Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-02-21 10:27

Even m'n ei kwijt...

Geplaatst door de TopicStarter : 26-02-21 10:27

Dit is een goedgekeurd schaduwaccount

Ik schrijf dit verhaal omdat ik de behoefte voel om het met iemand te kunnen delen. Mogelijk dat iemand zich in mijn situatie herkent en wilt vertellen hoe dat gegaan is. Ik vind het erg spannend om dit te delen. Daardoor zullen details weggelaten worden en de tijd verdraaid.

Ik heb een voortreffelijke jeugd gehad. Mijn verhaal begint op de middelbare school. Net zoals vele tienermeisjes was ik ontzettend onzeker. Ik vond mezelf dik en lelijk en ik haatte het feit dat ik niet zo makkelijk met nieuwe mensen kon praten als andere. Ik at de hele dag niks totdat ik uit school kwam. Als ik die dag durfde om een vriendin mee naar huis te vragen was er niks aan de hand, als ik bang was voor afwijzing of als iemand geen tijd had was ik mezelf tot aan het avondeten vol aan het stoppen met koek, snoep en chips. Echter; ik was in de groei en sportte veel, dus ik viel wel af. Het begon meerdere mensen op te vallen dat ik niet at. Ik werd in de gaten gehouden. Nu ik naast mijn vreetbuien thuis ook op school moest eten kwam ik aan, en ik vond het verschrikkelijk. Ik voelde me erg ongelukkig en eenzaam. Dit ging zo jaren door.

Aan het eind van de middelbare school kreeg ik een paar nieuwe vriendinnen. We begonnen met experimenteren met alcohol en wiet. Op de momenten dat we met z'n drieën waren konden we een hele hoop bespreken. Ik werd minder onzeker en kon bij hun terecht als ik ergens echt mee zat. In deze periode voelde ik me erg gelukkig. Naast mijn interesse in alcohol en wiet, werd ook mijn interesse in jongens gewekt. In een dronken bui had ik mijn eerste zoen. Het betekende voor hem en mij weinig. Echter begonnen mijn vriendinnen en ik een paar dagen later berichtjes te krijgen van jongens (waarvan wij een hoop niet eens kenden). Er ging in de rondte dat ik meer handelingen met hem had gedaan dan dat er daadwerkelijk was gebeurd. In de berichten werd ik slet genoemd en werd er gevraagd of ik die dingen ook eens bij hun wou doen. Ik schaamde mij kapot, iedereen op school leek er van te weten en zo kwam ik weer in een negatieve spiraal terecht. Ik kwam amper uit mijn kamer en het enige wat ik deed was series kijken. Op het dieptepunt begon ik mezelf ook pijn te doen. In momenten van paniek trok ik scheermesjes uit elkaar om vervolgens met de mesjes in mijn huid te krassen. Ik deed dit ongeveer 1x in de week en telkens over hetzelfde wondje heen zodat niet mijn hele huid er onder kwam te zitten wat opvallend kon zijn voor mensen om mij heen.

Maar het einde van school was in zicht, ik had mijn diploma op zak en kon de hele zomer geld gaan verdienen om vervolgens aan een hele leuke studie te beginnen. Ik had het enorm naar m'n zin op de opleiding, maar merkte wel dat het lastiger werd om contact te onderhouden met mijn vriendinnen. Ik voelde mezelf weer eenzamer worden en had behoefte om te gaan daten. Zo gezegd, zo gedaan. Tinder geïnstalleerd en samen met een vriendin begonnen we met swipen. Zo heb ik een paar leuke jongens ontmoet, maar de echte klik kwam steeds maar niet. Ik ging op date met een jongen van mijn leeftijd. Kon het ontzettend goed met hem vinden, maar wederom was van beide kanten geen romantische klik. We bleven vrienden en zagen elkaar vrij regelmatig. Dit ging goed totdat hij seks met mij had terwijl ik dat overduidelijk niet wilde...

