Bokt.nl

**Geplaatst**: 04-08-19 15:29

Geplaatst: 04-08-19 15:29

ElviraKelan schreef:
Ik blijf het jammer vinden dat er in dit topic wordt gesuggereerd kennis te hebben van dit ziektebeeld maar dat dan eigenlijk in de voorbeelden door blijft schemeren geen kennis te hebben van dit ziektebeeld maar vooral uit te gaan van de eigen ervaringen. En ik begrijp dat deze gedragingen heel vervelend zijn maar het zijn wel gedragingen vanuit pannetje 5 die niet voort komen uit pannetje 1 of 2.
Ik vind dit jammer omdat borderline zo bewust al dan bewust in een bijzonder daglicht komt te staan.
dan haal ik drie dingen uit de voorgaande post

Er word intelligentie bij gehaald terwijl dat er jammer genoeg niets mee te maken heeft.

Het gerechtvaardigden van gedragingen.

Het geen gelijkwaardige relatie op te kunnen bouwen met iemand die borderline heeft.

En ik vind het jammer dat jij onze ervaringen en kennis blijft afdoen als 'geen kennis van' hebben. Het is duidelijk, jij hebt een andere ervaring. En ik vind het oprecht fijn voor je, dat jij er wel zo mee hebt leren omgaan dat het voor iedereen (jijzelf en je omgeving) hanteerbaar is. Maar helaas is dat voor het overgrote merendeel niet het geval. Hoe je het ook draait, went, of keert. Realiseer je dat jij de (positieve) uitzondering bent en accepteer dat. Want mijn ervaringen worden niet anders omdat het voor jou wel anders is.

Heel fijn dat jij het kan, dat weten we inmiddels. In mijn ervaring en naar mijn kennis kan het overgrote merendeel met borderline dat niet, ook niet na jaren intensieve therapie of VERS training.

**Geplaatst**: 04-08-19 15:30

Geplaatst: 04-08-19 15:30

Ygritte we zitten dan op 1 lijn.

Overigens eerlijk gezegd ook mijn man verteld mij niet alles gelijk. Als ik ontspannen ben (pannetje 1/2) wel maar andere escaleert het hier ook sneller. In zoverre moet je dus wel altijd rekening met iemand die borderline heeft houden. Maar als je partner bv moe is zal je daar ook rekening mee houden

**Geplaatst**: 04-08-19 15:31

Geplaatst: 04-08-19 15:31

Lalidan schreef:
ElviraKelan schreef:
Ik blijf het jammer vinden dat er in dit topic wordt gesuggereerd kennis te hebben van dit ziektebeeld maar dat dan eigenlijk in de voorbeelden door blijft schemeren geen kennis te hebben van dit ziektebeeld maar vooral uit te gaan van de eigen ervaringen. En ik begrijp dat deze gedragingen heel vervelend zijn maar het zijn wel gedragingen vanuit pannetje 5 die niet voort komen uit pannetje 1 of 2.
Ik vind dit jammer omdat borderline zo bewust al dan bewust in een bijzonder daglicht komt te staan.
dan haal ik drie dingen uit de voorgaande post

Er word intelligentie bij gehaald terwijl dat er jammer genoeg niets mee te maken heeft.

Het gerechtvaardigden van gedragingen.

Het geen gelijkwaardige relatie op te kunnen bouwen met iemand die borderline heeft.

En ik vind het jammer dat jij onze ervaringen en kennis blijft afdoen als 'geen kennis van' hebben. Het is duidelijk, jij hebt een andere ervaring. En ik vind het oprecht fijn voor je, dat jij er wel zo mee hebt leren omgaan dat het voor iedereen (jijzelf en je omgeving) hanteerbaar is. Maar helaas is dat voor het overgrote merendeel niet het geval. Hoe je het ook draait, went, of keert. Realiseer je dat jij de (positieve) uitzondering bent en accepteer dat. Want mijn ervaringen worden niet anders omdat het voor jou wel anders is.

Heel fijn dat jij het kan, dat weten we inmiddels. In mijn ervaring en naar mijn kennis kan het overgrote merendeel met borderline dat niet, ook niet na jaren intensieve therapie of VERS training.

