Vorig onderwerp | Volgend onderwerp
Toevoegen aan eigen berichten Pagina 7 van de 16 [ 378 berichten ]
Ga naar pagina Vorige  1 ... 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10 ... 16  Volgende
Plaats een nieuw onderwerp

Mijn weg naar de juiste balans

 
Profiel   

wat goed om te horen dat je hulp krijgt. Fijn om update te lezen.
Laatste bericht

Link naar dit berichtGeplaatst: 23-10-21 12:29 



 
Profiel   

Bedankt voor de lieve berichten!

Ik ben gisteren naar de huisarts geweest en deze keer werd ik gelukkig wel serieus genomen (was ook mijn eigen huisarts). Zij heeft mij wel doorverwezen naar een andere psycholoog dan de eerste had gedaan, omdat die een wachttijd had van een jaar en nu heb ik er één met een wachttijd van vier maanden. Dus dat is wel fijner. In de tijd van het wachten mag ik gelukkig in gesprek met de poh-ggz. Daar heb ik volgende week vrijdag mijn eerste afspraak staan.

Helaas ook wat minder goed nieuws. Ik zou vandaag lekker op vakantie gaan, welness en uit eten. Om alles even los te laten en goed te ontspannen. Maar helaas, ik ben vandaag positief getest op corona, dus ik moet in isolatie t/m zondag. Dat vind ik wel heel zuur, omdat ik eigenlijk geen klachten heb, maar alleen voor de zekerheid even testte. Dat betekent dus ook t/m zondag alleen op mijn kamer met mijn eigen gedachten. Ik ben heel benieuwd hoe ik daar door zal komen.

Link naar dit berichtGeplaatst: 26-10-21 13:25 



 
Profiel   

Dat is echt stom. Maar dit kun jij. En anders trek je bij vrienden en familie aan de bel. Bel ze maar plat. En hier kun je ook terecht.

(En als je het echt niet trekt, zou ik toch overwegen om de isolatie te doorbreken. Ik ben érg voor het volgen van de corona-regels, maar niet ten koste van alles en iedereen. Dus in dit soort hele specifieke gevallen mag van mij nood de wet breken.)

Link naar dit berichtGeplaatst: 26-10-21 15:40 



 
Profiel   

Ahw dat is lief van je! Ik ga idd proberen met veel mensen contact te houden. Ik wil wel graag in isolatie blijven, want ik woon natuurlijk nog thuis en anders kan ik mijn ouders en zoveel mensen besmetten. Dat wil ik ook niet. Ik heb natuurlijk al intens veel mensen gezien die manier ik heb kunnen besmetten. Heel naar.

Link naar dit berichtGeplaatst: 26-10-21 15:46 



 
Profiel   

Hoi Kim, het is inderdaad zuur maar je hoeft je er niet slecht over te voelen. Je hebt je laten testen en dat was goed, want nu weet je het en anders had je onwetend iedereen lopen aansteken.

Mocht je om wat voor reden dan ook niet gevaccineerd zijn (die kans is relatief groot aangezien je het hebt opgelopen): doe het alsjeblieft alsnog. Na een besmetting is één prik voldoende. Je hoeft het er niet over te hebben als je niet wilt (discussies over wel of niet inenten zijn meestal erg onverkwikkelijk.) Mocht je wél geprikt zijn en je ouders ook, dan kunnen die best even om het hoekje van de deur met je praten. :) Hoe dan ook beterschap, en praat maar lekker veel met ons de komende week!

Link naar dit berichtGeplaatst: 26-10-21 21:30 



 
Profiel   

Je hebt gelijk daarin, dankjewel!

Ik ben al gevaccineerd en allebei m’n ouders ook. Ik praat op afstand wel met ze, maar ja, ik ben zelf ook 100% veilig en besmet, dus dat kan bij hen natuurlijk net zo goed gebeuren.

Bedankt voor je lieve aanbod! Gezellig kletsen als afleiding vind ik altijd fijn <3

Link naar dit berichtGeplaatst: 27-10-21 08:20 



 
Profiel   

Er is altijd een klein kansje dat je het toch krijgt, dat is bekend. Maar áls je het krijgt, krijg je het minder erg en ben je ook (veel) minder besmettelijk. Maar los daarvan, je hebt wel pech gehad... :(:) (Gelukkig is een virtuele knuffel zonder gevaar.)

