Vorig onderwerp | Volgend onderwerp
Toevoegen aan eigen berichten Pagina 64 van de 80 [ 1984 berichten ]
Ga naar pagina Vorige  1 ... 61, 62, 63, 64, 65, 66, 67 ... 80  Volgende
Plaats een nieuw onderwerp

(Ex)- burnout lotgenoten

 
Profiel   

Maeve schreef
ik vind het inderdaad heftig om die diagnose te krijgen, al wist ik het eigenlijk wel. Ik loop nu ook aan tegen de vooroordelen die ik er over heb (welvaartsziekte, ik werkte niet eens fulltime, ik ben toch te jong), daar moet ik ook maar eens goed over nadenken.
Ik heb denk ik toch liever een gebroken been dan een gebroken hoofd :')


Nou inderdaad, die vooroordelen.. Jong, parttime werk en dan een burnout lijkt voor veel mensen onmogelijk. Vind het ook echt ontzettend zuur dat het niet officieel als ziekte wordt aangepakt. Van wat ik online vond is er geen goed protocol voor burnout klachten bij bedrijfsartsen. Ik lees juist dat het gepush naar weer op volle kracht werken averechts werkt op de burnout bij veel mensen. Je komt ook niet in aanmerking voor een arbeidsongeschiktheidsverzekering of iets dergelijks, zelfs al is je hoofd zo kapot dat je overstuur raakt van alles. 8)7
Laatste bericht

Link naar dit berichtGeplaatst: 22-09-21 09:27 



 
Profiel   

Zo beter laat dan nooit, energie was echt wel op na m'n gesprek met het UWV... Dat was echt intens next level %) Daarna de hele middag liggen slapen... M'n coach vanuit het 2e spoor was wel echt heel lief, toen hij zei waarom hij vond dat ik zeker nog niet goed genoeg ben moest ik ook ineens zo huilen. Als een ander het zegt is het echt ofzo en komt het veel harder binnen...
Gisteren lekker dagje sauna <3

__
Warboel *\%/* *\%/* Wat ontzettend goed van je <3 Fijn om te horen. Wel rot van die nare klant -O- Goed ook dat je denkt dat de AD afgebouwd kan gaan worden, is er een streven qua onderhoudsdosis?

Maeve een lichamelijke aandoening heeft ook echt wel veel invloed op je mentale gezondheid. Zeker als het je schildklier betreft, je hele energiehuishouding gaat compleet over de kop.
Het opzien om naar je werk te gaan is ook heel herkenbaar, zeker als je in de eerste week alweer compleet overvraagd wordt :(:) Het is ook zo lastig om voor jezelf te beslissen waar je op de rem moet trappen, want ik voelde me echt zo'n ontzettende aansteller. Had steeds het idee dat ik gewoon wat meer m'n best moest doen, inmiddels weet ik dat het niet zo is. Nadat het wel 1000x is gezegd dat ik te hard m'n best deed, begin ik dat nu eindelijk te geloven.
Zoals Charlotte zei heb ik inderdaad 2 schema's gemaakt, 1 voor als alles zou gaan zoals ik zou willen en 1 voor wanneer het niet gaat en alles langzamer moet. Deze schema's heb ik zelf gemaakt en later besproken met mijn leidinggevende. Het was voor mij belangrijk dat ik het gevoel had dat de controle bij mij lag. Per 2 weken was het mijn plan om uit te breiden, later met de bedrijfsarts dit nog besproken en hij vond dat iets eerst 2 weken goed moest gaan voor ik ging uitbreiden. Deze schema's heb ik eerst gemaakt tot de helft van mijn uren zodat het voor mij behapbaar bleef, anders was het alweer te ver vooruit en leverde dat weer veel paniek op.
Ik deed uiteindelijk toch een beetje te veel mijn best omdat ik het eerste schema aan wilde houden, toen over gestapt naar het andere schema. Het kwaad was alleen al geschied, ik zat op 20 uur en ben na een flinke breakdown weer naar 9 uur gegaan. Inmiddels zit ik nu op 14/15 uur weer. Door deze terugval is het voor mij nu wel heel duidelijk geworden hoe belangrijk het is dat ik naar m'n gevoel luister en niet naar dat irritant eigenwijze hoofd van me.. De schema's zijn er nog, alleen de bijbehorende weeknummers kloppen van geen kant meer :+
Die vooroordelen oh zo herkenbaar :o :=

Celebi is er bij jullie niet iets van een vertrouwenspersoon waarmee je kan praten om het gedrag van die collega aan te geven? Waardeloos is dat he dat je dan geen energie meer hebt voor wat je leuk vindt, dat was hier precies zo. Het lukte me gewoon echt niet meer dan..
Mijn bedrijfsarts is gelukkig helemaal niet zo, die heeft me nauwelijks gepusht en is van mij uitgegaan.

