Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-10-21 09:11

Re: Angst angst en nog eens angst

Geplaatst door de TopicStarter : 26-10-21 09:11

Dank beide. Heb de linkjes gekeken en daar heb ik zeker wat aan!

Nou, de kogel is door de kerk. Heb sinds gister, na een half jaar strugglen en angst om te binden, de stap genomen om een relatie aan te gaan met iemand. En de hele nacht wakker gelegen met klachten. Ben echt gigantisch misselijk, mijn buik gaat tekeer en de angst is mega hoog. Daar is dus precies het punt.

**Geplaatst**: 26-10-21 10:05

Re: Angst angst en nog eens angst

Geplaatst: 26-10-21 10:05

Och jee

Weet diegene het ook, dat je zo'n last van spanningen hebt....?

**Geplaatst**: 26-10-21 10:06

Re: Angst angst en nog eens angst

Geplaatst: 26-10-21 10:06

Moedig besluit in zo'n tijd. Maar misschien is het inderdaad juist goed, de confrontatie aangaan? Soms kan dat helpen met een gevoel neutraliseren.
In ieder geval succes (en natuurlijk ook veel plezier) ermee!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-11-21 22:00

Geplaatst door de TopicStarter : 10-11-21 22:00

Ben ik even in mijn klaagmodus hoor. Niet voor reactie per se, maar gewoon om het even kwijt te moeten. Al weer een week last van extreme angst. Wordt er gek van en verdrietig dat het nu al driekwart jaar loopt en het me echt leegsloopt. Ben wel weer net ongesteld dus dat verklaart de angst misschien deels. Maar dit is zo extreem, dit houd ik echt geen maand meer vol -O-

Hopelijk komt er snel weer een goede periode aan.

Van de week weer gesprek, we gaan het hebben over verbinding en vroeger thuis hoe ik ben opgevoed en ontwikkeld. Zitten wat pijnlijke plekjes in die we even door gaan. Hopelijk is dat het begin van de oplossing van de klachten.

**Geplaatst**: 10-11-21 23:05

Geplaatst: 10-11-21 23:05

Amado7 schreef:
Ben ik even in mijn klaagmodus hoor. Niet voor reactie per se, maar gewoon om het even kwijt te moeten. Al weer een week last van extreme angst. Wordt er gek van en verdrietig dat het nu al driekwart jaar loopt en het me echt leegsloopt. Ben wel weer net ongesteld dus dat verklaart de angst misschien deels. Maar dit is zo extreem, dit houd ik echt geen maand meer vol Hopelijk komt er snel weer een goede periode aan.

Van de week weer gesprek, we gaan het hebben over verbinding en vroeger thuis hoe ik ben opgevoed en ontwikkeld. Zitten wat pijnlijke plekjes in die we even door gaan. Hopelijk is dat het begin van de oplossing van de klachten.

he bah wat ontzettend naar :(:)

je zit in een vicieuze cirkel, daar moet je gewoon weer even uit. Bedenk dat je nu gedachtes hebt die je negatief en somber maken, hoe meer je denkt ik red dit niet, ik kan dit niet. Hoe erger het wordt. Denk in plaats daarvan, oke weer even oefenen met hoe uit de cirkel te komen. Of wat er ook gebeurd, het is goed. Ik ben hier altijd weer uitgekomen maar heb nu wat triggers gehad

Ik denk zeker dat je ongesteldheid invloed heeft, de week voordat ik ongesteld ben merk ik ook dat ik veel gevoeliger ben. Ik ben nu bezig met de audio cursus van geert verschaeve van angstoverwinnen.com. Ik merk dat dit mij wel helpt als ik in een vicieuze cirkel zit. Mocht je hier meer over willen weten, stuur maar even een pb.

**Geplaatst**: 10-11-21 23:16

Geplaatst: 10-11-21 23:16

Amado7 schreef:
Ben ik even in mijn klaagmodus hoor. Niet voor reactie per se, maar gewoon om het even kwijt te moeten.