Link naar dit berichtGeplaatst: 27-10-21 10:23 



 
Profiel   

Dat is absoluut waar! Ik vind het gewoon erg jammer, maar het is niet anders. Dankjewel!

Link naar dit berichtGeplaatst: 27-10-21 12:00 



 
Profiel   

Je titel raakte me. Ik heb in hetzelfde schuitje gezeten en het enige wat ik kan zeggen, waar je echt wat aan hebt is: hulp. Echt. Zo te lezen ben je al aangemeld bij hulpverlening en dat is echt super super sterk van je. Heel goed dat je dit op eigen kracht hebt gedaan. Ik heb niet alles gelezen, omdat ik mezelf ook moet beschermen voor triggers. Maar ik zag je titel en ik wilde je gewoon even een hart onder de riem steken.

Met de juiste hulp ga jij jezelf weer helemaal vinden. Adviezen heb ik op dit moment ook wel, maar ik weet niet of je daarop zit te wachten. Het is allemaal zo makkelijk gezegd en verstandelijk weet jij zelf waarschijnlijk ook wel wat je tegen jezelf moet zeggen, alleen dit in de praktijk is een heel ander verhaal.

Wat mij persoonlijk wel heel erg hielp, was het bijhouden van een 'witboek'. hIerin schreef ik elke avond alleen maar iets positiefs. dat begon enorm geforceerd met 1 ding, maar uiteindelijk ging het steeds makkelijker. Eerst ging het nog over het weer. het was eng om iets positiefs over mezelf te zeggen. maar uiteindelijk ging het ook over mezelf en inmiddels weet ik mezelf behoorlijk te waarderen.

Je bent te waardevol om jezelf te haten en ik hoop dat de psycholoog je gaat helpen om van jezelf te gaan houden. Dikke knuffel

Link naar dit berichtGeplaatst: 27-10-21 12:59 



 
Profiel   

LvdO, bedankt voor je lieve woorden!

Adviezen vind ik altijd fijn. Ik moet nog 4 maanden overbruggen, dus ik hoop in die tijd wel nuttig bezig te zijn met mezelf.

Ondertussen zit ik niet meer in isolatie. Ik moet zeggen dat ik stiekem best gelukkig was erin, wat ik echt niet had verwacht. Het feit van alle tijd van de wereld hebben, niks moeten en geen stress deed me toch heel veel goeds. Ik ben ook begonnen aan een boek dat ik van een bokker heb gehad en dat zorgt oprecht voor zo'n blij gevoel. Ik ben natuurlijk ook wel verdrietig geweest, bijvoorbeeld toen een GGD-medewerker onterecht boos op me werd, maar ik kon dat gevoel gelukkig redelijk snel laten varen.

En nog iets positiefs, een vriendin van me nodigde me uit om mee te gaan naar een gayfeest. Ten eerste vond ik het al zo tof dat ze aan mij dacht (hallo slecht zelfbeeld), maar ten tweede vind ik het sowieso ontzettend leuk. Ik moet natuurlijk nog even kijken of het doorgaat en hoe en wat met kaarten kopen, maar als het inderdaad doorgaat, heb ik er wel alvast heel veel zin in.

Wel wil ik even tips aan jullie vragen. Ik had net een aanvaring met mijn zusje die de uitspraak deed 'Jij denkt toch altijd alleen maar aan jezelf'. Ik moet eerlijk zeggen dat ik geen idee heb dat dat zo was, maar het zou natuurlijk best kunnen. Ik durf haar in ieder geval geen verheldering te vragen, omdat het in een korte ruzie was en dat is niet zo handig. Ik reageerde ook nog eens oenig, dus dat was niet slim. Het zou natuurlijk best kunnen zijn dat ik nu zo bewust met mezelf bezig ben, dat ik dat te veel uit naar de buitenwereld. Weten jullie misschien hoe ik dat anders aan kan pakken? Of misschien wat algemene tips, want ik weet natuurlijk niet precies hoe ik me gedraag.