Ik had tijd nodig om dit te verwerken. Na een ruime tijd probeerde ik het eindelijk te vertellen aan een vriendin. Echter leek het totaal niet tot haar door te dringen wat voor impact het op mij heeft gehad en begon ze leuk over haar date leven te praten. Ik heb me nog nooit zo gepasseerd gevoeld als op dat moment. Het leek wel alsof ze het niet wou horen. Ik had een andere uitlaatklep nodig, en die vond ik.
Seks werd mijn uitlaatklep. En in steeds extremere mate. Ik begon met mannen af te spreken tot 15 jaar ouder dan ik (net meerderjarig). Deze mannen leerde ik online kennen.

Ik voel me eenzaam en onbegrepen door mijn vriendinnen. Er zijn weken dat het prima met mij gaat, maar op een slechte dag moet ik meteen weer met iemand afspreken voor seks. Ik kan niet zonder en zoek steeds extremere dingen op. Ik weet dat het niet kan, maar ik kan er niet mee stoppen. Juist het besef van deze situatie zorgt ervoor dat ik mezelf zo erg haat en vies vind. Ik verlies mijn plezier in de dingen die ik deed. Vroeger zou ik samen met een vriendin in het weekend een wijntje gaan drinken. Nu zeg ik dat af omdat ik met een nieuw persoon heb afgesproken.
Ik wil ermee stoppen, maar ik weet niet hoe...

Ik heb er lang over na moeten denken of ik dit wel wilde posten, maar het lijkt me fijn om er over te kunnen praten zonder dat iemand weet wie ik ben. (Dus mocht je me herkennen, hou het discreet a.u.b)

**Geplaatst**: 26-02-21 10:42

Geplaatst: 26-02-21 10:42

Jee wat een verhaal. Wat sneu voor je. Laat je je ook betalen voor seks? Wil je er zelf mee stoppen of wil je er beter mee leren omgaan?
Je ziet dit patroon wel vaker bij slachtoffers van seksueel geweld, dat ze op deze manier de controle terugpakken en het dan doorslaat. Heb je weleens hulp gevraagd bij een psycholoog of 2de lijn? Dat lijkt me gezien je achtergrond en toch trauma verstandig.

**Geplaatst**: 26-02-21 10:47

Geplaatst: 26-02-21 10:47

Denk je niet dat het zou helpen als je een echte relatie zou beginnen, met een man die ook van je houdt en waar je ook dingen mee kunt bespreken? Die dus tevens een vriend voor je is.Vriendinnen,ja,maar die krijgen op een gegeven moment ook hun eigen leven en helaas groei je dan vaak (soms tijdelijk) wat uit elkaar.

**Geplaatst**: 26-02-21 10:48

Geplaatst: 26-02-21 10:48

Dit klinkt toch wel als een soort van verslaving of copingsmechanisme. Daar is hulp voor!
Heb je dit al eens met een huisarts besproken? Zij kunnen je de juiste hulp aanbieden en doorverwijzen.
Sterkte!

**Geplaatst**: 26-02-21 10:50

Geplaatst: 26-02-21 10:50

anjali schreef:
Denk je niet dat het zou helpen als je een echte relatie zou beginnen, met een man die ook van je houdt en waar je ook dingen mee kunt bespreken? Die dus tevens een vriend voor je is.Vriendinnen,ja,maar die krijgen op een gegeven moment ook hun eigen leven en helaas groei je dan vaak (soms tijdelijk) wat uit elkaar.

Ja want een vaste relatie kun je zo even ergens vandaan toveren.

**Geplaatst**: 26-02-21 10:53

Geplaatst: 26-02-21 10:53

anjali schreef:
Denk je niet dat het zou helpen als je een echte relatie zou beginnen, met een man die ook van je houdt en waar je ook dingen mee kunt bespreken? Die dus tevens een vriend voor je is.Vriendinnen,ja,maar die krijgen op een gegeven moment ook hun eigen leven en helaas groei je dan vaak (soms tijdelijk) wat uit elkaar.

Sorry, maar wat een ontiegelijk slecht en naïef advies. Even los van dat je het vast goed bedoelt.

Ooit gehoord van het gezegde "how can you love someone else if you don't love yourself?"

Hier des te meer van toepassing. Als je in deze fase een relatie aan gaat dan kweek je alleen maar afhankelijkheid in mijn ogen.