Goed voor jezelf zorgen, is dit!
Schrijven kan opluchten, dus als je zin hebt : gewoon vaak doen!

Citaat:
Al weer een week last van extreme angst. Wordt er gek van en verdrietig dat het nu al driekwart jaar loopt en het me echt leegsloopt. Ben wel weer net ongesteld dus dat verklaart de angst misschien deels. Maar dit is zo extreem, dit houd ik echt geen maand meer vol Hopelijk komt er snel weer een goede periode aan.

Rot hoor, extreme angst, brrr.... !
Als gezegd : de laatste paar dagen /week van de menstruatiecyclus ben je als mens wat 'gevoeliger'. Ik vind het een bijzondere periode.
Maar het kan angst versterken - en daar kun je ook goed beleid op maken.

En ja, angst is je overlevingsinstinct dat zegt 'Er is gevaar, je moet en zal NU iets DOEN!!!' - dat je je leeggesloopt voelt snap ik wel.
Je instinct haar zin geven heeft zin, maar nonstop vechten of hollen is óók vermoeiend.
(Al is: 'trigger, een minuut actie, rust' minder vermoeiend dan 'trigger, een tijd piekeren, iets doen, rust'.)

Citaat:
Van de week weer gesprek, we gaan het hebben over verbinding en vroeger thuis hoe ik ben opgevoed en ontwikkeld. Zitten wat pijnlijke plekjes in die we even door gaan. Hopelijk is dat het begin van de oplossing van de klachten.

Je hebt een fijne psychologe, dus zo zou het idd zo maar kunnen gaan!
Denkbaar zit je in de 'beginverergering' van de therapie. Meld het,dan kunnen jullie het 'meenemen'. En ondertussen samen werken aan de oplossing!

**Geplaatst**: 11-11-21 00:29

Re: Angst angst en nog eens angst

Geplaatst: 11-11-21 00:29

Wat ontzettend naar :knuffel:

Ik ben er zelf inmiddels gelukkig al iets minder mee bezig, maar dat komt o.a. door een cursus die ik laatst heb gevolgd waar het boek "Voluit leven" bij te pas kwam. Dit gaat over het accepteren van het bestaan van psychische kwalen, en dat 'meedrijven op de golven' en loslaten van bepaalde gedachten veel beter werkt met verwerken dan je er heel erg tegen verzetten.
Het boek is echt een aanrader, kan wellicht helpen als je wat vrije tijd hebt en iets naast je therapie zoekt.

**Geplaatst**: 11-11-21 11:45

Geplaatst: 11-11-21 11:45

Als iemand mij nou echt kan uitleggen wat 'loslaten van een gedachte' is, lees ik het graag.

Ik doe meer aan: 'Oh, daar is deze gedachte weer', en ik ga er mee lachen, of ik doe iets met de trigger van de gedachte. (Van brieven schrijven tot tong uitsteken.)
In yoga is er iets dat pratyahara heet, zogezegd het omgekeerde van meditatie.
Bij meditatie richt je je aandacht,
pratyahara is je aandacht wegsturen (en de enige vorm die ik kan, is een ander 'doel' kiezen).

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-11-21 13:47

Re: Angst angst en nog eens angst

Geplaatst door de TopicStarter : 11-11-21 13:47

Thanks allemaal!

Gedachtes wegsturen, kan iemand mij dat uitleggen? :')

Ik ben iemand die heel veel denkt en blijft piekeren en als ik eindelijk mijn gedachte er af heb dan denk ik er weer aan. Iets van: niet aan de roze olifant denken. Ik denk dat ik er juist wel bij stil moet staan maar een manier moet vinden dat ik er bij stil mag staan zonder dat ik gek wordt in mijn gedachten. Of tenminste, ook dat mag er zijn maar dat het zover komt dat het niet meer erg is om er aan te denken.

**Geplaatst**: 11-11-21 15:00

Re: Angst angst en nog eens angst

Geplaatst: 11-11-21 15:00

Hey Roze olifant, ben je er weer? Goh, wat moet je van me? Oh mag ik dat niet doen? Maar roze olifant, waarom mag ik dat niet doen? Oh is dat gevaarlijk? MAar roze olifant, is dat wel terecht? Eigenlijk niet toch? Nee, dus roze olifant, ik vind het leuk dat je er bent, maar ik beslis om niks met jou te doen.