Leandra oef dat is wel even gek dan dat het online is, wat vervelend dat dat niet is aangegeven. Wel goed dat je een plek gaat zoeken waar je geen afleiding hebt tijdens dat traject :)

Charlotte ja dat is inderdaad wel handig dan zo'n uitspraak. Ik dacht namelijk steeds precies hetzelfde, oh ik voel me vanochtend goed en ik kan zus of zo, nou dan moet ik toch ook zeker kunnen werken. Dat stukje acceptatie blijft heel moeilijk...

__
Ik kan inmiddels wel heel trots zeggen dat ik na ruim een jaar weer koffiedrink in de koffiekamer :Y)

Ik heb ook nog even een verhaal te droppen:
Goldie 5-7-21 schreef
Ik heb een paar bizarre weken achter de rug, ik ben zelf ook even aardig aan het eind van m'n latijn door alles.
Was al heel druk qua afspraken i.v.m. 1e spoor en 2e spoor, WIA aanvraag die ik moet gaan doen, second opinion. Dus ik had nogal een vol hoofd door alles, daarom weer een flinke stap terug moeten doen in mijn uren van 21 naar 9 en zoals ik me nu voel zit uitbreiden er nog even niet in.
De dag nadat we dat hadden besloten had ik een afspraak in de kliniek met Cas, ze vertoonde echt vreemd hengstengedrag en het zat me niet lekker. Ik hoopte met een hormoonkuur naar huis te gaan, maar waar ik eigenlijk al een beetje bang voor was werd waarheid. Een tumor op haar eierstok, en een hele flinke ook. Ongeveer een voetbal... Ik zag mijn wereld echt even instorten..
Het enige wat we konden doen was opereren en dat was uiteraard niet zonder risico's... :n
Dat was eind mei, operatie stond gepland voor maandag 14 juni. Ik moest haar op vrijdag al brengen omdat ze een paar dagen van te voren al moest vasten.
Die maandag was echt hel, ik was echt zo bang... Rond 16 uur ging m'n telefoon die ik met angst en beven opnam. De tumor was nog groter dan ze op de echo konden zien, ik heb hem ook gezien, bijna 2 voetballen en ongeveer 15kg. Operatie was ook heel zwaar en flink wat complicaties. De tumor was in de buik geknapt en ze heeft echt heel veel bloed verloren. Ik werd ondertussen steeds banger, want het belangrijkste had ik nog niet gehoord. Maar ze was wakker en ze stond. Ook het wakker worden ging niet zonder slag of stoot, ze bleef heel lang slapen dus ze waren bang dat ze er niet meer uit zou komen. Toch wist ze iedereen te verbazen en kwam ze uiteindelijk vrij soepel in de benen.
Wel was ze nog erg gammel. Een flink hematoom van de operatie wat steeds groter werd en ook behoorlijk veel oedeem.
Woensdag had ik zelf een second opinion in het ziekenhuis, dus daar toch maar heen, wat vond ik het moeilijk om een dag niet langs te kunnen gaan. Maar mijn lieve stalgenootje wilde even bij haar langs gaan <3 Omdat ze wat achterbleef in het herstel hebben ze haar aan het infuus gekoppeld.
Donderdag kon ik zelf weer en er kwam goed nieuws. GOEDAARDIG *\o/* Maar ineens zag ik der achteruit gaan, ze stond echt als een dood vogeltje in de box, met viel moeite is ze gaan liggen door zich via de muur naar beneden te laten zakken. Ik brak echt doormidden dat ik dat zag en heb echt snel de veearts geroepen. Bloed geprikt en daaruit bleek dat ze nog ergens bloed aan het verliezen in der buik. Dat werd met spoed een bloedtransfusie, ik zat half slapend in de stal want ik was echt door mijn energie heen. Uiteindelijk hebben ze me echt naar huis gestuurd. In de avond werd ik nog een keer gebeld dat het bloed erin zat en dat ik wel moest zorgen dat ik bereikbaar was in de nacht, want het was echt erop of eronder.
Natuurlijk geen oog dichtgedaan die nacht, maar pff gelukkig geen telefoon gehad. In de ochtend de update dat ze goed was opgeknapt van de transfusie en dat ze in de middag nog een transfusie zou krijgen. Later werd ik weer gebeld dat ze overlegd hadden met Utrecht en dat ze i.p.v. nog een transfusie, tranexaminezuur zou krijgen om het stollen van het bloed te bevorderen. Daar heeft ze echt heel goed op gereageerd, de bloedwaarde was weer normaal en bleef goed. Ze was levendig, at en dronk weer goed en ook weer normale mest.
Al het oedeem zakte inmiddels naar der benen, dat was ook echt sneu, maar dat is nu gelukkig allemaal weer weg. Waren bijna bang dat de huid zou gaan springen.
Door alle tegenslagen hebben we echt het zekere voor het onzekere genomen en is ze langer aan de antibiotica gebleven en ook langer op de kliniek. Afgelopen maandag was het veilig genoeg om haar naar huis te laten gaan. Uiteindelijk hebben we haar op dinsdag gehaald <3
Ik ben echt zo vreselijk bang geweest om haar te verliezen ;( De dierenartsen vonden Cas der eigen doorzettingsvermogen ook echt enorm!
En nu 6 weken strikte boxrust, de eerste 2 dagen was ze wat onrustig en de wond werd daardoor wat vochtiger. Vrijdag controle gehad en het was alweer wat beter en gisteren zag het er nog weer beter uit. Ik moet het nu nog elke dag inpakken in verband en temperaturen. Ik ben er elke dag sowieso 2x, dus ook al had ik de afgelopen week vrij, tot rust komen zat er nog niet in maar ik ben blij dat ik niet ook nog m'n werk erbij had :j
Inmiddels kan ik wel weer een beetje ademen, over een paar weken moet ik zelf een paar dagen ziekenhuis doen, maar ik heb al gezegd dat ik pas ga als Cas minder zorg vraagt, maar ook belangrijk om de zorg voor mezelf weer op te pakken natuurlijk...

