Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-11-20 16:21

Geplaatst: 15-11-20 16:21

josien_m_ schreef:
Hier geen student en geen jongere maar wel docent in het HBO. Ik zie ook zeker hoe lastig het allemaal is voor de studenten. Om je te motiveren, om wat het onderwijs nog wel inhoudt en om je te ontwikkelen. Echt alles is anders en dat is een grote schok. Daarbij komt de onzekerheid over de toekomst natuurlijk. Ik heb al wel eens gezegd dat het eigenlijk niet logisch is om gewoon door te blijven gaan met school, opleiding en onderwijs! Nu zijn heel andere dingen belangrijk en moet je misschien gewoon een jaar overslaan daarin. Ik snap wel dat dat niet kan om heel veel redenen en ook dat iets van vastigheid ook nog wegvalt. Maar toch, gewoon door moeten gaan geeft ook druk. Misschien zijn andere activiteiten in de maatschappij nu veel belangrijker. Zoals iemand al zei ondersteunen in de zorg. Maar er is natuurlijk veel meer te doen wat waardevol is. Maar goed, dat zijn maar mijn hersenspinsels. Wat vinden jullie zelf?

Ja ene kant voelt het gene wat ik nu doe beetje studeren zo zinloos. Aan de andere kant voelt het voor mij dat ik nu zo ver ben en ik wil gewoon even klaar zijn (zal nog wel 2 jaar duren maar heb er al ruim 5 op zitten dus dan voelt iets van 2 jaar niet meer als extreem lang). Dus mijn voorkeur ligt dan toch bij door gaan en alvast wat meeer studiepunten te hebben. Ik heb gelukkig veel van het studenten leven al kunnen zien en meemaken.

Als je nog niet echt helemaal onder hebt kunnen gaan in het studenten leven snap ik ontzettend goed dat er misschien andere behoeftes zijn. Want ik vind het al vereenzamend omdat ik weinig binnen mijn studie ken, maar ik ken wel al zat studenten en mijn studie stad etc.

Ik studeer trouwens informatica :Y)

@callipsolover.

Ja het dwingt me toch mijn bed uit! Plannen gaat opzich wel goed ik probeer het inderdaad af te bakenen door in het weekend wat liever tegen mezelf te zijn en na 8 uur 's avonds ook zo veel mogelijk uit handen te laten vallen (wel nog huishouden doen dat moet helaas ook nog).
hoe gaat dat bij jullie eigenlijk? Lukt het goed om op normale momenten goed door te werken?
Mij valt het ook op dat het digitaal inderdaad wat meer tijd kost. HEb nu een vak met van te voren filmpjes en in de college dan het bespreken, echt super goed en leer er mega veel van. Ben echt fan van de opzet, maar het kost wel een bak meer tijd dan normaal. (de cases worden met break out rooms gedaan dus ook daadwerkelijk met anderen praten is wel fijn)

**Geplaatst**: 15-11-20 16:26

Geplaatst: 15-11-20 16:26

CalipsoLover schreef:
Movement schreef:
Dat de problemen van anderen ook zwaar zijn, maakt dat van de studenten niet minder.
Het is onwijs zwaar om zo een studie te doorgaan. Ik moet onwijs veel inhalen straks en loop waarschijnlijk een achterstand op en dat is onwijs vervelend. Ik heb het heel erg druk met school en zelfs bij het slapen gaan denk ik nog over school na. Zijn er meer die dat hebben?

Ja, ik ben nu echt m'n schoolwerk een beetje aan het verwaarlozen en maak me er ook best druk over. Droom er soms zelfs over. Ik ga zo meteen een planner terug maken die ik in het middelbaar ook gebruikte (van de hema) om echt alles puntje bij paaltje op te schrijven. Misschien is dat ook iets voor jou?

Dat brengt me wel weer op het idee om Trello te gaan gebruiken. Dat is een online planner waarbij je de kaartjes kan verschuiven van to do naar finished of verwijderen. Ik denk inderdaad zoals jij dat zegt, dat het wel weer wat rust geeft in het hoofd als je alles op een rijtje zet.

Afbeelding

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-11-20 16:36

Re: Jeugd/studenten in corona tijd: praattopic

Geplaatst door de TopicStarter : 15-11-20 16:36

Faelynn: Dat moet toch ook helemaal niet gemakkelijk zijn :knuffel:

Is er echt niemand waarmee je nu een beetje kan optrekken voor een wandeling bijvoorbeeld? En ja, dat gemis heb ik ook. Zelfs het spontaan lachen naar een vreemde mis ik. Of schoenen die op een feestje aan de vloer blijven plakken, bier over me heen krijgen, ik zou het zelfs niet eens erg vinden :')

Leuk dat je mee komt praten Josien! Ik volg Pabie wel. Nu zijn er 2 meiden van de 8 uit mijn klas die studieverlening opleggen aan zichzelf om toch die praktijkvakken van dit semester volgend jaar nog te doen. Het voelt inderdaad best nutteloos, maar zoals Pabie zegt, ik moet nog maar tot en met januari. Daarna heb ik mijn stage en bachelorproef en studeer ik in september af als het goed is, dus ik zit echt aan de finish en wil er gewoon vanaf zijn. Ik wil hierna ook nog een universitaire master doen. Nu zijn er hier wel andere richtingen en scholen die zelf studieverlenging opleggen, vooral in de multimedia.

