Ik hoopte dit heel lang niet mee te maken maar helaas is het mij overkomen. Ik ben niet de enige en wat ik wil bereiken ik weet het niet maar ik weet even niet wat ik met mijzelf aandoet momenteel.
Gister is mijn vader plotseling overleden ondanks dat hij een kwakkelende gezondheid had was er niks aan de hand en was hij de laatste tijd lekker bezig. Hij deed van alles ging zelf boodschappen doen liet de hond uit reed zelfs naar Duitsland om te tanken. Ik belde mijn moeder overstuur op met een probleem en terwijl ik haar aan de telefoon had had hij op bed film liggen kijken ineens riep hij “mam help ik ga dood” dit heeft hij 2 maal geroepen en toen was hij weg. Ik woon er 5 minuten vandaan en heb nog geprobeerd te reanimeren tot de hulp diensten er waren maar het heeft niet geholpen. Ineens heb je geen vader meer. Ik zit met zoveel vragen en zoveel spijt dat ik die dag niet langs ben geweest hem niet geknuffeld heb hem niet nog gezegd heb dat ik van hem hield.
Ik probeer sterk te blijven voor mijn moeder maar ik wordt overvallen door angstaanvallen ik wil het niet geloven ik wil wakker worden van dit verschrikkelijke nachtmerrie maar als ik door heb dat dit niet lukt raak ik volledig in paniek ik krijg geen lucht en wil gewoon tegen de muren op klimmen.
Alleen blijven durf ik niet zo gauw ik maar even 2 tellen alleen ben voel ik me zo enorm eenzaam en angstig.
Mijn beste vriendin geeft mij veel steun die is zelfs op de avond dat hij overleden is gekomen om ons bij te staan tot 5 uur in de ochtend ik had zover zonder haar niet kunnen komen maar ik kan haar daar ook niet dag en nacht continue mee bezig houden. Ik kan mijn leven zonder mijn vader niet voorstellen maar het moet nu maar hoe kom je eroverheen? Ik heb het gevoel dat ik mezelf niet meer bij elkaar kan rapen dat ik er nooit meer overheen ga komen zo voelt het nu.
Met elke ding die ik doe moet ik denken dat hij er niet meer is nooit meer naar de paarden nooit meer een koffie nooit meer die steun en toeverlaat. Ik moet alle foto’s uitzoeken en bij elke foto stort ik in... mijn vader zou willen dat ik sterk was maar het lukt me echt niet ik mis hem zo...
Laatst bijgewerkt door Polly op 29-05-21 20:01, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Typo