Goldie 28-7-21 schreef
Cas had 2,5 week terug ineens een klein bultje naast de wond, contact gehad met de kliniek. Besloten om na het weekend een extra echo te maken. Maar zaterdag kreeg ze flinke koliek, vanaf 's ochtend 10 uur tot 1:00 's nachts in de weer geweest. 2 keer de veearts op bezoek, app contact gehad en ook nog telefonisch een aantal keer. We kregen haar gewoon niet goed, ze had pijn ze had jeuk en was gewoon ellendig :n In de nacht werd ze wat rustiger nadat ik zelf nog een keer een pijnstiller had gegeven in overleg. Toen ben ik van m'n strandbedje voor stal naar huis gegaan om te slapen. Zondag was nog mwa, wel besloten dat als ze weer achteruit ging dat we dan meteen naar de kliniek zouden gaan. Maar de zondag kwamen we door, een aantal keer gemest weer. Maandagochtend was ze nog steeds niet helemaal oké, maar het ging.. Echo van de wond liet zien dat het inderdaad vocht ernaast was geweest. Waarschijnlijk op stal iets gedaan waardoor er onderhuids een klein scheurtje kwam. Later op de dag werd ze weer een beetje zichzelf. Ik moest 19 juli naar het ziekenhuis, in overleg met de kliniek mocht ik haar de zondag ervoor brengen en haar daar nog een week stallen, dat was geen enkel probleem. Voor mijn stalgenoten fijn en ook mij gaf het de meeste rust. Ze was daar in hele goede handen en ook camerabewaking :)

Maandag 19 juli dus op naar Nijmegen, normaal met prikken echt 0 problemen maar nu ging het echt even niet goed. Denk door alle stress er omheen ook :=
Het magnesium infuus heeft echt wel wat gedaan, ik voelde me echt steeds beter. Donderdagmiddag mocht ik weer naar huis. Vond het wel spannend, want toen voelde ik me zo goed en ja dat zal nu weer minder worden. Leuke kamergenoten ook, ik dacht eerst he jak kamergenoten maar dat was eigenlijk wel heel gezellig :))
Net telefonisch overleg gehad over het starten van de nieuwe medicatie.

Vrijdag hadden we Cas weer opgehaald en een extra echo gemaakt in het kader van "nu we er toch zijn". Toch nog even wat langer het korset om en over nu 2,5 week de volgende echo. De wond zelf gaat met sprongen vooruit nu iig. Ik hoop dat ze binnenkort weer wat mag stappen, maar ze doet het echt verbazingwekkend goed op stal <3


Nadat Cas de wond nog een keer stuk heeft gebeten en we weer in de gang konden met antibiotica en metacam ziet de wond er nu echt mooi uit. We mogen weer lekker stappen inmiddels. We zitten nu op 1x10 en 1x15 minuten per dag. Maar ik merk dat 2x voor mij eigenlijk niet vol te houden is dus probeer dat wat losser te laten. Ze mag straks weer in der eigen grote box dus dan kan ze ook wat meer bewegen..

En vorige week was ik in Oostenrijk met m'n vriend, beste vriendin (Leo) en haar partner. Zo'n heerlijke week gehad <3
[ img ]

Link naar dit berichtGeplaatst: 24-09-21 10:53 



 
Profiel   

Mag ik mij hier ook melden?

Ik zit sinds twee weken thuis door een burnout, heb voor maandag een nieuwe afspraak bij de huisarts staan.

Ik werk officieel 28 uur (dat worden er al vaak 32 of meer) na 5 maanden onderbezetting op het werk, werk wat niet af komt, klanten die daar weer geen begrip voor hebben en directeuren die geen flauw idee hebben wat je precies allemaal doet om die bestelling van de klant eruit te krijgen was het klaar en ben ik ingestort.
(Ik ben overigens niet de eerste en waarschijnlijk ook niet de laatste in het bedrijf).

