Amado7 schreef:Ik denk dat jullie zeker aan de goede richting denken hoor. Zelf kon ik dat nooit goed plaatsen. Het begon met angst in vergaderingen en op stille plekken. Zo vanuit het niets. En had echt alleen toen angst, wat steeds meer en meer uitbreide. Ik ga met keiveel plezier naar mijn werk en de studie gaat me goed af. Ik geniet onwijs van mijn sociale contacten en hou heel mijn leven al niet van stilzitten. Sinds februari ben ik overgestapt naar een nieuwe baan en heb zoveel meer vrijheid en vrije tijd voor mijn idee. Was eerder altijd 24/7 met werk bezig en sinds februari is vrij ook vrij. Dus daarom kan ik het totaal niet plaatsen. En toen ook vamaf april veel avondjes vrijgehouden om wat rustiger aan te doen maar de klachten bleven aanhouden. Dus toen weer m'n sociale leven wat meer begonnen. Daarom klinkt de term burn out mij totaal niet herkenbaar in mijn oren. Ja nu de laatste week dan wat meer , maar niet dat je opgebrand ben van je werk of het moeilijk vind je grens aan te geven. Haal juist zo enorm veel energie uit sociale contacten en uit mijn werk.
Zebrastreep, ik heb gelukkig al hulp! Alleen daar zijn we druk aan het zoeken naar de oorzaak maar tot nu toe niet echt gevonden omdat ik altijd al zo actief ben in m'n leven en daar weinig aan verandert is. Juist alleen maar beter geworden dan eerst denk ik.
Ik denk dat je angstklachten je op dit moment uitputten. Dit is al een half jaar aan de gang, angst doet veel met je lichaam en je zenuwstelsel, die raken daar ook oververmoeid van. Daarom kan het best dat je, je nu overwerkt voelt. Belangrijkste is het accepteren en er niet tegen vechten. Geeft je lichaam/hoofd aan dat het even genoeg is nu? Luister daar dan even na voordat je helemaal niet meer uit bed kunt komen. Succes!