Dat is jouw ervaring maar maakt mij geen uitzondering of tot de kleine groep mensen met borderline behoren hierdoor met deze positieve ervaring
Sterker gezegd heb ik ook hiervoor drie jaar therapie gehad zonder resultaat

**Geplaatst**: 04-08-19 15:47

Geplaatst: 04-08-19 15:47

BillyJ schreef:
Ik zie de noodzaak niet in om de relatie te beëindigen zolang ik mezelf kan zijn en blijven en we allebei dus inderdaad genoeg ruimte nemen en geven op de momenten dat het nodig is. Vandaar dat terug apart gaan wonen voor ons een goede oplossing is. We hebben beide onze rust maar vertrouwen mekaar ook voldoende om te weten dat we er altijd voor mekaar zijn.

Ja er zijn momenten dat het alleen geschreeuw is en er met borden werd gegooid, MAAR, ik zie aan hem dat hij er elke x spijt van heeft en zelf ook niet zo wil zijn of zo wil reageren. We kunnen daar ook héél openlijk over praten. Dus eens hij rustig is, vertel ik hem ook vaak hoe ik mij voel en hetzelfde in de andere richting. We hebben dus ondanks alles, wel een heel sterke en goede fundering.

Het zal NOOIT makkelijk worden. Dit topic is ook niet bedoeld om mensen met borderline een slechte naam te geven of slecht in beeld te brengen.
Een relatie is nu eenmaal een uitdaging maar wij zijn daar vzn in het begin heel open over geweest, ik wist heel goed waar ik aan begon en weet dat nu nog steeds heel goed.
Ik ben zelf een behoorlijk stabiel persoon dus de impact die het op mij persoonlijk heeft valt mee, echter, makkelijk is het dus nooit en ervaringen delen is soms heel opluchtend. Omdat mensen die deze stoornis niet kennen altijd heel snel zijn in hun vaak ongegronde oordeel.

Ik heb geen oordeel, ik vind het vooral erg boeiend om te lezen hoe jij hier mee op probeert te gaan. Ik heb wel een aantal vragen.

Wat is jouw toekomstplan? Wil je ooit kinderen? Hoe zie je dat voor je?

Je schrijft dat verlatingsangst een probleem is, omdat hij bang is dat jij hem verlaat. Een post later zeg je dat hij opzichzelf wilde wonen. Voor mij staat dit haaks op elkaar, dit lijkt op het aantrekken/afstoten wat je vaak ziet?
Ik zou hier heel erg onzeker van worden. Heb jij dat? Word jij onzeker of ben jij er zeker van dat hij bij je blijft?

Je schrijft over je plannen in Hongarije, heb je een idee van de hulp die hij daar kan krijgen? Zou je daarin voor jezelf een ultimatum willen stellen ( ik denk dat daar de hulp lastiger is maar dat vul ik in) of wil je dat avontuur aan gaan no matter what?

**Geplaatst**: 04-08-19 15:55

Re: Partner met Borderline, eeuwige strijd.

Geplaatst: 04-08-19 15:55

Ik zou met iemand waar ik hier in Nederland niet mee kan samenwonen, heel beslist niet samen in Hongarije een bedrijf gaan beginnen.Dat is toch garantie voor een rampenscenario.

**Geplaatst**: 04-08-19 15:55

Geplaatst: 04-08-19 15:55

Vooral de vraag over Hongarije interesseert mij van Ruitje
Want eerlijk gezegd zou ik dit, los van de daar al dan niet te krijgen hulp, niet kunnen
Ik zou verzuipen door te veel stress in een vreemd land waarin ik mij moeilijker verstaanbaar kan maken en de cultuur anders is

**Geplaatst**: 04-08-19 15:58

Geplaatst: 04-08-19 15:58

ElviraKelan schreef:
Poekie maar zet er dan bv bij dat degene nooit geen therapie heeft gehad. Dat verduidelijkt heel veel

Overigens met therapie kan je het naar pannetje 5 doorschieten verminderen maar niet voorkomen of voorkomen naar zelden. Maar zeker minder vaak laten gebeuren ook zeker door de persoon met borderline zelf zonder hulp.
En juist de theoretische benadering heb je nodig als naaste en als persoon met borderline zelf voor zelfinzicht en inzicht in het ziektebeeld
Zonder dat krijg je idd deze ervaringen die idd logischerwijs geen begrip naar degene met borderline inhouden en dat vind ik persoonlijk jammer

