Bokt.nl

**Geplaatst**: 01-10-21 19:13

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 01-10-21 19:13

Wat fijn als dat een passend plekje voor je is!

**Geplaatst**: 01-10-21 20:40

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 01-10-21 20:40

Hoi Kaat, dat klinkt goed!

(Al hoop ik van harte dat de ondersteuning langer kan duren dan twee weken!)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-10-21 22:08

Geplaatst door de TopicStarter : 01-10-21 22:08

Janneke2 schreef:
Hoi Kaat, dat klinkt goed!

(Al hoop ik van harte dat de ondersteuning langer kan duren dan twee weken!)

Helaas niet. Ze zoeken wel mee richting correcte nazorg en nemen contact op met therapeut oid. Dus ik hoop via hun misschien duidelijker te maken waar ik nood aan heb.

**Geplaatst**: 05-10-21 13:00

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 05-10-21 13:00

Hoe is je eerste dag geweest...?
(En je tweede, als je dit vanavond leest

...?)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-10-21 16:39

Geplaatst door de TopicStarter : 05-10-21 16:39

Gisteren ging vrij goed. Ik vind wel niet veel verbinding met de groep. Ik ben ruim de oudste. Ik denk makkelijk 5+ jaar ouder dan de rest. Er is niemand boven de 20 of 18+ buiten ikzelf, dus dat zegt genoeg.

Het team is wel heel vriendelijk en de sfeer zit wel goed. De belofte dat alles mag en niets moet klopt ook wel. Gisteren voelde ik me savonds echt wel opgeladen. Uitgebreid de tijd genomen voor zelfkoestering.

Vandaag starte wel oké, maar ging al snel bergafwaarts. Ik voelde me erg moe. Extra koffie hielp daar helaas niet bij. Ik ben blijkbaar erg snel getriggerd door iets wat nog maar een beetje met mijn traject hier in Gent te maken heeft. Tijdens het muziek atelier zat ik ook wel emoties tegen te houden, maar kon wel erkennen en erover praten dat ik dat deed. Echter hadden we bij circusatelier jongleren en we weten allemaal wel nog hoe dat ging.. Dat was meteen een nope voor mij. Maar heb het wel nog geprobeerd. Er waren ook wel wat andere dingen die wel beter gingen maar ik vond het maar mwa. Ik deed maar mee, meer niet. Op 't einde was er een soort mindfulness moment. Althans, het leek enorm op de bodyscan of gewoon even gronden. Dat was een beetje de druppel. Ik werd dissociatief en voelde mij echt slecht worden. Ik wou weg van de groep. Dat heb ik kunnen aangeven en ik ben dan alleen een wandeling gaan maken in het bos. Helemaal off-road gegaan en contact gemaakt met de natuur. Eekhoorns en konijntje gespot en heel veel mooie paddenstoelen gezien. Echter deed het me niet echt beter voelen. Alle emoties die ik heb onderdrukt zitten aan me te sleuren en te trekken. Maar toelaten is moeilijk onder de mensen.

Bedacht me net dat de dag al begon ook met een verhaal van een schrijver waar ook altijd van voorgelezen werd op de afdeling. Oh en het spel speelden we ook vaak..

Dusja, ga ik er heen om er aan te ontsnappen en dan word ik er langs alle kanten mee geconfronteerd. Not fun. Maar nu weer onderweg naar huis, kine om 6 uur en dan even niks doen. Scheelt dat ik al warm eet daar dus hoef niet uitgebreid te koken.. Morgen is ook maar een halve dag dus ik ga dan wat uitrusten.

Het is gek want het is echt geen bizar druk programma. Maar het vergt toch zo veel van mij. Ik ga kijken of ietsje vroeger slapen helpt vanavond.

**Geplaatst**: 05-10-21 21:19

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 05-10-21 21:19

Hoi meis,
rust maar lekker uit vanavond.
Vermoeidheid werkt niet in je voordeel.
'Niets moet daar', dus gedoe dat triggert kun je morgen enzo gewoon 'omheen'.
En je doel was net niet 'twee weken meer van hetzelfde', maar nadenken 'wat nu'.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-10-21 14:19

Geplaatst door de TopicStarter : 06-10-21 14:19

Nadenken wat nu is wat ik al doe. Constant. Ik ben zo hard op zoek naar een antwoord maar ik vind het niet. Tot nu toe heeft ook niemand mij een antwoord kunnen geven waarbij ik een goed gevoel had. Momenteel is de grote boosdoener van mijn leed dus letterlijk gewoon onderdak zoeken. Ik kan niets van lange duur nemen want ik wil van zodra het kan bij mijn vriend zijn. Daar voel ik me goed, op mijn gemak. Maar ik heb een vertrek punt nodig. Een tijdelijk onderkomen van waaruit ik passend werk kan zoeken, al dan niet met begeleiding, waar ik mij in kan vinden. Ik heb de mentale stimulans nodig, dat merk ik wel. Maar ik merk ook dat prikkelrijke omgevingen nog heel veel van mij vergen. Het was maar een half dagje vandaag en ik ben stik kapot. Wat heb ik gedaan? Gependeld, gefietst, getekend, individueel gesprek en gegeten. That's it.