**Geplaatst**: 11-11-21 16:24

Geplaatst: 11-11-21 16:24

Hier een lotgenootje met zeker al 12 jaar ervaring om het gebied van angst met name voor ziektes en lichamelijke klachten. Ik zie dit topic nu pas voorbij komen maar misschien heb je er nog wat aan! Heb niet alles bijgelezen

Ik heb altijd wel wat angst gehad voor ziektes , maar ik had toch wel een hoogtepunt in 2017 toen ik blaasontsteking na blaasontsteking kreeg en de prognose niet erg goed was. Mijn urine zou terug lopen naar mijn urine en dit is absoluut niet goed. Ik had toen heel veel pijn met name aan mijn rug en zij en ik voelde mij echt verrot. Toen ik een CT scan met vloeistof moest ging het mis. Toen ik de brief had met informatie over de CT scan kreeg ik direct een hartklopping. Dit werden er over de gehele dag steeds meer en ik kreeg andere vage klachten:
- Pijn op de borst
- Benauwd gevoel
- Pijn in de armen
- Pijn in de nek
- Pijn in de schouderbladen
- Slap gevoel
- Gevoel dat ik zomaar weg of om ging vallen.
- Slecht geheugen
- Weinig concentratie
- Wazig zien
- Constant zenuwachtig zijn
- Bang gevoel
- Wazig gevoel in mijn hoofd.

Ik was altijd al wat bang voor het hart en het krijgen van iets met je hart dus de focus lag daar alleen maar op de klachten , wat als effect had aanhouden de klachten. Dit ging gewoon 24/7 door en ik kon geen aanleiding vinden. Vooral de hartkloppingen maakten mij erg bang. Naast deze klachten liep ik ook al jaren met dwangmatige klachten rond waar ik niks mee wou doen omdat ik mij schaamde. Ook kreeg ik geen fijne reacties van mijn ouders waardoor ik eigenlijk mij heel erg alleen voelde met mijn angsten

Uiteindelijk na aandringen van verschillende mensen toch een afspraak gemaakt bij de huisarts en een verwijzing gekregen van de psycholoog. Voordat ik hier heen kon , was het wel zo dat mijn lichamelijke klachten door verschillende factoren weer behoorlijk waren afgenomen en het nog maar minimaal aanwezig was ik slikte onder andere magnesium wat behoorlijk heeft geholpen. Bij de psycholoog zijn we voornamelijk bezig geweest met de dwangmatige klachten en heb ik het labeltje dwangneurose gekregen. Hier ben ik tot op de dag van vandaag nog heel hard mee bezig , maar nu heb ik weer een periode dat het wel lekker gaat en ik over de angst heen kan komen.

Mijn angsten voor ziektes en lichamelijke klachten heb ik redelijk onder controle. Ik heb het niet meer dagelijks gelukkig en het zijn een beetje periodes van vaak een dag. Corona is absoluut geen feestje voor mij hoor! Nog een enge onvoorspelbare ziekte en het heeft zeker in het begin veel invloed op mij gehad en weer gezorgd voor lichamelijke klachten. Ik ben in de tijd dat het zo hevig was in aanraking gekomen met de term chronische hyperventilatie en herkende mij hier zo erg in! Uiteindelijk is hyperventilatie vastgesteld bij mij bij de fysio. En wat was ik blij het beestje had een naam gekregen! Sindsdien gaat het gelukkig wel echt enorm veel beter! Ik ben nu behoorlijke perioden vrij van lichamelijke klachten en of angsten die daarom heen hangen. Ik heb vooral de symptomen leren herkennen en hierop direct actie te ondernemen. Vaak neem ik een stapje terug , ben dan even extra lief voor mijzelf en doe rustig aan en neem tijd voor mijzelf of ga sporten. Je moet het eigenlijk constant een stap voor zijn. Na de vaccinatie voor corona wat ik overigens heel spannend vond omdat ik als zorgmedewerker bij de eerste groep zat is de grote overwinning geweest en heeft mijn angst een dikke schop gegeven. En er zijn nog 1000 andere factoren geweest zoals het meemaken bij familie met ernstige ziektes ( hartinfarct en longkanker) waardoor ik wat rustiger ben geworden op de een of andere manier en meer geniet van het leven. Ook heb ik geweldige hulp gehad van een oud collega die als een moeder voor mij heeft gevoeld. Zij was echt mijn maatje op dat moment, en heeft heel veel goeds voor mij gedaan en in ieder geval weer laten zien dat er licht aan de tunnel was. Zonder haar had ik hier nu in ieder geval niet zo gestaan.