Ik vind het knap dat je hier je ervaringen deelt en de situatie vanuit een ander standpunt bekijkt.
Wat mij persoonlijk wel raakt in je bericht is dat je het hebt over ‘geen begrip voor mensen met borderline’. Wat hier gezegd wordt is dat mensen er niet aan kunnen doen dat ze borderline hebben, maar dat bepaalde gedragingen wel heel wat kunnen aanrichten en het niet eenvoudig is om samen te leven met iemand met borderline. Wat ik me dan afvraag: als jij vind dat er voor mensen met borderline geen begrip is, waar is dan jouw begrip voor mensen die samenleven met iemand met borderline?
Je kan wel begrip opbrengen voor iemand, maar op een gegeven moment als je al zoveel meegemaakt hebt, is je begrip ook gewoon een keer op. Het komt op mij over of je ontkent de impact op de omgeving.
Dat anderen in dit topic geen kennis hebben van borderline is een veronderstelling van jou.
En ja, inzicht in borderline kan helpen om om te gaan met iemand met borderline, maar als je ervan uitgaat dat iemand met borderline gelijkwaardig is (en ja die mening deel ik met je), dan kan je ook niet verwachten dat de omgeving zich volledig aanpast aan de persoon met borderline. De persoon met borderline zal toch ook echt zelf stappen moeten ondernemen en verantwoordelijkheid opnemen voor het gestelde gedrag, ookal was dat dan in pannetje 5.

ElviraKelan schreef:
Vooral de vraag over Hongarije interesseert mij van Ruitje
Want eerlijk gezegd zou ik dit, los van de daar al dan niet te krijgen hulp, niet kunnen
Ik zou verzuipen door te veel stress in een vreemd land waarin ik mij moeilijker verstaanbaar kan maken en de cultuur anders is

Ook daar zitten verschillen van persoon tot persoon op. Ik ken iemand met borderline die verhuisd is naar een totaal ander land en daar met de partner ook iets nieuws opgebouwd heeft. Voor zover ik het volg lijkt dat toch behoorlijk te gaan.

**Geplaatst**: 04-08-19 16:27

Geplaatst: 04-08-19 16:27

pateeke schreef:
ElviraKelan schreef:
Poekie maar zet er dan bv bij dat degene nooit geen therapie heeft gehad. Dat verduidelijkt heel veel

Overigens met therapie kan je het naar pannetje 5 doorschieten verminderen maar niet voorkomen of voorkomen naar zelden. Maar zeker minder vaak laten gebeuren ook zeker door de persoon met borderline zelf zonder hulp.
En juist de theoretische benadering heb je nodig als naaste en als persoon met borderline zelf voor zelfinzicht en inzicht in het ziektebeeld
Zonder dat krijg je idd deze ervaringen die idd logischerwijs geen begrip naar degene met borderline inhouden en dat vind ik persoonlijk jammer

Ik vind het knap dat je hier je ervaringen deelt en de situatie vanuit een ander standpunt bekijkt.
Wat mij persoonlijk wel raakt in je bericht is dat je het hebt over ‘geen begrip voor mensen met borderline’. Wat hier gezegd wordt is dat mensen er niet aan kunnen doen dat ze borderline hebben, maar dat bepaalde gedragingen wel heel wat kunnen aanrichten en het niet eenvoudig is om samen te leven met iemand met borderline. Wat ik me dan afvraag: als jij vind dat er voor mensen met borderline geen begrip is, waar is dan jouw begrip voor mensen die samenleven met iemand met borderline?
Je kan wel begrip opbrengen voor iemand, maar op een gegeven moment als je al zoveel meegemaakt hebt, is je begrip ook gewoon een keer op. Het komt op mij over of je ontkent de impact op de omgeving.
Dat anderen in dit topic geen kennis hebben van borderline is een veronderstelling van jou.
En ja, inzicht in borderline kan helpen om om te gaan met iemand met borderline, maar als je ervan uitgaat dat iemand met borderline gelijkwaardig is (en ja die mening deel ik met je), dan kan je ook niet verwachten dat de omgeving zich volledig aanpast aan de persoon met borderline. De persoon met borderline zal toch ook echt zelf stappen moeten ondernemen en verantwoordelijkheid opnemen voor het gestelde gedrag, ookal was dat dan in pannetje 5.

