Heel herkenbaar. Ik ben 1.68m en woog jaren 47kg. Iedereen zei altijd; eet je wel goed? Wacht maar tot je kinderen krijgt. Of wacht maar als je ouder wordt.......

Toen ik zwanger was, woog ik net 60kg. Toen mn zoon geboren was, viel ik heel snel af. Na 2 weken zat ik op 52 en dat wilde ik blijven wegen, maar een week later zat ik op 48kg.

Ik kreeg een darmziekte en toen kwam de dietist langs in het zkh. Ze wilden dat ik min 55kg ging wegen, want dan zou ik de beste weerstand hebben. Hij wilde dat ik tussendoortjes nam en die pakjes bijvoeding. Ik vond ze niet te pruimen, dus dan maar niet.

Een aantal jaren geleden kwam ik vanzelf wat aan en woog rond de 52, toen 55 en later zelfs 58. Tot mijn broer overleed en ik binnen no time 47kg woog.
Nu het laatste jaar ben ik weer goed aangekomen en zit op de 62kg zelfs. Helaas gaat wel alles naar mn buik, boven benen en billen.
Ik heb een smal koppie en zou die juist wat voller willen zien en mn armen ook, maar je hebt het niet geheel voor het zeggen.

Ik heb heel veel geprobeert, maar het zat er gewoon niet in. Het heeft best vaak voor frustraties gezorgd, omdat ik vond dat ik niet alle kleding aan kon, waar anderen juist graag zo slank wilde zijn.

Mijn moeder is klein en dik en we werkte samen. Er was een meisje die voor ons werkte jarig en zij haalde gebak. Klanten zagen dat en zeiden dan gelijk; jij kan het wel gebruiken. Of je kan ook wel die van je moeder erbij nemen. Alsof het voor een dun iemand wel goed is om je met ongezonde dingen vol te proppen.
Mijn vader was wel ook dun en die had vroeger alles gerobeerd en ook hele bakken slagroom naar binnen gewerkt.

Mensen denken inderdaad vaak onterecht dat aankomen een kwestie van meer eten is. Ik eet echt behoorlijk veel. Mijn man is ook slank en die eet zelfs nog meer, maar komt echt geen grammetje aan.

Dat is natuurlijk voor mij als persoon samengesteld in combinatie met mijn levensstijl.

Ik zal het even delen via pb .

Fijn om te horen dat er meer zijn met dit probleem!
Ik ben zelf overigens 1.78 lang en schommel rond de 53 kilo. In juli even een hoogtepuntje van 59 kilo, zo zwaar was ik nog nooit geweest . Ben inmiddels bijna 33 dus iedereen die zei 'wacht maar tot je 23 wordt' hoor ik ook niet zoveel meer, haha.

Dat werd bij mij ook gezegd “
Wacht maar tot je wat ouder bent” Ik word deze maand 39

Ik ben 1.70m en schommel tussen de 47 en 50 kilo.
Zwaarste wat ik heb gewogen is 53 kilo, maar dat blijft nooit lang zo.

Hadden ze maar zoiets als Seniores Priores voor mensen, voor paarden werkt dat perfect.
Heb vroeger dit probleem ook wel gehad, bij mij is de leeftijd wel mee gaan tellen en nu ben ik volslank.

Ik ook! 1.78, 52 kilo, ik wil proberen aan te komen tot ik in ieder geval 55 kilo weeg, maar het is lastig.

Mijn oplossing toen ik een aantal kaakoperaties had om niet nog meer af te vallen was om cake met roomboter te eten Maar dat kan ik je niet echt aanraden als dieet natuurlijk (ik vind het nu ook echt niet lekker meer) Ik ben 174 en woog op mijn dunste toen 55 kg.

Nu ik weer normaal kan eten (ik ben nu 37) zit ik rond de 70 kg. Ik ben vroeger wel altijd echt heel dun geweest en er kwam ook niks aan, mijn bijnaam was toen grassprietje En elke week friet met frikandellen hielp daar niks aan.
Ik moet nu een beetje gaan opletten met wat en hoeveel ik eet, ongestraft calorien naar binnen werken kan niet meer. Toch die leeftijd die begint mee te ' zwaren ' .

