Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-06-21 07:28

Geplaatst door de TopicStarter : 01-06-21 07:28

Nu weer even een moment van auto piloot ik ben blij dat ik het gedaan heb idd hebben we het nu over foto’s gehad en willen we vrijdag toch een foto maken ik zelf wil graag nog een foto van onze handen samen ik heb zijn handen zegt mijn moeder altijd. Ik ben zelf altijd heel bang geweest voor een overleden lichaam nu is mijn hond een half jaar geleden plotseling in mijn schoot overleden en had ik er troost aan om haar nog vast te houden hierdoor voelde dit ook belangrijk. De begeleider daar vroeg of ik zijn hand wilde vast houden ik gaf aan dat niet te durven omdat het koud zou zijn maar ze zei als je hem vast houd wordt het warm en heeft ze samen met mij zijn hand gepakt en later samen met mijn moeder. Ik heb gezegd dat het mij speer dat ik niet geweest was die dag dat zit mij nog zo dwars. Ik heb nu verhoging van de medicatie om het wat af te vlakken dus het helpt met vlagen even helder te zijn. Voor mij valt het feit dat ik hem niet nog even wat kan vragen of samen naar de makro of samen uiteten terwijl dat eindelijk weer mocht ....

**Geplaatst**: 01-06-21 13:01

Geplaatst: 01-06-21 13:01

Dat voelt echt pijnlijk en oneerlijk voor jou ts. Je doet het echter goed meid! Afscheid nemen doet heel veel pijn en kost tijd. Maar er zo bewust mee bezig zijn vind ik heel knap van je.

Na verloop van tijd wordt dat onbeschrijfelijke verdriet steeds meer omgezet in dankbare herinneringen.

Hou je taai meisje Y;(

**Geplaatst**: 01-06-21 13:05

Geplaatst: 01-06-21 13:05

Heel veel sterkte. :knuffel:

ik ben mijn varder kwijt sinds ik 9 was, dus toen als kind stond ik daar zo anders in dan op jou leeftijd.
Daarom kan ik je daar niet in helpen.
Maar veel mooie berichten heb ik al gezien van de andere bokkers.
En vooral, durf verdriet te hebben, hou je niet groot.
Grote knuf :knuffel:

**Geplaatst**: 01-06-21 14:51

Geplaatst: 01-06-21 14:51

Welke medicatie slik je?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-06-21 15:20

Geplaatst door de TopicStarter : 01-06-21 15:20

marleen_usar schreef:
Welke medicatie slik je?

De huisarts heeft oxazepam voorgeschreven

**Geplaatst**: 01-06-21 15:22

Geplaatst: 01-06-21 15:22

DuoPenotti schreef:
Heel veel sterkte.

ik ben mijn varder kwijt sinds ik 9 was, dus toen als kind stond ik daar zo anders in dan op jou leeftijd.
Daarom kan ik je daar niet in helpen.
Maar veel mooie berichten heb ik al gezien van de andere bokkers.
En vooral, durf verdriet te hebben, hou je niet groot.
Grote knuf

Dat inderdaad.
Ik las een paar keer dat je vriend vindt dat je "door moet". Je moet helemaal niets.
Mijn vader verloor ik toen ik 15 was, en als ik één ding geleerd heb is dat verdriet en rouw voor iedereen anders werkt. Je bent volop aan het zoeken hoe dit voor jou werkt en dat is top!

**Geplaatst**: 01-06-21 15:31

Geplaatst: 01-06-21 15:31

Mijn moeder kreeg ook Oxazepam na het overlijden van mijn vader, helaas raakte ze er verslaafd aan.