[quote]

Allereerst vrees ik dat de quote niet goed is gegaan.
Ik blijf er echt bij dat ik hierin dit topic weinig empathie richting mensen met borderline tegen kom.
Dat ik zeker begrip heb voor de omgeving van mensen met borderline heb ik in bijna al mijn berichten door laten schemeren. Ook dat dat voor hun lang niet altijd gemakkelijk zal zijn.
Enkel en het feit dat jij in je eigen bericht suggereert dat als iemand een gelijkwaardige relatie wil met iemand die borderline heeft en dat dit ook in pannetje 5 moet kunnen geeft eigenlijk al aan hiermee de indruk wekkend dat er geen empathie voor is. Je vraagt immers ook niet aan iemand zonder benen aan degene of hij een stuk wil gaan lopen. Komt op hetzelfde neer. Terwijl je met degene prima een gelijkwaardige relatie kan hebben. Ook of juist in een relatie is het ook geven en nemen.

Laatst bijgewerkt door Blazy op 04-08-19 16:29, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 04-08-19 16:29

Geplaatst: 04-08-19 16:29

Vergeet heel even de borderline en lees alleen dit: je bent in een relatie van 2 jaar en in deze twee jaar hebben jullie een aantal grote conflicten gehad en hebben jullie besloten dat meer afstand nodig is. Desondanks besloten jullie wel om land te kopen in Hongarije.

Wat zou bokt hierover zeggen als borderline helemaal niet genoemd zou zijn? Ik zou denken: een onverstandig besluit om land te kopen, zolang kennen jullie elkaar nog niet en de tijd samen lijkt zich niet te bewijzen alsof jullie op een lijn zitten. In ieder geval onvoldoende km te emigreren en een bedrijf te runnen.

Ik haal dit uit elkaar nu (de relatieproblemen en de borderline), ook al weet ik dat het een het ander veroorzaakt. Wat ik hiermee wil zeggen is dat nu alles wat fout is gegaan als automatisch aan de BPS wordt toegeschreven. Bijna niemand vraagt om concrete voorbeelden. Er wordt meteen geoordeeld. Hierboven laat ik zien dat, in de gelijkwaardige relatie waar iedereen het hier over heeft, er door de TS ook stappen zijn gezet die ik niet kan volgen. En ja, dat houdt BPS gedrag in stand.

Overigens is een BPS te behandelen, tegenover ieder die zegt dat dit niet zo is. Het is alleen geen kwestie van genezen, maar van het aantal dsm criteria verminderen tot de persoon niet meer aan alle criteria voldoet. Ik ben zelf met een BPS gediagnosticeerd jaren geleden en werk nu als therapeute met onder andere cliënten met persoonlijkheidsproblematiek. Voor wie hier vragen over heeft, staat mijn pb box open.

**Geplaatst**: 04-08-19 16:32

Geplaatst: 04-08-19 16:32

Wipher mijn therapeuten denken anders over borderline genezen cq behandelen.
Als dit zo was wat jij sugereert was ik ook niet 100% afgekeurd duurzaam.

Laatst bijgewerkt door Blazy op 04-08-19 16:33, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 04-08-19 16:32

Geplaatst: 04-08-19 16:32

We weten het nu wel al... Jij weet er alles van en onze mening wordt afgeschilderd als geen begrip.

Wat overigens, en nu moet je dit niet verkeerd opnemen, een typisch symptoom is van borderline. Alles heel persoonlijk opvatten, de omgeving snapt het zogezegd niet en heeft al zeker geen begrip.

**Geplaatst**: 04-08-19 16:35

Geplaatst: 04-08-19 16:35

DeMolenhoek schreef:
We weten het nu wel al... Jij weet er alles van en onze mening wordt afgeschilderd als geen begrip.

Dat jij je er aan ergert is duidelijk...
Maar waar jij je precies aan ergert?
Aan mijn begrip voor de omgeving?
Aan het feit dat ik als iemand met borderline aangeeft empathie in jullie berichten te missen? Maar dan ligt dat aan mijn borderline zonder zelf kritisch te kijken naar je berichten..
Aan mijn theoretische correcte uitleg over dit ziektebeeld?

Mogelijk zegt dit wat over jou zelf

Laatst bijgewerkt door Blazy op 04-08-19 16:36, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 04-08-19 16:35

Re: Partner met Borderline, eeuwige strijd.

