Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-07-19 18:59

Geplaatst: 07-07-19 18:59

Nadine_S schreef:
Ik hoop zó dat je gelijk hebt, Janneke. Dat het beter wordt.

Morgen weer een afspraak met m'n therapeut. Dan de brief laten lezen. Als ik durf.

Ik kreeg via de app aardig op mijn klote over mijn eetgedrag. Voel me er ook zo rot over. Maar ik kan het niet voor mijn therapeut doen. Ik moet het voor mezelf doen uiteindelijk.

Sterkte morgen Nadine, ik hoop dat je durft
"Op je klote krijgen" is waarschijnlijk vanuit een goede maar "wanhopige" intentie. Maar m.i. heeft het niet heel veel zin want jij kan er ook niets aan doen dat je ziek bent. De anorexia-stem in jou wil afvallen, jij niet ...

**Geplaatst**: 07-07-19 21:11

Geplaatst: 07-07-19 21:11

Nadine_S schreef:
Ik hoop zó dat je gelijk hebt, Janneke. Dat het beter wordt.

Stiltes doorbreken rond trauma is niet niets en verwerken is WERK.(Hiephoi: anno 2019 hebben we het drie stadia model en emdr voor het 2e stadium. Het eerste stadium gaat over rust in de tent, kunnen ontspannen, goed voor jezelf leren zorgen etc etc.)

Citaat:
Morgen weer een afspraak met m'n therapeut. Dan de brief laten lezen. Als ik durf.

Stiltes doorbreken is niet niets!!! :(:)

Citaat:
Ik kreeg via de app aardig op mijn klote over mijn eetgedrag. Voel me er ook zo rot over. Maar ik kan het niet voor mijn therapeut doen. Ik moet het voor mezelf doen uiteindelijk.

...wel sakkerloot hoe heb ik het nu?

Je bent in therapie met nadruk op de achterliggende ellende.
Je bent aan de slag met de achterliggende rotzooi - niemand hoeft jou "op je kloten te geven" rondom gedrag.
""Gedrag is 'maar' het buitenste laagje"", het werk is de onderliggende troep -
en gezeur over dat buitenste laagje 'er ook nog eens bij': nee.

**Geplaatst**: 10-07-19 18:26

Geplaatst: 10-07-19 18:26

Hoe is het nu met je Nadine ?
Heb je de brief laten lezen ?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-07-19 18:36

Re: Anorexia bij 30+

Geplaatst door de TopicStarter : 10-07-19 18:36

Het gaat verre van goed eigenlijk

Ik schaam me rot. Ook omdat ik vind dat ik mijn zaakjes allang op orde had moeten hebben. Ik had na mijn eetstoornisvrije jaren niet verwacht weer zó terug te vallen.

Ik heb de brief niet laten lezen. Ik durfde niet. Stom hè.

**Geplaatst**: 10-07-19 20:33

Re: Anorexia bij 30+

Geplaatst: 10-07-19 20:33

Vervelend voor je, maar niets om je voor te schamen ...
En ook niet stom dat je de brief niet hebt laten lezen, wel verdrietig voor je dat je je hulpverlener niet voldoende durft te vertrouwen. Die vertrouwensband is eigenlijk, lijkt mij, heel belangrijk.

Waarschijnlijk heb je hier nu niets aan maar toch weet je al, uit ervaring, dat je weer uit dit dal kan komen, dat heb je in het verleden nl ook al gedaan. En helaas zitten er heuvels op je pad.

Heel veel sterkte !!!

**Geplaatst**: 10-07-19 21:22

Geplaatst: 10-07-19 21:22

Ik wil je heel veel sterkte en kracht wensen. Y;(

Ik heb anorexia gehad als puber. Daarna nog heel lang eetstoornissen gehad. Ik ben er nu gelukkig van af. Ik ben nog wel altijd bang om dik te worden, maar dat corrigeer ik dan met sporten (op een gezonde manier).

Mensen met anorexia zijn zeer sterke persoonlijkheden. Jij ook. Jij gaat dit redden. Schaam je niet om de brief te laten lezen, het is juist heel knap van je dat je hem geschreven hebt. Zet hem op. :(:)

**Geplaatst**: 11-07-19 08:17

Re: Anorexia bij 30+

Geplaatst: 11-07-19 08:17

....goed dat je je grenzen bewaakt!
Iemand mbt een trauma in vertrouwen nemen is niet niets! :(:)

Al vind ik met Jet dat in een ideale therapie jij je zo veilig voelt dat dit kan.
"Wat nog niet is, kan komen", want het vertrouwen in de therapeut is wel belangrijk - maar neem ook de tijd om dit op te bouwen. Of: (anders en misschien beter gezegd) de therapeute werkt er aan zodat jij vertrouwen kunt opbouwen.