Link naar dit berichtGeplaatst: 31-10-21 18:40 



 
Profiel   

Als je heel druk bezig bent met overleven, je hoofd boven water te houden, psychisch gezien, dan kun je inderdaad alleen aan jezelf denken.
En voor een zus, die in dezelfde familie zit, en ook haar behoeftes heeft, kan dat best moeilijk zijn.
Kun je misschien een brief schrijven om haar uit te leggen hoe het voelt voor jou, en toezeggen (als dat oké voelt voelt voor jou) om als jij weer wat steviger op je eigen benen staat, je met haar in gesprek wil gaan?
Al dan niet met een therapeut erbij.

Link naar dit berichtGeplaatst: 31-10-21 19:19 



 
Profiel   

Zo’n opmerking komt wel heel hard aan, vooral als je al heel onzeker bent en een slecht zelfbeeld hebt. Dan denk je nog meer dat je alles verkeerd doet. Maar eerlijk, jij denkt alleen maar aan jezelf is wel een beetje een standaardzin die mensen er in ruzies uitgooien. Hoeft dus niet zo te zijn dat ze dat echt meent. Soms is het ook een synoniem voor je snapt me niet. En wat hierboven staat is ook waar, op het moment dat het slecht met je gaat ben je gewoon veel met jezelf bezig omdat je moet overleven en dan is er niet altijd ruimte voor anderen

Link naar dit berichtGeplaatst: 31-10-21 22:18 



 
Profiel   

Wat Dammie zegt inderdaad. Ik heb systeemtherapie gehad met het gezin, zodat we wat dingen uit konden praten en dat heeft wel een en ander verhelderd. Anderzijds heb je zo te lezen ook even je handen vol aan overleven en dan is het inderdaad lastig om het totaalbeeld te verliezen. Is dit slecht? NEE. Vervelend voor je zus, maar wel heel begrijpelijk, hoor!!

Link naar dit berichtGeplaatst: 31-10-21 23:32 



 
Profiel   

Kimmie25501 schreef
Wel wil ik even tips aan jullie vragen. Ik had net een aanvaring met mijn zusje die de uitspraak deed 'Jij denkt toch altijd alleen maar aan jezelf'. Ik moet eerlijk zeggen dat ik geen idee heb dat dat zo was, maar het zou natuurlijk best kunnen. Ik durf haar in ieder geval geen verheldering te vragen, omdat het in een korte ruzie was en dat is niet zo handig. Ik reageerde ook nog eens oenig, dus dat was niet slim. Het zou natuurlijk best kunnen zijn dat ik nu zo bewust met mezelf bezig ben, dat ik dat te veel uit naar de buitenwereld. Weten jullie misschien hoe ik dat anders aan kan pakken? Of misschien wat algemene tips, want ik weet natuurlijk niet precies hoe ik me gedraag.

Tja, geen idee. Wij weten niet waarom je zusje dat zei, naar aanleiding van wat precies. Ik sluit me wel bij Nynke aan: zo'n opmerking komt bij jou waarschijnlijk veel harder aan dan ze bedoeld is.

Het doet me wel denken aan wat ik vaak heb gehoord: "jij hebt zo'n zelfmedelijden." Met andere woorden: praat eens over wat anders dan over hoe poedersuiker het met je gaat. Ja, makkelijk gezegd, ik zoek juist contact met anderen om mijn situatie te verbeteren. Vaak zijn het mensen die ik een hele tijd niet gezien heb, dus als ik dan over mezelf vertel wordt het niet zo positief.

Misschien is het alleen dat maar: mensen die niet in hetzelfde schuitje zitten, kunnen maar een beperkte hoeveelheid van je ellende met je delen en worden er soms ongeduldig van. Wat zij het liefste zien is dat je er iets aan doet, dat je hun adviezen niet zomaar naast je neerlegt maar ook echt actie onderneemt om het leuker te maken. Ik zeg niet dat zo'n verwijt (altijd) terecht is, maar zo komt het - denk ik - op anderen over.