Het is wel heel vervelend natuurlijk, want kan me met jouw gewicht+lengte ook voorstellen dat mensen soms zullen denken dat je anorexia hebt.

Is je schildklier wel eens nagekeken?

Ja, schildklier is ook nagekeken.
Vroeger kreeg ik meer anorexia-opmerkingen dan nu en als mensen me leren kennen denken ze dat absoluut niet meer. Dat komt denk ik omdat ik wel vormen heb. Flinke cup voor mijn omvang, heupen, taille, kuiten, alles. Maar ik heb die opmerkingen altijd wel vreemd gevonden hoor. Of sowieso, mensen die zeggen: 'zooooooo wat ben jij dun zeg'. Ik zeg toch ook niet: 'zooooooo wat ben jij dik?' Of als ze mij voor spriet uitmaken, dat ik hen walrus mag noemen? Maar goed, ik zit er niet zo mee, ik verbaas me er alleen over.

Hier hetzelfde. Nadeel is dat ik dunne armen en taille heb en echt heel vaak opmerkingen krijg dat ik gewoon meer moet eten of anorexia opmerkingen. Heel naar. Terwijl gewicht helemaal niet raar is voor mijn lengte. En als ik aankom komt dat alleen op buik, borsten en heupen. Ik blijf er dan dun uitzien qua armen en benen...

Ik val dus ook heel snel af, kan zomaar 10 kilo schelen idd. Ook anticonceptie scheelt 15 kilo. Ik weet nu dus zo'n 59 kilo met anticonceptie, zonder was het tussen de 10 en 15 kilo minder Dat afvallen gaat echt bizar snel, aankomen duurt heel lang

Nu kan ik ook maar weinig per keer eten, mijn maag kan grote hoeveelheden niet aan. Ik eet dus minimaal 6 keer per dag als het lukt.

Ik was echt dun dun en geloofde het na alles ook niet. Maar nu 46 begin ik toch echt iets aan te komen.

Heb een darm ziekte, maar eet wel praktisch alles.

Ik eet 's ochtends en 's middags 3 bruinde boterhammen met zaadjes en dingetjes. Pak wel vaak duo penotti, pindakaas of kaas. Vroeger deed dat niks, nu wel. En een beker chocomelk.

's avonds bij de thee met suiker een koekje.

Het zou wat minder suiker mogen zijn, maar ik wil ook eten wat ik lekker vind. En vroeger deed dat allemaal niks. Ik at ook zo nog een zak chips en dat deed niks.

Maar verder hou ik niet van vette dingen, eet niks kant en klaar, lust geen snacks uit frituur, geen slagroom etc.

Als ik het goed zou doen, zouden het minder suikers moeten zijn en meer eiwitten.

Toen ik de eerste keer in het zkh lag voor mn ziekte werden er ook vragen gesteld; of ik mn eten weleens eruit gooide.........

En mijn moeder was dus klein en dik. Als we samen winkelde, vroeg ze of ik een ijsje wilde. Dan zei ik; nee, maar neem jij maar. Dan zei mn moeder altijd; Ja, dan denken ze; zie je wel, die dochter krijgt niks. Dan nam ik toch een klein hoorntje en kreeg het niet op.

Wat wel een mega verschil is en joost mag weten waarom. Maar ik at voorheen echt heel langzaam. Tegenwoordig eet ik vrij snel.

De tip die ik mee kreeg is krachttraining in combi met eiwitten en gezonde vetten ( dus geen patat, cake of meer van dat soort )

Ik wil dat wel gaan uitproberen, maar liever dan op de sportschool. Alleen die stap ik nu liever niet binnen als het niet perse moet.

