Geplaatst Als eerste is het wel belangrijk om te melden dat mijn dochter onder behandeling staat van de kinderarts, maar dat heeft tot nu toe geen resultaat opgeleverd. Vandaar dat ik hier een berichtje plaats in de hoop dat er anderen dingen herkennen of met adviezen komen waar ik zelf nog niet aan heb gedacht.
Wat is er aan de hand?
Als baby had mijn dochter lang last van darmkrampjes en met 3 maanden zat ze al aan de lactulose omdat er geen ontlasting uitkwam. Als het eruit kwam was het groen en stonk het ontzettend. Ook de overgang naar vast voedsel ging niet zonder problemen en had ze regelmatig krampjes, harde ontlasting en krijsbuien. Rond 1 jaar was dat allemaal over en hebben we de lactulose ook afgebouwd.
Sinds september vorig jaar (met 2 jr. & 8 mnd.) is ze helaas begonnen met haar ontlasting op te houden. Ik kan me herinneren dat ze op een dag in paniek naar me toe kwam rennen omdat ze moest poepen. Vervolgens kwam er een klein beetje uit wat erg donker(groen) was en met groeven (sorry voor de details). Aangezien het geen goede drinker is dacht ik dat ze meer moest drinken, maar het kwaad was al geschied. Ze ging het steeds ophouden totdat ze het niet meer kon tegenhouden en dan kwam het er met veel paniek, tranen en gegil uit. Het is een erg gevoelig meisje en ook snel angstig dus ik ging er vanuit dat het tussen haar oren zat.
Vervolgens het hele proces gevolgd via huisarts en kinderarts met laxeermiddelen etc. maar dat heeft allemaal niet geholpen. De macrogol die we hebben meegekregen hield de ontlasting zacht dus daar kon het niet liggen, ondertussen had ze nog steeds pijn bij het poepen en ook steeds buikpijn. Sinds een paar weken zijn we gestopt met de macrogol om te kijken wat er dan met de ontlasting zou gebeuren en wat schetste mijn verbazing: ze heeft eigenlijk altijd diarree maar dat was niet te zien door de macrogol die ze steeds kreeg.
Het enige wat nu nog redelijk helpt is als ze het in bad doet. Dan kan ze redelijk ontspannen en na veel paniek en pijn komt het er dan uit. Het is niet heel lekker voor mij om op te ruimen maar dan komt het er tenminste uit. Daarnaast geef ik haar af en toe een paracetamol als ze echt veel buikpijn heeft en dat helpt wel goed bij haar. Dan merk je meteen dat haar humeur beter wordt en nog belangrijker: soms komt er dan ontlasting uit maar dan vrij gemakkelijk en zonder al teveel paniek. Maar inmiddels zijn we bijna een jaar verder en is er nog steeds geen oplossing voor haar klachten.
Wat hebben we nog meer hebben gedaan:
- Röntgenfoto van haar buik gemaakt. Was niks geks op te zien.
- Bij een buikpijncentrum geweest --> kostte vooral veel geld.
- Fysiotherapie gehad. Ze zat wel vast in haar bekken maar leverde verder niks op.
- Lactosevrij dieet geprobeerd --> geen resultaat.
- Ontlastingonderzoek o.a. naar darmparasieten, gluten, ontstekingen maar daar kwam niks uit.
- Bloedonderzoek naar gluten, lactose, ontstekingen maar ook daar kwam niks uit.
Symptomen die ze heeft en me opvallen (afgezien van het ophouden):
- Diarree-achtige ontlasting, maar de oudere ontlasting is harder omdat ze het dus ophoudt. De oudere ontlasting is een stuk meer donker dan de nieuwe ontlasting (lichtbruin).
- Ontlasting stinkt echt heel erg (diarree-geur).
- Buikpijn rondom haar navel of rechtsonder haar navel. Ze duwt er steeds op, wrijft erover of trekt haar buik snel in en uit, net alsof ze aan het hyperventileren is. Eerder ging ze steeds met haar buik op de armleuning of zitting van de stoel liggen, ik denk om er druk op te geven. Of ze rolt zich op als een bal en kruipt in elkaar.
- Ze kan vaak geen seconde stil zitten, vooral als ze aandrang heeft. Ze zit constant te wiebelen.
- Regelmatig oprispingen
- Ik vind dat ze best veel moeite moet doen om de ontlasting eruit te krijgen. Het begin gaat wel maar voor de rest moet ze hard persen.
- Slijm in de ontlasting
- Veel moe en daardoor ook wallen onder haar ogen.
- Weinig eetlust en daardoor ook gewichtsverlies en moeilijk om aan te komen in gewicht. Via de diëtiste hebben we als aanvulling drinkvoeding gekregen en in de 4 weken dat ze gemiddeld 1 flesje per dag krijgt heeft ze een enorme groeispurt gemaakt qua gewicht, lengte, voeten, haar, enz.
- Slecht humeur (boos, huilerig, verzet).
Zodra de ontlasting eruit is is ze weer wat vrolijker maar vaak zie ik haar vlak daarna dan toch weer aan haar buikje zitten. Ook tijdens het spelen doet ze het onbewust.
Deels denk ik dat het wel tussen haar oren zit omdat ze zo gevoelig is, maar ik geloof gewoon niet dat dat de enige oorzaak is. Het gekke is alleen dat ze 9 van de 10 keer als ze moet poepen in paniek is en zegt dat haar buikje en anus zeer doen. Maar heel af en toe komt het er zonder gedoe uit (soms ook door de paracetamol) Dan komt ze de hoek om rennen en zegt ze dat ze heeft gepoept. Wat dan ook klopt.
Hebben jullie misschien nog andere goede ideeën, adviezen, dingen waar we op moeten letten of die opvallend zijn en we nog niet aan gedacht hebben? Ik sta open voor alles want ik weet het niet meer zo goed. Gisteren heb ik een heel gesprek met de kinderarts gehad en ik kon aan haar merken dat ze het ook niet zo goed meer wist. Voor de zekerheid wil ze nog een keer het onstekingseiwit in haar ontlasting checken en als daar niets uitkomt dan gaat ze een second opinion aanvragen bij een MDL-kinderarts.
Alvast bedankt en ook dat je het hele verhaal gelezen hebt.
Groetjes,
Esther