Link naar dit berichtGeplaatst: 01-11-21 10:49 



 
Profiel   

Ik twijfel inderdaad of ik er nog op terug moet komen, omdat ik dus niet zo goed weet of ze het echt zo bedoelde of niet. Ik wil er sowieso graag iets mee doen, want ik wil natuurlijk niet dat mensen dat zo voelen om me heen. Ik denk dat ik mijn zusje een appje ga sturen, want die woont op kamers in Tilburg en is alleen in het weekend thuis. Op dit moment heb ik natuurlijk geen therapeut, maar ik twijfel een beetje of zij daar voor open zou staan.

Ik heb namelijk gisteravond met mijn moeder en zusje wat gepraat over mijn problemen en daaruit bleek wel dat zij het niet nodig vinden wat ik allemaal aan het doen ben. Mijn zusje zei bijvoorbeeld 'Als jij autisme hebt, heb ik groen haar!' en 'Iedereen heeft wel autistische trekjes'. Mijn moeder zei 'Tegenwoordig heeft iedereen wel een label'. Ze vonden allebei dat dat niet goed was en ze keken me daarbij zo'n beetje meewarig aan. Toen ik probeerde uit te leggen dat ik echt last heb van dingen en dat een psycholoog daar echt wel een heel onderzoek van heeft geschreven, namen ze dat niet zo serieus. Ik vind dat echt heel moeilijk. Ik merkte dat ik meteen weer last kreeg van wat licht suïcidale klachten. Ik kon dat gelukkig redelijk snel wegkrijgen door aan leuke dingen te denken, maar ik vind dat echt wel vervelend. Ten eerste dat ik me eigenlijk niet veilig voel thuis om hierover te praten en ten tweede dat ik er zo snel door geraakt ben. Aan de ene kant wil ik ze graag het onderzoeksrapport laten lezen, maar aan de andere kant durf ik dat niet doordat het zo heftig is en er een paar foutjes in staan, waardoor ik bang ben dat ze daarover boos worden.

Nynkex01, door wat jij zegt twijfel ik dus een beetje, of ik er wel op terug moet komen.

LvdO, ik vrees best wel een beetje dat mijn ouders dus totaal niet betrokken willen zijn tijdens mijn therapie. Ik weet dat ze het dus een beetje onzin vinden en ik vrees dat ze dus ook niet open staan voor erbij betrokken worden.

musiqolog, ik probeer echt niet veel hierover te praten. Wanneer iemand aan me vraagt hoe het gaat, geef ik meestal wel eerlijk antwoord (behalve als het een leerling is natuurlijk), maar ik begin meestal niet uit mezelf over mijn problemen en praat over van alles en nog wat met mensen. Zeker thuis praat ik er dus amper over. Alleen altijd even kort na een afspraak met mijn moeder, maar normaalgesproken verder helemaal niet.

Ik probeer ook echt heel hard te werken aan alle adviezen die ik krijg. Hoewel wat mijn zusje zei, natuurlijk niet echt een advies was. Nou ja, het was een opmerking, maar hoe ik het precies moet aanpassen, moet ik me nog even in verdiepen haha.

Verder bedankt allemaal voor het meedenken, dat vind ik echt ontzettend fijn. Het geeft mij heel veel overzicht vanuit de andere kant.

Link naar dit berichtGeplaatst: 01-11-21 11:36 



 
Profiel   

Hoi meis, ik zit te herkauwen op het woord 'systeem/gezinstherapie'.
Voorlopig niet aan de orde.

Maar soms is het in een gezin zo, dat iemand vindt dat hij/zij alle aandacht moet hebben, zo nee, komt er herrie.
Of een 'pikorde' : A mag boos worden op iedereen, B mag niet boos worden op A maar wel op de rest, C mag niet boos worden op A en B maar wel op de rest, etc.

Het is voor ieder mens lastig haar eigen gedrag goed te observeren.
Maar wat je nu vandaag schreef over de gebruiken etc etc in jullie gezin, brr...

Dus ik beperk mij tot een dikke knuffel. :(:)
Niet harder aan jezelf twijfelen dan STRIKT noodzakelijk!!!

Link naar dit berichtGeplaatst: 01-11-21 12:54 



 
Profiel   

Wat naar dat ze je niet serieus nemen. Hoe zwaar of licht je problemen ook, net thuis zou je een luisterend oor en wat begrip wensen. Maar zoals gezegd: niet iedereen kan zich goed inleven. Misschien omdat ze het zelf niet meemaken, is ook menselijk.