Het heeft mij vooral heel sterk gemaakt. Vooral dit jaar was echt een enorme strijd met vooral veel verlies wat echt de doorslag heeft gegeven. Het begon met toch helaas flinke afstand moeten nemen van die oud collega want we waren helaas uit elkaar gegroeid... Dus ik was mijn maatje kwijt die mij juist enorm geholpen had. In die tijd overleed ook mijn oma door de gevolgen van longkanker wat heel zwaar was om zo mee te maken. Vlak daarna echt een punt gezet achter de vriendschap met die oud collega maar het wel uitgepraat zodat we beiden wat makkelijker weer verder konden. Heel zwaar mee gehad , maar de band die ik met haar heb / heb gehad is echt onbreekbaar en ik zal altijd van haar blijven houden ( en zij ook van mij). Heb daar uiteindelijk iets heel positiefs van gemaakt. Ze is in ieder geval altijd welkom en ik ben haar dankbaar voor alle lessen en ook de niet leuke lessen. Ik weet nu dat ze het vooral doet omdat ze mij het beste gunt in het leven en dat vindt ik vooral heel lief van haar.
Paar maanden later is een cliënt van mij overleden en die heb ik overleden aangetroffen in bed dit heeft er ook wel even ingehakt. Ik was net klaar met school en nog geen 2 maanden later kreeg ik dat op mijn bordje. Al met al was dit jaar toch behoorlijk banketstaaf. Maar voel ik mij nu gelukkig? Ja , eigenlijk wel! Natuurlijk zijn er nog dingen waar ik niet tevreden over bent , maar het gaat nu gewoon goed! Het zijn vaak momenten en dat is het nadeel als je dit eenmaal hebt hou je het toch altijd wel.

Ik zie het nu als iets wat bij mij hoort en ben vooral gestopt met het vechten er tegen. Ik heb het geaccepteerd en sindsdien is het alsof mijn hersenen en lichaam zeggen oké we doen het niet meer :')

Ik ben eerlijk naar mijzelf toe geworden en van mijzelf gaan houden. Ik heb balans gevonden en daarbij heb ik vooral mijzelf op nummer 1 moeten zetten om dit te bereiken. Het gaat nu allemaal heel stabiel en ik kan door alles wat ik heb meegemaakt enorm goed omgaan met teleurstellingen en tegenslagen dus het heeft ook voordelen.

Nog even over het ongesteld zijn het klopt dat de klachten dan weer erger worden. Ik kan precies aanvoelen wanneer ik ongesteld ga worden. Zodra ik het ben is het over. Is de ene keer weer heftiger als de andere keer. Ik ben daarom ook niet aan de pil , ik ben van mening dat de 'negativiteit' eruit moet. En met de dipjes moet je leren dat voor te zijn of dan jezelf vooral rust te gunnen en te zeggen het is oké dat je jezelf zo voelt en het is tijdelijk.

Verkeerd ademhalen kan ook voor veel vervelende klachten zorgen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-11-21 23:47

Geplaatst door de TopicStarter : 14-11-21 23:47

Dank Earth!

Zebrastreep, zo, jij hebt veel heftige dingen achter de rug! Wat fijn dat je daar wel zo sterk uitkomt! En dat je de balans gevonden hebt. 12 jaar joh, wat een poos.