TS, ik ga mee met mijn voorgangers. Hier is hulp voor. Ik zeg altijd: bewustwording is de eerste stap. Die heb jij al gezet. Het ziet er misschien niet zo uit nu maar hier kun jij uit komen :knuffel:

**Geplaatst**: 26-02-21 10:57

Geplaatst: 26-02-21 10:57

Allereerst, wat dapper dat je je verhaal opschrijft. Het erkennen van je probleem en het kunnen opschrijven is al een gigantische stap in de goede richting. Inderdaad naar de huisarts gaan is een goed idee, hoe moeilijk dit ook is. Maar weet dat je absoluut niet de enige bent.

Je mag heel trots op jezelf zijn dat je dit al durft, en ik wens je heel veel sterkte toe :(:)

Laatst bijgewerkt door heidy_wilco op 26-02-21 10:57, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 26-02-21 10:57

Geplaatst: 26-02-21 10:57

anjali schreef:
Denk je niet dat het zou helpen als je een echte relatie zou beginnen, met een man die ook van je houdt en waar je ook dingen mee kunt bespreken? Die dus tevens een vriend voor je is.Vriendinnen,ja,maar die krijgen op een gegeven moment ook hun eigen leven en helaas groei je dan vaak (soms tijdelijk) wat uit elkaar.

Wat is dit nou voor een vreemd advies? Alsof een "echte relatie" (wat is dat tegenwoordig?) haar problemen ook op magische wijze gaat oplossen.
En wat heeft dat met vriendinnen te maken? :')

**Geplaatst**: 26-02-21 11:00

Geplaatst: 26-02-21 11:00

TS zoek alsjeblieft hulp!

Dit begint bij het maken met een afspraak bij de huisarts die je een doorverwijzing kan geven naar een psycholoog.

Laat je niet afschepen. Benadruk dat het niet goed met je gaat en wat hier de gevolgen van zijn. Ik kan me voorstellen dat je je misschien schaamt om dit te bespreken, maar besef dan dat je in contact bent met mensen die dit op regelmatige basis horen.

Je verdient het om hulp te krijgen! Als de drempel te hoog is, is er dan iemand in jouw netwerk die op de hoogte is en je kan helpen?

**Geplaatst**: 26-02-21 11:02

Geplaatst: 26-02-21 11:02

Cayenne schreef:
Dit klinkt toch wel als een soort van verslaving of copingsmechanisme. Daar is hulp voor!
Heb je dit al eens met een huisarts besproken? Zij kunnen je de juiste hulp aanbieden en doorverwijzen.
Sterkte!

Hier sluit ik me bij aan. Het klinkt inderdaad als de seks en de gevoelens daarbij, de pijn van binnen verzachten. En dat werkt, net als jezelf pijn doen, verslavend. Maar je bent zoveel meer waard dan dat TS. :knuffel:

**Geplaatst**: 26-02-21 11:04

Geplaatst: 26-02-21 11:04

Jeetje TS wat ontzettend rot dat je dit zo allemaal mee hebt moeten maken.

Ik denk dat het verstandig is professionele hulp te zoeken, want hoe je nu leeft is natuurlijk niet zoals je echt zou willen.

Ga alsjeblieft naar de huisarts en begreep je problemen zodat zij je door kunnen verwijzen en kunnen helpen.

**Geplaatst**: 26-02-21 11:07

Re: Even m'n ei kwijt...

Geplaatst: 26-02-21 11:07

En de huisarts zal je echt niet veroordelen of iets in die richting. Echt niet!

**Geplaatst**: 26-02-21 11:11

Geplaatst: 26-02-21 11:11

Zertab schreef:
En de huisarts zal je echt niet veroordelen of iets in die richting. Echt niet!

En als ie dat wel doet is het gewoon een hele slechte huisarts.

Het is niet alsof jij hiervoor kiest TS. Zou idd hulp hiermee zoeken.
Het van je afschrijven kan natuurlijk altijd, maar voor het oplossen heb je hulp nodig van een professional

**Geplaatst**: 26-02-21 11:19

Geplaatst: 26-02-21 11:19

Zertab schreef:
En de huisarts zal je echt niet veroordelen of iets in die richting. Echt niet!