Ik heb thuis 3 jonge kinderen die voor bijna niets al op hun kop kregen omdat ik zo moe was en nog steeds ben, maar met dat stukje druk van het werk eraf kan ik wel een fijnere moeder zijn.

Ik doe zo ongeveer niets op een dag en ben nog zo vreselijk moe.

En nu ik dit aan het typen ben begin ik ook weer te janken......

Link naar dit berichtGeplaatst: 24-09-21 11:17 



 
Profiel   

Hey Jes, een bekende in het topic.. Wat waardeloos zeg..
Klinkt niet als een bedrijf waar je weer naar moet terugkeren eigenlijk :n
Knuffel voor jou :(:)

Hoe oud zijn je kinderen inmiddels? :)

Link naar dit berichtGeplaatst: 24-09-21 11:23 



 
Profiel   

:wave:
Ik hoop ook niet meer terug te gaan, ik heb ideeën om mijn eigen bedrijfje te beginnen, gewoon voor wat extra inkomsten dus weinig druk etc.

Kinderen zijn inmiddels 8, 5 1/2 en bijna 4 jaar.


Jeetje wat een verhaal van Cas zeg :(:)

Link naar dit berichtGeplaatst: 24-09-21 11:27 



 
Profiel   

Dat klinkt als een leuk idee, zeker doen als je daar mogelijkheden toe ziet :j
Dat gaat ook alweer snel zeg :D

Als je McVet geïnteresseerd is heb ik een foto van de tumor, wilde hem zelf ook graag zien :+

Ik heb vanmiddag gesupt met een vriendin van stal <3

Link naar dit berichtGeplaatst: 24-09-21 16:43 



 
Profiel   

Voor iedereen veel sterkte. Jullie zijn zulke sterke mensen! Laat je niet afschepen en blijf luisteren naar je gevoel. Zo belangrijk. Dikke knuffel voor iedereen die het nodig heeft.

Weer even berichtje tussendoor. Voelt beetje als ego spam. :\

Ik mag toch intern bij Psytrec en ga daar morgenavond heen. Maar moest er nog behoorlijk wat voor aanschaffen dus druk geweest de afgelopen dagen.

Nu even kalm aan en morgenochtend inpakken. Morgenavond ga ik na het eten op de fiets stappen en zelf die kant op. Het is hier ongeveer 5-6 km vandaan dus goed op de fiets te doen.

Ik kijk er erg naar uit maar aan de andere kant ben ik ook doodsbang. Voor wat er komen gaat en hoe het allemaal zal gaan.
Donderdagavond ben ik weer thuis.

Link naar dit berichtGeplaatst: 25-09-21 19:24 



 
Profiel   

Veel sterkte met de zenuwen en veel succes met de behandeling!

Link naar dit berichtGeplaatst: 26-09-21 07:26 



 
Profiel   

Hoi allemaal,

Ik ben hier 2 jaar geleden ook geweest. Ik denk dat ik me weer kan melden.

In mijn vakantie 4 weken geleden merkte ik dat ik niet meer goed kon ontspannen, huilbuien had over het feit dat ik dacht dat ik het allemaal niet meer aankon en bang was dat ik weer een burn out had (angst voor angst ook). Ook sliep ik slecht en heb oxazepam gekregen van de dokter. Ik heb meteen bij mijn manager aangegeven dat ik niet lekker in mijn vel zat en heb afgelopen weken wat meer halve dagen gewerkt (ik werk normaal 28u pw). Mijn manager gaat weg, dat wist ik voor mijn vakantie al maar omdat mijn manager zo ontzettend fijn is en alles weet vond ik het erg moeilijk. Verder in augustus ook tijdelijk 40u gewerkt ivm vakanties collega's. Er zijn ook collega's weg waarvoor ik taken moet overnemen. Die taken liggen me niet echt maar er is ook geen alternatief. Terug van vakantie naar de dokter gegaan en die gaf aan dat ik naar de psycholoog kon. Daar ben ik vrijdag geweest maar ik vond hem nog niet erg doortastend, ik had niet zo'n klik als met de psycholoog van 2 jaar geleden. Ik denk zelf dat ik een angststoornis heb maar hij gaf aan dat ik niet ver verwijderd was van een burn out en depressie. Sinds dat gesprek vrijdag is het eigenlijk verder mis gegaan, ik slaap bijna niet meer, heb hele sombere gedachtes (daar gaan we weer, angsten, ik wil dit niet nog een keer, dus ben van de rest van me leven gedoemd te mislukken.. wat heeft het dan allemaal voor zin)..

