Hier ook een studente. Ik kom uit Nederland en studeer in Brussel. De regels zijn hier wat minder streng maar qua isolatie maakt dat geen verschil. Ik heb hier gewoon geen vrienden meer waar ik iets mee kan doen. Helaas hield ik het niet meer uit op mijn studentenkamer, mijn chronische nekklachten in combinatie met hoofdpijn kwam weer terug doordat ik teveel zat. Van mijn 1,5 jaar studie in Brussel ben ik nu ongeveer een jaar thuis geweest.

Ik ben zelf een van de gemotiveerde studenten maar ook mijn motivatie is op. De lessen duren veel te lang met niet genoeg pauzes waardoor ik het niet echt kan volgen. Weinig interactiviteit. Verder heel veel opdrachten met deadlines die voor de rest gaan waardoor ik mijn aantekeningen niet kan uittypen, niet kan lezen wat ik moet lezen en niet kan beginnen aan de grote eindopdrachten. Ik raak hier helaas zeer gestresst van omdat mijn to do list alleen maar oploopt.

Over geld hoef ik me op dit moment niet druk te maken. Ik leen alles dus dat geld komt sowieso. De uitgaven liggen nu lager dan dat ik zelf in Brussel ben. Ik kon al geen bijbaantje doen door het heen en weer reizen dus dat is gelukkig geen bijkomende zorg (al heb ik genoeg stress over hoe ik de mega schuld uiteindelijk moet gaan terugbetalen)

Ik studeer niet, werk 20u in de week. Maar ik merk dat ik het wel echt enorm lastig vind. En het steeda lastiger wordt. Ik heb al niet veel vrienden, en heb dit jaar nog geen enkele vriend/vriendin gezien. Begin het jaar ging het niet goed met mij waardoor ik me heel erg afsloot, en toen ik er bovenop was mochten we ineens nergens meer heen. Gelukkig heb ik wel een hele lieve vriend die me steunt en helpt en er altijd voor me is. Maar mijn leven is momenteel gewoon werk en thuis een beetje voor me uit staren/spelletjes spelen op mijn telefoon of netflix kijken. En ik merk gewoon dat ik er steeds meer moeite mee heb. Op werk heb ik geen leeftijdsgenoten om me heen, iedereen is minstens 10 jaar ouder of 50+. Dus echt aansluiting vind ik daar niet. Verder sport ik niet, en vrienden wonen ver weg.
Ik ben echt in een enorm vervelend isolement gekomen.
Ik weet dat ik enorm blij mag zijn dat ik uberhaupt werk heb, inkomsten heb, eten heb, een dak boven mijn hoofd bij een superlief pleeggezin, een enorm lieve vriend. Ik heb het gewoon enorm goed, zeker als ik kijk naar waar ik 4 jaar geleden stond. Maar toch mis ik gewoon hobby's, vriendschappen, een leuk team om mee te sporten oid. Het leven van een normale jongvolwassene...

Wat een ontzettend fijn topic! Het stimuleert toch wel een beetje om te lezen dat ik niet de enige ben die last heeft van deze situatie.

Ik ben bezig met mijn thesis aan de universiteit & heb afgelopen weekend een flinke "break-down" gehad. Heb besloten dat ik hulp ervoor ga zoeken, dus heb net contact gelegd met een therapeut. Ik ben in maart met mijn eerste thesis begonnen. Afgelopen maand mijn studentenkamer opgezegd, aangezien ik het zonde van mijn geld vond. Resultaat = 4 dagen in de week alleen in huis aan mijn thesis. Waardoor ik pas ging beseffen hoe belangrijk de sociale contacten zijn. Gelukkig kan ik nog 5 keer in de week naar mijn paard, probeer ik iedere dag minstens 3 kwartier een blokje om buiten te lopen & sluit ik uiterlijk om 17:30 mijn werkzaamheden af zodat ik 's avonds ook echt kan ontspannen.