Ik zit nu nog een beetje in vakantie modus, ik heb vorige week wel alles gewoon af gekregen wat af moest zijn, maar niet zoals het hoort en ik leef nu een beetje dag op dag, wat best gevaarlijk is als je strikte deadlines hebt.

Goed hoor movement! Ik ken het niet, maar dat ziet er best handig uit.
Ik twijfel om deze ook te bestellen, gewoon om mezelf en mijn hoofd terug wat helder te krijgen:
https://www.bol.com/nl/p/essentialiving ... oductImage

**Geplaatst**: 15-11-20 16:37

Geplaatst: 15-11-20 16:37

Movement schreef:
CalipsoLover schreef:

Ja, ik ben nu echt m'n schoolwerk een beetje aan het verwaarlozen en maak me er ook best druk over. Droom er soms zelfs over. Ik ga zo meteen een planner terug maken die ik in het middelbaar ook gebruikte (van de hema) om echt alles puntje bij paaltje op te schrijven. Misschien is dat ook iets voor jou?

Dat brengt me wel weer op het idee om Trello te gaan gebruiken. Dat is een online planner waarbij je de kaartjes kan verschuiven van to do naar finished of verwijderen. Ik denk inderdaad zoals jij dat zegt, dat het wel weer wat rust geeft in het hoofd als je alles op een rijtje zet.

[ Afbeelding ]

Iets anders wat hier op lijkt is trouwens notion!

@ callipsolover

Als je denkt dat het kan helpen zou ik t vooral bestellen. Je mag best even lief zijn voor je zelf in deze periode :knuffel:

. Zeker als het je kan helpen met je studie denk ik zo.

**Geplaatst**: 15-11-20 17:47

Re: Jeugd/studenten in corona tijd: praattopic

Geplaatst: 15-11-20 17:47

Zo, eindelijk tijd en de puf om hier wat langers te typen.

Ik zit op dit moment in het tweede jaar van de opleiding tot leraar Nederlands en ik merk nu ook wel dat ik het heel zwaar ga krijgen. In de eerste lockdown merkte ik algauw dat het online volgen van lessen en amper sociaal contact hebben niet prettig was. Op een gegeven moment had ik continu hoofdpijn en zaten mijn tranen ongeveer tot boven mijn ogen :')

Het enige wat ik nog kon was slapen en huilen. Daarvoor hulp gekregen bij een psychomatisch therapeut uiteindelijk, die mij heeft leren ontspannen en heeft laten inzien dat ik echt niet altijd overal de controle over moet houden.

Deze zomer ging het super, maar nu merk ik dat het steeds een beetje slechter gaat. Doordat ik heel veel thuis zit, heb ik continu tijd om te denken. Wij hebben al onze lessen online, behalve twee dagen in een periode van tien weken. Dan mogen we naar school. Redelijk heftig dus. En dat denken, is vooral slecht denken over mezelf. Hele negatieve gedachten continu. Daarom toch besloten om hulp te zoeken, maar helaas is er een lange wachtlijst. Vandaar dat ik pas op 12 januari een afspraak heb bij een psycholoog. Ik hoop dat zij mij daarmee kan helpen. En tot die tijd is het wachten, alvast beginnen via een online programma en proberen mijn lichtpuntjes te zien.

Vanaf volgende week heb ik stage een dag in de week, dus dat gaat me hopelijk helpen. Verder ben ik enorm blij met mijn twee paarden, die ervoor zorgen dat ik in ieder geval bijna iedere dag ergens heen mag. Mijn vrienden spreek ik nu vooral online, maar op stal spreek ik soms nog een ander iemand dan mijn gezin. Best zwaar, maar ik probeer me zo goed mogelijk aan de maatregelen te houden.

Nogmaals enorm bedankt voor dit topic en je reacties CalipsoLover, echt enorm lief van je! Wat is gebuisd precies?

Ik vind het heel fijn om te lezen dat er meer mensen zich zo voelen (dus dat ik niet de enige ben) en dat we elkaar hopelijk zo in dit topic een beetje kunnen helpen. Ik herken de verveling ook enorm. Hoewel ik continu probeer om toch lichtpuntjes te blijven zien en uit te kijken naar concerten die iedere keer weer verschoven worden

Maar ik probeer realistisch te blijven, maar tegelijkertijd ook naar de positieve dingen te kijken.

Loeky01, dat herken ik idd ook wel hoor. Ik woon samen met mijn gezin en hoef gelukkig niet te mantelzorgen (wat zwaar zeg, heel heftig!), maar ik merk dat ik op een gegeven moment wel iemand meer wil spreken dan alleen mijn familie. Niet dat je echt veel meemaakt, maar voor het idee

MoppieFilou, het lijkt me idd heel zwaar als eerstejaars. Gelukkig voor mij heb ik dat niet. Vrienden maken is dan helemaal niet makkelijk.