Uitgescholden worden voor Anorexia patiënt, wandelend skelet, magere hein etc... allemaal bekend en schijnbaar vinden mensen dat maar normaal om te zeggen.
Ook het “ wil je echt geen stuk gebak jij kan het prima hebben?” gebeurd veel.

Ik ben vroeger vooral uitgescholden met vetzak, papzak enzo. Ook toen ik op een aankom dieet zat , en ik was echt echt wel heel dun toen. Deze scheldwoorden raakten me dan ook nooit zo.

Ik krijg wel nog steeds vaak rare opmerkingen, zo van oh dat je altijd ziek bent (lees, ik heb 2x een geblokkeerde zenuw gehad door ongelukken) komt omdat je niet eet. Of als ik alleen verse groenten haal dat mensen heel hard zeggen ohh, IK ben blij dat ik tenminste lekker kan eten, dat is toch niet goed als je alleen maar spinazie eet? Nou dan heb ik liever een rolletje hoor. Ik heb tenminste een leven. Ziek is het gewoon!

Ehm ja mevrouw, Óf ik eet liever geen verlepte spinazie bij de rest van mijn eten .

Ik heb lang getraind; fitness en KB. Goed eten erbij.....Ik werd 1 bonk spieren en de bb trainer daar was jaloers op mijn lage vetpercentage. Mijn nek was echt vreselijk.

Toen ik dus was had ik ook amper cup A en kreeg daar ook nog eens een dikke spier boven.

Sporten is goed hoor. Maar je traint heel snel droog als je weinig vet hebt en dan wordt je een spierbundel, niet dikker/voller.

Dikke billen had ik altijd wel al, maar nu ook wat stevigere bovenbenen en een buikje. Maar ik wil liever wat wangen en mooiere, vollere armen en schouders. Met wat vlees dus.

Toen je thuis was, kwam je wel gewoon gemakkelijk bij, dus in principe is de oplossing heel simpel: een goed eetpatroon aanhouden en niet "vergeten" te eten. Dus ook op je werk wel gaan zitten en tijd nemen om te eten.
Soms moet je het ook niet moeilijker maken dan het is.

Als ik het verhaal van je lees TS is het ook met name dat je niet genoeg eet-momenten hebt. Of niet kwalitatief goede momenten.
Stap 1 is daarbij écht je momenten nemen.
Bedoel, als ik geen tijd neem om te eten is het niet gek dat ik af zou vallen. En je hebt al "bewezen" dat je aan kan komen als je wel meer de tijd er voor kan nemen(al dan niet icm minder bewegen)

Ik lees ook wel dat je stress benoemt, dat moet je niet onderschatten ook.
Je lichaam staat "aan" en verbrand daarmee van zichzelf al als een malle.

Overigens ken ik de struggle, maar inmiddels lijkt die fase redelijk voorbij.
Komt ook wel grotendeels door een juiste hoeveelheid werk en bewuste eetmomenten.

Ik heb al een koeltasje gekocht zodat ik efficiënter gebruik kan maken van mijn pauzes, ik hoop dat dat gaat helpen! (brood vind ik echt niet lekker, en ik eet meer als het lekker is, maar de dingen die ik lekker vind moeten meestal toch wel een beetje koel blijven).

Toen ik thuis was had ik er overigens ook écht hard aan gewerkt hoor, het gebeurde niet 'zomaar'. Flink de eetmeter bijgehouden, en eten eten eten.

En ja inderdaad, ook dat 'ik ben blij dat ik tenminste lekker kan eten'. Of 'je kunt het best hebben'. Ik stoor me er verder echt niet aan overigens, maar ik vind het wel opvallend. Hoewel 1x had ik zo'n vrouw en die bleef maar zeggen: 'Je moet gewoon eens wat meer eten'. Toen wilde ik bijna zeggen: 'Geef me maar eens wat tips, want zo te zien kun jij dat heel goed.'