**Geplaatst**: 01-06-21 15:41

Geplaatst: 01-06-21 15:41

Iedereen gecondoleerd met jullie verlies.
Hoe je er om mee kan gaan is jouw keuze en jouw keuze alleen. Maar neem de tijd, je hoeft niet meteen mee te kunnen draaien met de wereld. Je mag je echt echt zo rot voelen als je wilt. Let op jezelf, sommige gaan met hun mentale en/of fysieke gezondheid zo erg achteruit.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-06-21 20:27

Re: Hoe ga je verder na verlies ouder

Geplaatst door de TopicStarter : 01-06-21 20:27

Vandaag is de draaiboek gemaakt voor de crematie ik ben leeg en tegelijk overspoeld door emotie... de gesprek van dr psycholoog heb ik na mijn idee weinig aan gehad maar dinsdag het vervolg afspraak... veel gepraat vandaag sommige gesprekken deden goed andere versterkte mijn gevoel van verdriet des te meer... het komt steeds dichterbij en ik krijg er steeds meer moeite mee dat ik hem niet meer zie ik wil nog steeds zo graag dat het een nachtmerrie is of gaan slapen en niet meer wakker worden want ik wil die pijn niet meer voelen maar ik weet dat het niet kan...
mijn vriendin heeft vandaag samen met mijn vriend de paarden verhuisd want ook dit kwam tussendoor heel plotseling op onze dak dat dr pensionhouder na een half jaar besloot te stoppen... vind het fijn dat het zo door hun geregeld is maar het is echt teveel om te verwerken...
Ik wil graag spreken op de crematie maar het is zo moeilijk de laatste woorden op papier te zetten

**Geplaatst**: 01-06-21 22:05

Geplaatst: 01-06-21 22:05

candalisa schreef:
Vandaag is de draaiboek gemaakt voor de crematie ik ben leeg en tegelijk overspoeld door emotie... de gesprek van dr psycholoog heb ik na mijn idee weinig aan gehad maar dinsdag het vervolg afspraak... veel gepraat vandaag sommige gesprekken deden goed andere versterkte mijn gevoel van verdriet des te meer... het komt steeds dichterbij en ik krijg er steeds meer moeite mee dat ik hem niet meer zie ik wil nog steeds zo graag dat het een nachtmerrie is of gaan slapen en niet meer wakker worden want ik wil die pijn niet meer voelen maar ik weet dat het niet kan...

Herkenbaar hoor. Het is van te voren ook niet echt te zeggen aan welke gesprekken je wel wat hebt en aan welke niet. Ook dat is zo vreselijk persoonlijk!
Wel bijzonder dat je het gevoel hebt dat het steeds dichterbij komt, ik kan me herinneren dat ik destijds echt in een roes leefde tot en met de crematie, daarna kwam het besef pas echt.

Citaat:
mijn vriendin heeft vandaag samen met mijn vriend de paarden verhuisd want ook dit kwam tussendoor heel plotseling op onze dak dat dr pensionhouder na een half jaar besloot te stoppen... vind het fijn dat het zo door hun geregeld is maar het is echt teveel om te verwerken...

Wat fijn dat ze je op die manier proberen te ontzorgen!

Citaat:
Ik wil graag spreken op de crematie maar het is zo moeilijk de laatste woorden op papier te zetten

Ik heb ooit een cursus gedaan over speechen (ja echt). Wat soms helpt is om te gaan liggen en je gedachten te laten gaan. Gewoon even niks, dan komt er soms vanzelf wat.

Een andere manier is om gewoon te starten met schrijven, alsmaar schrijven, je pen mag niet los komen van het papier. Schrijf gewoon letterlijk het verhaal in je hoofd, voeg daar steeds een stukje aan toe (dus letterlijk je gedachten). Later kun je altijd weer schrappen.
Wat zijn de dingen die je vader je vader maakten? Wat is zijn verhaal, wat deed hij met jou?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-06-21 22:47

Re: Hoe ga je verder na verlies ouder

Geplaatst door de TopicStarter : 01-06-21 22:47

Het is mij gelukt om de tekst te schrijven mijn moeder vond het prachtig en passend ik hoop dat het lukt het zelf voor te lezen ik ga het echt proberen anders doet mijn zwager het voor mij maar ik wil dit echt als laatste kunnen doen... ik vind het enorm fijn dat iedereen zoveel tijd neemt om te reageren... de achtbaan is soms onbeschrijfelijk boosheid, verdriet, wanhoop, leegte, onbegrip en onzekerheid spelen zich soms binnen een uur af...

**Geplaatst**: 03-06-21 20:12

Re: Hoe ga je verder na verlies ouder

Geplaatst: 03-06-21 20:12

Rouwen is topsport. Het zuigt energie en als je het niet verwacht komt er een lawine verdriet de berg af waar je mee moet skiën.