Kaat, ik had jouw topic ook gezien, heel heftig en veel sterkte!

Ik vind eigenlijk geen enkele les online fijner, maar dat kan ook komen doordat onze docenten nog niet heel ver zijn in het ontwikkelen van echt goede online lessen. Het is eigenlijk precies hetzelfde als de fysieke en dat werkt niet zo goed.

Dat kan ik me voorstellen Melissa.

Dankjewel Pandora, Sizzle en Pistache!

Dat klinkt heel lastig Denise.

De discussie met Ilona lijkt me idd beter om even over te slaan. Ik ga je zometeen wel even pb'en!

Skinfaxi, :(:)

IK probeer zelf wel zoveel mogelijk structuur in mijn dagen te brengen. Dat lukt best redelijk. Mijn lessen zijn natuurlijk allemaal gewoon live online (snappen jullie het nog?

) dus dat brengt al structuur in je dag. Verder is mijn paard op een bepaalde tijd en mag ik ook nog naar de fitness. Dat probeer ik zo te plannen dat ik iedere dag in ieder geval naar één ding heen ga.

Pluisje, lastig dat het door de pandemie niet door kon gaan.

Friemel, wat sneu voor je zusje.

Lianne, ik ben het zeker met je eens.

Summerfly, ik herken dat heel goed. Ik heb allerlei dingen gepland die ik zou kunnen doen, maar vaak lukt het niet. Gisteren heb ik echt langer dan 2 uur 's middags in een soort coma gelegen :')

maar dan voel ik me idd meteen weer rot dat ik een hele middag heb verspilt met slapen. Enorm herkenbaar wat je zegt. Interessante studie!

Pable, dat lijkt me een fijn begin van je dag.

Josien, aan de ene kant snap ik wat je zegt, maar aan de andere kant is het helaas niet echt haalbaar. Ten eerste kost het nogal veel geld haha, maar ook krijg je dan heel veel jongeren die thuis zitten en helemaal niks meer kunnen doen. Ik weet niet of dat een verbetering is. Hoewel studeren inderdaad nu redelijk zinloos doe. Heel veel vakken zouden bij ons eigenlijk fysiek moeten, aangezien kunnen presenteren wel handig is als docent, maar dat is nu natuurlijk niet mogelijk. Leuk dat je mee kunt praten!

Faelynn, dat klinkt heel zwaar :knuffel:

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-11-20 18:12

Geplaatst door de TopicStarter : 15-11-20 18:12

Gebuisd = niet geslaagd :Y)

Nu is dat uiteindelijk wel gedelibereerd en was het een keuzevak, dus maakte op zich niet zo veel uit. Al is het niet leuk natuurlijk, een docent die er haar voeten aan veegt. Gelukkig heb ik ook hele fijne docenten die wel gewoon veel moeite doen en ook regelmatig voor of na hun les even vragen hoe het met ons gaat. Voor jou ook even een hele dikke knuffel in deze donkere tijd. :knuffel:

Goed dat je hulp gezocht hebt. Ik wil dit misschien toch ook doen.

**Geplaatst**: 15-11-20 18:25

Re: Jeugd/studenten in corona tijd: praattopic

Geplaatst: 15-11-20 18:25

Ah dat verklaart al wat! Altijd leuk om nieuwe Belgische woorden te leren haha!
Wel heel naar overigens dat wel. Hulp zoeken is geen schande. Je leert daarmee van alles over jezelf en soms moet je gewoon toegeven dat het je zelf even niet gaat lukken. Duurde ook even voordat ik mezelf daarvan overtuigd had hoor :')

**Geplaatst**: 15-11-20 18:42

Re: Jeugd/studenten in corona tijd: praattopic

Geplaatst: 15-11-20 18:42

Wat fijn dit topic!
Ik ben in september afgestudeerd, waarbij ik mijn onderzoek tijdens de eerste golf uit heb moeten voeren, en verdedigen vlak voor de tweede golf.
Ik heb super veel aan moeten passen in mijn onderzoek, het was continue creatief denken, omwegen zoeken om toch resultaten te krijgen, geen fysiek school inderdaad waardoor 'even snel iets vragen' meer tijd en energie ging kosten. Het was continue aan staan, scherp zijn, overleven. En nu zit het erop, ben direct fulltime het werkveld in gegaan (ziekenhuis, medisch technoloog). Vorige maand mijn diploma op gehaald (het was letterlijk ophalen, gewoon tekenen en weer wegwezen). Nu is er ruimte in mijn hoofd en kan ik er op reflecteren, en denk ik echt... wat heb ik gedaan, hoe heb ik dit ooit voor elkaar gekregen, hoe ben ik zo onuitputtelijk geweest? Ineens trapt vermoeidheid de deur in en ook een gevoel van ontevredenheid, wat ik ook voorbij zag komen. Is mijn diploma wel even veel waard als een student die vorig jaar afstudeerde? Zoveel gedachtes om te blokken of om over na te denken en een plekje te geven.