En wat je zegt klopt hoor. Mijn ademhaling is zeker niet goed. Ik kom ook nooit verder in het opbouwen van hardlopen dan 5 km. En als ik even ga lopen duizelt het, ik haal heel snel adem en als ik oefeningen doe heb ik soms ook echt wat tekort aan lucht. Dat verbetert snel als ik de oefeningen even doe. Alleen het probleem is: met ademhalingsoefeningen krijg ik de spanning in mijn buik gewoon niet weg. Ik heb alle tips en oefeningen van internet gepakt, maar een buik ademhaling brengt me gewoon niet tot rust. Wel iets hoor in mijn hoofd, maar niet in mijn lijf in mijn buik. Sterker nog, vaak wordt het alleen maar erger, hoe lang ik ook doorga. Het lijkt wel alsof ik zelfs de buikademhaling niet goed doe oid. Het probleem ligt hem alleen niet daarin natuurlijk, ik ga van de week denk ik even langs de fysio om mijn middenrif en rug weer even los te maken en ik vraag dan gelijk even wat oefeningen mee. Alleen daarmee lost de stress niets op natuurlijk, dat ik zo kort ademhaal komt uit de stress natuurlijk.

Ik zit te overdenken of ik van de week eens ga bloed prikken. Kan dat zomaar via de HA een afspraak maken om even te checken op vitamine tekort ? Geen idee hoe makkelijk dit kan en gaat en welke ze dan kun controleren?

Het is nl zo dat ik nu 3 kwart zo door leef elke dag maar uiteindelijk behalve heel veel wijsheid heb ik nog steeds heel veel dagen erbij zitten dat de angst hoog is en de klachten enorm. Het zit hem wel echt ook in de verbinding met mensen, maar sinds ik hierachter ben probeer ik me echt heel veel open te stellen. Alleen de klachten blijven echt ook grotendeels hetzelfde. Dan een poosje goed, maar het keldert weer naar het begin. Het is ook geen lichtstijgende lijn wat ik dan soms denk maar het valt op momenten echt weer helemaal terug. En het ene moment ben ik er van overtuigd dat het hieraan ligt en het andere moment weer daaraan. Het probleem is alleen dat ik buiten wat dingetjes en wat pijnlijke plekjes van vroeger helemaal niet echt erge trauma's oid heb. Ouders nog bij elkaar, woon nog thuis. Prima gezin, kan goed met m'n broers, leuk werk, altijd goed gehad op school. Best wel een leventje op orde. Zit ook niks bijzonders in de familie. Ben niet depressief, ben normaal mentaal redelijk relax en sterk. Nuchter, niet voor heel veel dingen bang. Altijd alles z'n gangetje, geen psychiatrische problemen oid of in de fam. Dus ik zou gewoon niet weten waar dit dan zo ineens vandaan komt vooral omdat het niet echt verbetert. Daarom zat ik zo eens te denken om toch even alles te controleren. Voor hetzelfde geldt heb je een tekort van bepaald iets wat voor stress extra zorgt of voor angst. Dat lees ik toch wel regelmatig, zou dat kunnen?

**Geplaatst**: 15-11-21 00:07

Geplaatst: 15-11-21 00:07

Ademhaling loop ik ook nog dagelijks mee te klooien , ik heb ook eerder een borst dan buikademhaling. Het aanleren is gemakkelijker dan het afleren. Bij de fysio kunnen ze je daar ook wel mee helpen. Ik had althans een hele goede fysio die mij daar bewust van probeerde te maken. Ik heb het zelf absoluut niet door wanneer ik verkeer ademhaal , dus dat moet iemand anders echt zien en zeggen denk om je ademhaling. Ik ben er uiteindelijk maar mee gestopt omdat het toch wel weer goed ging

