Ik kreeg een brief van de GGD vandaag, met de mededeling dat mijn zoon een gezondheidsonderzoek heeft gehad op school. En dat daar iets uit naar voren is gekomen en dat men de uitslag met enkel hem wil bespreken.
Hij is 15, maar dit geldt al voor kinderen vanaf 12, waar bepaalde zaken dus niet zo 123 of helemaal niet met de ouders besproken worden. (Ik heb inmiddels gebeld en wordt terug gebeld en ben dan ook zeer benieuwd of ik meer info krijg).

Hetzelfde zag ik ook bij het aanmeten van een beugel, kind van 12 moet toestemming geven, doet ie dat niet, dan geen beugel.

Het kind krijgt dan een account bij een betalingsmaatschappij die de rekeningen voor de ortho behandeld. Als ouder mag je dan wel betalen, maar verder geen inzage. Zo kreeg ik eens een rekening die ik wilde checken bij infomedics, maar helaas pindakaas. Jammer mevrouw, u bent geen klant bij ons, dat is uw zoon. Dus toen ik de vraag stelde of hij dan kon bellen voor informatie, was het antwoord: nee mevrouw, want hij is nog geen 18

Wie heeft dit meer aan de hand gehad en kunnen ze je als ouder van kinderen van 12 tot 18 zo maar uitsluiten? Ik vind tot 16 kinderen nou niet echt capabel op bepaalde vlakken.

Ik herken dit niet, hier gewoon inzage bij de ortho en wist ook niet dat als het kind niet zou willen, het niet door gaat. Hier geen punt, beide meiden die graag mooie tanden willen. Maar ouder moest handtekening zetten bij de orthodontist voor de opdracht. Een account bij een betalingsmaatschappij nooit van gehoord. Hier gaat het gewoon via onze verzekering? Vind het allemaal raar klinken, idd hij is nog geen 18. GGD was de laatste brief met 12 hier denk ik, via basisschool, daar stond gewoon bevindingen in die wij als ouder mochten lezen.

Mijn ouders hebben mij niet verplicht een beugel te nemen toen ik 12 was, de tandarts vond het verhaal van onze orthodontist onzin, ik had mooie tanden en hij zou het voor zijn dochter niet doen was toen zijn advies. Vond mijn moeder wel fijn geloof ik en geen beugel gehad. Ik kan mij de keuze nu als volwassene niet eens herinneren, maar loop wel met allemaal tanden over elkaar, ik had te weinig ruimte, met 12 stonden de tanden mooi, maar ja, dan groei je nog Had mijn moeder maar gezegd dat doe je gewoon.

Ik had wel inzage bij de ortho, maar kind moest handtekening en toestemming geven voor de behandeling.

Onze ortho liet de betalingen uitvoeren door infomedics, die stuurde de rekeningen naar ons adres en dan declareerde ik dat bij de verzekering, dit deden zij niet rechtsstreeks. Waarom weet ik niet. Infomedics had mijn zoon als klant, niet ons, zo vertelden ze me. Ik vind het nog steeds belachelijk.

Er werd gesproken dat dit zo door de overheid is geregeld, maar kan er nog niet bijster veel over vinden.

In de brief van de GGD staan geen bevindingen, maar het volgende:

Je bent ouder dan 12 jaar. Daarom bespreken we de uitkomsten van het onderzoek eerst met jou alleen en zetten we de reden van het gesprek niet in deze brief.

Ik vraag me af wanneer mijn zoon het prive zou willen houden, je als ouder dan ook buiten spel staat.

Je staat dan als ouder inderdaad buiten spel. De reden dat dit geheim gehouden mag worden is dat het ook over bijvoorbeeld een onveilige thuissituatie kan gaan waarbij schending van de privacy van kind tot een onveiligere situatie kan leiden.

Ik vind het erg raar, voor mij nieuw. Bij de GGD kregen wij bij de oudste een paar jaar terug een brief mee waarin ook iets gemeld werd (toen ze 12 was), geen geheim en die brief was toch voor de ouders bedoeld. Wellicht afhankelijk van wat de bevindingen zijn, wellicht ligt het daar aan?

Daar kan ik me iets bij voorstellen Chiren, al roept de gang van nu natuurlijk ook vragen op bij ouders lijkt mij, ook voor de kinderen uit zulke situaties denk ik dan.

Ja, als hij ouder dan 12 is, dan moet hij toestemming geven om het met de ouders te bespreken. Als hij die toestemming niet geeft, dan krijg je als ouders niks te horen. Ik vind dat niet zo raar, een kind heeft ook recht op privacy en de overheid vindt dat je vanaf twaalf jaar daar zelf een inschatting van kan maken als kind.

