Wat kan je van je HA verwachten als je niet meer wil leven?

Morgenochtend heb ik weer een afspraak bij de huisarts. Medicijnen evalueren en ik ga weer aangeven dat het echt niet meer goed gaat. Ik heb dit al een paar keer aangegeven (wilsverklaring besproken) maar het wordt steeds serieuzer.

Tot nu toe heb ik nog geen behandeling mogen ontvangen (hele lange wachtlijsten) maar ik zoek eigenlijk echt dringende hulp. Maar wat voor hulp mag en kan ik verwachten van een huisarts in zo'n situatie? Ik verkeer in een hele onprettige situatie maar ben absoluut niet impulsief en ik denk heel veel na dus ik vind mezelf wel in crisis maar niet in acute crisis. Ik kan er ook vrij neutraal over praten.

Maar wat voor hulp mag ik in deze situatie verwachten? Hopelijk kan het mij morgenochtend helpen tijdens de afspraak. Ik hoef gelukkig niet alleen en gaat mijn woonbegeleidster mee.

Hoe oud ben je?

In een crisis kan een huisarts best wat ondernemen.
Wat zou je zelf willen? Mag evt ook per pb hoor.

De huisarts kan de crisisdienst inschakelen zodat ze je kunnen beoordelen maar je geeft zelf al aan dat het niet acuut is en dan nemen ze je niet zomaar op. Helaas is er overal een wachtlijst. Wil je deeltijd therapie?

Ervaring hier helaas. Niet met HA maar wel met crisis.. Als je wil mag je een pb sturen. Sterkte!

Ik zou graag deeltijd therapie willen. Maar welke is wel de vraag en de wachtlijsten zijn erg lang vaak en voor mijn gevoel zal ik er dan niet meer zijn.

Een opname wordt vaak gedaan als het echt crisis crisis is, als je voor jezelf of anderen beschermd moet worden. Ik ben nu op dit moment niet in zo'n acute crisis maar ik merk zeer zeker achteruitgang dmv gedachtes die echt al plannen zijn geworden.

Ik ben begin 30 jaar.

Kan geen hulp of tips bieden, maar wil je wel heel veel beterschap wensen.

Maar als je je gedachtes aan het omzetten bent naar plannen maken ben je wel degelijk een gevaar voor jezelf. Wees daar alsjeblieft ook duidelijk in naar je arts

Helaas zijn er veel te lange wachtlijsten omdat er te weinig doorstroom is ook voor cliënten door allerlei redenen.. en helaas zijn mensen zoals jij daar de dupe van
Euthanasie bij psychisch lijden is nog steeds heel heel erg moeilijk..
Een grijs gebied wat niet makkelijk te toetsen is en ze willen er toch vaak richtlijnen aan hangen waaraan je moet voldoen en dan nóg gebeurd het niet..

Wat mag je van de huisarts verwachten, een luisterend oor, opties qua behandeling/medicatie (binnen zijn kunnen/kennis, ha is geen psychiater), actuele lengte wachtlijsten, crisisdienst/iht(intensive home treatment/ambulant) team inschakelen voor beoordeling.. -> mogelijk opname daarna op een hic of medium care spoed unit.

Wil wel zeggen dat ik het erg knap vind dat je het allemaal zo goed kan verwoorden!

Dit. Net als de gedachte dat je de wachtlijst wellicht niet haalt. Geef alles aan, schrijf het desnoods op als je het niet goed mondeling kan overbrengen.

En een hele dikke knuffel

Bedankt voor je uitleg. Ik ben al een beetje bekend wat betreft iht en opname op de paaz. Toen kon ik door uitputting niet meer voor mezelf zorgen maar had ik minder gedachtes dat ik dood wilde. Het is nu 11 maanden geleden dat ik van de eerste opname terug thuis kwam en nog geen behandeling is opgestart. Gelukkig wel hulp in de vorm van woonbegeleiding maar geen behandeling.
Op dit moment zit ik niet in die echte fysieke uitputting dus minder crisis.