(En die "boe ouders", pig parents met die nare zinnetjes als dat jij je zaakjes niet goed op orde zou hebben - en dat dat dus 'belachelijk' :(:)

zou zijn - spreek het tegen en gooi de naarlingen er uit!!!)

**Geplaatst**: 11-07-19 09:02

Geplaatst: 11-07-19 09:02

Wat naar om te horen :(:)

Ik hoop echt dat je weer de moed vind om verder te gaan zonder dat de anorexia zo op de voorgrond treed.

Ik heb helaas ook een eetstoornis (NAO), dus ik snap helemaal wat je bedoeld! Ik ben 32 en ook elke week therapie/gesprekken bij een supergoed aangeschreven kliniek. En daar zie ik veelal jonge meiden en voel ik me echt een aansteller of een oude dikke doos -O-

**Geplaatst**: 11-07-19 09:42

Re: Anorexia bij 30+

Geplaatst: 11-07-19 09:42

Ik heb geen ervaring of advies maar wil jullie allemaal toch heel veel sterkte, wijsheid en kracht toewensen!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-07-19 19:58

Geplaatst door de TopicStarter : 11-07-19 19:58

Ik ben helemaal stil van de lieve reacties. Zo lief dat er zo meegeleefd wordt!

Witchcraft schreef:
Wat naar om te horen Ik hoop echt dat je weer de moed vind om verder te gaan zonder dat de anorexia zo op de voorgrond treed.

Ik heb helaas ook een eetstoornis (NAO), dus ik snap helemaal wat je bedoeld! Ik ben 32 en ook elke week therapie/gesprekken bij een supergoed aangeschreven kliniek. En daar zie ik veelal jonge meiden en voel ik me echt een aansteller of een oude dikke doos

een aansteller ben je niet! En ja, die jonge meiden. -O-

Janneke2 schreef:
....goed dat je je grenzen bewaakt!
Iemand mbt een trauma in vertrouwen nemen is niet niets!

Al vind ik met Jet dat in een ideale therapie jij je zo veilig voelt dat dit kan.
"Wat nog niet is, kan komen", want het vertrouwen in de therapeut is wel belangrijk - maar neem ook de tijd om dit op te bouwen. Of: (anders en misschien beter gezegd) de therapeute werkt er aan zodat jij vertrouwen kunt opbouwen.

(En die "boe ouders", pig parents met die nare zinnetjes als dat jij je zaakjes niet goed op orde zou hebben - en dat dat dus 'belachelijk' zou zijn - spreek het tegen en gooi de naarlingen er uit!!!)

Het stomme is dat ik m'n therapeut wel vertrouw, maar ik schaam me dood voor hetgeen ik heb opgeschreven.

jetm schreef:
Vervelend voor je, maar niets om je voor te schamen ...
En ook niet stom dat je de brief niet hebt laten lezen, wel verdrietig voor je dat je je hulpverlener niet voldoende durft te vertrouwen. Die vertrouwensband is eigenlijk, lijkt mij, heel belangrijk.

Waarschijnlijk heb je hier nu niets aan maar toch weet je al, uit ervaring, dat je weer uit dit dal kan komen, dat heb je in het verleden nl ook al gedaan. En helaas zitten er heuvels op je pad.

Heel veel sterkte !!!

klopt ook, ik heb het eerder gedaan. Maar ik heb ook altijd gezegd dat ik het niet nog een keer zou kunnen. Het is zo'n zware strijd :'(

Benita schreef:
Ik wil je heel veel sterkte en kracht wensen.

Ik heb anorexia gehad als puber. Daarna nog heel lang eetstoornissen gehad. Ik ben er nu gelukkig van af. Ik ben nog wel altijd bang om dik te worden, maar dat corrigeer ik dan met sporten (op een gezonde manier).

Mensen met anorexia zijn zeer sterke persoonlijkheden. Jij ook. Jij gaat dit redden. Schaam je niet om de brief te laten lezen, het is juist heel knap van je dat je hem geschreven hebt. Zet hem op.

wat knap dat je er vanaf bent! Dank je wel!

Boompje1985 schreef:
Ik heb geen ervaring of advies maar wil jullie allemaal toch heel veel sterkte, wijsheid en kracht toewensen!

Dank je wel!

**Geplaatst**: 11-07-19 20:26

Re: Anorexia bij 30+

Geplaatst: 11-07-19 20:26

Ben je bekend met het forum van proud2bme? Daar heb je volgens mij ook een topic voor vrouwen van 30+ met een eetstoornis. Misschien kun je daar ook een berichtje plaatsen.

**Geplaatst**: 11-07-19 20:29

Geplaatst: 11-07-19 20:29

Ik hen diep respect voor je Nadine!
Voor het feit dat je weer de strijd aangaat met het monster van de eetstoornis. En omdat je je worsteling hier zo open durft te delen.
Ik hoop dat je kracht put uit de reacties.