**Geplaatst**: 03-06-21 20:17

Geplaatst: 03-06-21 20:17

Heel veel succes, mooi dat je wat voorleest.
En gaat het even fout wat dan nog, ik heb ook bij mijn moeder iets voorgelezen en dat ging ook niet zonder een traan en een snik.
Iedereen snapt dat wel.
Laat die rollercoaster van gevoelens toe, ze moeten er toch uit...
Alvast veel sterkte voor de uitvaart.

**Geplaatst**: 03-06-21 20:24

Geplaatst: 03-06-21 20:24

Dammie schreef:
Rouwen is topsport. Het zuigt energie en als je het niet verwacht komt er een lawine verdriet de berg af waar je mee moet skiën.

Wow wat een mooie uitspraak

**Geplaatst**: 03-06-21 20:31

Geplaatst: 03-06-21 20:31

candalisa schreef:
Het is mij gelukt om de tekst te schrijven mijn moeder vond het prachtig en passend ik hoop dat het lukt het zelf voor te lezen ik ga het echt proberen anders doet mijn zwager het voor mij maar ik wil dit echt als laatste kunnen doen... ik vind het enorm fijn dat iedereen zoveel tijd neemt om te reageren... de achtbaan is soms onbeschrijfelijk boosheid, verdriet, wanhoop, leegte, onbegrip en onzekerheid spelen zich soms binnen een uur af...

Allereerst gecondoleerd.

Ik denk dat de meeste mensen die willen spreken bij een afscheid daar vreselijk tegen op zien en zich afvragen of ze het wel kunnen. Ik tenminste wel. Maar ik wilde het ook heel graag. Wat mij geholpen heeft is niet naar de zaal kijken maar naar de kist en mijn woorden direct naar mijn moeder uit te spreken. Het waren woorden voor haar, niet speciaal voor het publiek vond ik. Dat heeft me geholpen en het is me gelukt om alles te zeggen wat ik wilde. Ik weet zeker dat jij het ook kan. Sterkte! :knuffel:

**Geplaatst**: 03-06-21 20:33

Geplaatst: 03-06-21 20:33

Wordt de herdenkingsdienst ook opgenomen of worden er foto's gemaakt? Het is fijn om dat later terug te kunnen zien wanneer je/jullie daar behoefte aan hebt/hebben.
Veel sterkte gewenst.

**Geplaatst**: 03-06-21 20:34

Geplaatst: 03-06-21 20:34

Avelienvd schreef:
Dammie schreef:
Rouwen is topsport. Het zuigt energie en als je het niet verwacht komt er een lawine verdriet de berg af waar je mee moet skiën.

Wow wat een mooie uitspraak

Hier kan ik het alleen maar mee eens zijn, ts, de dag voor het definitieve afscheid vind ik altijd ( ben 61 dus al wat afscheid genomen) het allermoeilijkste. Daarna is het ook heel moeilijk maar komt er tijd om te rouwen en verwerken. Heel veel sterkte.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-06-21 22:17

Geplaatst door de TopicStarter : 03-06-21 22:17

Idd wat jullie zeggen klopt de laatste dagen leken wat in een roes te gaan en nu komt die angst voor morgen zo hard binnen... alsof ik nog steeds hoop dat hij gewoon nog de hoek om komt lopen of in de stoel zit ... vanmiddag heb ik gewoon even zijn vest vast gehad en gesmeekt of hij niet gewoon terug kon komen... over de kist komt de Australische vlag want hij heeft een deel van zijn hart daar altijd bewaard. Foto’s bekijken kan ik nu even niet het voelt zo confronterend dat dat het laatste is wat ik van hem heb.
Morgen nemen we een laatste keer afscheid en dan zal het gemis des te groter worden ben ik bang. De dienst wordt idd opgenomen door de ondernemer eerst had mijn moeder aangegeven dat ze dat niet wilde maar achteraf wilt ze wel de optie dat het er is.
Hier de foto van onze handen ik zet hem in een spoiler want ik weet niet of iedereen het wilt zien

Spoiler:

**Geplaatst**: 03-06-21 22:22

Re: Hoe ga je verder na verlies ouder

Geplaatst: 03-06-21 22:22

Mooi, veel sterkte en goed dat je doet wat jij vind wat je moet doen want dit soort kansen krijg je maar één keer, foto en video kunnen veel troost geven.