Geplaatst: 04-08-19 16:35

Hahaha, och god. Ik geef het op met jou :')

**Geplaatst**: 04-08-19 16:37

Geplaatst: 04-08-19 16:37

DeMolenhoek schreef:
Hahaha, och god. Ik geef het op met jou

Zou ik zeker doen want iets bij jezelf zoeken is echt erg lastig als je in discussie bent met iemand die borderline heeft (dit is cynisch bedoelt)

**Geplaatst**: 04-08-19 16:44

Geplaatst: 04-08-19 16:44

Ik heb echt wel empathie voor mensen met borderline. Maar dan alleen voor diegene die het erkennen en hulp accepteren.

Een hele grote groep ziet dat niet en wil dat niet. Die parasiteren op hun omgeving. En ja daar vind ik wel wat van. Er is geen enkele schaamte om daarvan weg te lopen om jezelf te beschermen.

@elvira; kan jij misschien dan begrip voor mij opbrengen? Nadat mijn ex mij 9 jaar lang zo voorgelogen, gemanipuleerd en gekleineerd heeft dat ik er depressief en suïcidaal van werd. Wie is hier het slachtoffer? De persoon met een ziekte of de omgeving? Mijn ervaring staat hierin helaas niet op zichzelf en dat lees ik hier ook bij meerderen terug.

**Geplaatst**: 04-08-19 16:50

Geplaatst: 04-08-19 16:50

DeMolenhoek, jij zegt het, ik dacht het. Ik lees alleen maar typische borderline antwoorden. Het ligt allemaal aan jullie, en niet aan mij. En wat je ook zegt om het uit te leggen, ik keer het om zodat het aan jou ligt.

Gras is blauw, grappen wij nog wel eens.

Gloa, let er maar eens op, eigenlijk zijn alle ervaringen hetzelfde. Iedereen maakt hetzelfde mee, op dezelfde manier. Ik probeer dat als troost te zien.

**Geplaatst**: 04-08-19 17:01

Geplaatst: 04-08-19 17:01

Ik vind ElviraKelan anders toch nog wel terechte punten hebben hoor. Daarbij vind ik het dan ook nogal kinderachtig en denigrerend om het op haar borderline te steken. Alsof neurotypische mensen nooit even kunnen 'doordrammen' of een sterke mening hebben?

Maar ik denk dat ElviraKelan er ook rekening mee moet houden dat borderline zich vaak ook anders uit bij mannen en vrouwen. Niet per se altijd, maar er zitten wel verschillen in en natuurlijk speelt het fysieke deel ook mee. Als die man van TS toch enorm agressief blijkt te zijn of doorslaat..? Als vrouw zijnde sta je dan geen kans.
Het is natuurlijk ook logisch dat de meeste mensen het bekijken vanuit hun kant en de kant van TS. De mensen hier op het forum zijn geen psychologen of psychiaters (zullen er zeker wel wat tussen zitten), dus voor professionele reacties moet je hier ook niet zijn. TS zou gewoon in relatie therapie moeten gaan als ze hieraan wilt werken.

De ene persoon met borderline is de andere niet. Vaak hoor je enkel de 'worst case' gevallen en ik kan me zeker voorstellen dat het voor mensen met borderline die wel aan zichzelf proberen te werken dit erg naar kan zijn. Want je ziet het hier nu ook al, TS zegt 'borderline' en iedereen gaat direct van het ergste uit... Op de eerste pagina al, terwijl TS nog niet eens veel beschreven had van de problematiek die haar man heeft.

**Geplaatst**: 04-08-19 17:05

Geplaatst: 04-08-19 17:05

Je mag mij kinderachtig vinden, maar ElviraKelan draait en keert elke situatie tot een persoonlijke aanval, denigrerend of het niet willen snappen. Dat heeft niets te maken met een sterke mening hebben maar met de typische slachtoffer rol. Iemand deelt zijn persoonlijke ervaring en direct is die ervaring een feit geworden dat ze ook nog eens persoonlijk opneemt. Dat is gewoon een klassieke reactie.

Ik heb het ook vaak genoeg meegemaakt hoor. Zat ik met een vriendin aan de telefoon te praten over haar beagle waarop ik al lachend zeg: Haha, maar met beagles kun je nu eenmaal niet veel aanvangen. Mijn zus had dit gehoord en zij was laaiend want hoe durfde ik te zeggen dat er met haar beagle niets was aan te vangen en zij een slechte baas was.