Iemand tips tegen zenuwen? Ik heb zo een sollicitatie/intake voor een stage, maar ben al zo lang niet meer onder de mensen geweest dat ik onwijs zenuwachtig ben

Ik denk dat je zelf het antwoord op je vraag geeft: om je diploma te behalen heb je continu moeten bijsturen en creatief zijn. Ik denk dat een diploma behaald in deze tijd net die meerwaarde heeft. Je kunnen aanpassen aan veranderende situaties is enorm belangrijk en tegelijk iets waar veel mensen moeite mee hebben. De generatie die nu afstudeert heef tdaar zeker een stapje voor op de anderen.

Dat is ook wel een mooie manier om er naar te kijken ja

Hebben jullie die Duitse corona campagne spotjes gezien? Ik vind ze echt hilarisch Lekker relativerend.

Voor de docenten hier: ik denk dat wij als studenten ook zeker (meer) bij mogen dragen aan de online lessen. Denk aan webcams aan e.d. We moeten ons hier samen doorheen slepen. Dus hulde aan al die docenten die er nog 'gewoon' voor ons zijn. Mag ook even gezegd worden

---

Denisesilver: geen tips, want dat zijn dus situaties waar ik ook niet meer mee kan dealen.. Maar wel heel veel succes

Heel veel succes. Adem in, adem uit. Zeg desnoods dat je het spannend vind omdat je er tegenop ziet.

Dat is nu mijn wekelijkse ritje naar stal voor mijn rijles
Maar om nu hiervoor de auto speciaal iedere dag anderhalf uur aan te zetten.... Ik vind het ook wel prettig dat ik tegelijk heel wat minder benzine-kosten heb
Eigenlijk wil ik hiervoor in de tuin aan het werk, maar ook daar ontbreekt nu de puf voor.

@denisesilver, veel succes en sterkte, helaas weinig tips, behalve let op je ademhaling. Hier ook altijd een zenuwpees bij sollicitatie/mondelinge examens/etc.

Wat me wel opvalt is dat een hoop van jullie docenten blijkbaar aan een stuk doorgaan zonder rekening te houden met jullie. Dat valt me eigenlijk wel tegen van ze.
Hier op de universiteit wordt juist vast gehouden aan het vaste rooster, dus dat betekent dat er tussen elk hoorcollege minstens een kwartier pauze is, en vaak tijdens het hoorcollege zelf ook halverwege nog 5 tot 10 minuten. Zelfs nu hoorcolleges vanuit huis/werk gestreamd worden.

De gestreamde colleges worden bovendien opgenomen in BlackBoard Collaborate, en zouden officieel niet te downloaden zijn. Maar aangezien het alleen lekker werkt in Chrome, is er dus een extensie waarmee het kan worden gedownload. Inmiddels doen een aantal van mijn studiegenoten dit dus ook, want na een flinke DDOS-aanval vorig jaar waren een aantal zaken (waaronder het media centre) gedurende een paar weken niet meer bereikbaar

Inmiddels is bekend dat er bij ons nog een practicum wegvalt, maar mogelijk wordt dat op een later stadium alsnog ingehaald. Dan zal de professor zelf het practicum doen onder de microscoop op zijn werk in de Plantentuin van Meise, en dan streamd hij dat zodat we het allemaal tenminste gezien hebben.

Hoi, ik klets graag mee hier. Ik heb niet alle pagina's bijgelezen, sorry als ik iets belangrijks gemist heb.

Ik ben voor de 2e keer aan een Bachelor begonnen (biomedische wetenschappen) en ondanks dat ik het interessant vind, is het zo lastig om alles bij te houden. Na een hele dag op mijn kamer ben ik echt misselijk. Ik woon in Zwitserland en mijn familie in Nederland, wat normaal geen probleem is maar nu toch even k*t. Ben spontaan anderhalve week naar mijn ouders gegaan en daar weet even wat motivatie gevonden, maar die is nu weer weg. Mijn uni biedt wel gratis counseling aan, dus daar heb ik dalijk mijn eerste afspraak.

