik door mijn rug, bij het opstaan van de bank met de telefoon aan mijn oor. Beetje ongecontroleerde beweging dus. Daarna twee weken heftige rugpijn, vooral 'snachts. De eerste week nog elke dag voorzichtig, mijn rug recht houdend, een rondje van drie km gewandeld met het hondje (en zelfs nog vijf passen 'gehuppeld' om te kijken of ik er rennend ook last van had. Wie weet viel het mee en kon ik na een paar dagen best weer hardlopen )
Op een ochtend werd ik wakker en was de rugpijn zo goed als weg. Ik dacht nog dat wonderen dus toch bestaan ....
Helaas, wilde opstaan en viel bijna door mijn rechterbeen heen. Gevoelloos van buiten, heftige zenuwpijnen van binnen. Dacht even dat ik een beroerte had gehad, dus ff checken of alles het verder nog deed. Ja dus.
Maar daarna kon ik twee weken echt nauwelijks lopen. Eén keer per dag naar boven en beneden slepen en verder schuifelen tussen bank, toilet en keuken. Bureaustoel als rollator of rolstoel gebruikend.
Een MRI gehad en inderdaad: hernia.
A.s. maandag heb ik een intake en als corona het toelaat word ik in Keulen geopereerd.
Hoop dat ik na de operatie meteen alweer gedoseerd mag opbouwen en weer op de koets mag klimmen. Misschien voor de zekerheid een fysio bezoeken, want vrees nu wel wat scheef belast te zijn.