Nadine_S schreef:
Het stomme is dat ik m'n therapeut wel vertrouw, maar ik schaam me dood voor hetgeen ik heb opgeschreven.

Zou het je helpen als je je verhaal eerst aan iemand anders laat lezen, om zo de bevestiging te krijgen dat er niets is om je voor te schrijven? Iemand die je je verleden volledig toevertrouwt? Of juist iemand die je niet kent en je er dus ook niet op aan zal kijken en je nooit onder ogen hoeft te komen? In dat laatste geval wil ik je helpen als jij dat wilt. Ik ben geen eetstoornis-professional, maar heb wel ervaring met coachen en 'pijnlijke' onderwerpen.

**Geplaatst**: 12-07-19 09:14

Geplaatst: 12-07-19 09:14

Nadine_S schreef:
Ik ben helemaal stil van de lieve reacties. Zo lief dat er zo meegeleefd wordt!

Graag gedaan en dank je wel...!

Citaat:
Het stomme is dat ik m'n therapeut wel vertrouw, maar ik schaam me dood voor hetgeen ik heb opgeschreven.

Schaamte is een hartstikke pijnlijke emotie. :(:)

Schaamte gaat er over, dat je het gevoel hebt dat jij als mens, als persoon 'niet zou deugen' :(:)

. In wezen akeliger dan schuldgevoel, dat gaat over je daden.

Uiteraard: rationeel gezien werkt schaamte vaak raar.
Schaamte is een prima emotie voor nare jonge jongens die een oud omaatje in elkaar slaan. (Sprak oma: schaamte met schuld er bij...) Dat is totaal tegen iedere sociale code.

Maar macht speelt ook een rol. Veel mensen schamen zich omdat ze slecht zijn behandeld. Als incestvrouw kan (nu ja: kon!) ik hier van meepraten - alles stil houden was een 2e natuur geworden.

Rationeel 'moeten die jonge geweldplegers die oma etc zich de ogen uit het hoofd schamen'.
In de praktijk blijkt dat de slachtoffers zich schamen.... :(:)

En het tegenovergestelde is zoiets als respect en acceptatie voor jou als mens met 'alles wat er op en aan zit'.

Even een uitstapje: er is een therapie die "dgt" heet (ontwikkeld rondom borderline).
Het is ontwikkeld door een begaafd psychologe die na haar pensioen 'er voor uitkwam' dat ze niet alleen als wetenschapper veel verstand had van borderline, maar ook als ervaringsvrouw...

Een van de beste ervaringen in haar leven (die ook qua therapie en werk erg goed hielp)
was een soort religieuze ervaring. (Ze is 'verder' of hoe zeg je dat niet gelovig.)
Tijdens die ervaring had ze opeens en uit het niets het gevoel 'dat alles goed was', dat ze aanvaard werd zoals ze was, dat ze goed was zoals ze was.

Toen die ervaring over was zal ze vast wel gebaald hebben.
Maar wat gebleven is, is het inzicht en de ervaring dat zij vanuit dit gevoel van acceptatie, goedkeuring of hoe je het allemaal maar in psychologische termen wil noemen echt stappen in therapie kon maken.

De D van dgt verwijst indirect naar deze ervaring. (Letterlijk is het 'dialectisch'.)
Je kunt pas verandering als mens, als je eerst aanvaard bent als mens 'met alles er op en er aan'. Wat uiteraard een paradox is als je goed bent zoals je bent - in hoeverre 'moet' of zal je moeite doen om te veranderen...?

En ik hoop dat jouw therapeute iets van die sfeer van acceptatie 'met alles er op en er aan' op jou overbrengt.
...en dat is dus wennen, 'kan ik het geloven?', er op vertrouwen, en op JOUW tijd en in jouw tempo stappen zetten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-07-19 19:39

Geplaatst door de TopicStarter : 17-07-19 19:39

Inmiddels weer een paar keer bij mijn therapeut geweest. De brief nog niet laten lezen. Eerst met andere prioriteiten bezig. Alles komt een beetje tegelijk.
Nu is ze 3 weken op vakantie.
Ik denk dat het wel even goed is het te laten rusten.

**Geplaatst**: 17-07-19 19:47

Geplaatst: 17-07-19 19:47

Ik hoopte zo erg toen ik topic titel las dat het niet geschreven was door jou.

Ik vind echt zo enorm rot voor je dat het weer slechter gaat. Ik wil je alle liefde en sterkte toe wensen deze periode weer en mijn pb box staat altijd open voor je.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-07-19 20:11

Re: Anorexia bij 30+

Geplaatst door de TopicStarter : 17-07-19 20:11

Ah lieverd, dank je wel!