Ik merkte dat ik het vooral lastig vind dat ik niks heb om naar uit te kijken. Alle dagen zijn hetzelfde, een grote sleur. Daarom heb ik besloten dat ik elk weekend minstens één dag moet gaan wandelen (kan niet sporten ivm revalidatie operatie) en minstens 3x per week buitenshuis moet gaan leren (in de bieb of aan de uni). Heb ook, ondanks alle onzekerheid, met mijn vriend afgesproken dat we in februari (tussen examens en collegestart 2e semester) een paar dagen op roadtrip gaan, hij kan een busje lenen en dan hoeven we dus met niemand anders in contact te komen.

Ik verbaas me over jullie lange dagen. Worden echt hele dagen alleen live gestreamd? Hier worden de colleges altijd ook opgenomen.

Joy: Welkom! zit jij dan op VUB? Ook een virtuele knuffel voor jou

Pepper: Je bent zeker welkom om mee te praten. Ik denk dat we allemaal kunnen beamen dat we het missen om dingen te doen die onze leeftijd normaal hoort te doen. Ook veel sterkte aan jou, ik hoop dat je toch ergens je ei ook nog kwijt kunt, zo niet kan het dus altijd hier. Mijn pb staat ook altijd open!

Ook welkom aan jou Imke. Toch ook wel goed dat je echt een schema hebt en je daaraan probeert te houden!

denisesilver: Hoe ging de sollicitatie? Ik had van een docent de tip gekregen om ademhalingsoefeningen te doen voor een live show, of even naar muziek te luisteren.

Eelmo: Ik heb die idd gezien, kon er ook wel mee lachen

Siamsmeesje: Bij ons is dat (meestal) ook zo, maar die online lessen beginnen al snel iets later (wachten tot er genoeg mensen zijn), waardoor ze ook uitlopen. Dan heb je echt haast maar 5 minuten, wat voor mij niet genoeg is om een glas water te nemen en even naar de wc te gaan.

Welkom Juliedo! Ik kan me best voorstellen dat dat nu extra moeilijk is. Goed dat je gebruik maakt van die counseling. Woon je permanent in Zwitserland of enkel voor je studie? Fijn dat je wel nog naar de uni kan om te gaan studeren. Dat gaat hier nu niet... Wel fijn dat je jezelf alvast gaat verwennen met een roadtrip.

Ik zit momenteel ook in de les Heb besloten om ook een afspraak te gaan maken met de schooltherapeut. Ik heb tijdens de eerste lockdown een soort OCD ontwikkeld, ben hiervoor al eens naar de dokter geweest, had er bij de versoepelingen nog steeds last van maar wel gecontroleerd. Nu daarin tegen, de tweede lockdown in België, is het echt vreselijk geworden. Maar ik krijg het dus totaal niet onder controle en binnen zitten maakt het alleen erger... Ik baal nu even echt enorm...

Begrijpelijk dat je baalt Calipso. Weet je ook wat de ocd triggert?

Stress en binnen zitten... Het is echt begonnen tijdens die eerste lockdown, ik ben altijd al iemand geweest die op de een of andere manier mijn stress kwijt moet, vroeger was dat voor een keer mijn vingers te kraken of te wippen op mijn stoel, wippen met mijn been... Nu is het dus geuit in het obsessief open krabben van mijn huid (klinkt echt psycho eigenlijk ). Ik heb echt al van alles geprobeerd om het via andere manieren te uiten, maar tot nu toe nog niks gevonden dat hielp.

Ja klopt, ik zit inderdaad op de VUB.

Wat vervelend van de OCD! Hopelijk kan de therapeut helpen.

Ja ik twijfel zelf nog een beetje, ik weet niet hoe die mij gaat kunnen helpen daarmee... Ik vind het zelf ook niet makkelijk. Ik schaam me er best wel voor.

Ik kom ook even binnen vallen. Best lastig omdat ik vandaag een goede dag heb, maar het gaat bij mij momenteel echt heel erg met ups en downs.