2 jaar geleden had ik antidepressiva, daardoor voelde het allemaal vrij snel wat "dragelijker". Echter heb nu een nieuwe huisarts en die is er geen voorstander van. Oxazepam probeer ik te minderen, gebruik het nu 2 weken om in slaap te komen maar ik merk dat de werking steeds minder wordt. Vannacht zelf geprobeerd te slapen met meditatie maar om 3u toch oxazepam genomen, half 6 weer in dikke paniek wakker dus toen nog 1 genomen. Ik weet het allemaal even niet meer. Ik weet vooral niet waardoor het komt, dat is wat me helemaal onzeker maakt. Ik heb een lieve man, een goede baan zonder al te veel stress (wel vraag ik me soms af.. is dit het maar ben bewust bij deze baan gebleven ivm de rust en regelmaat ondanks andere baanaanbiedingen..ik durfde geen veranderingte doen omdat ik me eindelijk stabiel voelde), ik heb geen kinderen, een lieve hond, lieve paarden.. Waarom nou. ;( dat gevoel van onmacht en dat het de rest van mijn leven zo blijft vind ik echt vreselijk. Ik schaam me kapot om na 1,5 jaar beter gemeld te staan me weer ziek te moeten melden. Terwijl ik dit typ stromen de tranen weer.

In de afgelopen 2 jaar heb ik een veel rustiger leven gehad. Wel altijd een angst gehouden voor een "volle" agenda of soms met afspraken, bang dat het te veel zou worden en regelmatig afspraken afgezegd om een leeg hoofd te krijgen.

Sorry voor mijn ego post, ik wilde het even van me afschrijven. Ik hoop snel weer stabieler te zijn en wat actiever mee te kunnen praten.

Link naar dit berichtGeplaatst: 26-09-21 09:22 



 
Profiel   

Leandra veel succes deze week! :knuffel:

Ik reageer later uitgebreider, ben nu aan het werk. Met mij gaat het goed momenteel gelukkig. Dikke knuffel voor iedereen!

Link naar dit berichtGeplaatst: 27-09-21 12:14 



 
Profiel   

Ik had een weekendje weg en ondanks de spanning voor de ritten en de reis met de trailer kon ik het aardig hendelen. Gezorgd voor een eenpersoonskamer met ligbad voor ontspanning en dat hielp goed. Helaas bij thuiskomst was het wat chaotisch en toen kwam alle spanning er in een soort paniekaanval/huilbui uit. Niet heel prettig. Ik schrik er echt van hoe snel ik van de leg ben tegenwoordig. Vroeger had ik echt niet van deze uitbarstingen. Maar wel een zeer duidelijke manier van mijn lichaam om aan te geven dat we nog steeds snel over de grenzen gaan..

Link naar dit berichtGeplaatst: 27-09-21 17:05 



 
Profiel   

Celebi :(:) dat snel van de leg zijn ken ik, er hoeft maar iets niet zo te gaan als ik had bedacht en dan begin ik te janken. Terwijl ik juist heel flexibel ben, gaat het niet rechtsom dan wel linksom. En plannen wijzigen/aanpassen had ik ook nooit problemen mee.

Gisteren weer bij de huisarts geweest en zit nog minimaal 3 weken thuis.
Wel merk ik echt heel duidelijk dat het bedrijf niet goed meer is voor mij en ik heb zelf het idee dat het met ander werk wel gaat lukken.
Ik hoop dat ik het bedrijf zover krijg dat ze een ontbinding van het contract tekenen, dat is geen ontslag dus recht op ww hier in Frankrijk en ook recht op een ontslagvergoeding.

Link naar dit berichtGeplaatst: 28-09-21 10:23 



 
Profiel   

Jes schreef
Celebi :(:) dat snel van de leg zijn ken ik, er hoeft maar iets niet zo te gaan als ik had bedacht en dan begin ik te janken. Terwijl ik juist heel flexibel ben, gaat het niet rechtsom dan wel linksom. En plannen wijzigen/aanpassen had ik ook nooit problemen mee.

Gisteren weer bij de huisarts geweest en zit nog minimaal 3 weken thuis.
Wel merk ik echt heel duidelijk dat het bedrijf niet goed meer is voor mij en ik heb zelf het idee dat het met ander werk wel gaat lukken.
Ik hoop dat ik het bedrijf zover krijg dat ze een ontbinding van het contract tekenen, dat is geen ontslag dus recht op ww hier in Frankrijk en ook recht op een ontslagvergoeding.


Ja precies! Kleine tegenslag en hoppa meteen in de overdrive..

Ik hoop dat het lukt met het contract ontbinden! Klinkt fijn om terug te kunnen vallen op de ww en een ontslagvergoeding!

Link naar dit berichtGeplaatst: 28-09-21 18:59 



 
Profiel   

Moirin schreef
Leandra veel succes deze week! :knuffel:

Ik reageer later uitgebreider, ben nu aan het werk. Met mij gaat het goed momenteel gelukkig. Dikke knuffel voor iedereen!