Maar een kleine oefening kan ik je wel meegeven. Deze kreeg ik van iemand die werkte met drukpunten massage , erg pijnlijk dan voel je pas hoeveel stress en spanning je opslaat in je nek. Het is wel een ademhalingstechniek die je niet non stop moet doen , maar als je spanning erg hoog zit of je het moeite om in slaap te komen werkt deze goed. Voor het slapen gaan heeft het het effect dat je de hele nacht doorslaapt. In ieder geval werkt het bij mij goed!

stap 1: Gaan liggen bijvoorbeeld op de bank of bed ( ik kan het ook wel zittend of staand doen , maar liggend lijkt het iets meer effect te hebben.
Stap 2: armen langs je lichaam , en puntje van je tong tegen je gehemelte drukken vlak tegen je voorste boven kiezen aan.
Stap 3: 4 seconden inademen , 7 seconden vast houden en 8 seconden uitademen.
Stap 4: herhaal stap 3 3 keer achter elkaar.

Je voelt de spanning dan letterlijk uit je benen glijden. Voelt heel gek , maar mijn hartslag en ademhaling wordt er echt iets rustiger van. De benaming voor deze ademhalingstechniek is de 4-7-8 methode. Ik vindt dat het goed werkt in ieder geval! Kan voor iedereen weer verschillen , maar vooral als je spanning hebt voor het slapen is het erg fijn. Ik val daarna altijd snel in slaap. Ik gebruik het alleen als ik echt teveel spanning heb voor het slapen gaan en mij onrustig voel.

Voor bloedprikken kan je wel even langs de huisarts gaan , of even een belletje naar de assistente je moet namelijk dacht ik wel een papier op halen waarop staat aangekruist waarvoor je komt prikken. Wel wil ik je daarbij even op attenderen dat een bepaalde stof voor jou wel te kort kan zijn , maar het hoger valt volgens het boekje van de huisarts. Maar dan kan het voor jou nog wel tekort zijn. Ik raad wel aan om magnesium te slikken , dat kan verder geen kwaad en het zorgt voor ontspanning. En dan niet de goedkope pillen van de Kruidvat of Etos dan is bijvoorbeeld een winkel als Gezond en Wel net even wat beter qua magnesium producten. Ik koop altijd een merk via de Gezond en Wel winkel of via het internet. Goede merken zijn onder andere: Solgar en AOV. Ik heb goede ervaring met beide merken.

En ga eens kijken op de term Chronische Hyperventilatie en dan lijst met klachten. Ook hier raad ik het aan om toch eerst langs de huisarts te gaan en dingen uit te sluiten. Vaak gooien ze ook wel veel op hyperventilatie maar je moet het wel ernstige dingen uitsluiten. Een keer een algemene check is altijd wel goed. Ik heb dit eerst ook laten doen. In ieder geval bloeddruk opmeten en de gewone basisdingen controleren raad ik wel aan om eerst te doen.

En zelfs de allerbeste jeugd vol met goede ervaringen kan wel leiden tot psychische klachten. Het kan ook een uiting zijn dat je lichaam overwerkt is en nu eigenlijk zegt omdat je niet luistert uit ik het op deze manier. Je lichaam geeft eigenlijk aan dat je op deze manier niet verder kan en er iets niet lekker loopt. Bij mij komt angst zover ik weet ook niet voor op dicht gerelateerde familieleden. Dwangmatigheid wel , maar dan ook in familie wat wat verder weg staat. Al blijkt mijn moeder er vroeger ook wel eens last van te hebben gehad. Ik was gewoon overwerkt , had teveel stress en spanning opgebouwd in de afgelopen jaren. En mijn lichaam was er klaar mee dat ik niet luisterde en bam daar kwamen de klachten 24/7. Ik weet niet wat voor werk je doet , wat je functie is en taken maar het kan ook vanuit werk komen. Overigens niet een reden om direct te stoppen met werk of school

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-11-21 09:41

Re: Angst angst en nog eens angst

Geplaatst door de TopicStarter : 15-11-21 09:41

Thanks weer voor je uitgebreide antwoord!

Bloedprikken heb ik net een belletje gedaan, kan donderdag even langs de HA. Dan heb ik iig eventuele grote tekorten uitgesloten. Magnesium slik ik al bij inderdaad! Vergeet het vaak maar probeer ik wel echt te slikken.