En misschien is ook juist iets waar je straks in therapie iets mee kunt doen. Ik heb zelf geleerd om met het verleden om te gaan zonder dat de betrokkenen daar iets mee hoeven (of kunnen) doen. Ook al komen sommige problemen of gevoelens juist uit de gezinssituatie voort, ik leerde dat een plek geven. Er is geen sprake van 'schuld', noch bij mij, nog bij gezinsleden, maar er waren wel oorzaken. En die leerde ik in het hier en nu op te lossen, bij mezelf.

Van mij ook een dikke knuffel.

Link naar dit berichtGeplaatst: 01-11-21 16:09 



 
Profiel   

Kim, ik lees stilletjes mee en ik ben zeker geen therapeut of heb ook het gouden ei niet voor je. Maar zou je je vader niet een keer mee kunnen nemen als jij een gesprek hebt met de psycholoog? Je noemt in je topic alleen je moeder als het gaat om wat er in het gezin gebeurt. En als ik het zo lees, bots je met haar als jij erover wilt praten. Wellicht kan je vader jou in dit proces je steun en toeverlaat zijn. Niet in de zin van kampvorming maar wellicht kan hij het onderwerp en de problemen beter verwoorden richting je moeder dan dat jij het kan.

Link naar dit berichtGeplaatst: 01-11-21 17:30 



 
Profiel   

wat vervelend van je moeder en je zus. Is er een mogelijkheid om een gesprek met je vader aan te gaan? en een brief aan aan je moeder schrijven?

Link naar dit berichtGeplaatst: 02-11-21 14:24 



 
Profiel   

Het klinkt als een redelijk eenzame situatie met veel onbegrip om je heen. Een hele dikke knuffel van mijn kant. En ik lees licht suïcidale klachten, dus wil alleen maar even zeggen dat ik chatten met de mensen van 113 vaak heel fijn vond als het slecht ging. Dat heeft bij mij op crisismomenten wel de scherpste randjes er vanaf gehaald. Ik hoop dat je heel snel bij een hulpverlener terecht kunt die jou verder kan helpen.

Link naar dit berichtGeplaatst: 04-11-21 13:56 



 
Profiel   

Sorry dat ik weer even online was! Ik vind het heel lastig om het topic bij te houden, vanwege drukte en moeheid de laatste tijd.

Janneke, wat bedoel je daar precies mee? Zou je het misschien kunnen uitleggen? Bedankt voor de virtuele knuffel! Ik zou zo graag een keer een echte krijgen weer hahaha.

Miereneter, dat is het inderdaad. Natuurlijk kan ik het relativeren, maar het doet gewoon zo'n pijn. Ik hoop inderdaad dat therapie mij daarbij kan helpen.

Karijn, bij mijn vader voel ik me helaas nog minder veilig om hierover te praten. Dat doe ik niet eens. Ik weet niet hoe hij zou reageren, maar hij kan soms heel conservatief zijn en daardoor durf ik niet zo goed. Toen ik uit de kast kwam, had hij het daar heel lang heel moeilijk mee, wat zich uitte in vervelende opmerkingen richting mij maken. Als hij dat nu weer zou doen, zou ik daar echt niet mee om kunnen gaan. Hij was ook de persoon, toen ik uit mijn eetstoornis aan het klimmen was, die continu commentaar had als ik at 's avonds. Dat hielp niet echt mee. Ik weet echt wel dat hij van me houd en het niet zo bedoelt, maar ik durf dus niet de gok te nemen.
Mijn moeder heeft mijn vader deels ingelicht over wat er aan de hand is, maar ik weet gewoon echt niet hoe k erover moet praten met hen. Wat heel raar is, omdat ik er met iedereen over kan praten, behalve met mijn ouders.

Love_myhorse, ik wil mijn moeder niet kwetsen en ook niet dat ze verdrietig of bezorgd om mij is. Ik zit heel erg in een loyaliteitsconflict naar mijn ouders toe.

LvdO, dat is een heel goede om te chatten. Ik dacht eerst dat je alleen kon bellen, maar dat durf ik niet, omdat mensen mij dan kunnen horen. Maar als chatten ook kan, is dat top.