**Geplaatst**: 15-11-20 19:29

Re: Jeugd/studenten in corona tijd: praattopic

Geplaatst: 15-11-20 19:29

Wat een fijn topic, ik meld me ook graag!

Hier een studente psychologie, heb vorig jaar mijn academische bachelor behaald en ben nu enkel nog mijn masterproef aan het schrijven, ik plan tegen juni 2021 volledig af te studeren.
Tijdens de eerste lockdown heb ik het echt mentaal heel zwaar gehad. Mijn stage werd drie maanden vroegtijdig stopgezet, hierdoor heb ik allerlei extra taken gekregen bovenop de extra taken die we van de universiteit kregen ter compensatie van de lessen. Van maart tot eind augustus ben ik non-stop elke dag voor school bezig geweest, dit zonder enige afleiding van sociale contacten of evenementen, de situatie was gewoon zo uitzichtloos.. Daarnaast zat ik ook in het dilemma van kot vs. thuis bij mijn ouders. Op kot zat ik helemaal alleen, zonder enig menselijk contact, thuis had ik dan wel meer contacten, maar dan de ouderlijke ruzies erbij omdat je het niet meer gewend bent om terug full-time thuis te wonen.. Het was een heel gespannen sfeer.
Maar goed, ik heb het uiteindelijk wel allemaal voor elkaar gekregen, was geslaagd op al mijn vakken en heb meteen beslist om al werk te zoeken met mijn bachelor aangezien mijn thesis het enige is wat ik nog moet doen. Ik heb vrijwel meteen werk gevonden en ben ook snel uit huis gegaan omdat ik na al die jaren op kot gewoon niet meer met mijn ouders onder één dak kon wonen. Ik merk wel dat het me nu veel beter afgaat dan tijdens de eerste lockdown, ik moet fysiek aanwezig zijn op mijn werk dus kom nog genoeg onder de mensen en heb de kans om mijn thesis aan mijn eigen tempo af te werken, waardoor ik nu veel meer ademruimte heb om te reflecteren over wat er allemaal gaande is rondom ons.
Ik besef ook dat lang niet iedereen zo'n gunstige tweede lockdown beleeft, daarmee wil ik deze mensen ook graag een hart onder de riem steken en hier meepraten :(:)

**Geplaatst**: 15-11-20 19:50

Geplaatst: 15-11-20 19:50

Het blijft gewoon puzzelen, en het valt me op dat veel leraren niet verder komen dan extra taken.

Nu studeer ik Biologie, en hebben we gewoon veel practica, maar zelfs dat proberen ze bij ons nog op te lossen. Dierkunde-practica (dissecties) worden dus gewoon live gestreamd, zodat iedereen toch zijn tekeningen kan maken. Fysica en chemie zijn inderdaad taken, en dan krijgen ze vier verschillende sets met cijfers/resultaten en dan alsnog een verslag maken. Alleen plantkunde ligt nu wat stil. Meeste structuren/organismen moet je bekijken via zelfgemaakte preparaten of via meegebrachte planten/paddestoelen/enz, en dat mag nu niet meer. Ben dus heel benieuwd of dat mogelijk ook nog gestreamd gaat worden via de microscoop, want er valt al niet veel meer te zien en te doen voor de kerstvakantie straks.

Het weinige contact wat we hier nog hebben loopt via Messenger, maar ook dat is natuurlijk erg weinig.

Wat betreft creatief zijn.... Er komt weinig uit m'n handen inderdaad als ik niet studeer. Soms moet ik me zelfs naar m'n auto slepen voor de rijles, hoewel als ik daar ben die stemming wel weer over is

De tuin moet ik hoognodig in aan de slag, maar eerlijk, ik heb voor nu de puf even niet.

Ik probeer voor nu gewoon zo goed mogelijk voor mezelf te zorgen en vooral lief te zijn voor mezelf. Zoals hier al werd opgemerkt, dat mag nu best wel :(:)

**Geplaatst**: 15-11-20 20:03

Geplaatst: 15-11-20 20:03

Als niet-studerende niet-jongere wil ik jullie gewoon even sterkte wensen. Het lijkt me echt ontzettend lastig en ik weet in alle eerlijkheid niet of het mij gelukt zou zijn om mijn studie op afstand af te maken. Dus: zet 'm op en fijn om elkaar wat te helpen en te begrijpen.

**Geplaatst**: 15-11-20 20:35

Geplaatst: 15-11-20 20:35

MonteKarlo schreef:
Wat fijn dit topic!
Ik ben in september afgestudeerd, waarbij ik mijn onderzoek tijdens de eerste golf uit heb moeten voeren, en verdedigen vlak voor de tweede golf.
Ik heb super veel aan moeten passen in mijn onderzoek, het was continue creatief denken, omwegen zoeken om toch resultaten te krijgen, geen fysiek school inderdaad waardoor 'even snel iets vragen' meer tijd en energie ging kosten. Het was continue aan staan, scherp zijn, overleven. En nu zit het erop, ben direct fulltime het werkveld in gegaan (ziekenhuis, medisch technoloog). Vorige maand mijn diploma op gehaald (het was letterlijk ophalen, gewoon tekenen en weer wegwezen). Nu is er ruimte in mijn hoofd en kan ik er op reflecteren, en denk ik echt... wat heb ik gedaan, hoe heb ik dit ooit voor elkaar gekregen, hoe ben ik zo onuitputtelijk geweest? Ineens trapt vermoeidheid de deur in en ook een gevoel van ontevredenheid, wat ik ook voorbij zag komen. Is mijn diploma wel even veel waard als een student die vorig jaar afstudeerde? Zoveel gedachtes om te blokken of om over na te denken en een plekje te geven.