Op zich snap ik heel goed dat een kind van 12 jaar al een recht op privacy heeft. Jongelui nu zijn een stuk verder ontwikkeld dan toen ik een kind was heb ik het idee, dan hoeven ouders niet meer alles te weten. Een stukje veiligheid en vertrouwen tussen kind en behandelaar/onderzoeker.


Dat niemand vragen over een rekening kan stellen lijkt me wel heel bijzonder, dan is het wel heel makkelijk voor een bedrijf om allerhande kosten in rekening te brengen die helemaal niet terecht zijn.

Sinds wanneer is dat dan? Onze zoon heeft een beugel gehad en we gingen altijd samen, wij kregen alle rekeningen en zijn nooit ergens buiten gehouden.

Hij heeft op de middelbare wel wat lichamelijke klachten gehad door voetbal en later een ongelukje. Altijd samen overal geweest, bij elk gesprek geweest etc.

Je zoon kan waarschijnlijk zelf ook wel aangeven dat hij wil dat er minimaal 1 ouder bij is? Op die leeftijd had mn zoon dat echt zelf ook aangegeven. Of hij had echt iets vreselijks moeten doen, hebben met dusdanig zoveel schaamte.....Maar denk zelfs dat niet, omdat hij alles wel vertelde.

Als er met instanties niet te praten valt, probeer het hem te vragen en als hij de privacy wil, is daar vast een reden voor. Komt ie misschien later wel ergens mee.

Idd Julius en bovendien betaal jij als ouder, niet het kind zelf, dan vind ik het ook niet meer dan normaal dat je de rekening in mag zien.

Ja dat niet alleen. Als het kind bijvoorbeeld seksueel actief is en er met de ouders niet over wil praten / het niet bespreekbaar is. Dan kan het ook risicovol zijn wanneer dat zomaar met de ouders gedeeld wordt. Er zijn vele situaties en zaken te bedenken waarbij het handiger is om het eerst met het kind zelf te bespreken en dan pas met de ouders.

Ik vraag me af hoe goed dit werkt?

Stel dat een kind zich schaamt of dat er thuis problemen zijn.....Er komt een rekening binnen zonder beschrijving en de ouders vragen; Waar ben je geweest en waarom? Dan kan daar al weer een probleem om ontstaan.

Vanaf 12 jaar verandert er inderdaad eea in de rechten die kinderen en ouders hebben. Zie o.a.

https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpe ... ind-inzien

https://www.knmg.nl/advies-richtlijnen/ ... arigen.htm

Mee eens hoor. Het kan ook heel goed zijn dat het over iets lichts gaat als bijvoorbeeld een 15 jarige die stiekem rookt en de ggd eerst zelf wil praten met het kind in kwestie.


Klopt helemaal! Of dat een 15 jarige stiekem rookt. Het kan heel goed over iets totaal onschuldigs gaan, maar er zijn inderdaad ook andere zaken waarbij een kind niet wil praten met de ouders of het veiliger is voor het kind om het privé te houden.

Uit interesse open ik dit topic maar ik vraag me af of het privacyverhaal het "probleem" niet gewoon verlegt?

Je krijgt als ouders een brief waarin staat dat er tijdens een gezondheidsonderzoek van je kind op school iets is waargenomen waarover ze met het kind willen praten. Als ouder krijg jij niet te weten wat dat is maar je krijgt wel die brief? Als ouder, of de relatie met je kind nu wel of niet goed is en alles wel of niet bespreekbaar is, wil je dan toch gewoon het naadje van de kous weten? Zoals iemand hierboven schrijft, als het om (een vermoeden van) huiselijk geweld zou gaan maakt zo'n brief wellicht onbedoeld al heel wat los.

Dit dacht ik ook meteen.
Kind trekt aan de bel omdat het thuis onveilig is.
Komt zo'n brief/ rekening zorgverzekering/ of bij inzage zorgkosten bij de verzekering, binnen en word wel ff uit hem geramd waarom er zulke brief (ed) is.

Sowieso, als er vermoedens zijn van huiselijk geweld, misbruik, verwaarlozing etc, moeten ouders geen vermoedens krijgen, want vaak is het een lang proces en als ze nattigheid krijgen, stijgen de spanningen. Zodra kinderen weten dat er iets gedaan gaat worden, worden ze vaak juist wat angstiger voor de gevolgen. Of het moet echt acuut zijn met direct ingrijpen, uit huis plaatsen, ouders oppakken etc.

Maar ergens moet je wel een beleid hebben.