Ik kan me er wel echt aan storen, omdat ik bijvoorbeeld een normaal portie in een restaurant niet op kan. Dan krijg je meteen allemaal opmerkingen en heb je automatisch een eetstoornis. Ook vrienden/kennissen die het zeiden en ik was er al erg onzeker over. Ook als je een keer iets weigerde meteen opmerkingen, alsof ik niet een keer iets over mag slaan omdat ik vol zit of het gewoon niet lekker vind.

Vooral het feit dat het blijkbaar heel normaal is om tegen mij te zeggen, maar als iemand dikker is mag je absoluut niks zeggen, want dat is kwetsend, andersom niet.

O bij mij zitten mensen die mij niet kennen vaker wel met grote ogen te kijken naar wat ik allemaal weg eet in een restaurant

Ik eet heel vaak per dag, kan na een uur alweer honger hebben, alleen kan mijn maag geen grote porties aan. Ik word dus weer raar aangekeken als ze zien wat ik eigenlijk eet per dag haha. Voor mij is het niet erg als een restaurant wat langzaam is met gangen uitserveren

Ja dit herken ik! En ook wat superpony zegt: in een restaurant kan ik het vaak niet op. Maar dan heb ik wel weer 1 uur later honger en dan ben ik alweer aan het eten terwijl de rest nog 'vol' zit.

Ik eet wel langzaam. Mijn zus is altijd al lang klaar als ik nog bezig ben

Ik denk dat langzaam eten meer invloed heeft dan je denkt.

Tegen mn zin in eten kan ik echt niet. Ik eet best veel, maar lust ook veel dingen niet. Als ik dat zeg, willen mensen je dwingen haast om alles maar te eten, want dat kan je leren. Alsof ik dikker ga worden van spruitjes..........
Als ik nou slecht at of te weinig, oke, maar dat is dus niet zo.

Wat mensen zeggen, boeit me verder niet.

Maar zoals vroeger werden dus mijn moeder en ook mn oma er wel op aangekeken dat ik dun was.
Zelf vond ik het wel lastig dat ik toch wel moeite had om leuke kleding te passen. Ik was 20+ dat ik nog broeken droeg in maat 164/176.
En in het zkh werd ik wel boos dat ze begonnen over eten uitspugen.

Het is wel oneerlijk. In de leeftijd dat het me wel uitmaakte, hielp niks. Nu ben ik 46 en boeite het me allemaal niet en ben ik aangekomen tot "normaal" gewicht. Maar dus wel vrij laat in verhouding met wat iedereen riep; 20/30 na je kind

Kun je aangeven wat je nu eet en op welke momenten je eet? Ik geloof dat het veranderen van een eetpatroon het beste in babystapjes kan gebeuren.

Herkenbaar! Hier ook iemand die zijn best moet doen om op gewicht te blijven en niet af te vallen.

2 jaar geleden heb ik enorm de griep gehad, waardoor ik 5 kilo ben afgevallen die er niet meer aan wilde komen. Ik ben toen naar een diëtist geweest en ze had best wat handige tips

Het geen wat ik vooral heb onthouden:
- Neem 's avonds nog een bak volle kwark
- Probeer alles "vol" te eten en niet de "magere" varianten, dit kan je doortrekken tot de boter waarmee je kookt..
- Doe dubbel beleg op je brood, dat scheelt alweer voor de calorieën
- Zoek enigszins gezonde koeken met zo veel mogelijk calorieën die je bij bijvoorbeeld de koffie kan eten, bij mij deden de oerkoeken het goed haha!
- Neem 's middags nog wat noten en gedroogd fruit

Verder houd ik zelf niet zo van brood. Dus ik probeer ook vaak bijvoorbeeld een wrap te nemen in plaats van brood, of ik heb ook zo een saladebak dat ik salade mee kan nemen. En soms als we te veel avond eten hebben neem ik dat de volgende dag ook mee als lunch.

Ik hoop dat je er wat mee kan!

Volle producten en dubbel beleg op brood nemen heb ik ook wel als tip meegekregen. Alleen ik krijg dat echt niet weg... Dan gaat eten mij tegenstaan.

Een handje ( of 2) noten eet ik wel regelmatig