Ik ben tweedejaars student HRM en ik ben momenteel bezig met een project en op zoek naar een stage.

Ik merk vooral dat ik gewoon het sociaal contact mis. Fysiek bij mensen kunnen zijn zonder restricties, mensen gewoon een hand kunnen geven, mijn vriendinnen en familie een knuffel kunnen geven als ze binnen komen. Maar wat me nog het ergste nekt is de constante verandering. Om de twee weken weer iets anders en maatregelen die ik steeds minder goed kan begrijpen.. en ik ben zelf ook heel recent verhuisd, dus ik moet ook nog wennen aan een andere omgeving.

Echt eenzaam ben ik niet, wel compleet overladen met prikkels. Ik mis mijn concerten, ik mis mijn opleiding (mag maar een keer in de week), ik mis mijn familie. Het is een soort rouwgevoel, als jullie snappen wat ik bedoel? En daarbovenop komt niet weten wanneer alles weer "normaal" wordt. Óf het ooit weer normaal wordt. Slopende onzekerheid.

Het vreet aan me en mijn energie lijdt eronder. Ik heb minder concentratie en ik kan minder hebben. Ben snel chagrijnig en geïrriteerd. Maar zoiets simpels als het feit dat de zon vandaag schijnt waar ik woon krikt mijn humeur dan toch wel weer iets op.

Grote samenvatter: ik zou willen dat het voorbij was.

Je hoeft je er zeker niet voor te schamen hoor!

Ik woon semi-permanent in Zwitserland haha. Doe daar sowieso de hele bachelor (op mijn tempo +-4 jaar), en daarna ga ik verder kijken of ik hier wil blijven of naar een ander land/terug naar Nederland wil. Counseling net gehad, ik overweeg nu om 1-2 vakken te cancelen en mijn studie dan met 6 maanden te verlengen (heb 7 vakken, vind ik ook idioot veel eigenlijk). Het voelt heel stom, eindelijk dat doen wat echt leuk is en dan gelijk al vakken moeten uitstellen.

Dat is rot, OCD. Ik snap dat je je ervoor schaamt, maar ik denk dat als je met therapie begint dat die schaamte in ieder geval tegenover de therapeut snel verdwijnt! Goed om ermee aan de slag te gaan.

PabloBokt: Grote samenvatter: ik zou willen dat het voorbij was.

Hoe staan jullie tegenover een vaccin? Ga je dat nemen of niet? Zelf wil ik dat zeker wel doen, het helpt om weer een min of meer normaal leven te hebben. En dat is mij een hoop waard. Dat is denk ik waar ik nu naar uitkijk.
Echt naar CalipsoLover, dat de ocd je meer te pakken neemt!

Ik twijfel over me laten vaccineren maar da’s omdat ik daar 1. Echt mega mega bang voor ben dus als niet nodig liever niet (niveautje emdr) 2. Onderliggende gezondheids klachten. Daarnaast blijft mijn hoop gevestigd op sneltesten.

Mijn grootste uitdaging is niet te veel in m’n hoofd zitten. Ook sinds kort geen vriend meer dus extra onhandig om dan in m’n hoofd te zitten. Vandaag extra lang op stal geweest (scheren enzo), dat helpt

Ja ik heb vandaag gewoon best een moeilijke dag. Ik heb niet afgekregen wat ik normaal moest afkrijgen, vandaag 8 uur voor mijn scherm gezeten waarbij ik totaal geen aandacht had voor de les met 1 uurtje pauze tussen waar dan nog eens een klasgenoot me belt over de bachelorproef (zij heeft veel vakken laten vallen dus heeft helemaal niet zoveel les) om dingen te gaan bespreken, daar heb ik toch gewoon even neen tegen kunnen zeggen. Ik wou dat uurtje pauze echt gebruiken om even op mijn gemak te eten. Gewoon even overload.