Ik heb in februari nieuw werk gekregen en ben overgestapt naar de jeugdzorg. Echt fantastisch leuk werk, en doe nog een hbo studie er naast van 2 jaar. Heb gekeken of het daar aan ligt maar ik ga met zoveel plezier naar mijn werk en ik heb het idee dat ik zoveel meer vrije en ontspanningstijd heb als bij mijn vorige baan. En vind het eigenlijk alelen maar heel leuk en niet zwaar. Werk ook niet fulltime, kan me bijna niet voorstellen dat dat het zou zijn.

En mijn studie, heb ik mijn eerste jaar in het eerste half jaar gedaan, dus van juni tot september een pauze gehad, maar dat had verder geen effect. Kan hem op mijn eigen tijd doen dus zit verder ook geen druk achter oid.

**Geplaatst**: 15-11-21 10:28

Re: Angst angst en nog eens angst

Geplaatst: 15-11-21 10:28

Je hebt ook geen tekenen van overbelast zijn verder, zoals 's ochtends geen zin om op te staan of je zorgen maken over wat je allemaal nog moet doen ofzo?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-11-21 10:41

Re: Angst angst en nog eens angst

Geplaatst door de TopicStarter : 15-11-21 10:41

Nee!

**Geplaatst**: 15-11-21 10:42

Re: Angst angst en nog eens angst

Geplaatst: 15-11-21 10:42

Nouja dat is an sich wel fijn

Dan neig je toch om te denken aan dat je ergens een stofje tekort komt ofzo...merk je niet duidelijk verschil met magnesium? Ik merk hier echt dat als ik goed smeer met magnesiumolie en ook wat extra supplementeer, dat ik me eigenlijk prima voel. Maar zodra er een beetje de klad in raakt, dan ga ik me weer zo onrustig voelen...

**Geplaatst**: 15-11-21 22:35

Re: Angst angst en nog eens angst

Geplaatst: 15-11-21 22:35

5km haal ik niet eens. Vaak geprobeerd dat te trainen maar ik kan niet eens vijf minuten rennen. Niet mijn ding.

Vannacht nog gezellig rechtop in bed. Vet gegeten, maagzuur, elektrische deken stond nog aan. Paniek, zweten en trillen. Rennie genomen en die opgesabbeld en het alfabet afgelopen en bij elke letter een groente of fruit bedacht. En voor de R was ik weer weg. Gelukkig.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-11-21 21:41

Geplaatst door de TopicStarter : 24-11-21 21:41

Zo vervelend Arabesk! Ik denk aan je!

Pmarena, ik slik af en toe wel magnesium bij! Probeer er goed aan te denken maar schiet er vaak bij in.

Heb vorige week bloedgeprikt, nog geen uitslag. Moest morgen weer bellen van de HA.
Begin nu ook steeds meer te krijgen van: zucht, weer een nieuwe dag als er veel op de planning staat. Heb totaal geen overzicht meer en wordt gek als ik bedenk dat ik zo'n volgeplande dag heb. Terwijl ik het altijd heerlijk vind om lekker veel te hebben. Ook is de angst gewoon 24/7 knettershoog nu. Ik word ermee wakker en ga er mee slapen. Ik hoef nog maar te denken van: als ik maar geen paniek in de auto krijg en bam, there we go.

Morgen weer gesprek. Begin nu toch meer te denken of ik niet letterlijk opgebrand ben met fulltime werken en een hbo studie van 2 jaar in bijna een jaar gedaan. Heb ook geen puf meer om aan m'n laatste leertoets te beginnen en te moeten afstuderen. Ben doodmoe in mijn hoofd omdat de angst zo zwaar is. Ben savonds beetje duizelig en soms misselijk. Zie overal tegenop.

Ben nu begonnen met 3 keer per dag 10 minuten even niets doen en goed ademhalen. En 3x per week even een rondje lopen of hardlopen of skeeleren. En heb weer even een tekenboek gehaald zodat ik af en toe lekker kan tekenen.