Sterker nog, eigenlijk alle reacties die je hier krijgt veroordelen je niet. En dit komt voor een deel van mensen die over het algemeen geen huisartsen, psychologen of iets anders in de zorg zijn welke dit kennen. Dit komt van mensen die gewoon hopen dat je hulp krijgt.

**Geplaatst**: 26-02-21 11:21

Geplaatst: 26-02-21 11:21

Wat ontzettend goed dat je het zelf inziet en het ook deelt! Je stelt je kwetsbaar op en ziet ook in dat je wilt veranderen alleen de vraag is hoe.
Ik lees niet direct een steunend netwerk voor je of iemand die je verhaal kent, dat maakt het wat lastiger.

Ik denk dat een heel groot deel bij jou kan helpen als je meer jezelf gaat waarderen, maar dat is zeker omdat dit al langere poos duurt niet zomaar opgelost.

Ik denk dat het goed is als je je verhaal met de huisarts, of de POH van je huisarts (een soort voordeur-psycholoog) bespreekt. Je kan ook kijken bij het sociaal team van de gemeente waar je woont, daar zitten vaak maatschappelijk werkers die je ook weer wat meer in je eigen kracht kunnen zetten.
Dat je die hebt, dat is wel duidelijk met het lezen van je verhaal

heel veel succes!

**Geplaatst**: 26-02-21 11:24

Geplaatst: 26-02-21 11:24

Meid, heel dapper van je dat je nu deze stap zet, dit is al een stap in de juiste richting en geeft aan dat je echt wel kracht in je hebt..,
zou je graag verder willen helpen maar weet helaas niet hoe het werkt met psychologische hulp, Ik zou ook met iemand gaan praten,
een relatie beginnen op dit moment zal geen geweldige zet zijn, maar je weet niet wat de toekomst brengt...
Heel veel sterkte met je verdere stappen en als je wilt praten staat de inbox open!! suc6

**Geplaatst**: 26-02-21 11:28

Geplaatst: 26-02-21 11:28

Dilan93 schreef:
anjali schreef:
Denk je niet dat het zou helpen als je een echte relatie zou beginnen, met een man die ook van je houdt en waar je ook dingen mee kunt bespreken? Die dus tevens een vriend voor je is.Vriendinnen,ja,maar die krijgen op een gegeven moment ook hun eigen leven en helaas groei je dan vaak (soms tijdelijk) wat uit elkaar.

Ja want een vaste relatie kun je zo even ergens vandaan toveren.

Toveren niet,maar als je gaat daten helpt het dan als je het gaat proberen met mannen die ook op zoek zijn naar iets serieus.

**Geplaatst**: 26-02-21 11:28

Geplaatst: 26-02-21 11:28

Ontzettend dapper dat je dit durft te delen en zo van je af kan schrijven.

Het lijkt - zoals mensen hierboven ook al aangeven - dat seks voor jou een nieuwe 'copymechanisme' is tegen pijn en/of een naar gevoel. Net zoals jezelf pijn doen een copymechanisme is om jezelf tegen 'beschermen' tegen bepaalde gevoelens/pijn. Het is op de lange termijn niet effectief, dat ondervind je zelf al, maar op dat moment lost het heel even het gevoel/de pijn op die je hebt. Daarom is het ook zo verslavend.

Ik zou inderdaad ook het met je huisarts bespreken, hoe moeilijk ook. Maar als alle bokkers hierboven al zo begripvol kunnen reageren, dan zou een huisarts (psycholoog en zorgmedewerker) dat al helemaal kunnen!

Heel veel sterkte en succes TS. Je hebt een fantastische eerste stap gezet door het hier te delen

**Geplaatst**: 26-02-21 11:31

Geplaatst: 26-02-21 11:31

Ten eerste, wat ontzettend knap dat je tot de conclusie bent gekomen dat het niet zo goed gaat en dapper dat je het zo hebt opgeschreven. Er is niks mis met seksuele vrijheid maar als je het nodig hebt ter compensatie en om maar iets van geluk te voelen, ik vind dat je meer verdiend dan dat. De eerste stap is naar de huisarts al is dat best een grote stap. Durf je dat?