**Geplaatst**: 04-08-19 17:14

Geplaatst: 04-08-19 17:14

Je kunt niet ontkennen dat stoornissen invloed hebben op relaties.
Al heb je alle begrip van de wereld, je kunt niet je leven laten draaien om iemand die je het moeilijk maakt, om welke reden dan ook.
Er zijn mensen die zich met alle liefde opofferen, maar dit moet wel een keuze zijn.

Op het moment dat je geluk ten koste gaat van een ander - in het midden latende wie dat dan is want het kan twee kanten op- is niet bij elkaar wonen of blijven een logische stap, zeker als er niet aan de relatie gewerkt wordt met behulp van therapie.

Je moet wel iets uit een relatie halen, want daar heb je een relatie voor.
Het is niet moeilijk om een voor en tegen lijstje te maken en te zien welke lijst het langste is of het zwaarste weegt. Dat kan voor iedereen verschillend zijn. En zo kun je ook best iemand hebben met nadelen waarbij de voordelen even zwaar of zwaarder wegen, maar dus ook andersom.

Laatst bijgewerkt door Lusitana op 04-08-19 17:15, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 04-08-19 17:15

Geplaatst: 04-08-19 17:15

Nou ja wat ik vaak zie is dat als mensen therapie gehad hebben ze hun gedrag prima theoretisch uit kunnen leggen, maar daarmee ook vaak een excuus hebben, want fase 5. Dat maakt het niet altijd gemakkelijker om mee om te gaan voor de omgeving.

Dat het voor een persoon met borderline ontzettend lastig is ontkent niemand. Maar hier vraagt iemand advies omdat zij een relatie heeft met iemand met borderline. E n dan zeg ik toch run Forrest run.... want vanaf het moment dat je een partner met borderline hebt, heb jij borderline. Je zal er altijd rekening mee moeten houden.

**Geplaatst**: 04-08-19 17:18

Geplaatst: 04-08-19 17:18

De Molenhoek dat ik jou niet lig is mij duidelijk

Maar laat jij nu eens een kenmerk noemen die niet tot de kenmerken tot borderline behoort.
Jij valt mij persoonlijk aan maar vervolgens geef jij aan dat ik jou persoonlijk aanval.

Ik lees hier hele nare ervaringen met borderline. Ik heb overal theorie gebruikt. Alles ondersteunt met argumenten. Iets wat ik niet bij jullie heb terug gezien enkel eigen ervaringen vanuit het ergste soort waarmee je een hele grote groep mensen met borderline echt tekort doet.
En nee ik heb een sterke mening. Maar jij kleurt die gelijk sterk in doordat ik toevallig borderline heb. Dat noem ik laag en heeft niets maar dan ook niets met mij te maken, met een zogenaamde slachtofferrol wat Nb geen eens een kenmerk is volgens de DCM maar alles met hoe jij naar dingen kijkt

**Geplaatst**: 04-08-19 17:20

Geplaatst: 04-08-19 17:20

ElviraKelan schreef:
Echter heb je geen controle meer als je je in pannetje 5 bevind over je eigen gedragingen.
Niet leuk voor de omgeving, voor degene met borderline niet, voor niemand.
Maar helaas hoort dit wel bij borderline
En om voor mijzelf te praten: als ik er wat aan kon doen dan deed ik dat, als ik bepaalde gedragingen kon terug draaien dan deed ik zo mogelijk nog sneller.
En ja bij borderline draait het helaas vaak om herhalingen van gedragingen zeker zonder therapie

En dat is iets wat jezelf als degene met borderline moet leren accepteren maar ook de omgeving.

Even over die laatste zin. Wat in mijn ogen een belangrijke toevoeging is, is dat je als omgeving er ook voor kan kiezen om die koekenpan naar je hoofd te ontwijken. Hoe zwaar het ook zal zijn om borderline te hebben, er is niemand die je kan verplichten om (soms letterlijk) binnen smijtbereik van iemand met borderline te blijven. Het is simpelweg een feit dat dit bij borderline hoort, maar het is geen feit dat je dit als omgeving lijdzaam moet ondergaan. Het komt nu eenmaal heel vaak voor dat mensen die in eerste instantie psychisch gezond zijn compleet naar de bodem getrokken worden. In mijn ogen is dat het niet waard. Gebeurt dat altijd met borderline? Nee, natuurlijk niet. Het is echter wel iets wat veel gebeurt vanwege het gedrag dat bij borderline hoort.