Datzelfde gevoel van hoe heb ik dit in godsnaam volbracht had ik een jaar eerder. Ik ben in 2019 afgestudeerd (met 2 dagen in de week werken erbij) en aan het eind was ik moe, gefrustreerd, uitgeput. Mijn uiteindelijke project was ik niet 100% tevreden mee (als het niet kan zoals ik wil dan moet het maar zoals het kan zeg maar) en dat woog ook best wel op me.
Nadat ik zakte voor mn rijbewijs en er ontslag dreigde op mn werk heb ik 3 dagen in bed gelegen. Ik kon niet meer. En dit was nog voor ik mijn verdediging had.
Na mijn verdediging (welke overigens prima ging, met een 6.8 ofzo afgestudeerd) ben ik heel snel in een traject van werk (ik mocht blijven maar mentaal daar toch best een duw van gehad) en verhuizen gegaan, dat had ik echt rustiger aan moeten doen. Heb mezelf daar te weinig tijd gegeven denk ik.

En dat was zonder corona. Ik kan me goed voorstellen dat het nog extra zwaar moet voelen nu :(:)

Dus zorg dat je je tijd neemt. En kijk even of al fulltime werken niet te veel is voor je.

**Geplaatst**: 16-11-20 10:01

Re: Jeugd/studenten in corona tijd: praattopic

Geplaatst: 16-11-20 10:01

MonteKarlo, ik begrijp je gedachtegang helemaal. Zo voel ik me nu ook tijdens mijn studie. Leer ik wel net zoveel als iemand die deze studie volgde ik niet-coronatijd? Word ik wel goed genoeg voorbereid op mijn beroep? Dat is natuurlijk nog vervelender tijdens het afstuderen.

Bedankt Shadow!

**Geplaatst**: 16-11-20 10:07

Geplaatst: 16-11-20 10:07

Kimmie25501 schreef:
MonteKarlo, ik begrijp je gedachtegang helemaal. Zo voel ik me nu ook tijdens mijn studie. Leer ik wel net zoveel als iemand die deze studie volgde ik niet-coronatijd? Word ik wel goed genoeg voorbereid op mijn beroep? Dat is natuurlijk nog vervelender tijdens het afstuderen.

Bedankt Shadow!

Nawh.
Ik heb gelukkig gevoel wel het even goed mee te krijgen zeker door me voor de examens echt aan de regels te houden (open boek maar niet open internet zeg maar haha :Y)

). Maar ik heb geluk met een studie die erg geschikt is voor afstand leren. En het is helaas niet makkelijker gemaakt haha. Ook ga ik voor een diploma wat meestal wel baanzekerheid geeft, dat speelt ook zeker mee in dat ik mij niet echt zorgen maak.

Waarom twijfel je over de kwaliteit van je diploma, wat krijg je nu minder goed dan normaal, kan je hier over met je studie adviseur over praten?

Laatst bijgewerkt door Pabie op 16-11-20 10:08, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 16-11-20 10:08

Geplaatst: 16-11-20 10:08

Telt een afstudeerder ook?
Ik studeer nu af bij een organisatie, volledig vanuit huis. Ik doe een studie waarbij je de gebruikers veel betrekt in je proces, dus dat is allemaal digitaal. Had een interne opdracht, want korte lijntjes en ik kon er heen wandelen, maar nu werken we dus altijd thuis :')

.
Ik merk dat m’n concentratie soms minder is en dat ik een beetje gek wordt van altijd thuis zijn. Woon niet alleen, samen met vriend die ook thuiswerkt en 2 konijnen wat het ook wel gezelliger maakt, maar toch mis ik kantoor wel. Ook ‘even’ met een paar klasgenoten op school afspreken om te sparren of elkaar feedback te geven is zoveel lastiger geworden -O-

.

**Geplaatst**: 16-11-20 10:11

Geplaatst: 16-11-20 10:11

Pabie schreef:
Kimmie25501 schreef:
MonteKarlo, ik begrijp je gedachtegang helemaal. Zo voel ik me nu ook tijdens mijn studie. Leer ik wel net zoveel als iemand die deze studie volgde ik niet-coronatijd? Word ik wel goed genoeg voorbereid op mijn beroep? Dat is natuurlijk nog vervelender tijdens het afstuderen.

Bedankt Shadow!