**Geplaatst**: 26-02-21 11:41

Re: Even m'n ei kwijt...

Geplaatst: 26-02-21 11:41

Je probleem komt mij bekend voor. Ik kan je hier niet zo snel advies geven, maar als je gewoon wilt praten mag je altijd een dm shooten.

**Geplaatst**: 26-02-21 11:41

Geplaatst: 26-02-21 11:41

anjali schreef:
Toveren niet,maar als je gaat daten helpt het dan als je het gaat proberen met mannen die ook op zoek zijn naar iets serieus.

Ik denk dat TS andere problemen heeft die ze eerst op moet zien te lossen voordat ze een gezonde relatie kan aangaan. Inderdaad, ik ben het eens met de anderen dat het lijkt op een coping mechanisme, dat kan zich op heel veel verschillende manieren uiten.

Ik heb zelf totaal andere problemen gehad, maar ik heb zelf erg veel gehad aan een goede psycholoog en EMDR therapie en ik merk bijvoorbeeld dat mijn zelfbeeld hierdoor beter is geworden en minder vanuit bepaalde angsten reageer. Dit kan jou misschien ook helpen. En het is heel fijn als je je verhaal kwijt kan bij iemand die er van buitenaf tegenaan kan kijken en je patronen herkent en weet te benoemen (ipv je veroordeelt bijvoorbeeld). Als je eenmaal begrijpt waar je gedrag vandaan komt kan je het veel makkelijker handelen is mijn ervaring in ieder geval.

Laatst bijgewerkt door WowAmigo op 26-02-21 11:43, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 26-02-21 11:42

Geplaatst: 26-02-21 11:42

anjali schreef:
Dilan93 schreef:

Ja want een vaste relatie kun je zo even ergens vandaan toveren.

Toveren niet,maar als je gaat daten helpt het dan als je het gaat proberen met mannen die ook op zoek zijn naar iets serieus.

Ach lieverd, dat is toch heel het probleem niet :(:)

.

Lieve TS, wat knap dat je je probleem erkent. Ik denk ook dat je eerste stap de huisarts is. Of nee, de eerste stap heb je al gezet, je probleem erkend. Nu is stap twee de huisarts, hij/zij kan je verder helpen.

**Geplaatst**: 26-02-21 11:44

Re: Even m'n ei kwijt...

Geplaatst: 26-02-21 11:44

Anjali, ik kan je uit ervaring vertellen dat daten icm met persoonlijke problemen zoals TS, die problemen niet gaat oplossen.

Het is cliché, maar zolang je niet tevreden bent met jezelf, ga je ook niet gelukkig worden door een ander

**Geplaatst**: 26-02-21 11:44

Geplaatst: 26-02-21 11:44

heidy_wilco schreef:
Zertab schreef:
En de huisarts zal je echt niet veroordelen of iets in die richting. Echt niet!

Sterker nog, eigenlijk alle reacties die je hier krijgt veroordelen je niet. En dit komt voor een deel van mensen die over het algemeen geen huisartsen, psychologen of iets anders in de zorg zijn welke dit kennen. Dit komt van mensen die gewoon hopen dat je hulp krijgt.

Precies! En de eerste super dappere stap die je hebt gezet, is dit delen en erkennen dat dit een probleem is

**Geplaatst**: 26-02-21 11:46

Geplaatst: 26-02-21 11:46

anjali schreef:
Denk je niet dat het zou helpen als je een echte relatie zou beginnen, met een man die ook van je houdt en waar je ook dingen mee kunt bespreken? Die dus tevens een vriend voor je is.Vriendinnen,ja,maar die krijgen op een gegeven moment ook hun eigen leven en helaas groei je dan vaak (soms tijdelijk) wat uit elkaar.

Als TS nu op zoek gaat naar een echte relatie trekt ze alleen maar foute mannen aan in deze kwetsbaarheid.

TS, zoek echt hulp! Begin bv bij de huisarts.