Ikzelf ben simpelweg gevoelig voor mensen die als donderslag bij heldere hemel kunnen omslaan en hou zelfs familie om die reden op afstand. Loyaliteit kent grenzen en die grenzen zijn bij mij tegenwoordig sneller bereikt om mezelf te beschermen. Heb ik dan niet genoeg begrip voor mensen met borderline? Dat kan je zo zien, maar mijn eigen gezondheid gaat voor.

Uiteraard is het belangrijk dat als het een partner betreft waar je bewust bij wil blijven dat je tot bepaalde hoogte begrip moet hebben en moet leren omgaan met bepaalde dingen, maar het is ook héel belangrijk dat de persoon met borderline dit inziet en professionele hulp vraagt. Met hulp kan het alsnog een achtbaan zijn en is er ook vaak geen begrip als je het wil opgeven want 'hij/zij is zo charmant'.

**Geplaatst**: 04-08-19 17:23

Geplaatst: 04-08-19 17:23

Sjong schreef:
Nou ja wat ik vaak zie is dat als mensen therapie gehad hebben ze hun gedrag prima theoretisch uit kunnen leggen, maar daarmee ook vaak een excuus hebben, want fase 5. Dat maakt het niet altijd gemakkelijker om mee om te gaan voor de omgeving.

Dat het voor een persoon met borderline ontzettend lastig is ontkent niemand. Maar hier vraagt iemand advies omdat zij een relatie heeft met iemand met borderline. E n dan zeg ik toch run Forrest run.... want vanaf het moment dat je een partner met borderline hebt, heb jij borderline. Je zal er altijd rekening mee moeten houden.

Pannetje 5 is geen excuses voor gedrag maar een verklaring dat iemand met borderline geen invloed/controle meer heeft op zijn eigen gedrag.
Dat betekent dus dat je dat voor moet zijn en blijven.

Wat maakt dat moeilijker voor de omgeving?
Want eerlijk gezegd snap ik je niet daarin.

Als iemand de therapie in praktijk kan brengen wordt pannetje 5 dus grotendeels voorkomen dus maakt dat het juist gemakkelijker voor de omgeving mijn inziens.

En ja net als dat iemand geen benen heeft zul je ook rekening moeten houden als je partner borderline heeft. Mijn inziens behoort dat geen probleem te zijn, uitzonderingen daar gelaten

**Geplaatst**: 04-08-19 17:24

Geplaatst: 04-08-19 17:24

ElviraKelan schreef:
Allereerst vrees ik dat de quote niet goed is gegaan.
Ik blijf er echt bij dat ik hierin dit topic weinig empathie richting mensen met borderline tegen kom.
Dat ik zeker begrip heb voor de omgeving van mensen met borderline heb ik in bijna al mijn berichten door laten schemeren. Ook dat dat voor hun lang niet altijd gemakkelijk zal zijn.
Enkel en het feit dat jij in je eigen bericht suggereert dat als iemand een gelijkwaardige relatie wil met iemand die borderline heeft en dat dit ook in pannetje 5 moet kunnen geeft eigenlijk al aan hiermee de indruk wekkend dat er geen empathie voor is. Je vraagt immers ook niet aan iemand zonder benen aan degene of hij een stuk wil gaan lopen. Komt op hetzelfde neer. Terwijl je met degene prima een gelijkwaardige relatie kan hebben. Ook of juist in een relatie is het ook geven en nemen.