Wat fijn om te horen Moirin <3

Hopelijk werkt het bedrijf mee in het ontbinden van je contract Jes.

Gisteren eerste werkdag weer na de vakantie, viel me toch wel tegen :(

Link naar dit berichtGeplaatst: 28-09-21 19:02 



 
Profiel   

Leandra, heel veel succes. Fijn dat het toch niet online hoeft, intern lijkt me veel waardevoller.

Jes, ik duim dat je bedrijf mee werkt. Zou wel fijn zijn om zo verder te kunnen.a

Celebi, heel herkenbaar die stomme emotionele uitbarstingen. Heel irritant. Maar dan loopt je emmer op dat moment dus helemaal over -O-

bloemm, het slecht slapen en niet kunnen ontspannen, heb jij al eens op je schildklier laten prikken? Dit had ik namelijk ook en ik bleek dus een overactieve schildklier te hebben.

Goldie, waarom viel het je zo tegen? :(:) bedankt voor je uitgebreide berichtje.
Ik heb na 4 dagen werken toch besloten om voorlopig niet te beginnen met re-integreren maar te wachten tot na het gesprek met de nieuwe bedrijfsarts.
Ik was helemaal gesloopt na een paar uurtjes op het werk en merk toch dat ze vooral kijken hoe ze je zo nuttig mogelijk kunnen maken, terwijl ik niet het gevoel heb dat ze al op me kunnen rekenen. Daardoor bouwde ik alweer zoveel spanning op voor de volgende werkdag dat ik denk dat het toch niet goed voor me is om alweer te beginnen. Mijn psychologe was het volledig met me eens gelukkig. Ik heb zo'n ontzettend fijne psychologe, ze helpt me echt om alles op een rijtje te zetten en dat is precies wat me zelf dus niet lukt. Mijn gedachten vliegen door elkaar en ik voel me enorm uitgeput. Maar na ons gesprek vandaag voelde ik me gewoon energieker en positiever :)
Morgen heb ik een telefonisch gesprek met mijn leidinggevende waarin ik dit ook ga vertellen. Ik verwacht niet dat ze er blij mee zullen zijn maar dat is dus even niet mijn probleem :o

Link naar dit berichtGeplaatst: 28-09-21 20:42 



 
Profiel   

Graag gedaan hoor :)
Het begon al dat ik zondagavond echt weer een paniekaanval had, weer lekker hyperventileren daardoor ook..
Ik kon me maandag echt zo slecht focussen, gewoon het gevoel dat er weer wat van me verwacht werd, die druk kan ik nog steeds slecht tegen.. nu ik eraan denk merk ik al dat m'n hartslag omhoog gaat en m'n ademhaling anders wordt..
Collega vroeg of ik iets na wilde kijken maar dat zag ik echt nog niet zitten. Heb eigenlijk de hele tijd een beetje naar m'n scherm zitten staren. M'n hoofd wilde gewoon niet :n
Toen een mail over een afspraak met leidinggevende en HR, dus daarvoor ook meteen de zenuwen. Zat alweer met tranen in m'n ogen..
Thuis meteen weer ingestort en huilen en naar bed gegaan. Vandaag vrij, maar rond 1 uur kon ik gewoon niet meer, ben weer even gaan liggen toen. Uiteindelijk moest ik toch nog weer wat doen en daarna was m'n lijf ook duidelijk klaar. Al m'n spieren weer trillen :(

Ik ben er nou wel eens klaar mee dit gedoe, ben al ruim een jaar aan het re-integreren en zie het nog steeds niet zitten om met patiënten te werken en leidinggevende zegt zelf ook te zien dat dat nu echt nog niet kan.. maar ben bang dat straks het geduld toch wel eens op is...

Morgen ook weer een afspraak met m'n internist/nefroloog.

Weet je alweer wanneer je een afspraak heb met de andere bedrijfsarts?
Goed dat je nu voor jezelf kiest :j
Ik ben begonnen met 2x2 uur en dat was ook echt al zo zwaar, en bij thuiskomst meteen door naar bed -O-

Vanochtend wel een heel leuk gesprek met de paardenkliniek, belde voor een afspraak voor de controle echo en ze was zo benieuwd hoe het nu met Cas ging. Dat deed me echt goed <3

Link naar dit berichtGeplaatst: 28-09-21 20:55 



 
Profiel   

Goldie hoe gaat het nu met je? :(:)

Ik ben inmiddels alweer 5,5 week thuis, gisteren weer 4 weken verlengd.
Vanmorgen zelf het papier af gaan geven omdat ik gisteren mijn collega niet gezien had. Toen ik bij het hek aankwam begon ik al te janken, hartslag enorm hoog. Mijn man zat bij mij in de auto, net de kinderen naar school gebracht en ik zou hem op zijn werk afzetten. Hij dus mee naar binnen, de directeur gezien en die wil niet tekenen voor het gezamenlijk opzeggen van mijn contract "want hij wil niet van mij af" dat ik zoveel beter af zou zijn als ik nooit meer daar heen hoef dat maakt ze niet uit.
Mijn leidinggevende (die eerst gewoon collega was, en ik ook persoonlijk ken) bood aan om als er ook maar iets was ze altijd langs kon komen en dat ik vooral aan mijzelf en mijn gezin moest denken en dat ze op het werk konden stikken........

poedersuiker zooi, je werkt jezelf bijna het graf in en dan willen ze niet eens tekenen zodat je rust hebt en je waarschijnlijk sneller beter voelt.
Maar ik ben helemaal klaar met ze, ik ga de arbeidsinspectie erop af sturen want ik ben niet de enige waarmee het niet gaat.

