Bokt.nl

Janneke2 schreef:

smurffie schreef:

Het snijden zelf is geen negatieve manier om aandacht te vragen, dat stel ik ook absoluut niet. Ik stel dat als verkeerde coping. Een manier van omgaan met spanning en stress die niet effectief en verkeerd aangeleerd is.
Dat de ts iets positiefs ervaart aan het snijden/ beschadigen dat is zo ( want gelukshormoon dat vrij komt, een rush door de pijn).

Dat mag jij vinden, hoor.
Ik ga dit topic niet kapen, maar mijn ervaring is anders. PB mag.
En die endorfine klopt - al kan dat dus ook op vele andere manieren.

Dwz: een mens kan haar geluksstofjes op veel verschillende manieren aanmaken.

En je schreef over wondverzorging als aandacht voor het negatieve, terwijl TS moet leren om positieve aandacht te leren krijgen en ontvangen.
(Wat voor mij koeterwaals is: wondverzorging is positieve aandacht. Hartstikke ingewikkeld, want fysieke medische aandacht hoort waardevij gegeven te worden.)

Citaat:

Dat betekend niet dat iemand ( in dit geval verpleging) die coping moet voeden of dat er aandacht gegeven moet worden aan die foutief aangeleerde coping.

?
Is dit een pleidooi om psychologie af te schaffen...?

De coping niet voeden lijkt mij: even fysieke aandacht, en dan dóór naar het psychische.

Citaat:

Omdat het voor de ts nu nog als een noodzakelijke manier gezien wordt om met spanning om te gaan, terwijl mensen moeten leren op een gezonde, niet zelf beschadigende, manier met spanning en gedachtes om te gaan.

Hier kan ik mee uit de voeten, zij het dat 'het moeten' mij wat stoort.

Citaat:

Dus het " ze moeten blij zijn dat ik het laat verzorgen" is een constructieve denkfout.

Ik las het als boosheid.
...uiteraard kan iemand vanuit een emotie komen tot een denkfout.


Zij het dat ik begrijp dat het een nieuwe ontwikkeling is voor TS om hier open over te zijn:
dat is reden voor VEEL positieve aandacht!
... en een kunstfout om dan meteen maar het eindresultaat te 'eisen'.
Iedere stap voorwaarts is er weer één - en mag volop fijne aandacht krijgen.

Citaat:

Je laat het voor jezelf verzorgen, je laat je voor jezelf opnemen, niet voor iemand anders.
Zolang je vast houdt aan " dingen voor een ander te doen" kijk je namelijk niet naar je eigen rol en taak.

Hmmm....
TS laat zich opnemen omdat ze van haar depressie af wil, omdat ze open wil zijn over wat er speelt meldt ze het snijden, en ondertussen is er van alles 'wennen en ongemakkelijk'.
Ik lees niet zo van 'niet naar haar eigen rol en taak kijken'.

Citaat:

Ik leg uit waarom er minimale aandacht is voor zelfbeschadiging. Het wordt verzorgd maar er wordt geen aandacht aan gegeven om de ts verder te helpen dan deze manier van coping.

Dat begrijp ik, dat jij iets uitlegt - dat kan ook zinnig zijn; ik ben het er alleen niet mee eens.

Citaat:

Als de ts naar de verpleging toe kan komen in plaats van zichzelf te beschadigen bij spanning en onrust is ze 100 stappen verder in zichzelf helpen.
Ik snap dat het afstandelijk voelt en klinkt en voor mensen die zelf deze coping hebben of het niet vaak zien lastig te bevatten is.

Ja, een mens wil zich veilig voelen.
Dat lukt niet altijd en dat kan dingen als snijden opleveren.

Natuurlijk is praten over ellende beter dan snijden, maar korzeligheid zelf is geen uitnodiging.

CandyArmando schreef:

kaatastroff hoe voel je je nu op dit moment. en heb je gevoel dat de medicatie begint aan te slaan?
.. lijkt me leuk de relaxatie therapie, laat maar weten hoe dat da was voor jou? aan je laatste bericht merk ik, denk ik dat je je wel tamelijk goed voelt op dit moment ,