Nawh.
Ik heb gelukkig gevoel wel het even goed mee te krijgen zeker door me voor de examens echt aan de regels te houden (open boek maar niet open internet zeg maar haha ). Maar ik heb geluk met een studie die erg geschikt is voor afstand leren. En het is helaas niet makkelijker gemaakt haha. Ook ga ik voor een diploma wat meestal wel baanzekerheid geeft, dat speelt ook zeker mee in dat ik mij niet echt zorgen maak.

Waarom twijfel je over de kwaliteit van je diploma, wat krijg je nu minder goed dan normaal, kan je hier over met je studie adviseur over praten?

Ik studeer zelf niet af hoor! Zit pas in het tweede jaar. Was meer een reactie op MonteKarlo. Ik ben zelf wel in opleiding tot docent, dus dat gaat niet altijd erg lekker online.

Esther, zeker weten. Welkom!

**Geplaatst**: 16-11-20 10:26

Re: Jeugd/studenten in corona tijd: praattopic

Geplaatst: 16-11-20 10:26

Ik ben al een aantal jaar geleden afgestudeerd, maar volg wel nog een bijkomende opleiding. Heel erg veel wijzigt er niet, want het was sowieso al afstandsonderwijs (ook voor corona). Sommige opdrachten moeten wel aangepast worden door de coronacrisis.
Hoewel ik dus al iets ouders ben en niet meer de klassieke student, kan ik me wel heel goed voorstellen dat het erg lastig is om in deze tijd student te zijn. Ik kwam voor de lockdown nog in contact met studenten kinesitherapie, in het kader van een deel van hun stage. Dit is nu stilgelegd. Ik kan mij voorstellen dat dat bijzonder veel stress enz oplevert.
Tijdens de eerste lockdown merkte ik het ook al aan sommige van mijn leerlingen welke effecten de lockdown heeft. Ik probeerde mijn leerlingen mee te geven structuur in hun dag te steken en via een weekschema aan de slag te gaan met hun schoolwerk. In het weekschema ook leuke, ontspannende activiteiten opnemen. Er zijn helaas heel wat dingen die niet meer kunnen, maar gelukkig zijn er dingen die wel nog kunnen. Het vraagt wat creativiteit om iets te vinden wat ontspannend werkt en wel nog kan, maar met samen na te denken geraak je gelukkig wel al een heel eind.

**Geplaatst**: 16-11-20 10:29

Geplaatst: 16-11-20 10:29

Kimmie25501 schreef:
Pabie schreef:

Nawh.
Ik heb gelukkig gevoel wel het even goed mee te krijgen zeker door me voor de examens echt aan de regels te houden (open boek maar niet open internet zeg maar haha ). Maar ik heb geluk met een studie die erg geschikt is voor afstand leren. En het is helaas niet makkelijker gemaakt haha. Ook ga ik voor een diploma wat meestal wel baanzekerheid geeft, dat speelt ook zeker mee in dat ik mij niet echt zorgen maak.

Waarom twijfel je over de kwaliteit van je diploma, wat krijg je nu minder goed dan normaal, kan je hier over met je studie adviseur over praten?

Ik studeer zelf niet af hoor! Zit pas in het tweede jaar. Was meer een reactie op MonteKarlo. Ik ben zelf wel in opleiding tot docent, dus dat gaat niet altijd erg lekker online.

Esther, zeker weten. Welkom!

Nee was ook niet op t afstuderen gericht maar op het minder leren/minder waard zijn van je studie.

Snap dat opleiding tot docent wel lastig is online, de kale theorie gaat wel maar die presentatie technieken enzo en het echte les geven is waarschijnlijk wel enorm lastig zo zeg

**Geplaatst**: 16-11-20 13:13

Re: Jeugd/studenten in corona tijd: praattopic

Geplaatst: 16-11-20 13:13

Ik kom me hier ook melden. Eerstejaars onderwijswetenschappen, ook eerste jaar studeren. In Utrecht overigens.

Wat ik merk is dat ik de online lessen heel fijn vind, want je kunt hoorcolleges terugspoelen en op pauze zetten en de lessen zijn ook erg goed geregeld bij ons. Ik ben geen heel sociaal persoon, maar ik merk dat ik de interactie tussen medestudenten wel erg mis. Inderdaad het na de les even klagen, nabespreken of wat dan ook. Wij hadden laatst een fysiek werkcollege en dat was gewoon ontzettend gezellig. Klein groepje, allemaal hielden we ons netjes aan de regels, dus we vroegen ons af waarom dit niet vaker kon. Maar dat willen ze niet doen omdat ze de beweging naar de uni toe zoveel mogelijk willen beperken. Dus als het online kan willen ze de les ook online geven. Jammer, maar helaas en dat is nu even niet anders.
Aan het begin vond ik dit wel meevallen maar ik merk nu toch dat ik het jammer vind.

**Geplaatst**: 16-11-20 13:35

Geplaatst: 16-11-20 13:35

Zover ik weet is er niet echt een praatgroep, ookal ben ik er inmiddels achter dat ik niet de enige ben die denkt 'als mijn toekomstberoep 9-5 baan met volledig thuiswerken wordt, weet ik niet of ik dit nog zie zitten..' Tja als je de stof niet begrijpt kom je al gauw in dat soort gesprekken uit. Ik wil later best fulltime werken, maar met direct contact met mensen eigenlijk

Ik wist niet dat ik zoveel behoefte zou hebben aan mensen eigenlijk.