En ik kan dit makkelijker op internet zetten omdat ik in Frankrijk woon en een Franse werkgever heb .....

Link naar dit berichtGeplaatst: 19-10-21 11:23 



 
Profiel   

Wat een gekke situatie zo Jes, klinkt als de omgekeerde wereld... Wel heel fijn dat je man mee was :)

Het gaat hier op het moment heel goed, ik voel me echt een ander mens op het moment. Eind augustus begonnen met andere medicatie voor m'n nierziekte en nu we dat wat hebben verhoogd voel ik me zo ontzettend veel beter. M'n angst is iig compleet weg en dat is zo fijn! En verder nog zoveel andere verbeteringen :D

Alleen heb ik het omgekeerde probleem, werk heeft aangegeven m'n contract te gaan ontbinden. Inmiddels gekeurd door het UWV en voor 90% afgekeurd >;) Maar dat was 22-9 en is totaal niet meer representatief voor hun het nu is..
Ik ben het iig niet helemaal eens met de beslissing van het werk. Ik heb er voor gekozen om voor nu wel te blijven werken tot alles rond is. Op het moment werk ik 24 uur en pak ik zelfs nieuwe ingewikkeldere taken op _O-
Ik kan nu iig alleen maar heel blij zijn met hoe het nu gaat :Y)

En meer goed en leuk nieuws :Y)
[ img ]
We mogen gaan opbouwen <3

Link naar dit berichtGeplaatst: 19-10-21 17:45 



 
Profiel   

Wat een leuk paardje Goldie. Wat ben ik blij voor je dat het zo voorspoedig verloopt.

Ik lees hier af en toe mee. En ik dacht ik typ toch ook eens iets. Al is het alleen maar omdat het oplucht.

Twee weken geleden een afspraak bij de huisarts die gaf aan dat ik te veel hooi op de vork had genomen. Ik studeer en werk 20 uur in de week. Merk dat ik erg moe ben, slaapproblemen, nergens meer zin in heb en buiten wat ik moet doen nergens aan toe kom. Dus een afspraak bij de POH ingepland. Over 2 weken is deze afspraak, maar inmiddels heb ik maandag een nieuwe afspraak bij de huisarts ingepland. Ik word gek van mezelf. Afgelopen twee weken erg opgejaagd, zenuwachtig, hartkloppingen.. Ontspannen lijkt het gros van de tijd onmogelijk.
Hobby's die ik altijd met liefde uitvoerde, zoals lezen en tekenen, kan ik me amper tot niet toe zetten. Ik twijfel aan mezelf en de keuzes die ik maak.
Ik was laatst 2 dagen ziek, griep. Ziekgemeld, volgende dag werd ik gebeld door werk hoe het ging etc. En ik merkte dat alleen al dit telefoontje mij zo tegenstond, enigste wat ik dacht was laat me met rust.

Maar zoals iemand anders ook aangaf. Ik ben dit te veel voor mezelf aan het rationaliseren. Ik snap niet dat ik me zo voel, waarom kan ik het niet gewoon allemaal? Anderen doen en kunnen dit ook. Ik ben jong, student. Ik mag mij niet zo voelen. Werk is een tijdelijke opdracht, ik ben de vervanger. Dus ik moet wel, kan het niet maken om er niet te zijn.

Voor een ander kan ik alle begrip opbrengen. Maar voor mezelf? Ik heb geen reden om mij zo te voelen, ik snap niet waarom ik mij zo voel. En wat moet ik ermee? Ik moet naar school, werken. En dan de angst om tegen onbegrip aan te lopen. Vanuit werk, omgeving...

Lang bericht, sorry dat ik zo kom binnenvallen. Merk dat het uittypen wel oplucht.

Link naar dit berichtGeplaatst: 06-11-21 23:23 



 
Profiel   

Firefly :(:)
Loop jezelf niet voorbij, daar ben ik inmiddels wel achter.

Goldie fijn dat Cas weer beter gaat :)
Wanneer zal jouw contract ontbonden worden?

