Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-08-19 22:11

Re: Partner met Borderline, eeuwige strijd.

Geplaatst: 14-08-19 22:11

Mijn ex was geen (gediagnosticeerde) borderliner even voor de duidelijkheid. Wel is ze eens ontslagen op haar werk met de melding dat ze naar een psycholoog moest gaan, maar dit heeft ze verder nooit gedaan.
Viel me gewoon op hoeveel dingen ik herken uit dit topic.

**Geplaatst**: 14-08-19 22:35

Re: Partner met Borderline, eeuwige strijd.

Geplaatst: 14-08-19 22:35

Joh, het is alsof er scholen voor huiselijk geweld bestaan......

Ze volgen ook allemaal dezelfde volgorde. Te snel binden, isoleren, dezelfde soort manipulaties.......

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-08-19 09:02

Geplaatst door de TopicStarter : 15-08-19 09:02

Avalanche81 schreef:
Joh, het is alsof er scholen voor huiselijk geweld bestaan......

Ze volgen ook allemaal dezelfde volgorde. Te snel binden, isoleren, dezelfde soort manipulaties.......

Zo lijkt het bijna wel ja... mss zijn ze wel allemaal gelijk ontvoerd geweest door aliens
Neen ff serieus, de gedragingen komen wel echt heel fel overeen! Alsof het van mekaar word afgekeken... toch gek eigenlijk he!

**Geplaatst**: 15-08-19 09:04

Geplaatst: 15-08-19 09:04

Er zal toch wel ergens bij deze afwijking een zelfde fout in de bekabeling zitten, die dit gedrag veroorzaakt. En dat gedragingen overeen komen bij eenzelfde diagnose is niet gek natuurlijk. Ooit is bedacht dat die gedragingen 'typisch' zijn voor een bepaalde afwijking en op basis van die gedragingen is er één (cluster)naam aan gehangen én wordt de diagnose gesteld.

**Geplaatst**: 15-08-19 10:02

Re: Partner met Borderline, eeuwige strijd.

Geplaatst: 15-08-19 10:02

Zou fijn zijn als dat foutje in de bekabeling ontdekt wordt. En gemaakt kan worden.
Doe je veel mensen een plezier mee.

Dat koken en altijd klagen, dat is toch niet vol te houden.
Ik had allang gezegd zoek het uit, ik kook alleen voor mezelf.

Maar ja dat is weer die manipulatie. Het erin tuinen.

**Geplaatst**: 15-08-19 10:04

Re: Partner met Borderline, eeuwige strijd.

Geplaatst: 15-08-19 10:04

Dat geldt voor heel veel psychische aandoeningen. Er is zoveel nog niet bekend. Wat dat betreft is er iets meer bekend van fysieke aandoeningen, hoewel ook daar over het algemeen geldt: we weten wel dát er wat mis gaat (autoimmuunziektes bv, of kanker) maar geen idee wat precies of waarom, laat staan dat het te verhelpen is. Bijna alle medicatie is symptoombestrijding. We kunnen gewoon nog niet beter dan dat.
En voor psychische aandoeningen geldt helaas dat de hersenen veel te goed beschermd zijn door de bloedhersenbarriere: geneesmiddelen komen nauwelijks in de hersenen terecht.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-08-19 16:05

Re: Partner met Borderline, eeuwige strijd.

Geplaatst door de TopicStarter : 15-08-19 16:05

Ergens ben ik blij dat ik momenteel niks meer verneem maar ik merk echt dat ik er met mijn gedachten niet bij ben, dit manifesteert zich duidelijk bij mijn nieuwe job en ondanks alles voortreffelijk gaat kan ik mij dit niet veroorloven. Ik zie dingen over het hoofd die heel grote gevolgen hebben en als het zo doorgaat komt er einde aan. (Douane - import clearance dus precisie is van belang).
Ik maak me zorgen ondaks alles, elke dag denk ik een hem.
Het heeft een immense impact gehad op mij en mijn leven en heb ontzettend moeite om de draad weer op te pikken, zelfs bij vorige relaties nooit zo veel last gehad. Misschien ook wel omdat hij de 1e was waarmee echte toekomstplannen zijn gemaakt en stappen die richting zijn ondernomen. Want ondanks zijn stoornis heb ik elke dag ontzettend van hem gehouden en raak je toch verstrengeld in een bepaalde manier van leven. Ik dacht dat door de nodige miserie die we hebben doorgemaakt het misschien makkelijker zou zijn. Ik heb zelfs lijstjes gemaakt met alle negatieve dingen (zoals hier aangeraden) maar de enige negatieve dingen zijn directe gevolgen van stoornis en zijn geen slechte eigenschappen van hem als persoon. Vooral daarom dat ik zo een spijt heb dat het zo is gelopen want ja hij was een regelrechte bom en wandelend rampgebied maar alsnog wel een héél goede jongen... wat mis ik hem toch...