Sorry als dit bot overkomt. Ik ben gewoon moe, emotioneel en gefrustreerd.

**Geplaatst**: 06-10-21 14:23

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 06-10-21 14:23

Nee hoor Kaat, je bent niet bot. Je hebt het gewoon moeilijk. Knuffel meid.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-10-21 22:18

Geplaatst door de TopicStarter : 06-10-21 22:18

Er zijn geen woorden meer. Niets krijg ik nog door mijn keel. Ik wil hulp maar kan het niet zeggen. Sinds mijn gedrag niet extreem verontrustend meer is, kan ik wachten. Moet ik het zelf maar uitvissen. Ik functioneer, dus alles is oké. Ik trek mijn plan wel. Het heeft gewoon tijd nodig. Or so they say.

In de tussentijd verlies ik mijn woorden. Ik durf niet meer te vragen, want ik ken de antwoorden. Ik weet dat het aan mij ligt. Waarom zou ik nog als het overal toch hetzelfde liedje is?

Ik werd wakker met de intense drang om uit het raam te springen. Ik duwde het weg, verbood mezelf om in beweging te komen. Maar de stemmen in mijn hoofd wonnen. Ik zorgde er voor dat de omstandigheden goed waren. Dood gaan zou ik niet. Daarvoor is het niet hoog genoeg. Maar misschien brak ik wel iets. Dan kreeg ik tenminste wel de zorg die ik nodig had. Kwam ik wellicht in een ziekenhuis terecht en werd ik misschien wel echt serieus genomen. Het was een kleine prijs om te betalen, een gebroken ledemaat.

Maar als ik er zat, starend naar mijn doelwit, kon ik het niet. Net zoals in alle andere dingen die ik wil doen, word ik overmand door angst. Ik overloop alle mogelijke scenario's en weet dat de angst tijdelijk is. Dat eens ik de grond zou raken, ik de verlossing zou voelen dat ik het eindelijk gedaan heb. Ik trok me terug. Twijfelde om de afdeling te bellen. Kreeg dan het idee om het geblinddoekt te doen. Ik gleed bijna uit maar hield me nog te goed vast. Terug naar binnen. Bellen. Niet kunnen spreken. Bellen naar 106. Mentale blokkade. Afgelegd.

En nu zit ik hier op de grond van mijn kamer. Ik kan morgen vertellen dat ik wou uit het raam springen. Maar dat betekent niets. Net zoals ik zoveel andere dingen wil. Willen is betekenisloos. Doen is iets anders.

**Geplaatst**: 07-10-21 07:36

Geplaatst: 07-10-21 07:36

Ach Kaat toch, wat verdrietig. In gedachte zit ik naast je op de grond. Hou vol meiske :knuffel:

**Geplaatst**: 07-10-21 11:09

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 07-10-21 11:09

Oeps Kaat, dat klinkt niet fijn.
Zo te lezen ben je nogal cynisch, en dat is geen goed teken.
Ik ben geneigd te denken dat deze twee weken toch geen goed idee zijn - in dat geval zou ik zeggen 'beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald'.

En soms is cynisme ook een manier om dingen te kunnen verwoorden.
'Dan word ik tenminste serieus genomen', 'dan krijg ik de zorg die ik nodig heb' en in parafrase: "... vragen/ praten heeft geen zin, want ik ken de antwoorden al, en die helpen niet".

Geen leuke constateringen. :(:)

Maar zo liggen de zaken op dit moment. Gedragstherapie werkt niet.

**Geplaatst**: 07-10-21 11:13

Geplaatst: 07-10-21 11:13

Hou vol Kaat :knuffel:

**Geplaatst**: 07-10-21 13:57

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 07-10-21 13:57

Kaat ga vandaag asn alle lijntjes die je beschikbaar hebt trekken . Volgens mij zijn dat er meerdere als ik je berichten lees.
Je hebt gewoon hulp nodig en wel nu . Durf dit toe te geven en hopelijk wordt en dan iets in gang gezet . Print desnoods je laatste post uit en laat dus lezen als je weer dicht slaat.
Meis je gaat hier niet doorheen komen in je eentje em de dingen die je nu doet er is meer nodig . En blijkbaar heb je gewoon niet op de juiste plek gezeten wat jou kan helpen .l
Is er in België niet een nooddienst die je kan bellen in dit soort gevallen ?