Verder is er best veel gebeurd tot nu toe. Ik heb woensdag 3 november afgesproken met Love2sk8 hier op Bokt. Het was ontzettend gezellig! We hebben gezellig ergens wat gegeten, gepraat over van alles en nog wat en geshopt. Per ongeluk een foto vergeten te maken omdat ik ineens moest rennen voor mijn trein, maar dat is alleen maar reden om het snel weer te doen. Echt iets waar ik energie uit haalde.

De dag erna had ik een etentje met mijn sectie. Dat was lastiger. Doordat ik wat intoleranties heb met eten, kreeg ik een heel karig gerecht telkens (niet goed van het restaurant) en daardoor werd ik me steeds bewuster van mezelf, van dat ik niet durfde te eten en dat ik ook niet durfde te praten. Dezelfde avond voelde ik me ontzettend naar en ook heel verdrietig.

De dag erna was juist weer een heel leuke dag, omdat ik een spooktocht had op mijn stageschool. Dat was zo leuk en gelukkig kreeg ik daar juist weer energie van. Ook had ik die dag een afspraak met de POH-GGZ. Toevallig kende ik haar al, omdat zij de moeder is van een ooit vriendin van me, maar dat vond ik niet zo erg. Zij heeft me aangeraden om meer mindfull te leven op dit moment en iedere keer wanneer ik heel veel pieker een G-schema in te vullen. Ik merk trouwens wel dat iedere keer als iemand lief tegen me is, ik bijna moet huilen. Mensen zijn gelukkig over het algemeen niet zo lief vaak tegen me (ik bedoel dus gewoon heel begrijpend en medelevend; ik ken dat niet heel goed), dus het belemmert me niet heel erg gelukkig, maar het valt me wel op. Ik heb tot nu toe overigens nog niet veel gedaan met wat ik had afgesproken met de POH. Ik merk gek genoeg dat ik mezelf er niet goed toe kan zetten; waarom weet ik niet zo goed.

Van het weekend heb ik spelletjes gespeeld met vrienden en ontzettend veel lol gehad en de dag erna een feestje gehad van de studievereniging. Dat was zo heerlijk. Gewoon alles loslaten en genieten. Overigens ben ik wel intens verdrietig vanwege het feit dat we weer een lockdown zullen gaan krijgen en mijn leven weer on hold gezet zal gaan worden. Maar ja, daar moeten we maar mee dealen.

Daarom merk ik nu ook dat ik zo moe weer ben en gewoon geen puf heb om maar iets te doen. Ik ga natuurlijk gewoon naar stage en geef daar alles, maar thuis kom ik nergens toe en wil ik helemaal niks doen. Mijn paard is weer kreupel, dus daarvoor moet ik de fysio regelen en allerlei andere dingen, maar het lukt me op dit moment niet. Het moet eigenlijk met spoed, maar ik ben zo moe. Ik voel me zo tam. Het lukt me niet om op mailtjes te antwoorden, op om appjes te antwoorden, om te doen wat ik moet doen. Hopelijk gaat dat later weer beter, want het is geen fijn gevoel.

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-11-21 17:49 



 
Profiel   

Kimmie25501 schreef
Ik merk trouwens wel dat iedere keer als iemand lief tegen me is, ik bijna moet huilen. Mensen zijn gelukkig over het algemeen niet zo lief vaak tegen me (ik bedoel dus gewoon heel begrijpend en medelevend; ik ken dat niet heel goed), dus het belemmert me niet heel erg gelukkig, maar het valt me wel op.


Ik pik dit er even uit. Huilen betekent niet alleen verdriet, huilen betekent ook opluchting, bevrijding, ontspanning, ontlading. En dat zijn juist allemaal hele goede en positieve emoties.

Je zegt: mensen zijn gelukkig over het algemeen niet zo vaak lief tegen me. Jij verdient het dat mensen dat wel zijn! Dus als iemand lief voor je is, huil dan vooral. Laat die emoties maar gewoon even hun gang gaan.

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-11-21 18:52 



 
Profiel   

fijn om weer wat van je te horen. Het is ook een heel proces en dat heeft tijd nodig.