Niet mee eens. Ik ga niet vragen aan iemand zonder benen om zelf een stuk te stappen, maar ja, ik ga bv wel vragen om zelf een stuk met de rolstoel te rijden (gesteld dat die persoon in een rolstoel zit en dat in fysiek gezien kan). Ik heb zelf een beperking. Dat leidt soms ook tot moeilijke situaties. Echter, ik ben niet alleen op de wereld en de wereld kan niet om mij draaien. Tuurlijk kunnen mensen zaken doen om mij te helpen en dat doen ze ook, maar niet alles kan aangepast zijn. Andere mensen passen zich een stukje aan aan mij en ik pas mij in de mate van het mogelijke ook zelf aan. Mijn beperking ontslaat mij niet van streven naar zelfstandigheid, zelfredzaamheid, verantwoordelijkheid opnemen voor wat ik doe (ook al kan ik sommige situaties niet voorkomen) en daar zelf ook stappen in zetten binnen mijn mogelijkheden.
Ik verwacht niet dat iemand met borderline in pannetje 5 zoals jij het noemt vatbaar is voor rede. Maar als die persoon dan terug rustiger is, ja dan ben ik wel van mening dat niet gelijk de beleving van een naaste van tafel geveegd moet worden met zaken als: 'oh dat was maar om te lachen hoor' of 'ja ik ging door een heel moeilijke periode' of het gewoon in de schoenen van de naaste zelf te schuiven zonder dat er echt gesprek mogelijk is of er excuses aangeboden worden (en ja, sorry dat zijn nu eenmaal mijn ervaringen met mensen met borderline en niet met één iemand, maar met meerdere mensen).
En ja, ik weet wat borderline is, ook meer theoretisch gezien.
En wat empathie richting mensen met borderline in dit topic betreft: zoals anderen ook aanhalen, hier worden persoonlijke ervaringen gedeeld. Dat is ook waar TS om vroeg: ervaringen. Die ervaringen mogen gedeeld worden. Dat die ervaringen niet fijn zijn om te lezen, tja, dat wil ik best geloven. Maar wat mensen, inclusief ikzelf, hier schrijven is wat zij onthouden hebben uit of geleerd hebben uit samenleven met iemand met borderline. Daar heeft ieder die zijn ervaringen hier deelt recht op! Dat is geen gebrek aan begrip voor mensen met borderline (al kan je begrip wel degelijk opraken, zoals eerder gezegd), maar hoe het is voor de omgeving om samen te leven met iemand met borderline.

ElviraKelan schreef:
De Molenhoek dat ik jou niet lig is mij duidelijk

Maar laat jij nu eens een kenmerk noemen die niet tot de kenmerken tot borderline behoort.

Ik lees hier hele nare ervaringen met borderline. Ik heb overal theorie gebruikt. Alles ondersteunt met argumenten. Iets wat ik niet bij jullie heb terug gezien enkel eigen ervaringen vanuit het ergste soort waarmee je een hele grote groep mensen met borderline echt tekort doet.
En nee ik heb een sterke mening. Maar jij kleurt die gelijk sterk in doordat ik toevallig borderline heb. Dat noem ik laag en heeft niets maar dan ook niets met mij te maken, met een zogenaamde slachtofferrol wat Nb geen eens een kenmerk is volgens de DCM maar alles met hoe jij naar dingen kijkt

TS vraagt hier ook niet om theorie, TS vraagt naar ervaringen. Logisch dat er ervaringen gedeeld worden dan... 'Eigen ervaringen van het ergste soort', tja, sorry dat wij die ervaringen hebben.... Daar zal best een deel van de mensen met borderline zich door tekort gedaan voelen, maar wij kunnen niet even onze ervaringen veranderen omdat we anders anderen met borderline tekort doen hé.

**Geplaatst**: 04-08-19 17:25

Geplaatst: 04-08-19 17:25

ElviraKelan schreef:
De Molenhoek dat ik jou niet lig is mij duidelijk

Maar laat jij nu eens een kenmerk noemen die niet tot de kenmerken tot borderline behoort.
Jij valt mij persoonlijk aan maar vervolgens geef jij aan dat ik jou persoonlijk aanval.

Ik lees hier hele nare ervaringen met borderline. Ik heb overal theorie gebruikt. Alles ondersteunt met argumenten. Iets wat ik niet bij jullie heb terug gezien enkel eigen ervaringen vanuit het ergste soort waarmee je een hele grote groep mensen met borderline echt tekort doet.
En nee ik heb een sterke mening. Maar jij kleurt die gelijk sterk in doordat ik toevallig borderline heb. Dat noem ik laag en heeft niets maar dan ook niets met mij te maken, met een zogenaamde slachtofferrol wat Nb geen eens een kenmerk is volgens de DCM maar alles met hoe jij naar dingen kijkt

Een ervaring is per definitie subjectief. Deze moet helemaal niet ondersteund worden door theorie, want dan is het niet meer louter een ervaring. Je kan niemand verwijten dat hij/zij zijn ervaring beschrijft op een forum als bokt. Het is immers geen theoretische encyclopedie, maar een forum waar meningen en ervaringen welkom zijn.