En ik weet het, ik verdien beter, ik ben meer waard. En toch brand het.

**Geplaatst**: 15-08-19 16:10

Geplaatst: 15-08-19 16:10

BillyJ schreef:
Ergens ben ik blij dat ik momenteel niks meer verneem maar ik merk echt dat ik er met mijn gedachten niet bij ben, dit manifesteert zich duidelijk bij mijn nieuwe job en ondanks alles voortreffelijk gaat kan ik mij dit niet veroorloven. Ik zie dingen over het hoofd die heel grote gevolgen hebben en als het zo doorgaat komt er einde aan. (Douane - import clearance dus precisie is van belang).
Ik maak me zorgen ondaks alles, elke dag denk ik een hem.
Het heeft een immense impact gehad op mij en mijn leven en heb ontzettend moeite om de draad weer op te pikken, zelfs bij vorige relaties nooit zo veel last gehad. Misschien ook wel omdat hij de 1e was waarmee echte toekomstplannen zijn gemaakt en stappen die richting zijn ondernomen. Want ondanks zijn stoornis heb ik elke dag ontzettend van hem gehouden en raak je toch verstrengeld in een bepaalde manier van leven. Ik dacht dat door de nodige miserie die we hebben doorgemaakt het misschien makkelijker zou zijn. Ik heb zelfs lijstjes gemaakt met alle negatieve dingen (zoals hier aangeraden) maar de enige negatieve dingen zijn directe gevolgen van stoornis en zijn geen slechte eigenschappen van hem als persoon. Vooral daarom dat ik zo een spijt heb dat het zo is gelopen want ja hij was een regelrechte bom en wandelend rampgebied maar alsnog wel een héél goede jongen... wat mis ik hem toch...

En ik weet het, ik verdien beter, ik ben meer waard. En toch brand het.

Ik denk dat ik zeker niet alleen ben met dit advies; ga met iemand professioneel spreken. Deze mensen kunnen je tips geven om met alle negatieve gedachten die je nu (heel begrijpelijk) hebt. Verwarring is super normaal, maar je kan dat echt met bepaalde hulpmiddelen een plaats geven.

Dat je hulp zoekt wil niet zeggen dat je er op je eentje niet bovenop kan komen, maar het kan het proces versnellen en minder verwarrend maken.

Misschien heeft iemand hier zelfs wel een naam van een psycholoog of psychiater voor je die daar goed mee kan helpen (ook al is dat uiteraard persoonlijk)?

**Geplaatst**: 15-08-19 16:12

Geplaatst: 15-08-19 16:12

Volgens mij is het leven met iemand met Borderline hetzelfde als dagelijks in een achtbaan zitten...ondanks dat je misschien kots misselijk wordt is het ook wel spannend en nooit saai...geen wonder dat als je uit die achtbaan komt en alles rustig blijft je " af moet kicken"....

**Geplaatst**: 15-08-19 16:41

Re: Partner met Borderline, eeuwige strijd.

Geplaatst: 15-08-19 16:41

Een achtbaan waarin je alleen maar ondersteboven hangt idd en waar iedereen je vertelt dat je niet in een achtbaan zit, dat dit de normale snelheid is, en dat jij de wereld altijd verkeerd hebt gezien.

**Geplaatst**: 15-08-19 19:19

Re: Partner met Borderline, eeuwige strijd.

Geplaatst: 15-08-19 19:19

Ts bel je huisarts en laat je doorverwijzen naar iemand om mee te praten.
Dit is niet goed voor jou.

**Geplaatst**: 15-08-19 19:24

Geplaatst: 15-08-19 19:24

Je moest is weten hoe snel mannen weer lekker op jacht gaan naar een andere vrouw
Been there done that
Die lag na 1 week op een ander en na 4 weken was er een nieuwe relatie :))

Weet nog steeds niet of het nou was om mij jaloers te maken of te kwetsen of dat het gewoon echt het aard van het beestje was :roll:

**Geplaatst**: 15-08-19 20:49

Re: Partner met Borderline, eeuwige strijd.

Geplaatst: 15-08-19 20:49

De aard denk.

"Ik kan niet alleen zijn hoor".

Ik vind dat zo ongezond ook. Van de één naar de ander, niks dan ongelukkige relaties, maar nog geen dag single.....

**Geplaatst**: 15-08-19 20:54

Geplaatst: 15-08-19 20:54

Avalanche81 schreef:
De aard denk.