Link naar dit berichtGeplaatst: 07-11-21 21:43 



 
Profiel   

Mag ik even iets de groep in gooien? Ik werk nu 3x per week een halve dag en ga vanaf volgende week weer 4x een halve dag werken. Dit is mijn volledige aantal dagen, maar de helft van de uren. Nu ben ik er over uit, na veel gesprekken met de POH, dat ik eigenlijk een andere baan wil. Bij een andere werkgever of iets voor mezelf. Ik ben me hier langzaam voor aan het oriënteren. Nu heb ik opeens een berichtje van een bedrijf die iemand zoekt voor mijn functie. Hoe slim is het om dit aan te grijpen? Ik gok zelf van niet, maar ik wil ook eigenlijk echt weg bij mijn huidige werkgever na alle issues.

Op een rijtje: opeens volle uren, minimaal een half uur reistijd (maar eigenlijk altijd 2x per dag file) terwijl ik niet zo van autorijden hou. Ben bang dat ik na zo'n werkdag en autorijden echt niet meer naar mijn paard kan 's avonds en dat gaat vast mentaal opbreken. Aan de andere kant: Gave werkplek, mooi aanbod, nieuwe collega's.

Vind het zo lastig om in te schatten of ik dit nu aankan. :?

Link naar dit berichtGeplaatst: 08-11-21 15:03 



 
Profiel   

Celebi lastige, waarop alleen jij een antwoord kunt geven.
Ik wil ook van werk veranderen maar daarmee ook minder uren (tussen de 15 en 20 met als uiterste als het echt niet anders kan 24 uur) op max 30km van huis en op woensdag vrij (mijn kinderen hebben op woensdag geen school en een hoop hobby's voor kinderen zijn in Frankrijk op woensdag ochtend).
Het allerliefste zou ik mijn eigen bedrijf starten met daarnaast iets zoals een schoolbusje waarbij ik in de schoolvakantie vrij ben.

Link naar dit berichtGeplaatst: 08-11-21 21:19 



 
Profiel   

Hoihoi, ik kom even weer onder mijn mee-leessteen vandaan.

Heeft iemand (op het moment) misschien even concrete tips?

Ik loop al zo'n 2 jaar met wisselende burn-out klachten, met een periode dat het bijna weg was maar nu een enorme terugval.

Het gaat momenteel zo slecht dat ik bijna niet meer normaal kan ademhalen (de hele dag al niet).. Ik voel constant een soort druk op mijn borst en pijn. Ik was even gaan sporten maar toen kreeg ik al helemaal bijna geen lucht meer. Ook voelt het alsof ik continue bijna op de rand zit van een paniekaanval..

Het lukt (bijna) niet meer om te ontspannen. Meditatie/ademhalingsoefeningen helpen niet.. als ik opsta wordt het me soms ook zwart voor de ogen of krijg ik hartkloppingen..

Ik twijfel nu of ik even moet bellen met de huisartsenpost. Zouden jullie dat in zo'n geval doen? Ik word gewoon een beetje angstig van dat dit niet overgaat :( Het is natuurlijk super naar..

Link naar dit berichtGeplaatst: 14-11-21 19:30 



 
Profiel   

Ik zou zelf niet zo snel bellen naar de huisartsenpost in zo'n situatie. Omdat ik dan zelf ergens nog wel heel rationeel kan denken dat er niks aan de hand is lichamelijk gezien.. Ook een paar keer zo'n situatie gehad, maar nooit gebeld.
Ik zou dan wel morgenochtend meteen de huisarts bellen voor iets rustgevends.

Bij mij hielp het soms wel om te douchen dan.

Link naar dit berichtGeplaatst: 14-11-21 19:42 



 
Profiel   

Hoi Faern,

Klinkt als een flinke paniekaanval inderdaad... Dikke knuffel! Het enige wat voor mij echt hielp was alles laten vallen dat druk geeft. Makkelijker gezegd dan gedaan, maar misschien zijn er kleine dingen die andere mensen over kunnen nemen van je.

Verder helpt soms uithuilen (al lijkt het dan eerst erger te worden), en het delen met mensen dat het niet goed met mij gaat. Douchen wil ook wel wat helpen inderdaad, of in mijn geval gaan slapen. Maar ik sliep eerder te veel dan te weinig...

Verder kun je inderdaad altijd de HAP bellen, dan kunnen ze met je meedenken. Wellicht is het mogelijk om voor nu even een kalmeringsmiddel te krijgen. Zelf geen ervaring mee overigens.

Verder is het echt even klote voor je -O- ook hier kom je weer doorheen, ook al voelt het nu niet zo :knuffel:
Omhoog

Link naar dit berichtGeplaatst: 14-11-21 19:49 

Plaats een nieuw onderwerp  Plaats een reactie
Pagina 64 van de 80 [ 1984 berichten ]
Ga naar pagina Vorige  1 ... 61, 62, 63, 64, 65, 66, 67 ... 80  Volgende
Vorig onderwerp | Volgend onderwerp




Zoek naar
Inloggen