En wat Tjaakje zegt: die emoties mogen er zijn! en jij verdient het dat mensen lief voor je zijn.

Ik vind het zelf heel moeilijk om te huilen en deed dat ook na mijn trauma alleen als ik ergens op mezelf was, verder was ik vaak emotieloos. Bang dat als ik eenmaal begon, ik nooit meer zou kunnen stoppen. Nu weet ik dat de druk af en toe van de ketel moet en dan zet ik een lekkere jankfilm aan en laat me even gaan. Het lucht echt op.

Wat betreft geen puf hebben etc, hier momenteel ook. Ik heb last van winterdepressies, al is dat niet echt de juiste naam want het gaat vooral over de herfst. Toch probeer ik elke dag iets te doen. ik maak een lijstje en doe dan het vervelendste als eerste. soms is dat dan het enige wat ik doe die dag en mag ik van mezelf daarna weer slapen. Maar dan heb ik wel een goed gevoel over dat ik het toch gedaan heb. Je mag me altijd een pb doen trouwens. Dikke knuffel!!

Link naar dit berichtGeplaatst: 12-11-21 14:03 



 
Profiel   

Bedankt voor de lieve reacties weer!

Vandaag even een korte reactie van mij ik heb niet de puf voor meer, wat ook wel te zien is aan mijn lange niet reactietijd. Het gaat slecht, heel slecht. Ik heb in ieder geval al besloten om vakken te gaan laten vallen op school en studievertraging op te lopen, want ik trek het niet meer. De chaos in mijn hoofd is zo groot en ik heb steeds vaker zelfmoordgedachten. Ik heb vandaag heel hard gehuild bij de poh-ggz en gelukkig gaat zij mij helpen. Ik weet nu namelijk echt even niet meer hoe ik verder moet en ben soms zelfs bang dat ik de kerst niet ga halen. Ik wil niet dood, maar ik wil rust in mijn hoofd, want ik word gek ervan.

Niet zo'n gezellige update, maar misschien wel goed dat ik even wat meer in dit topic te vinden ben, zodat ik mezelf niet verlies. Jullie zorgen er altijd wel voor dat ik weer met beide benen op de grond terecht kom. Dankjewel alvast daarvoor.

Link naar dit berichtGeplaatst: 25-11-21 21:44 



 
Profiel   

Als je met twee benen op de grond wilt staan: ik heb uiteindelijk tien jaar over mijn studie gedaan, en dat was ik echt niet van tevoren van plan. Zo bont ga jij het vast niet maken.

Het is normaal dat je hoofd overloopt van veel dingen tegelijk als je op het autistisch spectrum zit. Dan ben je echt niet minder dan al die mensen wie dat wel lukt. Ik zeg het er maar even bij, want ik heb mezelf eindeloos met anderen zitten vergelijken en daar werd ik bepaald niet beter van. Als jij dat ook doet, zou ik het zo snel mogelijk afleren. In het verlengde daarvan: stel jezelf doelen, maar geen belachelijk grote. Dan is de kans op mislukken 99% en dat maakt het alleen maar erger.

Op momenten als deze moet je inderdaad zeggen: even niks. Gewoon even een tijdje helemaal voor Kimmie, voor je hobby's en eventueel je vrienden, als dat niet te veel gedoe is. Jij weet het beste wat je leuk vindt, dus ga die dingen doen! (Wel gezond blijven eten en niet aan de drank gaan, want van snacken, drugs en andere snelle kicks word je alleen maar naarder.)

Natuurlijk ga je de kerst halen! En de volgende zestig ook gewoon. Je zegt het zelf al: je wilt gewoon rust in je hoofd. Als je jezelf die rust gunt, ga je die gewoon vinden. Kerst is over een maand, dat is lang genoeg om van de chaos in je hoofd af te komen. Met kerst ben je helemaal in vorm, als je geen gekke dingen doet en denkt.
Omhoog

Link naar dit berichtGeplaatst: 25-11-21 22:09 

Plaats een nieuw onderwerp  Plaats een reactie
Pagina 7 van de 16 [ 378 berichten ]
Ga naar pagina Vorige  1 ... 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10 ... 16  Volgende
Vorig onderwerp | Volgend onderwerp




Zoek naar
Inloggen