Lieve Kaat je bent het zo waard !! Met alle talenten die je hebt .
Vecht ervoor dat ze je gaan zien en serieus gaan nemen

**Geplaatst**: 07-10-21 14:47

Geplaatst: 07-10-21 14:47

**Geplaatst**: 07-10-21 18:09

Geplaatst: 07-10-21 18:09

**Geplaatst**: 07-10-21 22:55

Geplaatst: 07-10-21 22:55

Hé Kaat,
Ik hoop dat je hulp hebt of vraagt. Je bent het zó waard. :knuffel:

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-10-21 12:09

Geplaatst door de TopicStarter : 08-10-21 12:09

Bedankt voor jullie lieve berichtjes. Het gaat wel weer.

Gisteren is het niet gelukt om naar mijn dagbesteding gegaan. Ik geraakte echt gewoon niet uit bed. Het hele gependel er naar toe had ik ronduit geen zin in. Ik heb uiteraard wel contact gehad met de begeleiding hier en er ook over gesproken. Zij gaan ook in gesprek gaan met het ZKH hopelijk. Ik heb uiteindelijk wel redelijk de tijd kunnen voorbij doen gaan door te werken aan een nieuwe lino-snede en een paar docus te kijken.

Vanochtend had ik zoals altijd op vrijdag vergadering in de Villa. Ik heb besloten om effectief te stoppen met DGT. Ik heb gevraagd of ik nog een maand de tijd krijg om te verhuizen. Vandaag ben ik wel terug gegaan naar mijn dagbesteding. Dit weekend ga ik normaal naar huis bij mijn ouders.

Edit: Ohja, herinneren jullie nog het TV programma waarvoor ik me had opgegeven? Dit is het resultaat
https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/durf-te-vr ... agen-s3a6/
Geen idee of jullie dit in NL kunnen bekijken.

**Geplaatst**: 09-10-21 23:13

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 09-10-21 23:13

Hoi Kaat,
een beslissing geeft ruimte. 'Dit, dgt op dit moment, niet meer - en dan iets anders'.
Hopelijk geeft die ruimte ook rust.
Geniet van het weekend bij je ouders!

**Geplaatst**: 10-10-21 11:16

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 10-10-21 11:16

Helaas kan ik dit niet bekijken in Frankrijk.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-10-21 13:14

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst door de TopicStarter : 10-10-21 13:14

Ah jammer Pien.. Misschien dat het wel via een VPN kan maar dat is wel veel gedoe. Ik heb het eerlijk gezegd zelf nog niet bekeken. Het is allemaal te vers.

Goh Janneke in theorie is het idd een beslissing die dan gemaakt is. Maar de wat dan wel zit er daarna en gezien ik daar nog altijd geen antwoord op weet heb ik niet het gevoel dat ik rust heb.

Ik kan er niet echt van genieten om hier bij mijn ouders te zijn. Er is veel onrust in dit huis. Dat slorpt heel wat energie van mij op. Ik was gisteren mentaal en fysiek er echt helemaal doorheen. Vanochtend was het weer bijna 11uur eer ik werkelijk wakker was. Ik had een wekker gezet, maar de energie niet om op te staan.

Mijn mama vraagt de hele tijd wat ik ga doen. Overloopt de opties met mij. En dat is heel lief dat ze meedenkt, maar het is ook gewoon vermoeiend.

Volgende week is er bespreking met de therapeuten van mijn dagbesteding ivm hoe het verder moet. Ik wou dat mijn vriend meekwam, maar hij geraakt er niet op tijd. De andere optie is mijn ouders uitnodigen. Maar ik weet niet of ik dat wel wil. Ik heb al meerdere gesprekken gehad met hun erbij en ik heb niet het idee dat het voor mij een meerwaarde is. Ik ben uiteraard wel wat verdrietig dat ik niemand kan meenemen dan. Maar uiteindelijk moet ik het toch zelf uitzoeken dus dan is het maar zo.

Ik ben eigenlijk gewoon heel erg moe. Heb nergens zin in. Liefst van al zou ik hele dagen willen slapen zodat alles en iedereen mij gewoon gerust laat. Zodat ik niet hoef te denken of beslissingen te maken..

**Geplaatst**: 10-10-21 14:50

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 10-10-21 14:50

Wat misschien verstandig waardoor het voor je moeder en jou allebei rustiger is . Dat als je thuis komt een uurtje afspreken dat jullie het over jou hebben en hoe verder . En de rest van het weekend het er niet over hebben .
Dat uurtje die jij je best om je open te stellen en ook een nuttig gesprek te hebben en je moeder laat je verder hierover lekker met rust