Daarom vind ik het echt moeilijk om te weten wat ik mag en kan verwachten van de ha in deze situatie. Ik vind het heel moeilijk.

Als het moet kan hulp heel snel geregeld zijn hoor, wees eerlijk in je gevoelens, gedachten en evt plannen

Hier kan ik het alleen maar mee eens zijn! Spreek duidelijk je concrete plannen uit als die door je hoofd spoken..

Helpt het eventueel om je zorgverzekeraar te bellen voor wachtlijstbemiddeling?

In overleg met TS en het team wordt dit topic weer heropend.

Hoe gaat het TS, heb je overleg gehad met de huisarts?

Het is fijn dat je zo goed het kan verwoorden, maar omdat je zelf zegt geen acute crisis, zal hier ook niet zo mee omgegaan worden.

Ik zou heel duidelijk uitspreken naar begeleiding en huisarts dat je suicidale gedachten hebt en hier ook concreet mee aan het plannen bent.

Is het fijn voor jou als je iemand kan bellen, als je wel op dat punt komt dat je door wilt zetten met die plannen? Er is een zelfmoordlijn, die zijn dag en nacht bereikbaar 0900-0113

Ik hoop ontzettend voor je dat er snel therapie komt en dat deze ook gaat helpen.

Wat je kan verwachten: heel lange wachttijd

Zelfs als je wel een poging doet en dat overleefd, is er geen plek in klinieken. Dan word je gewoon naar huis gestuurd.

Er wordt in deze gevallen zeker wel actie ondernomen! Alleen inderdaad, de zorg is om te huilen.

Dat ligt er allemaal maar net aan waar je woont, wat je verleden is etc.
Als ik naar de huisarts ga met het verhaal van TS dan wordt ik uiterlijk die dag daarna nog gezien door een art/psycholoog.
Maar wees duidelijk en concreet in de (dwang) gedachten die je hebt. Spreek ze uit en laat je struggle zien. Hoe onzettend moeilijk.

Ik vind de opmerking van MarlindeRooz echt heel ongepast. die tem ik dan ook.

Wat heftig TS dat je nergens terecht kunt met je hulpvraag.
Ik denk dat het heel belangrijk is dat je duidelijk bent, net als in dit topic. Dan weet je huisarts waar hij mee te maken heeft, wees eerlijk.

Sterkte.

Ik denk niet dat TS geholpen is met deze bijdrage

Sterkte TS! Zorg in ieder geval dat je heel duidelijk bent over hoe het momenteel met je gaat. Ook al heb je er zelf een bepaald beeld bij (niet accuut, ondanks het maken van plannen); laat die beoordeling aan de huisarts over. Hij/zij kan dat prima, zolang jij maar open en eerlijk bent over hoe het echt met je gaat.

Oei, pas op met zo'n reactie. TS geeft aan suïcidale gedachten te hebben en met dit soort berichten schop je nog even alle hoop die ze heeft op hulp, in de goot. Niet heel verstandig.

Daarbij is de TS al eens opgenomen geweest en heeft ze woonbegeleiding.
Kortom, ze staat al op de zorgkaart en zal dus eerder geholpen worden dan iemand die nooit bekend is geweest met dit soort klachten.
Dat is tenminste mijn ervaring.

Uh dat is niet zo. Helaas zit alles enorm vol in de ggz. Ook als je al bekend bent dan is er niet altijd plek.

En dat laatste betekend niet dat TS helemaal geen hulp krijgt.
Edit: toevoeging
Ik kon zelf binnen 1 week terecht met mindere klachten dan TS.
Sterker nog, diezelfde dag had ik al een gesprek met de psycholoog verbonden aan de huisartspraktijk.

Volgens mij moet je bij een levenseindekliniek zijn?

ze wilt deeltijd therapie, geen euthanasie.

lijkt me verstandig ts, als je een vertrouwenspersoon regelt die voor jou de huisarts kan bellen, of samen met jou kan gaan. misschien kan hij/zij beter jouw verhaal doen en concrete stappen zetten richting een behandeling.