**Geplaatst**: 16-11-20 14:23

Geplaatst: 16-11-20 14:23

Heel herkenbaar ook! Zit nu in een online college (saai want vak moet ik herkansen). Maar wil als jullie dat willen mijn tips wel eens uitschrijven. Keek net ook weer uit het raam, lelijk weer en met vooruitzicht een hele week binnenzitten. Word daar echt niet gelukkig van. En ik kan best veel hebben maar corona + zware hersenschudding eist wel wat van je. Van de tijd dat je lekker het terras enzo op mocht heb ik vanaf eind juli tot nu periodes gehad van dagen lang binnen zitten met de gordijnen dicht.

Maar toch lukt het me op een of andere manier redelijk om mijn studievakken te halen, sociale contacten te houden, te sporten, vriendje te zien, te werken en ook tijd voor mezelf te hebben. Maar dat vergt wel inzet en gebeurt niet vanzelf.

**Geplaatst**: 16-11-20 15:14

Geplaatst: 16-11-20 15:14

Ik voel echt exact hetzelfde zoals jouw openingspost, Calipsolover.. -O-

Ik woon in NL, maar het is hier op sommige plekken net zo erg betreft corona en eenzaamheid.. Mijn afstuderen (Communicatie en Multimedia Design) zou in September voltooid zijn. Dat is toen dus opgeschort. Alles zat dicht en ik kon geen kant meer op terwijl mijn opleidingsinstituut dacht van wel. Uiteindelijk hebben mijn docent-begeleider en ik ingegrepen en ben ik veel energie verloren. Ik heb geen college's, maar zat 7 dagen in de week op een enorm gezellig sport-kantoor. Met corona kwam ik plotseling thuis te zitten.. Contact enkel via (video)bellen.. Geen aanspraak meer op elkaar, geen emotie, geen energie zoals dat op kantoor was, ik zakte volledig in..

Naast afstuderen heb ik een eigen bedrijf, maar staat dat stil. Er zijn amper opdrachten en daardoor heb ik mijn studie-lening omhoog moeten gooien om maandelijks rond te komen.. Nu ben ik sinds September weer begonnen met mijn afstudeeropdracht. Ik hoop dat ik het haal, maar vraag mij tegelijkertijd af of ik mijzelf met een Hbo-diploma straks niet overkwalifiseer als ik naar de huidige markt kijk..
Daarnaast is nu sinds twee weken mijn 4,5 jaar bestaande relatie verbroken en heb ik net dit weekend mijn paard terug van een ingrijpende operatie. (Nóg een mega rekening dus..) Ik was die periode van opschorting nét een beetje opgeladen, maar dat is nu alweer volledig verdampt. Los van dat ik zo nu en dan kan boswandelen en mensen op stal kort spreek, is het stil in mijn leven geworden en ben ik enorm somber en leeg..

Ik spreek morgen zelfs met een psychologe vanuit mijn huisarts. (Ik heb zulke slechte dagen gehad dat ik schrok van mezelf en hulp inschakelde..) Mijn huisarts heeft mij iets kalmerends voorgeschreven waar ik enorm baat bij lijk te hebben want die momenten gaat het goed-ish. Alles wat ik aan het begin meemaakte was al veel, maar nu alles bij elkaar houd ik niet in mijn eentje vol.. Ik moet er hard aan trekken, maar heb simpelweg de energie niet meer zoals in het begin..

Voorheen was afstudeerwerk nog een beetje een uitlaatklep om in te verstoppen, maar nu ik straks de 27e alles moet opleveren. (Of iig 80% dan willen ze kijken hoe ver we staan en wat we ermee gaan doen..) klap ik volledig dicht van de stress en geloof ik niet in mijzelf. Ik heb schatten van docent- en praktijkbegeleiders, maar ik voel me echt niet als mezelf en geloof er ook amper in. Liefst schortte ik het opnieuw op tot alles weer een beetje normaal kan gaan.. $:\$

**Geplaatst**: 16-11-20 16:09

Geplaatst: 16-11-20 16:09

Ik ben ook afstudeerder. Laatste jaar master biologie. Ik ben zo moe. Moe van mijzelf motiveren, moe van mijn eigen schema maken (en nog vermoeider van me er aan proberen te houden). Moe van iedere dag hetzelfde. Moe van me zorgen maken over of ik straks wel werk ga kunnen vinden.

Ik mis mijn colleges, ik mis mijn collegas. Ik mis even kunnen sparren als ik vastloop. Ik mis even kunnen lachen in de koffiepauze. Ik mis samen tostis maken in de kantine. Ik mis pauzewandelingen en contact met docenten. Ik mis 'studeren'. Ik ga mijn faculteit niet meer van binnen zien. Hopelijk nog met het ophalen van mijn diploma..