Ik moest naar schoolarts toen ik 14 was geloof ik. School had al een notitie bij mijn naam staan, vanwege vermoedens. Gesprek gehad en ik wilde niet zoveel kwijt.
Kreeg een brief mee die ik maar aan mn ouders moest geven om samen te komen praten. Die brief lag gelijk in de prullebak. Mijn ouders hebben noit iets van die brief geweten en niemand heeft er nog aan gedacht of naar gekeken.

Volgens mij kregen ouders in ziekenfonds nooit rekeningen en bij particuliere verzekering kreeg je van alles een rekening, dus ook een behoorlijk verschil. Werd denk ik geen rekening mee gehouden en deels zal ook gratis zijn geweest onder de 18.

Ja, precies, die halve of net-niet informatie die je op deze manier (met een brief of een rekening) krijgt maakt volgens mij meer stuk dan je lief is.

Dit gaat om een algemeen gezondheidsonderzoek van het GGD. Wij waren op de hoogte dat het onderzoek ging plaats vinden, wij wisten echter niet wanneer.

De brief die we nu kregen is gericht aan ons alsmede aan mijn zoon.

Er is problematiek rondom mijn zoon, dat ik wel wil weten waar dit over gaat, eer ik hem naar een tweede gesprek laat gaan.

Ja, maar dan stuur je de ouders toch ook niet brief met dat er iets is gevonden, welke ze nader willen spreken, lijkt me?

https://www.isala.nl/patientenfolders/5 ... iekenhuis/

Tussen de 12 en de 16 hebben ouders volledig recht op informatie, tenzij het kind het niet wil. Als ouders niet willen dat het kind wordt behandeld, en het kind wil, kunnen de ouders niet aansprakelijk gehouden worden - ook een leuke. Vooral ook nog eens tegen die ortho aanhouden...

Als het kind tussen de 12 en 16 jaar is en de ouders niet mogen weten over de behandeling, krijgen de ouders geen rekening. Als kind behandeld wil worden en de ouders willen dat niet, en het kind bekwaam genoeg geacht wordt door de arts, mag de arts ook behandelen zonder toestemming van de ouders. Er zal met name in het eerste geval geen post of rekening bij de ouders terecht komen.

Edit; zie inderdaad onder andere de link van Prrrr

Jawel, kind is minderjarig dus officieel moeten ouders dan ingelicht worden dat er een gesprek plaatsvindt. Inhoudelijk hoeven ze dit niet te delen.

Overigens begrijp ik het wel. Tieners zullen wellicht niet alle gevolgen kunnen overzien, maar ik kan me herinneren dat ik vanaf een jaar of 12 (sowieso) echt al een mening had over wat er gebeurde met mijn leven, zeker op medisch vlak.

Het verbaast mij juist altijd dat (toen de HPV prik nog gegeven werd op 14 jaar) discussies gevoerd werd over 'of ouders hun kind laten enten'. Het gaat hier over 14 jarigen, geen 4 jarigen. Ik heb toentertijd zelf de keuze gemaakt over het wel of niet laten zetten van de HPV prik. Uiteraard heb ik deze keuze aangegeven bij mijn ouders, maar als zij mij een richting in hadden gedwongen, hadden ze toch echt pech gehad. Mijn lijf, mijn keuze.

Ik sluit me aan bij Douce. Als twaalf jarige ben je baas over eigen lijf, punt. Het gaat niet om peerpressure, maar medici die dingen met ze bespreken. Die mensen kunnen ook wel inschatten in hoeverre iets begrepen wordt. En kunnen dus altijd nog bijstand van ouders vragen om iets duidelijk te maken of helpen beslissen.
Ik vind het eerlijk gezegd vreselijk dat tieners als onmondigen behandeld worden. Dat je niet alijd de gevolgen van alles kan overzien betekent niet dat je achterlijk bent en niet weet wat er met je lichaam aan de hand is of kan zijn.
Ik vind zelfs dat je iemand ouder dan twaalf gewoon geen kind meer moet noemen, behalve in het verband van verwantschap. Het kan jouw kind zijn, maar het is geen kind meer. Het is een tiener of adolescent.

Mwa, 12 is echt nog erg jong. Ook al is het hun lijf en leven, kan je echt nog lang niet overzien wat de gevolgen van beslissingen zijn. Dat is op latere leeftijd al lastig zat.

En je wil vooral ook niet dat een kind zegt als het bijv 30 is; Had ik maar.

Ik had juist wat meer hulp en sturing gewild en ook nodig gehad. Ik had het destijds echt 100x afgewezen en tegenaan geschopt, maar wat wist ik nou?
Het had echt ene mega groot verschil geweest voor mijn leven.

Maar ouders hadden dan ook een stuk hulp en begeleding nodig gehad. Je kan er niet klakkeloos vanuit gaan, dat die alle wijsheid in pacht hebben en geschikt zijn om met alle problemen te werken.