Stiekem, stiekem hoop ik lichtjes op een lockdown. Waar ik de maatregelen verschrikkelijk vind, zou ik het op dit moment even niet erg vinden om savonds even niets te hebben. Gewoon geen dingen die moeten.

**Geplaatst**: 24-11-21 21:51

Re: Angst angst en nog eens angst

Geplaatst: 24-11-21 21:51

Je bent overspannen. Dus pak je agenda en ga maar schrappen

**Geplaatst**: 24-11-21 21:54

Geplaatst: 24-11-21 21:54

Nou wat je hier omschrijft dat is precies waar ik laatst naar informeerde, dat zijn toch behoorlijke burn-out achtige verschijnselen hoor :(:)

**Geplaatst**: 24-11-21 22:01

Geplaatst: 24-11-21 22:01

Ik herken je klachten in wat een collega van mij momenteel ook heeft ( vanwege privacy ga ik hier niet te diep op in) ook paniekaanvallen door bepaalde gebeurtenissen.

Therapie / hulp is daar zeker voor nodig! Je stond op de lijst toch? Zo nee , dan zeker even een afspraak maken bij de huisarts.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-11-21 22:04

Geplaatst door de TopicStarter : 24-11-21 22:04

Ik denk dat jullie zeker aan de goede richting denken hoor. Zelf kon ik dat nooit goed plaatsen. Het begon met angst in vergaderingen en op stille plekken. Zo vanuit het niets. En had echt alleen toen angst, wat steeds meer en meer uitbreide. Ik ga met keiveel plezier naar mijn werk en de studie gaat me goed af. Ik geniet onwijs van mijn sociale contacten en hou heel mijn leven al niet van stilzitten. Sinds februari ben ik overgestapt naar een nieuwe baan en heb zoveel meer vrijheid en vrije tijd voor mijn idee. Was eerder altijd 24/7 met werk bezig en sinds februari is vrij ook vrij. Dus daarom kan ik het totaal niet plaatsen. En toen ook vamaf april veel avondjes vrijgehouden om wat rustiger aan te doen maar de klachten bleven aanhouden. Dus toen weer m'n sociale leven wat meer begonnen. Daarom klinkt de term burn out mij totaal niet herkenbaar in mijn oren. Ja nu de laatste week dan wat meer , maar niet dat je opgebrand ben van je werk of het moeilijk vind je grens aan te geven. Haal juist zo enorm veel energie uit sociale contacten en uit mijn werk.

Zebrastreep, ik heb gelukkig al hulp! Alleen daar zijn we druk aan het zoeken naar de oorzaak maar tot nu toe niet echt gevonden omdat ik altijd al zo actief ben in m'n leven en daar weinig aan verandert is. Juist alleen maar beter geworden dan eerst denk ik.

**Geplaatst**: 24-11-21 23:39

Re: Angst angst en nog eens angst

Geplaatst: 24-11-21 23:39

Je geeft aan dat een lockdown fijn zou zijn omdat je dan 's avonds niets meer hoeft. Maar wat zijn die dingen dan en waarom moeten die?

**Geplaatst**: 25-11-21 00:25

Re: Angst angst en nog eens angst

Geplaatst: 25-11-21 00:25

Wat vervelend dat de klachten zo zijn toegenomen TS, en je er nu de hele dag mee worstelt. Voor nu wil ik je vooral alleen een hart onder de riem steken! Achter de wolken schijnt de zon weer!

Helaas herken in veel in je verhaal. Inmiddels alweer een jaar in gevecht met angst klachten en een burn out en sinds september in behandeling voor een gegeneraliseerde angststoornis. Het is echt bagger en zwaar. Maar blijf vertrouwen op de toekomst, en dat je de rust weer zult vinden.

Naast therapie, heb ik baat gehad bij een aantal behandelingen bij een osteopaat! Overigens zijn er ook speciale psychosomatische fysiotherapeuten die specialiseren in dit soort fysieke klachten.
Wie weet heb je er iets aan