**Geplaatst**: 03-06-21 22:26

Geplaatst: 03-06-21 22:26

Prachtfoto :(:)

Heel veel sterkte morgen bij de uitvaart. Er is morgen geen goed of fout. Het maakt niet of je wel of niet huilt. Het maakt niet uit of het voordragen van je mooie tekst wel of niet lukt. Het is allemaal oke

Laat je omringen door iedereen die je vader lief had.

**Geplaatst**: 03-06-21 22:47

Geplaatst: 03-06-21 22:47

Wat een mooie foto :(:)

**Geplaatst**: 03-06-21 22:54

Re: Hoe ga je verder na verlies ouder

Geplaatst: 03-06-21 22:54

Een ontroerende foto. :(:)

Veel sterkte morgen.

**Geplaatst**: 03-06-21 22:54

Re: Hoe ga je verder na verlies ouder

Geplaatst: 03-06-21 22:54

Prachtig inderdaad.

**Geplaatst**: 03-06-21 23:11

Geplaatst: 03-06-21 23:11

Gecondoleerd met het verlies van je vader... wat heftig wat je hebt meegemaakt.
Je verdriet, onmacht, angst herken ik volledig, hetzij het bij mij om mijn 5 jaar jongere zusje ging.
Het is nu 3 jaar geleden en het enige dat enigszins lucht geeft is je emotie maar te laten gaan bij wie je je op dat moment fijn voelt.

Zoals ik eerder las; het is als een oceaan. Het verdriet en gemis komt eerst in een heftige tsunami, later woeste golven en beetje bij beetje zwakt het af. Om met regelmaat weer eens flink tekeer te gaan..
Blijf er over praten en probeer je niet sterk te houden voor je moeder/ anderen. Jullie zullen er samen doorheen moeten en op zulke moeilijke momenten kun je er voor elkaar zijn.

Een mooie foto... heel veel sterkte...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-06-21 19:00

Re: Hoe ga je verder na verlies ouder

Geplaatst door de TopicStarter : 04-06-21 19:00

Ik voel me ontzettend leeg ... afgelopen nacht ontzettend onrustig geweest ook geen oog dicht gedaan. Ik ben veel bij hem geweest en ik vond het verschrikkelijk toen het moment kwam dat ik echt voor het laatst afscheid moest nemen ...
Maar ik heb mijn tekst voorgelezen

Papa ik lijk steeds meer op jou

Dat was niet altijd even makkelijk want dat resulteerde in vele onnodige discussies maar we konden ook niet boos blijven op elkaar. Jij was mijn steun pilaar mijn leermeester en mijn grote vriend. Wat was ik altijd trots op jou dat je overal nog heen ging op je scootmobiel en zelfs met de auto naar duitsland. Maar ik was vooral trots dat ik jouw dochter mocht zijn want wie wilde dat niet z’n lieve vader die ik dag en nacht kon bellen die altijd voor mij klaar stond. Als ik ziek was kwam je de boodschappen brengen en als ik weg was de hondjes uitlaten. Mijn herinneringen aan jou zijn alleen maar dierbaar samen voor het slapen een duik in het zwembad, mee in de ijsco wagen, samen naar de makro, samen praten over wat er in goeden tijden slechte tijden gebeurde want stiekem was je fan. Je ging zelfs graag mee naar de paardjes naar jouw kleine Sterre want je zei altijd Sterre was van ons samen en wat vond je het leuk dat ik samen met haar jou kwam verrassen op je verjaardag. Soms was het moeilijk om te zeggen dat het niet goed ging want ik wilde altijd net zo sterk zijn als jouw pa. Jouw liefde voor ma was eindeloos jullie waren voor elkaar gemaakt en voor mij het perfecte voorbeeld. Jij hebt mij zoveel geleerd fietsen, auto rijden en hard te werken echter 1 ding heb je mij niet geleerd hoe ik moest leven zonder jou. Pa Ik ga mijn best doen voor jou ik ga sterk zijn en neem jouw als voorbeeld mee voor de rest van mijn leven. I love you dad...

Nu moet mijn hoofd het nog gaan accepteren ...