En toch zit ik in een luxe positie: ik woon samen met mijn vriend, dus ben nooit alleen (ik mis af en toe alleen zijn). We wonen in een 2 kamer appartement, dus ik heb iig een aparte slaapkamer. Het duurt iets langer voor ik van muur tot muur gewandeld ben. Dat is denk ik iets wat niet-studenten zich niet zo realiseren: de meeste studenten zitten letterlijk opgehokt. Een kamer van 12m2 misschien? Eten, slapen, werken en ontspannen allemaal in dezelfde ruimte. Ik mis de deur achter me dicht kunnen doen en letterlijk werk achter me kunnen laten.

Hebben we het dan echt zo erg? Nah, ik kan gewoon buiten een rondje wandelen en naar de supermarkt voor mijn boodschappen. Ik reis gewoon heen en weer tussen studie en mijn ouders (foei!), ik heb docenten die kneiterhard hun best doen (en online lesgeven net zo vervelend vinden als wij) en ik heb best redelijk (online) contact met vrienden.

Maar verdomme, wat ben ik moe.

Ook ik merk dat ik mentaal achteruit ga. Ergens anders heen dan de supermarkt? Dat is eng. Het vooruitzicht op online solliciteren en ingewerkt worden? Als ik al werk kan vinden? Doodsangsten.

-------

Iedereen een dikke digitale knuffel. We kunnen dit en we slaan ons er wel doorheen. Ooit wordt alles beter. :(:)

**Geplaatst**: 16-11-20 18:29

Geplaatst: 16-11-20 18:29

Wat een fijn topic, maar ook wat treurig om te lezen dat zoveel mensen hier zoveel last van hebben.

@Canon, wat komt er dan veel samen zeg, met je relatie en je paard en afstuderen in deze rare tijd. Goed dat je hulp hebt gezocht! Ik hoop dat het helpt en dat je je snel beter voelt :knuffel:

@Eelmo, dat moe zijn klinkt voor mij heel bekend. Omdat er zo weinig structuur is en inderdaad alles in min of meer dezelfde ruimte, lijkt het alsof je constant bezig bent/zou moeten zijn. Ik heb verder niet dat ik angstig wordt voor situaties, zou het helpen voor je om die ondanks de corona toch op te zoeken? Ik weet niet wat voor situaties je angstig voor wordt, maar misschien helpt het om er toch op uit te trekken (met je vriend misschien)?

Ik ben zelf derdejaars bachelorstudent International Development. Ik merk wel veel verschil met voor corona, maar ik woon gelukkig in een huis met vijf huisgenoten waar ik het heel goed mee kan vinden. Wij hebben regelmatig een huisactiviteit en ik kom dus op mijn tripjes naar de keuken/het toilet regelmatig een praatje tegen. Dat scheelt. Maar ik merk wel dat ik het heel moeilijk vind om me te concentreren op het studeren. Ik word zo ontzettend zat van mijn computerscherm... Ik merk dat mijn ogen heel snel "moe" voelen, maar ik moet toch echt mijn colleges zijn en mijn artikelen lezen.

Daarnaast heb ik helaas sinds kort geen verzorgpaard meer en omdat ik niet teveel wil reizen zie ik de hond van mijn ouders veel minder vaak dan voorheen. Dat voelt soms raar om te zeggen, maar met mijn ouders kan ik nog bellen/appen. Ik ben echt heel graag met dieren bezig, en nu heb ik dus weken achter elkaar gewoon helemaal niks. Ik probeer elke dag wel even naar het bos te gaan oid, om tenminste buiten te komen, maar nu met regenachtig weer vind ik dat veel lastiger.

En dus inderdaad dat gevoel van moeheid... Ik kan me moeilijker concentreren waardoor al mijn studiewerk langer duurt. Maar als ik het dan 's avonds niet af heb, kan ik niet ontspannen iets anders doen, omdat ik in mijn hoofd denk 'ik moet dat essay/artikel/college nog afmaken'. Dit is dan dag in dag uit, en normaal had ik elk weekend een hele andere omgeving/veel afleiding van naar mijn ouders gaan, maar dat heb ik ook niet meer. Dus de weken lopen echt in elkaar over en mijn motivatie wordt steeds maar minder...

Ergens is het dan toch "fijn" om te lezen dat meer mensen last hebben van dit soort dingen. Liever dat we er allemaal geen last van hadden natuurlijk, maar nu ben ik in ieder geval niet alleen

**Geplaatst**: 16-11-20 20:41

Re: Jeugd/studenten in corona tijd: praattopic

Geplaatst: 16-11-20 20:41

Eelmo, je zegt het precies zoals het ook voor mij voelt. Moeheid door de dagelijkse sleur, en angst door gebrek aan afwisseling.

Canon, ik herken dat gevoel van overkwalificatie ook wel. Net niet genoeg voor uni, maar ook niet praktisch genoeg voor MBO. Valt er precies tussen in. Heel zwart-wit gezien dan. Verder heb ik persoonlijk niet echt het idee dat ik een vak leer. Ik kan straks waarschijnlijk wel goed onderzoeksrapporten schrijven :')