**Geplaatst**: 17-07-19 20:16

Re: Anorexia bij 30+

Geplaatst: 17-07-19 20:16

Wat ontzettend vervelend dat het slechter gaat. Ik heb al van mijn 10e anorexia + boulimia. Zoek hulp alsjeblieft! Je mag mij altijd berichtje doen ♡

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-07-19 20:17

Re: Anorexia bij 30+

Geplaatst door de TopicStarter : 17-07-19 20:17

Jeetje dat is ook al een lange tijd. Wat erg! Ik heb gelukkig hulp

**Geplaatst**: 17-07-19 20:18

Re: Anorexia bij 30+

Geplaatst: 17-07-19 20:18

Ja helaas.Zal nooit helemaal overgaan. Zit nu weer in een beetje goeie vibe. Maar heb nog meer issues erbij. We blijven vechten en gelukkig ook hulp

**Geplaatst**: 17-07-19 20:52

Geplaatst: 17-07-19 20:52

Misschien moet je ook je eigen stok creëren door je therapeut te mailen dat je het.e.a. Hebt opgeschreven? Alvast voor volgende keer?

Ik heb als GZ-psycholoog al zoveel verhalen voorbij horen komen en ik heb oprecht nog nooit gedacht: wat is dit nou voor stom of idioot verhaal. Hoe kan iets wat pijn doet, verdriet doet ooit gênant of stom zijn? Of idioot? Schaamte en schuld is vuile pijn, dat moet je geleidelijk aan steeds meer uit je leven bannen.

Ik wens je heel veel sterkte, zet m op.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-07-19 21:08

Re: Anorexia bij 30+

Geplaatst door de TopicStarter : 17-07-19 21:08

Dat stelt me wel gerust, Kistaah.
Ze weet inmiddels wel dat de brief er is. Maar omdat de anorexia nu zo heftig is ligt de prioriteit daar. Heel vervelend want symptoombestrijding, maar ook belangrijk. M'n gewicht en eetpatroon moeten nu weer stabiliseren.

**Geplaatst**: 17-07-19 21:31

Re: Anorexia bij 30+

Geplaatst: 17-07-19 21:31

Zou toch die brief laten lezen.

**Geplaatst**: 18-07-19 08:37

Geplaatst: 18-07-19 08:37

Wat goed dat ze al van het bestaan van de brief weet Nadine.
Het belangrijkste is dat jij het opgeschreven hebt, dat is voor jezelf al een hele mooie stap, de vervolgstap komt op jouw tijd. Of met een liefdevol schopje van Bokt

Verder sluit ik me bij Kisthaah aan (als iemand die therapie en coaching geeft met paarden, o.a. aan mensen met een eetstoornis) niets van wat er in de brief kan staan is iets om je voor te schamen.
Je pijn delen kan spannend aanvoelen maar als je het doet bij iemand die je vertrouwd ook heel veel steun geven.

Sterkte weer ...

**Geplaatst**: 18-07-19 09:05

Re: Anorexia bij 30+

Geplaatst: 18-07-19 09:05

jeetje ts wat heftig.

en anorexia is een ziekte, dat ben jij niet! jij kunt dit aan.

wat betreft de brief.. je hebt al een eerste stap gemaakt.
je kan ook afspreken de brief daar achter te laten en haar het te laten lezen, maar aan te geven er niet over te willen praten. dan heb je weer een stapje erbij en kun je er later over praten, maar heb je moeilijkste stap al gehad.

maar ook goed van je therapeut dat ze ziet dat de anorexia nu weer te ver gaat en dat dat eerst weer gestabiliseerd moet worden. de eerst stap in het proces zoals mensen hier zeggen.

je bent goed bezig dat je hulp zoekt!

**Geplaatst**: 18-07-19 09:38

Re: Anorexia bij 30+

Geplaatst: 18-07-19 09:38

Afgelopen jaar heb ik intensief mogen zorgen voor een bijzondere vrouw van 52 jaar. Van kinds af aan anorexia en meerdere malen opgenomen geweest echter zonder resultaat. De trauma's uit haar leven zijn zo heftig geweest en zij kreeg de knop niet meer om. Wat wilde ik graag dat zij zelf kon zien hoe mooi en bijzonder zij was.
27 kilo en haar lijf was op koos zij voor euthanasie. Wat een bijzondere dag was het, een waardig afscheid, intens.
Ik begrijp de ziekte nog steeds niet omdat je het zelf gelukkig niet doormaakt. Maar het is een rotziekte die mooie mensen kapot maakt.

Lieve nadine, ik hoop dat jij een lichtpuntje ziet en de kracht vind om te knokken en ik wens jou veel lieve mensen om je heen! Je bent een kanjer dat je in elk geval al hulp zoekt.