PabloBokt: Die ups en downs herken ik heel erg. Aan jou ook heel veel sterkte. kan je wel ergens heen? Iets leuks om te doen om even je gedachten te verzetten?

Josien_m_: Ik ga het niet doen denk ik. Ik ben geen wetenschapper en ook geen anti vaxxer, maar ik heb er wel gewoon wat mijn twijfels over. De farma industrie is ongelofelijk corrupt en draait meer om geld dan mensen hun gezondheid. Dat hebben ze al meermaals bevestigd. Om dan een vaccin te gaan inspuiten dat op amper een jaar is ontwikkeld vind ik toch een stapje te ver. Normaal kost een vaccin 10-15 jaar om te ontwikkelen, en oké, hier zijn ze natuurlijk allemaal massaal opgesprongen. Maar ik wacht toch liever nog even om de lange termijn effecten af te wachten...

Bedankt allen! Inderdaad af en toe zwaar in en uit ademen heeft geholpen. Waren hele vriendelijke mensen die blij waren dat ik ze kon helpen. Opdracht is anders dan ik had verwacht, maar toch ook wel heel leuk. Dus geslaagd gesprek!

Wat betreft camera's aan, als iedereen zijn camera aanzet, zegt de verbinding hier tabee. Dus echt camera's en geluid uit anders is het niet te doen. Maar opletten en vragen beantwoorden moeten we gewoon doen. Wel zo prettig voor degene die presenteert/lesgeeft

Edit: lastig Calypso, maar een goede therapeut kan je daar zeker mee helpen. En je hoeft echt niet jezelf te schamen voor zoiets, je bent niet alleen hè

Vandaag hele dag meetings gehad. Wel nuttig, want ik kan hun methode toepassen in mijn onderzoek, maar daardoor minder concentratie. Wel bijna 2 uur met 3 klasgenoten gebeld en gespard over onze ontwerpen, dus dat was wel fijn. Maar wel vermoeiend .

Merk dat ik het vooral naar vindt dat mn woonkamer ook mn werkkamer is. Vriend zit in de studeerkamer en ik heb de woonkamer/eettafel geclaimd, maar je zit wel de hele dag in de zelfde ruimte.
Maar ik vind het onzin om naar stage te gaan als het niet hoeft.

@Es_ther ik vind dat ook het lastigste inderdaad, de hele dag in dezelfde ruimte zitten. Kan je niet naar een bibliotheek?

@josien_m dat vind ik heel dubbel. Aan de ene kant denk ik, er zitten hele strenge regels aan medicijnen/vaccins, die mogen ze echt niet zomaar geven. Aan de andere kant wat @CalipsoLover zegt, de farma industrie is inderdaad megacorrupt en er zijn veel mensen die gewoon heel veel geld aan dat vaccin gaan verdienen, waarbij het belang gezondheid naar de achtergrond verdwijnt. Ik ben er nog niet over uit. Ik wil me wel verdiepen in hoe dat vaccin dan precies zou werken, aangezien er veel vermoedens zijn dat de immuunreactie tegen het coronavirus niet lang 'onthouden' wordt (aangezien mensen het ook dubbel kunnen krijgen). Ik ben benieuwd, ik hoop vooral dat de overheid de bevolking goed gaat informeren over wat het vaccin inhoudt/hoe het werkt.

Mijn huisgenoten zijn hier ook heel waakzaam op. In je leefruimte werken kan funest zijn voor je concentratie op dagen dat je wat meer moe bent
Zij zoeken dan toch ook de UB op, óf we wisselen wel eens van kamer, dat scheelt ook! Wat voor stage doe je nu? Kan alles ervan online? Soms kan 1 dag in de week wél naar stage of uni gaan wel erg goed zijn voor je productiviteit en zelf vind ik het dat wel waard, ondanks het extra risico.

Wij mogen de school niet in, alleen voor fysieke lessen. Kantoor mag, maar liefste ook niet .

En de gewone bieb hier zit/zat dicht.. kan ik nog wel ff kijken!