"Ik kan niet alleen zijn hoor".

Ik vind dat zo ongezond ook. Van de één naar de ander, niks dan ongelukkige relaties, maar nog geen dag single.....

Vaak al iemand, of op het oog, terwijl ze in een relatie zitten...

**Geplaatst**: 15-08-19 20:59

Re: Partner met Borderline, eeuwige strijd.

Geplaatst: 15-08-19 20:59

Ja echt. Dat is er dus altijd één die ik meeneem. Kun je alleen zijn? Kun je ook gelukkig zijn met jezelf? Zo belangrijk.

**Geplaatst**: 15-08-19 22:08

Geplaatst: 15-08-19 22:08

Lusitana schreef:
Avalanche81 schreef:
De aard denk.

"Ik kan niet alleen zijn hoor".

Ik vind dat zo ongezond ook. Van de één naar de ander, niks dan ongelukkige relaties, maar nog geen dag single.....

Vaak al iemand, of op het oog, terwijl ze in een relatie zitten...

Zooooo herkenbaar!!!

**Geplaatst**: 16-08-19 09:23

Re: Partner met Borderline, eeuwige strijd.

Geplaatst: 16-08-19 09:23

Mijn moeder is jaren alleenstaand geweest.
In 1983 gescheiden. En in 2007 hertrouwd.
Met die man is ze nog steeds samen,

Lijkt mij heel naar voelen dat er gelijk een andere relatie is na de breuk.

**Geplaatst**: 16-08-19 11:02

Re: Partner met Borderline, eeuwige strijd.

Geplaatst: 16-08-19 11:02

Heel eerlijk? Ik had er echt totaal geen moeite mee.
Wel zorgen om de nieuwe partner, maar ik was echt blij dat ik eraf was.

**Geplaatst**: 16-08-19 12:32

Re: Partner met Borderline, eeuwige strijd.

Geplaatst: 16-08-19 12:32

Toen mijn ex nog geen twee weken nadat het uit was op zijn -anders nooit gebruikte- fb een foto van een ander meisje postte alsof het zijn nieuw lief was kon ik alleen maar ervan denken “Oh…tot zover was ik dus je enige en grootste liefde en zou er na mij niemand meer zijn”

. Niet veel later werd de foto ook gewoon weer verwijderd en ik zou niet kunnen zeggen of het ook echt was of als het gewoon een random foto was om mij uit mijn tent te lokken.
BillyJ, heel erg normaal om je zo te voelen. Maar hou je altijd voor: de borderline is gewoon een deel van hem. Het gedrag mag dan misschien voortkomen uit zijn ziekte, zijn ziekte is er en zal altijd blijven. Je kan zijn persoonlijkheid daar niet los van zien. Als hij een zware griep zou hebben en beginnen ijlen en hallucineren, dan weet je dat na zoveel dagen de griep voorbij is en ook de symptomen. Dat de ziekte voorbijgaat en dat hij terug weer de oude.
Zijn borderline zal niet zomaar verdwijnen. Het zal altijd bij hem horen en in wezen reageert hij zo omdat hij nu eenmaal zo is. Alleen als hij zelf eindelijk het inzicht zou krijgen en uit eigen motivatie hulp zou willen zoeken zou er iets kunnen veranderen. Maar dat is een heel lang proces. Je zou pas over grote verbetering of een vorm van “genezen” kunnen spreken als hij toch minstens een paar jaar op een goed pad zit. Een half jaar je best doen om niet in oude patronen te vervallen zegt niet zo veel.

**Geplaatst**: 16-08-19 12:35

Geplaatst: 16-08-19 12:35

Avalanche81 schreef:
Heel eerlijk? Ik had er echt totaal geen moeite mee.
Wel zorgen om de nieuwe partner, maar ik was echt blij dat ik eraf was.

Juist goed,want anders heb je eerder kans dat hij je gaat stalken en lastigvallen.

**Geplaatst**: 16-08-19 12:37

Geplaatst: 16-08-19 12:37

Ibbel schreef:
Dat geldt voor heel veel psychische aandoeningen. Er is zoveel nog niet bekend. Wat dat betreft is er iets meer bekend van fysieke aandoeningen, hoewel ook daar over het algemeen geldt: we weten wel dát er wat mis gaat (autoimmuunziektes bv, of kanker) maar geen idee wat precies of waarom, laat staan dat het te verhelpen is. Bijna alle medicatie is symptoombestrijding. We kunnen gewoon nog niet beter dan dat.
En voor psychische aandoeningen geldt helaas dat de hersenen veel te goed beschermd zijn door de bloedhersenbarriere: geneesmiddelen komen nauwelijks in de hersenen terecht.

Is dat zo? Volgens mij komen medicijnen heel goed ook in de hersenen terecht.Kijk maar naar alcohol en allerlei drugs, dat zit toch ook binnen de kortste keren in je hersenen.

**Geplaatst**: 16-08-19 17:11

Geplaatst: 16-08-19 17:11

manubres schreef:
Volgens mij is het leven met iemand met Borderline hetzelfde als dagelijks in een achtbaan zitten...ondanks dat je misschien kots misselijk wordt is het ook wel spannend en nooit saai...geen wonder dat als je uit die achtbaan komt en alles rustig blijft je " af moet kicken"....

Ik noemde het altijd een toverbal.. elk dagdeel een andere belevenis.
Ik vind mijn ex buiten haar borderline een geweldig en lief mens maar haar ziekte veroorzaakt
een hoop ellende in onze omgeving.

Al houdt ze nog steeds stug vol dat ze genezen is en dat ze gewoon een apart persoon is

**Geplaatst**: 16-08-19 20:51

Re: Partner met Borderline, eeuwige strijd.

Geplaatst: 16-08-19 20:51

Ach apart is wel leuk.

Het wisselachtige humeur en het liegen is erg vervelend.
Ik kan daar niet mee omgaan.

Mijn moeder geniet ook van andermans ellende.
Kind dat blijft zitten, iemand die ontslagen is, iemand die dood is, vol vuur verteld ze erover.
Erge is, ik ken die mensen niet. En ik vind het vooral sneu.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-08-19 10:40

Geplaatst door de TopicStarter : 17-08-19 10:40

Een liedje dat op dit moment heel goed verwoord hoe ik me voelde en nog steeds voel:: Mercy van Shawn Mendes

Het zijn inderdaad toverballen, je weet nooit waar je aan toe bent, je weet niet hoe je zal thuis komen, je weet op voorhand al dat je thuis geen uitlaatklep hebt en je je stress best vooraf kan afzetten omdat ze heel fel reageren op emoties en gevoelens van de mensen die dicht bij hun staan. Een echte "eeuwige strijd". Altijd in strijd met zichzelf en hun omgeving. En de omgeving altijd in strijd met waar je grenzen zijn, waar je staat, hoe veel kan je op je af laten komen... en wanneer is het genoeg.

**Geplaatst**: 20-08-19 20:53

Geplaatst: 20-08-19 20:53

Borderliner hierzo. Maar wel 1 die nadat het helemaal mis is gegaan, hulp heeft aangenomen en hard heeft gewerkt om het om te draaien.

Het gaat nooit weg. Het is immers een persoonlijkheidsstoornis, maar het is prima te managen.. Mits je genoeg inzicht hebt en genoeg handvaten hebt gekregen om je emoties te reguleren.

Ik leef al 3 jaar zonder typische uitbarstingen, huilaanvallen, woede aanvallen, rare manipulaties etc.

Natuurlijk heb ik nog soms weleens een extreme emotie, maar ik kan die reguleren. Dan is het soms een innerlijke strijd, maar de persoon met wie ik contact heb is daar niet de dupe van. Lukt dat reguleren niet dan geef ik gewoon aan (mijn hele omgeving weet er vanaf) dat ik nu even een emotie ervaar die niet passend is, dat ik weet dat ik onredelijk ben of te extreem reageer en dat ik van de situatie en/of discussie moet weg stappen. Dan doe ik dat, kom tot rust, kom terug en dan kunnen we het gewoon normaal bespreken.

Maar dat is heeeel veel therapie geweest.

Ook ik vind dat weg stappen van een relatie met iemand met borderline die niet geholpen wil worden, de beste keuze is. Je gaat er anders compleet aan kapot. Ook al doet je partner dat niet bewust, ze doen het wel, en als ze geen hulp willen of over de tijd geen verbetering laten zien, dan moet je om jezelf denken. Borderline is verdomde ingewikkeld en behoorlijk slopend voor de directe naasten. Die zijn vaak het slachtoffer van alle nare gedragingen.

Mensen zijn ook bij mij weg gestapt dankzij al dat aantrekken en afstoten wat ik deed. Dat heeft me heel veel pijn gedaan, maar dat heeft me ook het zetje gegeven om echt aan mezelf te werken, want ik wilde mensen van wie ik hield niet meer zoveel pijn doen.

En ook al kun je niks aan borderline doen, je kan wel wat doen aan hoe je met je persoonlijkheidsstoornis omgaat. Borderliners kunnen heus wel wat verantwoordelijkheid voor hun gedrag worden aangerekend. Juist door te zeggen dat ze er niks aan kunnen doen houd je het bij ze in stand.